Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 2002 r. o ratyfikacji Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz. U. Nr 144, poz. 1207), sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 2 grudnia 2002 r. wyżej wymieniony protokół. Dnia 13 grudnia 2002 r. złożono Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi protokołu, dokument ratyfikacyjny.

Zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 protokół wszedł w życie dnia 16 lutego 2005 r.

Zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 protokół wszedł w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 16 lutego 2005 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Następujące państwa oraz organizacja międzynarodowa złożyły dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, przystąpienia lub zatwierdzenia w podanych niżej datach:

¹⁾ Z wyłączeniem Wysp Owczych.

²⁾ Dotyczy Królestwa w Europie.

2. W momencie podpisania protokołu oraz przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, przystąpienia, zatwierdzenia lub w terminach późniejszych podane niżej państwa oraz organizacja międzynarodowa złożyły następujące oświadczenia:

Chińska Republika Ludowa

W komunikacie przekazanym w dniu 30 sierpnia 2002 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej przekazał Sekretarzowi Generalnemu następującą informację:

„Zgodnie z art. 153 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej z 1990 r. oraz art. 138 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Makao Chińskiej Republiki Ludowej z 1993 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej postanawia, że z postanowień Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będą tymczasowo wyłączone Specjalny Region Administracyjny Hongkong oraz Specjalny Region Administracyjny Makao Chińskiej Republiki Ludowej.".

W komunikacie przekazanym w dniu 8 kwietnia 2003 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej zawiadomił Sekretarza Generalnego także, że:

„Zgodnie z postanowieniami art. 153 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej z 1990 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej postanawia, że postanowienia Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będą dotyczyły Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej.

Kontynuowana jest implementacja Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w Specjalnym Regionie Administracyjnym Makao Chińskiej Republiki Ludowej. Z postanowień Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będzie wyłączony Specjalny Region Administracyjny Makao Chińskiej Republiki Ludowej do czasu zmiany zawiadomienia przez Rząd Chin.".

Republika Francuska

„Republika Francuska przy ratyfikacji Protokołu zastrzega sobie prawo do wyłączenia z postanowień Protokołu swoich terenów zamorskich."

„Ratyfikacja Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z dnia 11 grudnia 1997 r. przez Republikę Francuską powinna być interpretowana w kontekście zobowiązania zawartego w artykule 4 Protokołu podjętego przez Wspólnotę Europejską, na skutek czego należy traktować jako nierozłączną. Ratyfikacja nie dotyczy tych terytoriów Republiki Francuskiej, w odniesieniu do których nie mają zastosowania postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Niemniej jednak, zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustęp 6 Protokołu, Republika Francuska odpowiedzialna będzie za wypełnienie swoich zobowiązań dotyczących poziomu emisji w przypadku, kiedy wspólny cel redukcyjny nie zostanie osiągnięty."

Irlandia

„Wspólnota Europejska wraz z krajami członkowskimi, w tym Irlandią, wywiąże się wspólnie z odpowiednich zobowiązań wynikających z artykułu 3 ustęp 1 Protokołu zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 4 Protokołu."

Republika Kiribati

„Rząd Kiribati oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją przystąpienie do Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego."

Republika Nauru

„... Rząd Republiki Nauru oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu; ...

... W świetle powyższego Rząd Republiki Nauru deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny;

... [Rząd Republiki Nauru oświadcza], że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego [...]."

Niue

„Rząd Niue oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego.

W świetle powyższego Rząd Niue deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny."

Federacja Rosyjska

„Federacja Rosyjska wychodzi z założenia, że zobowiązania Federacji Rosyjskiej wynikające z Protokołu będą miały poważne konsekwencje dla jej rozwoju społeczno-ekonomicznego. Dlatego decyzja o ratyfikacji została podjęta po przeprowadzeniu analiz wszystkich czynników, między innymi pod kątem znaczenia Protokołu dla promocji współpracy międzynarodowej; pod uwagę został również wzięty fakt, iż Protokół może wejść w życie jedynie po ratyfikacji go przez Federację Rosyjską.

Protokół ustala dla każdej ze Stron, która go podpisała, określoną redukcję emisji gazów cieplarnianych do atmosfery przez pierwszy okres zobowiązań od 2008 do 2012 r.

Zobowiązania Stron w ramach Protokołu do określonej redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery przez drugi i następne okresy zobowiązań, tj. po 2012 r., będą ustalone podczas negocjacji Stron Protokołu, których rozpoczęcie zaplanowane jest w roku 2005. W wyniku tych negocjacji Federacja Rosyjska podejmie decyzje o swoim uczestnictwie w Protokole w drugim i następnych okresach zobowiązań."

Wyspy Cooka

„Rząd Wysp Cooka oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją podpisanie, a następnie ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego.

W świetle powyższego Rząd Wysp Cooka deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny."

Wspólnota Europejska

„Wspólnota Europejska wraz z krajami członkowskimi wywiąże się wspólnie z odpowiednich zobowiązań wynikających z artykułu 3 ustęp 1 Protokołu z Kioto, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 4 Protokołu."

Oświadczenie Wspólnoty Europejskiej złożone podczas zatwierdzenia zgodnie z postanowieniami artykułu 24 ustęp 3 Protokołu z Kioto:

„Następujące państwa są w chwili obecnej członkami Wspólnoty Europejskiej: Królestwo Belgii, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Irlandia, Republika Włoska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Republika Portugalska, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Wspólnota Europejska deklaruje, że zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, a zwłaszcza z artykułem 175 (1) tamże, posiada uprawnienia do porozumień międzynarodowych, a także do wypełniania zobowiązań z nich wynikających, zmierzających do osiągnięcia następujących celów:

- zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska;

- ochrony zdrowia ludzkiego;

- racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych;

- promowania działań na szczeblu międzynarodowym mających na celu rozwiązywanie globalnych i regionalnych problemów ekologicznych.

Wspólnota Europejska deklaruje, że jej zobowiązanie redukcyjne w ramach Protokołu będzie wypełnione poprzez działania podejmowane przez Wspólnotę i jej państwa członkowskie w ramach ich odpowiednich kompetencji oraz że przyjęta już odpowiednie instrumenty prawne, wiążące jej państwa członkowskie, obejmujące postanowienia Protokołu.

Wspólnota Europejska będzie regularnie przedkładała informacje o odpowiednich instrumentach prawnych w ramach dodatkowych informacji zawartych w swoim raporcie rządowym, przedkładanym zgodnie z postanowieniami artykułu 12 Konwencji w celu wykazania spełnienia zobowiązań podjętych w ramach Protokołu zgodnie z artykułem 7 ustęp 2 Protokołu oraz odpowiednimi wytycznymi dotyczącymi tego artykułu."

Nowa Zelandia

„... zgodnie z konstytucyjnym statusem Tokelau oraz uwzględniając zobowiązanie Rządu Nowej Zelandii do rozwoju samorządu Tokelau poprzez prawo do samostanowienia w ramach Karty Narodów Zjednoczonych, niniejsza ratyfikacja nie obejmuje Tokelau do czasu, kiedy depozytariuszowi nie zostanie złożona przez Rząd Nowej Zelandii deklaracja odpowiednio uzgodniona z tym terytorium."

Wersja obcojęzyczna