Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2011-11-05 do 2013-06-22
Wersja archiwalna od 2011-11-05 do 2013-06-22
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 24 października 2005 r.
w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep2)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2011 r., Nr 226, poz. 1361) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 68 ust. 19 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] 1. Rozporządzenie określa:
1) warunki i tryb wydawania, zmiany i cofania świadectw homologacji typu pojazdu samochodowego mającego cztery lub więcej kół, przyczepy przeznaczonej do ciągnięcia przez ten pojazd, zwanych dalej „pojazdami”, oraz przedmiotów ich wyposażenia i części;
2) zakres wymagań obowiązujących w procesie homologacji typu pojazdu;
3) zakres i sposób przeprowadzania:
a) badań homologacyjnych,
b) kontroli zgodności produkcji lub montażu pojazdów z warunkami homologacji typu pojazdu;
4) wzory dokumentów związanych z homologacją typu pojazdu;
5) jednostki upoważnione do:
a) przeprowadzania badań homologacyjnych,
b) kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji typu.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do trolejbusów oraz instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem oraz sposobu jej montażu przez różne podmioty.
§ 2.[Stosowanie przepisów rozporządzenia] Przepisy rozporządzenia stosuje się do producenta lub importera nowego typu pojazdu, w tym również do producenta danego typu pojazdu, który nie jest bezpośrednio zaangażowany we wszystkich etapach jego produkcji.
§ 3.[Definicje] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa – ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;
2) homologacja typu – procedurę, za pomocą której stwierdza się, że typ pojazdu, przedmioty jego wyposażenia i części spełniają wymagania określone w art. 68 ust. 7 ustawy;
3) wielostopniowa homologacja typu pojazdu – procedurę, za pomocą której stwierdza się, że w danym stanie kompletacji (niekompletny lub skompletowany) typ pojazdu spełnia wymagania określone w art. 68 ust. 7 ustawy odpowiednio do jego stanu kompletacji;
4) pojazd niekompletny – pojazd, który w celu uzyskania założonych cech użytkowych oraz spełnienia niezbędnych wymagań powinien przejść co najmniej jeszcze jeden etap kompletacji;
5) pojazd podstawowy – pojazd niekompletny, którego numer identyfikacyjny jest zachowywany podczas kolejnych etapów wielostopniowej homologacji typu pojazdu;
6) pojazd skompletowany – pojazd powstały w wyniku wielostopniowej homologacji typu pojazdu, spełniający wymagania określone w art. 68 ust. 7 ustawy;
7) pojazd kompletny – pojazd, który nie wymaga kompletacji w celu spełnienia wymagań technicznych określonych w art. 68 ust. 7 ustawy;
8) typ pojazdu – pojazdy jednej kategorii, które nie różnią się od siebie przynajmniej pod względem istotnych cech, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w części B; typ pojazdu może zawierać warianty i wersje;
9) przedmiot wyposażenia – układ lub zespół pojazdu, w szczególności hamulce, układ ograniczający emisję spalin, elementy wnętrza pojazdu, silnik;
10) część – urządzenie, które może być homologowane niezależnie od pojazdu.
§ 4.[Definicje kategorii i typów pojazdów] Definicje kategorii i typów pojazdów dla potrzeb homologacji typu pojazdu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 5.[Uzyskanie świadectwa homologacji typu pojazdu] 1. W celu uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, producent lub importer nowego typu pojazdu, przedmiotu jego wyposażenia lub części składa pisemny wniosek do ministra właściwego do spraw transportu, zwanego dalej „ministrem”, do którego dołącza:
1) protokół badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem z badań zawierającym wyniki tych badań, wydany przez kierownika jednostki upoważnionej;
2) podstawowy opis techniczny do celu homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, oraz wykaz posiadanych świadectw homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części, albo opis techniczny do celu homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia – w przypadku posiadania wszystkich świadectw homologacji przedmiotów wyposażenia lub części wymaganych dla danej kategorii pojazdu;
3) wykaz posiadanych świadectw homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części;
4) wyniki badań według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
5) wykaz osób upoważnionych do podpisywania wyciągów ze świadectwa homologacji typu pojazdu, zaświadczenia o zajmowanych przez nie stanowiskach oraz wzory ich podpisów;
6) przykładowy wyciąg ze świadectwa homologacji typu pojazdu dla pojazdu objętego świadectwem homologacji typu pojazdu.
