Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 2, art. 48 ust. 7 pkt 2 i art. 54 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania pomocy publicznej w procesach prywatyzacji, w formie:

1) rozłożenia na raty należności Skarbu Państwa z zastosowaniem stawki oprocentowania korzystniejszej od oferowanej na rynku, w przypadkach, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 5 i 6 oraz art. 52 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, zwanej dalej „ustawą”;

2) zwolnienia z części opłat dodatkowych przypadających do zapłaty na podstawie umowy, o której mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy.

§ 2.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) małym lub średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć małego lub średniego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 063 z 28.02.2004);

2) nowej inwestycji - należy przez to rozumieć inwestycję związaną z rozbudową prywatyzowanego przedsiębiorstwa, w tym przedsiębiorstwa spółki, której akcje są zbywane w trybie określonym w art. 33 ustawy, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian procesu produkcyjnego bądź wyrobu; za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa w trybie określonym w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, jeżeli przedsiębiorstwo to, z przyczyn ekonomicznych, zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte;

3) przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, gdy:

a) wielkość niepokrytej straty z lat ubiegłych łącznie z wynikiem finansowym roku bieżącego przewyższa 50 % wartości kapitału zakładowego i wielkość straty w ostatnim roku obrotowym przewyższa 25 % wartości kapitału zakładowego lub

b) są spełnione kryteria kwalifikujące przedsiębiorcę do objęcia postępowaniem upadłościowym;

4) przejmującym - należy przez to rozumieć spółkę, o której mowa w art. 51 ust. 1 i 2 ustawy, albo osobę fizyczną lub prawną, która na podstawie umowy przejęła przedsiębiorstwo do odpłatnego korzystania;

5) stopie referencyjnej - należy przez to rozumieć stawkę oprocentowania, okresowo ustalaną przez Komisję Europejską dla Rzeczypospolitej Polskiej, publikowaną w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, obowiązującą w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przypada termin spłaty raty należności;

6) ustawie o pomocy publicznej - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).

§ 3.1. Rozłożenie na raty należności Skarbu Państwa, o którym mowa w § 1 pkt 1, stanowi pomoc publiczną, jeżeli należność ta jest oprocentowana poniżej stopy referencyjnej.

2. Zwolnienie z obowiązku zapłaty opłat dodatkowych, o którym mowa w § 1 pkt 2, może nastąpić do wysokości 2/3 opłat przypadających do zapłaty w okresie pierwszych ośmiu kwartałów obowiązywania umowy.

§ 4.Pomoc, o której mowa w § 1 pkt 1 i 2, stanowi pomoc regionalną przeznaczoną na realizację nowej inwestycji i może być udzielona, jeżeli:

1) udział własny przedsiębiorcy w nakładach związanych z daną inwestycją wynosi co najmniej 25 %, przy czym przez udział własny należy rozumieć wyłącznie środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z udzieloną mu pomocą publiczną;

2) przedsiębiorca zobowiąże się do prowadzenia działalności gospodarczej w przedsiębiorstwie będącym przedmiotem nowej inwestycji przez co najmniej 5 lat od dnia jej zakończenia.

§ 5.Umowa, na podstawie której jest udzielana pomoc, o której mowa w § 1 pkt 1 i 2, powinna określać w szczególności wartość, harmonogram realizacji oraz przedmiot nowej inwestycji, do której realizacji zobowiązał się przedsiębiorca, jak również zobowiązanie przedsiębiorcy do zwrotu uzyskanej pomocy w przypadku stwierdzenia, że została ona wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem.

§ 6.1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą udzielaną na realizację nowej inwestycji zalicza się następujące koszty:

1) cenę nabycia gruntów;

2) cenę nabycia albo koszt wytworzenia nowych środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, przy czym przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych;

3) cenę nabycia używanych środków trwałych, jeżeli wcześniej nie były przedmiotem pomocy publicznej;

4) cenę nabycia albo koszt wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych polegających na uzyskaniu patentu, nabyciu licencji lub nieopatentowanego know-how, do wysokości 25 % sumy wydatków, o których mowa w pkt 1-3, kwalifikujących się do objęcia wsparciem, jeżeli wartości te łącznie spełniają następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie przez przedsiębiorcę, który otrzymał pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

d) będą stanowić majątek przedsiębiorstwa, które uzyskało pomoc, i pozostaną w nim co najmniej przez pięć lat;

5) koszt instalacji i uruchomienia środków trwałych;

6) cenę nabycia materiałów lub robót budowlanych, pod warunkiem że pozostają w bezpośrednim związku z celami projektu objętego wsparciem.

2. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

§ 7.1. Wielkość pomocy udzielanej na realizację nowej inwestycji, liczona jako stosunek wartości pomocy wyrażonej za pomocą ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać:

1) 30 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach kraju.

2. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.³⁾).

3. W przypadku udzielania wsparcia finansowego przedsiębiorcom w sektorze motoryzacyjnym⁴⁾ maksymalna intensywność pomocy wynosi 30 % intensywności określonej dla danego obszaru, jeżeli kwota planowanej pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza równowartość 5 000 000 euro.

4. W przypadku pomocy publicznej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

5. W przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych wydatki na zakup środków transportu nie są kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą.

§ 8.1. Pomoc na realizację nowej inwestycji, o której mowa w § 1 pkt 1 i 2, podlega sumowaniu z inną pomocą przeznaczoną na realizację tej samej inwestycji lub na tworzenie miejsc pracy w związku z tą samą inwestycją bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

2. Łącznie wielkość tych pomocy nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 7, przy czym, przy ustalaniu wielkości pomocy, bierze się pod uwagę wyższe kwoty kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą: nowej inwestycji albo kosztów zatrudnienia w związku z tą inwestycją.

§ 9.W ramach pomocy na realizację nowej inwestycji nie udziela się:

1) pomocy przedsiębiorcy będącemu w trudnej sytuacji ekonomicznej;

2) pomocy operacyjnej, eksportowej, na działalność związaną z produkcją, przetwarzaniem lub obrotem produktami, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w rybołówstwie oraz w sektorach: żeglugi morskiej, budownictwa okrętowego, hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla i włókien syntetycznych;

3) pomocy, w której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 000 000 euro, przy czym:

a) koszty nowej inwestycji są wydatkami na środki trwałe, dokonanymi w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących tę inwestycję, oraz

b) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności wytworzenia konkretnego produktu lub różnych produktów, jeżeli są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców.

§ 10.W przypadku umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia udzielenie pomocy publicznej jest dopuszczalne, gdy:

1) pomoc ta jest udzielana małemu lub średniemu przedsiębiorcy zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw albo jako pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001) albo

2) spełnione zostaną warunki, o których mowa w przepisach § 4-9.

§ 11.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.