Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2006-04-01 do 2009-11-27
Wersja archiwalna od 2006-04-01 do 2009-11-27
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 1 marca 2006 r.
w sprawie sposobu doprowadzania osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej
Na podstawie art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa sposób doprowadzania przez funkcjonariuszy Straży Granicznej osób zatrzymanych w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw do właściwego organu Straży Granicznej, sądu i prokuratury, zwanych dalej „osobami zatrzymanymi”, podmioty uprawnione do zarządzenia doprowadzenia, wzory wymaganych dokumentów, sposób dokonania doprowadzenia oraz niezbędne środki ostrożności, a także szczegółowe warunki dokonywania doprowadzeń przy użyciu środków transportu.
§ 2.Doprowadzenie osób zatrzymanych zarządzają:
1) kierownik jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub jego zastępca, z wyłączeniem komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej lub jego zastępcy.
2) kierownik jednostki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych albo kierownik komórki organizacyjnej tej jednostki,
3) kierownik komórki organizacyjnej komendy oddziału Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych lub w sprawach dotyczących przyjmowania wniosków cudzoziemców o nadanie statusu uchodźcy lub realizowania czynności związanych z wydaleniem cudzoziemców,
4) kierownik zmiany placówki Straży Granicznej,
5) dowódca jednostki pływającej Straży Granicznej
- zwani dalej „zarządzającymi doprowadzenie”.
§ 3.1. Osoby zatrzymane są doprowadzane przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, zwanych dalej „funkcjonariuszami”, na podstawie nakazu doprowadzenia, z zastrzeżeniem § 4.
2. Wzór nakazu doprowadzenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.
3. Osoby zatrzymane są doprowadzane przez funkcjonariuszy, którzy pełnią służbę w pomieszczeniach przeznaczonych dla osób zatrzymanych albo w komórkach konwojowo-ochronnych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 4.
4. W przypadku gdy doprowadzenie osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 3, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, osoby te są doprowadzane przez funkcjonariuszy przeszkolonych w zakresie doprowadzeń, wyznaczonych imiennie przez zarządzającego doprowadzenie.
5. W przypadku gdy doprowadzanie osób zatrzymanych dokonuje się poza zasięgiem terytorialnym jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, której funkcjonariusze doprowadzają osoby zatrzymane, powiadamia się o tym jednostki organizacyjne Straży Granicznej lub Policji, w zasięgu terytorialnym których jest ono dokonywane.
§ 4.1. Nakaz doprowadzenia nie jest wymagany w przypadku doprowadzania osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy:
1) pełniących służbę lub dokonujących kontroli granicznej, którzy:
a) dokonali zatrzymania i zgodę na doprowadzenie udzielił komendant placówki Straży Granicznej, jego zastępca lub kierownik zmiany placówki Straży Granicznej,
b) zostali wyznaczeni przez komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę lub kierownika zmiany placówki Straży Granicznej, jeżeli doprowadzenie w sposób, o którym mowa w pkt 1, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione,
c) pełnią służbę graniczną, za zgodą kierownika zmiany placówki Straży Granicznej, po zakończeniu czasu pełnienia tej służby;
2) wchodzących w skład załogi jednostki pływającej Straży Granicznej wyznaczonych przez dowódcę tej jednostki, gdy doprowadzają osoby zatrzymane:
a) na pokładzie jednostki pływającej Straży Granicznej,
b) na pokładzie statku, na którym zatrzymano te osoby, jeżeli przyjęcie osób zatrzymanych na pokład jednostki pływającej Straży Granicznej jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, oraz gdy zachodzą przesłanki do zmuszenia statku, na którego pokładzie zatrzymano te osoby, do zawinięcia do wskazanego portu;
3) realizujących czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze lub administracyjne, którzy dokonali zatrzymania.
2. Wyznaczenie funkcjonariuszy do doprowadzenia lub udzielenie im zgody na doprowadzenie rejestruje się w dokumentacji służbowej.
§ 5.1. Doprowadzenie osób zatrzymanych rozpoczyna się po ich zatrzymaniu przez funkcjonariuszy lub przekazaniu funkcjonariuszom.
2. Doprowadzeniem kieruje funkcjonariusz:
1) wskazany w nakazie doprowadzenia jako dowódca,
2) wyznaczony na dowódcę przez:
a) komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę lub kierownika zmiany placówki Straży Granicznej - w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1,
b) dowódcę jednostki pływającej Straży Granicznej - w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2,
c) zarządzającego doprowadzenie - w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3
- zwany dalej „dowódcą”.
3. Dowódca w chwili rozpoczęcia doprowadzania osób zatrzymanych w szczególności:
1) sprawdza tożsamość osób zatrzymanych;
2) sprawdza zgodność przekazanych mu dowodów rzeczowych i depozytu z dokumentacją zawierającą ich wykaz;
3) sprawdza, czy osoby zatrzymane posiadają przy sobie broń lub inne przedmioty niebezpieczne mogące w szczególności służyć do popełnienia czynu zabronionego albo przedmioty mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi;
4) odbiera osobie zatrzymanej broń i przedmioty, o których mowa w pkt 3.
4. Po dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 3, dowódca zapewnia bezpieczeństwo osób zatrzymanych, funkcjonariuszy i innych osób poprzez wyznaczenie zadań funkcjonariuszom dokonującym doprowadzenie, w tym wyznaczenie imiennie odpowiedzialnych za poszczególne osoby zatrzymane, wyposażenie i uzbrojenie funkcjonariuszy odpowiednie do mogących zaistnieć zagrożeń, w tym w środki łączności, broń palną, środki przymusu bezpośredniego, kabury operacyjne, kamizelki kuloodporne, kaski ochronne, opatrunki osobiste i środki ochronne przed zakażeniem chorobami zakaźnymi.