2. W przypadku homologacji wielostopniowej typu pojazdu do wniosku dołącza się:
1) w etapie pierwszym – fragmenty opisu technicznego do celu homologacji typu pojazdu oraz posiadane świadectwa homologacji typu, zgodne ze stanem kompletacji pojazdu podstawowego;
2) w kolejnych etapach – fragmenty opisu technicznego do celu homologacji typu pojazdu, świadectwa homologacji typu odpowiadające aktualnemu etapowi kompletacji, świadectwa homologacji typu dla pojazdu niekompletnego oraz, w razie potrzeby, świadectwo pochodzenia pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia;
3) informacje dotyczące wprowadzonych przez producenta lub importera zmian lub uzupełnień do niekompletnego pojazdu oraz zgodności z wytycznymi konstrukcyjnymi określonymi przez producenta lub importera pojazdu homologowanego we wcześniejszych etapach, potwierdzone przez tego producenta lub importera.
3. W przypadku zmiany świadectwa homologacji typu pojazdu do wniosku dołącza się:
1) protokół badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem z badań zawierającym wyniki tych badań, wydany przez kierownika jednostki upoważnionej – w przypadku gdy zmiana wymaga przeprowadzenia nowych badań homologacyjnych;
2) opis techniczny do celu homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, z wyraźnym zaznaczeniem wprowadzonych zmian, w razie potrzeby zawierający także dodatkowe punkty z podstawowego opisu technicznego do celu homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 6.[Wydanie świadectwa homologacji typu lub jego zmiana] 1. Minister wydaje świadectwo homologacji typu lub zmianę świadectwa homologacji typu dla danego typu pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części, jeżeli protokół badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem z badań potwierdza spełnienie wymagań, o których mowa w art. 68 ust. 7 ustawy.
2. Wykaz wymagań, o których mowa w art. 68 ust. 7 ustawy, w zależności od kategorii pojazdu dla procedury:
1) homologacji typu:
a) pojazdu – określa załącznik nr 6 do rozporządzenia,
b) pojazdu dla niektórych pojazdów specjalnych – określa załącznik nr 7 do rozporządzenia,
– z uwzględnieniem dodatkowych wymagań obowiązujących w homologacji typu, określonych w załączniku nr 8 do rozporządzenia;
2) homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części – określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.
3. Przed wydaniem świadectwa homologacji typu lub zmiany świadectwa homologacji typu minister lub, na jego wniosek, jednostka upoważniona, o której mowa w § 13, może sprawdzić, czy producent lub importer podjął właściwe środki organizacyjno-techniczne zapewniające zgodność produkcji lub montażu pojazdów, przedmiotów ich wyposażenia lub części z typem homologowanym. Sprawdzenia tego dokonuje się zgodnie z procedurami kontroli zgodności produkcji, określonymi w załączniku nr 10 do rozporządzenia.
4. Minister odmawia wydania świadectwa homologacji typu lub zmiany świadectwa homologacji typu, jeżeli dany typ pojazdu, przedmiot jego wyposażenia lub część nie spełnia wymagań określonych w art. 68 ust. 7 ustawy albo producent lub importer nie dołączył do wniosku dokumentów, o których mowa w § 5.
5. Jeżeli przedstawiony do homologacji typu pojazdu przedmiot wyposażenia pojazdu lub jego część spełnia swoje zadanie tylko w połączeniu z innymi częściami pojazdu, to świadectwo homologacji typu pojazdu powinno zawierać wszystkie ograniczenia dotyczące ich stosowania.
