Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa:

1) sposób i tryb postępowania:

a) przy podejrzeniu chorób zakaźnych mięczaków wymienionych w kolumnie I na liście nr 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury (Dz. U. Nr 138, poz. 1158) oraz przy podejrzeniu chorób zakaźnych mięczaków wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zwanych dalej „chorobami”,

b) przy stwierdzaniu chorób;

2) rodzaj próbek pobieranych do badań laboratoryjnych oraz sposób ich pobierania i wysyłania;

3) środki stosowane przy zwalczaniu chorób.

§ 2.Użyte w rozporządzeniu określenie „zwiększone śnięcie” oznacza:

1) nagłe śnięcie obejmujące około 15 % utrzymywanych mięczaków, które nastąpiło w krótkim czasie, w okresie pomiędzy dwoma kontrolami, potwierdzone przez powiatowego lekarza weterynarii w terminie 15 dni, lub

2) niemożność uzyskania larw mięczaków z ikry złożonej podczas kolejnych okresów rozrodczych z różnych stad wylęgowych - w przypadku wylęgarni, lub

3) nagłe śnięcie znacznej części chowanej populacji mięczaków - w przypadku odchowu mięczaków.

§ 3.1. Powiatowy lekarz weterynarii, w celu wykrycia zwiększonego śniecią oraz kontroli stanu zdrowotnego mięczaków w hodowlach, obszarach produkcyjnych lub naturalnych obszarach zbioru mięczaków, zwanych dalej „obszarami”, przeprowadza badania kontrolne połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych.

2. Badaniami kontrolnymi, o których mowa w ust. 1, mogą zostać objęte zakłady oczyszczania oraz zakłady wysyłkowe, jeżeli woda używana w tych zakładach jest usuwana bezpośrednio do morza.

§ 5.Rodzaj próbek pobieranych do badań laboratoryjnych oraz sposób ich pobierania są określone w decyzji Komisji 2002/878/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiającej plany pobierania próbek oraz metody diagnostyczne stosowane w celu wykrywania i potwierdzania występowania u mięczaków bonamiozy (Bonamia ostreae) i marteiliozy (Marteilia refringens) (Dz. Urz. WE L 305 z 07.11.2002, str. 57; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 335).

§ 6.1. Powiatowy lekarz weterynarii w okresie oczekiwania na wyniki badań, o których mowa w § 4 pkt 2, może wyrazić zgodę na wywożenie lub wynoszenie mięczaków podejrzanych o zakażenie z obszarów, zakładów oczyszczania lub wysyłkowych, jeżeli woda używana w tych zakładach jest usuwana bezpośrednio do morza.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się:

1) pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii;

2) po spełnieniu wymagań określonych przez powiatowego lekarza weterynarii.

§ 7.Przepisy § 6 stosuje się do dnia wykluczenia chorób przez powiatowego lekarza weterynarii.

§ 8.Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku gdy wyniki badań, o których mowa w § 4 pkt 2, wykażą obecność czynników chorobotwórczych będących przyczyną zwiększonego śniecią lub wystąpienia chorób:

1) przeprowadza dochodzenie epizootyczne;

2) może wyrazić zgodę na przemieszczanie żywych mięczaków do innych obszarów, w których stwierdzono wystąpienie tej samej choroby.

§ 9.Jeżeli dochodzenie epizootyczne wykaże, że choroba została przeniesiona do jednego lub kilku obszarów, w szczególności w wyniku przewożenia lub przenoszenia mięczaków, przepisy § 4 pkt 1 i 2 oraz § 5 i 6 stosuje się do tych obszarów.

§ 10.[2] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.