Na podstawie art. 1064 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa sposób prowadzenia egzekucji grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu cywilnym, a także opłat sądowych i innych kosztów postępowania w sprawach cywilnych, przysługujących Skarbowi Państwa.

§ 2.[Stosowanie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego] W sprawach określonych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym, o ile przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

§ 3.[Polecenie wszczęcia egzekucji] Polecenie wszczęcia egzekucji wydaje sąd, załączając tytuł wykonawczy.

§ 4.[Czynności komornika konieczne do wyegzekwowania należności] 1. Niezwłocznie po otrzymaniu polecenia wszczęcia egzekucji wraz z tytułem wykonawczym, komornik z urzędu dokonuje wszelkich czynności przewidzianych prawem koniecznych do wyegzekwowania należności, chociażby przepis szczególny uzależniał podjęcie tych czynności od wniosku wierzyciela.

2. Wszczęcie egzekucji z nieruchomości oraz zastosowanie wobec dłużnika środków przymusu wymaga wyraźnego polecenia sądu.

§ 5.Jeżeli z okoliczności sprawy wynika konieczność ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania, komornik z urzędu przeprowadza odpowiednie dochodzenie. W razie potrzeby komornik występuje do sądu z wnioskiem o wyjawienie majątku dłużnika.

§ 6.[Wyłączenie stosowania przepisów o umorzeniu egzekucji] Nie stosuje się przepisów o umorzeniu egzekucji na skutek bezczynności wierzyciela oraz o przekazywaniu bezpośrednio wierzycielowi przez pracodawcę dłużnika zajętego wynagrodzenia za pracę.

§ 7.[Przejęcie zajętych ruchomości przez Skarb Państwa] 1. Skarb Państwa może przejąć na własność zajęte ruchomości, jeżeli:

1) druga licytacja nie doszła do skutku;

2) nie ma innych wierzycieli egzekwujących;

3) przejęcie jest uzasadnione potrzebami jednostek organizacyjnych sądownictwa lub prokuratury, zakładów karnych lub zakładów dla nieletnich podległych Ministrowi Sprawiedliwości.

2. Przejęcie następuje w cenie odpowiadającej 1/2 wartości szacunkowej przejętej ruchomości. Cenę zalicza się na poczet zaspokojenia należności dochodzonej w drodze egzekucji, po uprzednim pokryciu z uzyskanej sumy kosztów egzekucji.

3. O przyznaniu ruchomości Skarbowi Państwa orzeka postanowieniem komornik na wniosek prezesa sądu rejonowego, przy którym działa.

§ 8.[Sprzedaż z wolnej ręki] 1. Zajęte ruchomości, które nie zostały przejęte przez Skarb Państwa w trybie wskazanym w § 7, komornik sprzeda z wolnej ręki po cenie przez siebie określonej, jednakże nie niższej od 1/2 ich wartości szacunkowej.

2. Jeżeli sprzedaż, o której mowa w ust. 1, nie doszła do skutku, komornik sprzeda ruchomości z wolnej ręki po cenie przez siebie określonej organizacji społecznej, do której statutowych zadań należy działalność oświatowa, kulturalna lub dobroczynna.

§ 9.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.²⁾