§ 7.[Zwolnienie z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu] 1. Decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu może być wydana na wniosek producenta lub importera, w odniesieniu do:
1) pojazdów z małych serii – po przeprowadzeniu badań homologacyjnych;
2) pojazdów z końcowej partii produkcji, których homologacja utraciła ważność;
3) pojazdów, w których zastosowano nowatorskie rozwiązania konstrukcyjne lub technologie, które przez swoje właściwości nie pozwalają na spełnienie wymagań określonych w przepisach dotyczących homologacji.
2. W przypadku pojazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, do wniosku producent lub importer dołącza:
1) opis techniczny do celu homologacji typu pojazdu, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;
2) wykaz osób upoważnionych do podpisywania odpisów decyzji zwalniających z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, zaświadczenia o zajmowanych przez nie stanowiskach oraz wzory ich podpisów.
3. W przypadku pojazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do wniosku, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 2, producent lub importer dołącza również:
1) protokół badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem z badań zawierającym wyniki tych badań, wydany przez kierownika jednostki upoważnionej;
2) wykaz posiadanych świadectw homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części;
3) wyniki badań według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
4. W przypadku pojazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, do wniosku producent lub importer dołącza:
1) uzasadnienie zastosowania nowatorskich rozwiązań konstrukcyjnych lub technologii uniemożliwiających spełnienie przez część lub zespół wymagań określonych w przepisach dotyczących homologacji;
2) opis aspektów bezpieczeństwa i ochrony środowiska, których dotyczą te rozwiązania, oraz podjętych środków mających na celu ograniczenie uciążliwości dla środowiska;
3) opis przeprowadzonych badań oraz ich wyniki wykazujące, że zapewniono przynajmniej równoważny poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska w stosunku do wymagań określonych w przepisach dotyczących homologacji;
4) propozycje zmian przepisów dotyczących homologacji.
5. Szczegółowe kryteria oraz warunki, których spełnienie umożliwia zwolnienie z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, określa załącznik nr 11 do rozporządzenia.
§ 8.[Wzory świadectw homologacji typu] 1. System numerowania świadectw homologacji typu określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.
2. Wzory świadectw homologacji typu pojazdu określa załącznik nr 13 do rozporządzenia.
3. Wzory wyciągów ze świadectw homologacji typu pojazdu określa załącznik nr 14 do rozporządzenia.
4. Wzory odpisów decyzji zwalniających z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 69 ustawy, określa załącznik nr 15 do rozporządzenia.
5. Wzory świadectw homologacji przedmiotów wyposażenia i części pojazdów określają odrębne przepisy dotyczące homologacji przedmiotów wyposażenia lub części.
6. Listę wydanych świadectw homologacji typu przedmiotów wyposażenia i części, o której mowa w art. 68a ust. 3 ustawy, sporządza się według wzoru, który określa załącznik nr 16 do rozporządzenia.
§ 9.[Cofnięcie świadectwa homologacji typu] 1. Minister cofa świadectwo homologacji typu, jeżeli typ pojazdu, przedmiot jego wyposażenia lub część nie odpowiada warunkom określonym w świadectwie homologacji typu lub nie zostaną dochowane przez producenta lub importera warunki zgodności produkcji pojazdu z homologowanym typem pojazdu.
2. Minister odstępuje od cofnięcia świadectwa homologacji typu w przypadku:
1) przedstawienia dokumentów umożliwiających wyjaśnienie zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1;
2) usunięcia niezgodności i podjęcia niezbędnych środków do zapewnienia zgodności produkcji z typem homologowanym w zakresie i terminie określonym przez ministra.
§ 10.[Wniosek o przeprowadzenie badania homologacyjnego] 1. Jednostka upoważniona przeprowadza badania homologacyjne na pisemny wniosek producenta lub importera.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) dokumenty, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 i 3;
2) instrukcję użytkowania pojazdu.
3. W przypadku zmiany świadectwa homologacji typu pojazdu do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty, o których mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
4. Producent lub importer przedstawia kopie posiadanych świadectw homologacji przedmiotu wyposażenia pojazdu i jego części oraz dokumentację techniczną typu pojazdu na żądanie jednostki upoważnionej.
