Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 89, poz. 991, z 2004 r. Nr 91, poz. 876 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1399) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się odnośnik nr 1 do ustawy;

2) w art. 2:

a) pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) wprowadzenie do obrotu - oferowanie w celu zbycia, sprzedaż oraz inną odpłatną albo nieodpłatną formę zbycia nawozu przez:

a) producenta - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) importera - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

c) producenta lub inną osobę wprowadzającą nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”,

b) dodaje się pkt 9 w brzmieniu:

„9) przepisy Unii Europejskiej w sprawie nawozów - przepisy rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz. Urz. UE L 304 z 21.11.2003).”;

3) w art. 3:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne nieoznaczone znakiem „NAWÓZ WE” mogą być wprowadzone do obrotu na podstawie pozwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Procedurą celną, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, mogą być objęte nawozy przywożone z państw trzecich:

1) które można wprowadzać do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia objęcia dopuszczeniem do obrotu, wynosi co najmniej 6 miesięcy,

3) zaopatrzone w informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2-6.”,

c) w ust. 6 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) nie dotyczą nawozów nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”,

d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, importer przedstawia organowi celnemu pisemne oświadczenie, że nawóz zgłaszany do procedury celnej, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu, nie jest przeznaczony do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

4) w art. 4:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, składa:

1) producent - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wnioskodawca, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, dołącza do wniosku dokumenty, przetłumaczone na język polski, potwierdzające prowadzenie przez niego działalności gospodarczej.”,

c) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu:”,

d) ust. 4-6 otrzymują brzmienie:

„4. Szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej przeprowadzającej badania i wydającej opinie:

1) producent - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust. 3, ponosi:

1) producent - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.”;

5) art. 4a otrzymuje brzmienie:

„Art. 4a. 1. Do obrotu można wprowadzać także nawozy dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji, które zostały wyprodukowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji lub w państwie będącym członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do których zostało wydane pozwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu.

2. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w ust. 1, składa:

1) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państwa, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem państw członkowskich Unii Europejskiej,

2) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

3. Do wniosku dołącza się przetłumaczone na język polski:

1) przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu,

2) dokumenty potwierdzające wyprodukowanie i wprowadzenie do obrotu nawozu w jednym z państw, o których mowa w ust. 1,

3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, w przypadku gdy:

1) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, lub

2) właściwości nawozu lub przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu, nie zapewniają ochrony zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt, środowiska, interesu konsumentów w stopniu odpowiadającym przepisom niniejszej ustawy.

5. Do nawozów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2-4 i art. 4.”;

6) w art. 5:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W pozwoleniu na wprowadzenie nawozu do obrotu określa się:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) nazwę nawozu, imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

a) producenta - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) importera - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

c) producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”;

7) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. 1. Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się na czas nieokreślony.

2. Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania wymagań jakościowych określonych w pozwoleniu lub ujawnienia szkodliwego oddziaływania nawozu na zdrowie ludzi, zwierząt lub na środowisko.

3. W razie cofnięcia pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu:

1) producent - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej

- jest obowiązany wycofać nawóz z obrotu w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja o cofnięciu pozwolenia stała się ostateczna.”;

8) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa prowadzi wykaz nawozów, które można wprowadzać do obrotu na podstawie pozwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4a ust. 1; w wykazie podaje się nazwę nawozu, imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

1) producenta - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importera - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

2. Wykaz nawozów jest publikowany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rolnictwa.”;

9) w art. 8:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Konfekcjonowanie nawozów może odbywać się tylko po uzyskaniu pisemnej zgody producenta nawozu i uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań.”,

b) w ust. 2 w pkt 1:

- lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) numer pozwolenia w przypadku nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 2 lub art. 4a ust. 1,”,

- lit. g otrzymuje brzmienie:

„g) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

- producenta - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- importera - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

- producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”;

10) w art. 9 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) szczegółowy zakres badań nawozów oraz wymagania dotyczące opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, umożliwiających stwierdzenie spełnienia warunków niezbędnych do wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu,”;

11) w art. 10a ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o odmowie przekazania Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej kopii wniosku, w przypadku gdy nawóz nie spełnia wymagań dla nowego typu nawozu określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów.”;

12) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Stosuje się wyłącznie nawozy, o których mowa w art. 3 ust. 1-3, art. 4a ust. 1 oraz w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów.”;

13) *⁾

14) art. 20a otrzymuje brzmienie:

„Art. 20a. 1. Do zadań okręgowych stacji należy:

1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych,

2) doradztwo w sprawach nawożenia,

3) wykonywanie badań jakości nawozów,

4) wykonywanie ekspertyz i wydawanie opinii o zasobności gleb, składzie chemicznym roślin i nawozów oraz prawidłowym stosowaniu nawozów,

5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1-4,

6) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią terenu,

7) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Stację.

