Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2006-02-24 do 2019-07-02
Wersja archiwalna od 2006-02-24 do 2019-07-02
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA1)
z dnia 25 stycznia 2006 r.
w sprawie prowadzenia ewidencji żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni
Na podstawie art. 66a ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 i Nr 267, poz. 2255) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa:
1) sposób prowadzenia ewidencji żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające;
2) wzór formularza do ewidencji żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające oraz miejsce i termin składania formularza.
§ 2.1. Ewidencję żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające, zwaną dalej „ewidencją", prowadzi się według podziału tych obiektów w zależności od rodzaju na:
1) barki z własnym napędem;
2) barki holowane;
3) barki pchane;
4) holowniki;
5) pchacze;
6) statki pasażerskie służące do przewozu więcej niż 12 pasażerów;
7) pozostałe obiekty pływające.
2. Ewidencję w odniesieniu do:
1) barek, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, prowadzi się według ich nośności w tonach;
2) holowników i pchaczy, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, prowadzi się według mocy silnika w kW.
3. Ewidencję zestawu pchanego albo holowanego, składającego się odpowiednio z pchacza albo holownika i barek pchanych albo holowanych, prowadzi się w odniesieniu do każdego obiektu pływającego wchodzącego w skład tego zestawu.
4. Kierownik śluzowanej barki z własnym napędem, zestawu pchanego albo holowanego podaje obsłudze śluzy dane dotyczące odpowiednio nośności barki z własnym napędem, barek pchanych albo holowanych, określonej w tonach, oraz mocy silnika pchacza albo holownika, określonej w kW.
§ 3.Wzór formularza do ewidencji, o którym mowa w § 1 pkt 2, zwanego dalej „formularzem", jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 4.1. Ewidencję prowadzi się na bieżąco, odrębnie w odniesieniu do każdej śluzy i pochylni, rejestrując obiekty pływające według podziału, o którym mowa w § 2 ust. 1.
2. Przejście tego samego obiektu pływającego przez kilka śluz i pochylni podczas jednego rejsu jest ewidencjonowane na każdej śluzie i pochylni.
3. Ewidencję prowadzi się za każdy miesiąc kalendarzowy, z okresu dostępności śluzy i pochylni dla żeglugi.
§ 5.1. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej sporządza za każdy rok kalendarzowy ewidencję zbiorczą żeglugowego wykorzystania śluz i pochylni przez obiekty pływające na śródlądowej drodze wodnej, na której są one zlokalizowane, lub na jej odcinku lub grupie dróg wodnych, zwaną dalej „ewidencją zbiorczą", na podstawie danych zawartych w ewidencji.
2. Wzór formularza do ewidencji zbiorczej, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
3. Ewidencję zbiorczą sporządza się w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych, ich odcinków lub grupy dróg wodnych, uwzględniając klasę drogi wodnej.
4. Ewidencję zbiorczą sporządza się zgodnie z wykazem śródlądowych dróg wodnych, który jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
5. W celu sporządzenia ewidencji zbiorczej dane z ewidencji dotyczące:
1) śluzy Czersko Polskie i śluzy Miejskiej w miejscowości Bydgoszcz są przekazywane przez dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku dyrektorowi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu;
2) śluzy Koźle w miejscowości Kędzierzyn-Koźle są przekazywane przez dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach dyrektorowi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we Wrocławiu.
6. Dane, o których mowa w ust. 4, są przekazywane w terminie 14 dni po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego.
§ 6.1. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej przekazuje jeden egzemplarz ewidencji zbiorczej:
1) Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej2),
2) jednostce określonej w przepisach ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.)
- do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.
2. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej przechowuje jeden egzemplarz ewidencji zbiorczej, o którym mowa w ust. 1, przez co najmniej 3 lata.
§ 7.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Środowiska: J. Szyszko
|
1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - gospodarka wodna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 220, poz. 1899).
2) Zgodnie z art. 218a ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne określone w ustawie zadania i kompetencje Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 25 stycznia 2006 r (poz. 162)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
WYKAZ ŚRÓDLĄDOWYCH DRÓG WODNYCH OBJĘTYCH EWIDENCJĄ ZBIORCZĄ ŻEGLUGOWEGO WYKORZYSTANIA ŚLUZ I POCHYLNI
I. Śródlądowe drogi wodne, ich odcinki i grupy dróg wodnych o znaczeniu transportowym:
1) Odra od śluzy Koźle w miejscowości Kędzierzyn-Koźle do miejscowości Malczyce, wraz z jej szlakiem bocznym od śluzy Opatowice do śluzy Miejskiej w miejscowości Wrocław;
2) Kanał Gliwicki;
3) Kanał Bydgoski i rzeka Brda od połączenia z Kanałem Bydgoskim do ujścia do rzeki Wisły;
4) Kanał Ślesiński;
5) rzeka Noteć dolna od połączenia z Kanałem Bydgoskim do ujścia rzeki Drawy;
6) rzeka Wisła od ujścia rzeki Przemszy do stopnia wodnego Przewóz włącznie i Kanał Łączański;
7) rzeka Wisła od miejscowości Płock do stopnia wodnego Włocławek włącznie i Kanał Żerański;
8) rzeka Nogat, rzeka Szkarpawa i rzeka Martwa Wisła.
II. Śródlądowe drogi wodne i grupy dróg wodnych o znaczeniu dla turystyki wodnej:
1) Kanał Augustowski;
2) rzeka Noteć górna od jeziora Gopło do połączenia z Kanałem Górnonoteckim i Kanał Górnonotecki;
3) system Wielkich Jezior Mazurskich;
4) Kanał Elbląski od jeziora Druzno do jeziora Szeląg Wielki.
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 24 lutego 2006 r.