§ 11.[Przeprowadzanie badania homologacyjnego] 1. Jednostka upoważniona przeprowadza badania homologacyjne typu pojazdu w sposób i w zakresie, który w zależności od stopnia kompletacji pojazdu określa:
1) w przypadku homologacji typu pojazdu – załącznik nr 17 do rozporządzenia;
2) w przypadku homologacji wielostopniowej typu pojazdu – załącznik nr 18 do rozporządzenia.
2. Po przeprowadzonym badaniu homologacyjnym jednostka upoważniona sporządza w języku polskim i dodatkowo w języku angielskim (w przypadku wspólnotowej procedury homologacji typu pojazdu), w co najmniej w czterech egzemplarzach, protokół badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem z badań, z czego:
1) jeden egzemplarz przechowywany jest w dokumentacji prowadzonej przez jednostkę upoważnioną;
2) trzy egzemplarze wydaje producentowi lub importerowi.
3. Jednostka upoważniona wydaje protokół badania homologacyjnego typu wraz ze sprawozdaniem z badań, potwierdzającym pozytywny wynik badania, jeżeli pojazd, przedmiot jego wyposażenia lub część spełnia wymagania określone w art. 68 ust. 7 ustawy oraz warunki, o których mowa w § 6 ust. 3.
§ 12.[Kontrola zgodności produkcji lub montażu] 1. Kontroli zgodności produkcji lub montażu pojazdu oraz przedmiotów wyposażenia lub części z warunkami homologacji typu, zwanej dalej „kontrolą zgodności produkcji”, dokonuje się zgodnie z procedurami, o których mowa w § 6 ust. 3.
2. Z przeprowadzonej kontroli zgodności produkcji sporządza się protokół co najmniej w trzech egzemplarzach, z czego:
1) jeden egzemplarz przeznaczony jest dla kontrolowanego;
2) jeden egzemplarz przeznaczony jest dla ministra;
3) jeden egzemplarz przechowywany jest w dokumentacji homologacyjnej, prowadzonej przez jednostkę upoważnioną.
§ 13.[Wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych i kontroli] Wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz kontroli zgodności produkcji lub montażu określa załącznik nr 19 do rozporządzenia.
§ 14.[Świadectwa homologacji typu przedmiotu wyposażenia] Świadectwa homologacji typu przedmiotu wyposażenia pojazdu lub jego części wydane w oparciu o regulaminy, o których mowa w art. 68 ust. 7 pkt 2 ustawy, przez organy właściwe w sprawach homologacji, uznawane są w procesie homologacji typu pojazdu, jeżeli zostały wydane zgodnie z wymaganiami odpowiadającymi wymaganiom określonym w rozporządzeniu.
§ 15.[Ważność świadectw homologacji] Świadectwa homologacji typu pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność, w zakresie, na jaki zostały wydane, do czasu wygaśnięcia, o którym mowa w art. 68 ust. 14 ustawy.
§ 16.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.4)
|
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 134, poz. 1429).
2) Niniejsze rozporządzenie, w zakresie swojej regulacji, wdraża postanowienia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:
– dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. dotyczącej zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 42 z 23.02.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 42 z 23.02.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczenia powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 76 z 06.04.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/221/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zbiorników ciekłego paliwa oraz tylnych zabezpieczeń pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 76 z 06.04.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/222/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do miejsca montowania i mocowania tylnych tablic rejestracyjnych pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 76 z 06.04.1970),
– dyrektywy Rady 70/311/EWG z dnia 8 czerwca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do układów kierowniczych pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 133 z 18.06.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/387/EWG z dnia 27 lipca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do drzwi pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 176 z 10.08.1970, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 70/388/EWG z dnia 27 lipca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 176 z 10.08.1970),
– dyrektywy Rady 71/127/EWG z dnia 1 marca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do lusterek wstecznych w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 68 z 22.03.1971, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 71/320/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do układów hamulcowych niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 202 z 06.09.1971, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 152 z 06.07.1972, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 72/306/EWG z dnia 2 sierpnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz. Urz. WE L 190 z 20.08.1972, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 74/60/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia wnętrza pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 38 z 11.02.1974, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. WE L 38 z 11.02.1974, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 74/297/EWG z dnia 4 czerwca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia wnętrza pojazdów silnikowych (zachowanie układu kierowniczego w przypadku uderzenia) (Dz. Urz. WE L 165 z 20.06.1974, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 74/408/EWG z dnia 22 lipca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia wnętrza pojazdów silnikowych (wytrzymałość siedzeń i ich punktów mocowania) (Dz. Urz. WE L 221 z 12.08.1974, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 74/483/EWG z dnia 17 września 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wystających elementów zewnętrznych pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 256 z 02.10.1974, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 75/443/EWG z dnia 26 czerwca 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do biegu wstecznego i prędkościomierza pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 196 z 26.07.1975, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/114/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz sposobu i miejsca ich umieszczenia (Dz. Urz. WE L 24 z 30.01.