§ 6.1. Osoby zatrzymane są doprowadzane samochodem specjalnym (więźniarką), co najmniej przez dwóch funkcjonariuszy.
2. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające doprowadzenie samochodem specjalnym (więźniarką), osoby zatrzymane mogą być doprowadzane innymi środkami transportu Straży Granicznej, publicznego transportu zbiorowego, z wyłączeniem środków komunikacji miejskiej, lub pieszo.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, liczba funkcjonariuszy powinna być większa od liczby osób zatrzymanych.
§ 7.1. Osoby zatrzymane, doprowadzane samochodem specjalnym (więźniarką), umieszcza się w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.
2. Po umieszczeniu osób zatrzymanych w samochodzie specjalnym (więźniarce) w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych, funkcjonariusze zajmują przeznaczone dla nich miejsca, a dowódca zajmuje siedzenie obok kierowcy.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach funkcjonariusze, po uprzednim przekazaniu broni palnej dowódcy, mogą zająć miejsca w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.
§ 8.Osoby zatrzymane, doprowadzane samochodem osobowym, umieszcza się na tylnym siedzeniu, pomiędzy funkcjonariuszami, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej.
§ 9.1. Osoby zatrzymane, doprowadzane autobusem, umieszcza się na siedzeniach przy oknach najbardziej oddalonych od drzwi. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok siedzeń zajmowanych przez te osoby, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dwie osoby zatrzymane można umieścić na siedzeniach znajdujących się obok siebie. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez osoby zatrzymane.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, dowódca zajmuje miejsce znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez funkcjonariuszy.
§ 10.Osoby zatrzymane, doprowadzane pociągiem, powinno się umieszczać tyłem do kierunku jazdy, pomiędzy funkcjonariuszami, w sposób uniemożliwiający odebranie funkcjonariuszom broni palnej. Dowódca zajmuje miejsce obok siedzenia zajętego przez jednego z funkcjonariuszy.
§ 11.Podczas doprowadzania funkcjonariusze w szczególności:
1) uniemożliwiają kontaktowanie się osób zatrzymanych między sobą lub z innymi osobami;
2) nie udzielają informacji o osobach zatrzymanych innym osobom;
3) nie prowadzą rozmów z osobami zatrzymanymi;
4) nie pozostawiają osób zatrzymanych bez nadzoru lub pod nadzorem innych osób.
§ 12.1. W przypadku doprowadzania osób zatrzymanych, co do których zachodzi podejrzenie, że mogą dokonać zamachu na życie lub zdrowie własne, funkcjonariusza oraz innych osób, podjąć próbę ucieczki albo w przypadku doprowadzania osób zachowujących się agresywnie, stosuje się następujące niezbędne środki ostrożności:
1) wyznaczenie większej liczby funkcjonariuszy lub funkcjonariuszy z plutonów specjalnych Straży Granicznej;
2) doprowadzenie wyłącznie samochodem specjalnym (więźniarką).
2. W przypadku gdy zachodzi podejrzenie, że podczas doprowadzenia może dojść do ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób zatrzymanych, co najmniej jeden z funkcjonariuszy może zostać uzbrojony w broń maszynową.
3. W przypadku ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób zatrzymanych, dowódca zarządza umieszczenie tych osób w miejscu najbardziej bezpiecznym i uniemożliwiającym ucieczkę oraz organizuje obronę.
§ 13.W przypadku gdy osoby zatrzymane są poddawane badaniom lekarskim, dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz zapewnia warunki uniemożliwiające im ucieczkę z miejsca prowadzenia badań. W tym celu dowódca lub upoważniony przez niego funkcjonariusz może zwrócić się o pomoc do najbliższej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub Policji.
§ 14.1. W przypadku ucieczki osób zatrzymanych dowódca zarządza umieszczenie innych osób zatrzymanych w miejscu uniemożliwiającym ucieczkę i organizuje bezpośredni pościg.
2. Wobec osób zatrzymanych, których ucieczkę udaremniono, stosuje się środki ostrożności, o których mowa w § 12 ust. 1.
§ 15.W przypadkach określonych w § 12 ust. 3 i § 14 ust. 1 dowódca powiadamia niezwłocznie najbliższą jednostkę organizacyjną Straży Granicznej lub Policji i w razie potrzeby zwraca się do niej o pomoc.
§ 16.1. Jeżeli podczas doprowadzania osób zatrzymanych zajdą okoliczności uniemożliwiające jego kontynuację, dowódca, wykorzystując dostępne środki łączności, niezwłocznie zawiadamia o tym zarządzającego doprowadzenie, który podjął decyzję w sprawie doprowadzenia.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca sporządza pisemny meldunek o przebiegu okoliczności uniemożliwiających kontynuację doprowadzenia i przekazuje go zarządzającemu doprowadzenie.
§ 17.Doprowadzenie kończy się z chwilą uzyskania pisemnego potwierdzenia doprowadzenia w nakazie doprowadzenia.
§ 18.Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie sposobu doprowadzania osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 37, poz. 351).
§ 19.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: L. Dorn
|
1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 220, poz. 1897).
Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 1 marca 2006 r. (poz. 317)
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 1 kwietnia 2006 r.