Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2005-12-30 do 2014-12-04
Wersja archiwalna od 2005-12-30 do 2014-12-04
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 14 grudnia 2005 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych
Na podstawie art. 80 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 122, poz. 1025) zarządza się, co następuje:
§ 1.W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 141, poz. 1497 oraz z 2005 r. Nr 20, poz. 171 i Nr 205, poz. 1700) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 7:
a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, w razie gdy utrata tej zdolności została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze, określone w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085),”,
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1 i 3, otrzymującego dodatek specjalny na podstawie § 9 ust. 5, § 11 ust. 4, § 13 ust. 4 lub § 15 ust. 3, dla celów ustalenia dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby przyjmuje się kwotę dodatku ustaloną odpowiednio z uwzględnieniem § 9 ust. 1, § 11 ust. 1, § 13 ust. 1 lub § 15 ust. 1.”;
2) w § 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W zakresie przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, przepisy § 5 i § 7 ust. 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio.”;
3) w § 9:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:
1) do 3 lat | - o 0,2; |
2) od 3 do 6 lat | - o 0,4; |
3) od 6 do 9 lat | - o 0,7; |
4) od 9 do 12 lat | - o 1,0; |
5) powyżej 12 lat | - o 1,5.”, |
|
|
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas lotów wykonanych w składzie załóg wojskowych statków powietrznych w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej oraz czas lotów wykonanych przez żołnierza zawodowego w trakcie szkolenia wojskowego na innych niż wojskowe statkach powietrznych.”;
4) § 11 otrzymuje brzmienie:
„§ 11. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący etatowe stanowisko w składzie załogi jednostki pływającej Marynarki Wojennej, który wychodzi na morze na tej lub innej jednostce pływającej Marynarki Wojennej, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej określonych w tabeli.
Rodzaj jednostki pływającej | Mrożonki kwoty bazowej, w zależności od czasu służby w składach etatowych załóg jednostek pływających | ||
do 5 lat | powyżej 5 lat | powyżej 10 lat | |
okręty podwodne | 0,40 | 0,50 | 0,60 |
okręty nawodne | 0,20 | 0,30 | 0,40 |
pozostałe jednostki pływające | 0,15 | 0,20 | 0,30 |
2. Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w składzie załogi jednostki pływającej Marynarki Wojennej przebywa na morzu w łącznym wymiarze nie niższym niż 30 dni w ciągu roku kalendarzowego, w czasie nie krótszym niż 6 godzin dziennie. Czas przebywania jednostki pływającej Marynarki Wojennej na morzu jest liczony od chwili minięcia głowic falochronów wejściowych do portu przy wyjściu na morze do chwili minięcia tych głowic przy wejściu do portu.
3. Do czasu służby w składach etatowych załóg jednostek pływających Marynarki Wojennej, o którym mowa w ust. 1, oraz do czasu przebywania na morzu, o którym mowa w ust. 2, wlicza się odpowiednio czas służby w składach etatowych załóg jednostek pływających oraz dni przebywania na morzu w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.
4. Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego wychodził na jednostkach pływających Marynarki Wojennej na morze w wymiarze niższym niż określony w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej w ust. 1, za każdy dzień w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w którym żołnierz wypływał na morze na czas nie krótszy niż 6 godzin dziennie. Przepis § 9 ust. 6 stosuje się odpowiednio.”;
5) w § 13:
a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) 60 godzin - w autonomicznych aparatach nurkowych o zamkniętym obiegu tlenu albo zamkniętym lub półzamkniętym obiegu mieszaniny oddechowej;”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego zadań pod wodą w różnym sprzęcie nurkowym przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 2 pkt 3, z tym że czas pobytu pod wodą:
1) w głębinowym sprzęcie nurkowym zasilanym mieszaniną oddechową przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 3,0;
2) w autonomicznych aparatach nurkowych o zamkniętym obiegu tlenu albo o zamkniętym lub półzamkniętym obiegu mieszaniny oddechowej przelicza się przy zastosowaniu współczynnika 1,5.
2b. Do czasu wykonywania zadań pod wodą, o którym mowa w ust. 1 i 2, wlicza się czas wykonywania zadań pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dla celów ustalania łącznego czasu wykonywania zadań pod wodą, o którym mowa w ust. 1, czas przebywania pod wodą jest liczony od chwili rozpoczęcia zanurzania pod wodę do chwili zakończenia wynurzania spod wody. Przepis ust. 2a stosuje się odpowiednio.”,
d) w ust. 4:
- zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin pobytu pod wodą określonej w ust. 2 albo w ust. 2a, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:”,
- pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) 1/60 miesięcznej stawki dodatku określonej na podstawie ust. 1, za każdą godzinę pobytu pod wodą w okresie poprzedniego roku kalendarzowego w autonomicznych aparatach nurkowych o zamkniętym obiegu tlenu albo zamkniętym lub półzamkniętym obiegu mieszaniny oddechowej;”;
6) § 14 otrzymuje brzmienie:
„§ 14. Żołnierzowi zawodowemu nieuprawnionemu do dodatku specjalnego, o którym mowa w § 13, który wykonuje zadania pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego albo zadania w warunkach sztucznie podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, przyznaje się za każdą godzinę wykonywania tych zadań dodatek specjalny w wysokości 1/30 miesięcznej stawki dodatku specjalnego wypłacanej żołnierzowi na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4.”;
7) w § 15 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Do liczby wykonanych skoków ze spadochronem, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się skoki ze spadochronem wykonane w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.”;
8) w § 22 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Dodatek służbowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przysługuje również żołnierzowi zawodowemu pełniącemu służbę w Jednostce Wojskowej Nr 4118, który zajmuje stanowisko służbowe związane z wykonywaniem morskich działań specjalnych.”.
§ 2.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Obrony Narodowej: w z. S. Koziej
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 30 grudnia 2005 r.