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/115/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do punktów mocowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 24 z 30.01.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/756/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do rozmieszczenia urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach silnikowych i ich przyczepach (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/757/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do świateł odblaskowych pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/758/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do świateł obrysowych, przednich świateł pozycyjnych (bocznych), tylnych świateł pozycyjnych (bocznych) i świateł stopu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/759/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do kierunkowskazów w pojazdach silnikowych i ich przyczepach (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/760/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do oświetlenia tylnej tablicy rejestracyjnej pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/761/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do reflektorów pojazdów silnikowych spełniających funkcję reflektorów świateł drogowych i/lub świateł mijania oraz żarówek do tych reflektorów (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 76/762/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do przednich reflektorów przeciwmgielnych w pojazdach silnikowych oraz żarówek do tych reflektorów (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/389/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do urządzeń holowniczych pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 145 z 13.06.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/538/EWG z dnia 28 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do tylnych świateł przeciwmgielnych pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 220 z 29.08.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/539/EWG z dnia 28 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do świateł cofania pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 220 z 29.08.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/540/EWG z dnia 28 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do świateł postojowych pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 220 z 29.08.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/541/EWG z dnia 28 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 220 z 29.08.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 77/649/EWG z dnia 27 września 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do pola widzenia kierowców pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 267 z 19.10.1977, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 78/316/EWG z dnia 21 grudnia 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia wnętrza pojazdów silnikowych (oznaczania urządzeń do sterowania i kontroli, urządzeń ostrzegawczych oraz wskaźników) (Dz. Urz. WE L 81 z 28.03.1978, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 78/317/EWG z dnia 21 grudnia 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do odszraniających i odmgławiających instalacji oszklonych powierzchni pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L81 z 28.03.1978),
– dyrektywy Rady 78/318/EWG z dnia 21 grudnia 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do instalacji wycieraczek i spryskiwaczy pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 81 z 28.03.1978, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 78/549/EWG z dnia 12 czerwca 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących osłon kół pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 168 z 26.06.1978, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 78/932/EWG z dnia 16 października 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zagłówków do siedzeń w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 325 z 20.11.1978),
– dyrektywy Rady 80/1268/EWG z dnia 16 grudnia 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zużycia paliwa w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 375 z 31.12.1980, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 80/1269/EWG z dnia 16 grudnia 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do mocy silników pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 375 z 31.12.1980, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 88/77/EWG z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz. Urz. WE L 36 z 09.02.1988, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 89/297/EWG z dnia 13 kwietnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zabezpieczeń bocznych (osłon bocznych) niektórych pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 124 z 05.05.1989),
– dyrektywy Rady 91/226/EWG z dnia 27 marca 1991 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do osłon przeciwrozbryzgowych kół niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 103 z 23.04.1991),