2. Okręgowe stacje wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, pobierają opłaty za:

1) analizy fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne:

a) gleb mineralnych oraz organicznych,

b) ziem i gleb ogrodniczych, podłoży ogrodniczych, pożywek i wody,

c) materiału roślinnego i pasz,

d) nawozów naturalnych, organicznych i organiczno-mineralnych oraz mineralnych,

e) ścieków i osadów ściekowych,

2) badania gleb dla potrzeb doradztwa nawozowego,

3) badania materiału roślinnego dla potrzeb doradztwa rolniczego,

4) prace terenowo-kartograficzne,

5) opracowywanie wyników przeprowadzonych analiz i badań,

6) działalność szkoleniową i informacyjną.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do zadań wykonywanych na potrzeby organów administracji rządowej.

4. Opłaty, o których mowa w ust. 2, stanowią dochód budżetu państwa.

5. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę koszty ponoszone przez okręgowe stacje, w tym rodzaj wykonanych czynności oraz ich pracochłonność.”;

15) w art. 20e ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po przeprowadzeniu kontroli wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwany dalej „inspektorem”, może wydać decyzję w sprawie:

1) zakazu wprowadzenia do obrotu nawozów niespełniających wymagań jakościowych,

2) nakazu wycofania z obrotu nawozu niespełniającego wymagań jakościowych,

3) nakazu zniszczenia tego nawozu na koszt posiadacza - w przypadku nieprzydatności nawozu do stosowania w rolnictwie.”;

16) w art. 20g ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje decyzję o wstrzymaniu prowadzenia chowu lub hodowli, o których mowa w art. 11a ust. 1, w przypadku gdy podmiot prowadzący chów lub hodowlę nie posiada pozytywnie zaopiniowanego planu nawożenia.”;

17) **⁾

18) art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Art. 21. 1. Kto wprowadza do obrotu nawozy:

1) oznaczone znakiem „NAWÓZ WE”, niespełniające wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

2) niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 lub 4a

- jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania osoby wprowadzającej nawóz do obrotu, opłaty sankcyjnej stanowiącej 100 % kwoty należnej za sprzedane nawozy, a w przypadku innej formy zbycia nawozów - 100 % wartości korzyści majątkowej uzyskanej za wprowadzone do obrotu nawozy.

2. Inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania osoby wprowadzającej nawóz do obrotu wydaje decyzję, w której stwierdza wprowadzenie do obrotu nawozu oznaczonego znakiem „NAWÓZ WE” niespełniającego wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów lub niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 lub 4a, oraz określa termin jego wycofania z obrotu, ilość wprowadzonego do obrotu nawozu oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1.

3. W przypadku gdy wprowadzający nawóz do obrotu ma siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) wnosi opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście,

2) właściwy do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest inspektor właściwy dla województwa mazowieckiego.”;

19) w art. 24:

a) w ust. 1:

- w pkt 4:

- - lit. f otrzymuje brzmienie:

„f) instrukcji stosowania nawozu, w przypadku nawozów wymienionych w sekcjach E.1. i E.2. załącznika I do rozporządzenia, o którym mowa w art. 2 pkt 9,”,

- - lit. i otrzymuje brzmienie:

„i) nazwy nawozu, imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy oraz siedziby i adresu producenta w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów,”,

- pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) nie wyodrębnia od innych informacji zawartych na etykiecie lub opakowaniu albo w dokumentach towarzyszących, dołączonych do nawozu:

a) informacji dotyczących nazwy handlowej nawozu, w przypadku jej nadania, imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy oraz siedziby i adresu producenta w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

b) instrukcji stosowania i przechowywania nawozu,”,

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) konfekcjonuje je bez zgody producenta lub nie uzgadnia z nim rodzaju opakowań,”;

20) w art. 24a pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wbrew obowiązkowi nie wycofa nawozu wprowadzonego do obrotu,”.

Art. 2. Zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu wydane na podstawie dotychczasowych przepisów stają się pozwoleniami na wprowadzenie nawozu do obrotu.

Art. 3. 1. Z dniem 1 czerwca 2005 r. tracą ważność pozwolenia na wprowadzenie nawozów do obrotu, wydane w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 maja 2005 r., jeżeli wymagania jakościowe nawozów określone w tych pozwoleniach nie odpowiadają minimalnym wymaganiom jakościowym określonym na podstawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 1.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje decyzję, w której stwierdza utratę ważności pozwoleń, o których mowa w ust. 1.

3. Nawozy wprowadzone do obrotu na podstawie pozwoleń, o których mowa w ust. 1, mogą pozostawać w obrocie do dnia 31 grudnia 2005 r.

4. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, nawóz z obrotu wycofuje:

1) producent - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) importer - w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich;

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Art. 4. Oznakowanie opakowań, etykiety i dokumenty towarzyszące, dołączone do nawozu, spełniające wymagania przepisów dotychczasowych, mogą być stosowane przez rok od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w zakresie wprowadzania do obrotu nawozów, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 6. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy.

Art. 7. ***⁾ [1] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Zgodnie z art. 122 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej podpisuję ustawę z pominięciem przepisów uznanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2005 r. (M. P Nr 56, poz. 770) za niezgodne z Konstytucją oraz z nowym brzmieniem art. 7 stosownie do tego wyroku.