Na podstawie art. 62c ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb ustalania i wypłacania uposażeń oraz uposażeń rodzinnych prokuratorom w stanie spoczynku wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz członkom ich rodzin.

§ 2.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) prokuratorze – należy przez to rozumieć prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury;

2) osobie uprawnionej – należy przez to rozumieć:

a) prokuratora w stanie spoczynku wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury – zwanego dalej „prokuratorem w stanie spoczynku”,

b) członka rodziny prokuratora zmarłego w czasie służby lub w stanie spoczynku, uprawnionego do renty rodzinnej,

c) byłego prokuratora, o którym mowa w art. 206 § 6 w związku z art. 200 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.²⁾) – zwanego dalej „byłym prokuratorem”,

d) członka rodziny zmarłego byłego prokuratora, pobierającego rentę rodzinną;

3) uposażeniu – należy przez to rozumieć uposażenie osób, o których mowa w pkt 2;

4) rencie rodzinnej – należy przez to rozumieć rentę rodzinną określoną w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.³⁾);

5) właściwym organie emerytalnym – należy przez to rozumieć właściwe, ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej, wojskowe biuro emerytalne.

§ 4.Uposażenie rodzinne ustala się w wysokości procentowej, określonej w art. 102 § 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, od uposażenia ustalonego w sposób określony w § 3 rozporządzenia.

§ 5.Osoba uprawniona, ubiegająca się o wypłatę uposażenia, a pobierająca dotychczas emeryturę lub rentę na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.⁴⁾) albo świadczenie z ubezpieczenia społecznego, obowiązana jest przekazać Naczelnej Prokuraturze Wojskowej informację o pobieraniu emerytury lub renty albo tego świadczenia, wskazując odpowiednio wojskowe biuro emerytalne albo oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub inny organ wypłacający to świadczenie, rodzaj świadczenia oraz numer decyzji o przyznaniu emerytury lub renty albo tego świadczenia.

§ 9.1. Naczelna Prokuratura Wojskowa zawiadamia na piśmie:

1) osoby uprawnione – o wysokości należnego im w danym roku uposażenia;

2) właściwy organ emerytalny – o przyznaniu prawa do uposażenia.

2. Pismo o przyznaniu prawa do uposażenia zawiera w szczególności:

1) datę, od której przysługuje uposażenie;

2) wysokość uposażenia brutto i sposób jego wyliczenia;

3) informację o ewentualnych potrąceniach dokonanych na podstawie prawomocnych tytułów wykonawczych;

4) sposób wypłaty uposażenia określony przez wnioskującego.

3. O zmianach w prawie do uposażenia i jego wysokości Naczelna Prokuratura Wojskowa niezwłocznie informuje właściwy organ emerytalny.

4. Jeżeli prawo do uposażenia zostało udowodnione, lecz ustalenie wysokości uposażenia ulega zwłoce z przyczyn niezależnych od Naczelnej Prokuratury Wojskowej, w celu zapewnienia uprawnionym osobom ciągłości źródeł utrzymania Naczelny Prokurator Wojskowy ustala prawo do uposażenia w kwocie zaliczkowej.

5. Uposażenie wypłaca właściwy organ emerytalny.

6. Właściwy organ emerytalny zawiadamia na piśmie osoby uprawnione o dacie, miejscu i sposobie wypłaty uposażenia.

§ 11.1. Naczelna Prokuratura Wojskowa, w oparciu o posiadaną dokumentację lub dokumentację uzyskaną od innych organów, ustali wykaz osób uprawnionych do uposażenia.

2. Właściwe organy emerytalne powiadomią niezwłocznie właściwe oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub inne właściwe organy, wypłacające dotychczas świadczenia z ubezpieczenia społecznego, o podjęciu wypłaty uposażeń osobom uprawnionym.

§ 12.[6] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.