– dyrektywy Rady 92/21/EWG z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie mas i wymiarów pojazdów silnikowych kategorii M1 (Dz. Urz. WE L 129 z 14.05.1992, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 92/22/EWG z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie bezpiecznych szyb i materiałów do szyb w pojazdach silnikowych i ich przyczepach (Dz. Urz. WE L 129 z 14.05.1992, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 92/23/EWG z dnia 31 marca 1992 r. odnoszącej się do opon pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz ich instalowania (Dz. Urz. WE L 129 z 14.05.1992, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 92/24/EWG z dnia 31 marca 1992 r. odnoszącej się do urządzeń ograniczenia prędkości lub podobnych wewnętrznych systemów ograniczenia prędkości niektórych kategorii pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 129 z 14.05.1992, z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 92/114/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. odnoszącej się do zewnętrznych elementów wystających znajdujących się przed tylnym oblachowaniem kabiny w pojazdach kategorii N (Dz. Urz. WE L 409 z 31.12.1992),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/20/WE z dnia 30 maja 1994 r. odnoszącej się do mechanicznych urządzeń sprzęgających pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz systemów ich mocowania do tych pojazdów (Dz. Urz. WE L 195 z 29.07.1994),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/28/WE z dnia 24 października 1995 r. odnoszącej się do palności materiałów konstrukcyjnych używanych w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych (Dz. Urz. WE L 281 z 23.11.1995),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/27/WE z dnia 20 maja 1996 r. w sprawie ochrony użytkowników pojazdów silnikowych w przypadku zderzenia bocznego oraz zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 169 z 08.07.1996),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/79/WE z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony osób znajdujących się w pojazdach silnikowych podczas zderzenia czołowego oraz zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 18 z 21.01.1997, z późn. zm.),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 97/27/WE z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 233 z 28.08.1997, z późn. zm.),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/91/WE z dnia 14 grudnia 1998 r. odnoszącej się do pojazdów silnikowych i ich przyczep, przeznaczonych do transportu drogowego towarów niebezpiecznych oraz zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG odnoszącą się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 11 z 16.01.1999),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/40/WE z dnia 26 czerwca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem pod pojazdy silnikowe i zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 203 z 10.08.2000),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/56/WE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do systemów grzewczych pojazdów silnikowych i ich przyczep, zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG i uchylającej dyrektywę 78/548/EWG (Dz. Urz. WE L 292 z 09.11.2001, z późn. zm.),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/85/WE z dnia 20 listopada 2001 r. w sprawie przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy oraz zmieniającej dyrektywy 70/156/EWG i 97/27/WE (Dz. Urz. WE L 42 z 13.02.2002, z późn. zm.),
– dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/102/WE z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ochrony pieszych i innych niechronionych użytkowników dróg przed i w razie zderzenia z pojazdem silnikowym i zmieniającej dyrektywę Rady 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 321 z 06.12.2003, z późn. zm.).
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 5 maja 2005 r., pod numerem 2005/320/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 r., z późn. zm.).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497.
4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie homologacji pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. z 2004 r. Nr 5, poz. 30), które zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 92, poz. 884) utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 24 października 2005 r. (poz. 2010)
Załącznik nr 1
DEFINICJE KATEGORII I TYPÓW POJAZDÓW DLA POTRZEB HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU
Załącznik nr 7
WYKAZ WYMAGAŃ OBOWIĄZUJĄCYCH W HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU DLA NIEKTÓRYCH POJAZDÓW SPECJALNYCH [3]
Załącznik nr 9
WYKAZ WYMAGAŃ W PRZYPADKU HOMOLOGACJI TYPU, PRZEDMIOTU WYPOSAŻENIA LUB CZĘŚCI POJAZDU
Załącznik nr 11
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA ORAZ WARUNKI, KTÓRYCH SPEŁNIENIE UMOŻLIWIA ZWOLNIENIE Z OBOWIĄZKU UZYSKANIA ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU
Załącznik nr 15
WZORY ODPISÓW DECYZJI ZWALNIAJĄCYCH Z OBOWIĄZKU UZYSKANIA ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU
Załącznik nr 16
Załącznik nr 19
WYKAZ JEDNOSTEK UPOWAŻNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ KONTROLI ZGODNOŚCI PRODUKCJI LUB MONTAŻU
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 6 stycznia 2006 r.
[2] Załącznik nr 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz.U. Nr 226, poz. 1361). Zmiana weszła w życie 5 listopada 2011 r.
[3] Załącznik nr 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 października 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep (Dz.U. Nr 226, poz. 1361). Zmiana weszła w życie 5 listopada 2011 r.
