Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2008-07-09 do 2010-01-01
Wersja archiwalna od 2008-07-09 do 2010-01-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA1)
z dnia 23 września 2005 r.
w sprawie szczegółowego sposobu i kryteriów gospodarowania środkami pochodzącymi z opłat za substancje kontrolowane
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2008 r., Nr 108, poz. 699)
Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. Nr 121, poz. 1263 oraz z 2005 r. Nr 175, poz. 1458) zarządza się, co następuje:
Rozdział I
Przepisy ogólne
§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i kryteria gospodarowania przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej „Narodowym Funduszem", środkami pochodzącymi z opłat za substancje kontrolowane oraz tryb ich przekazywania na zadania realizowane przez gminy i podmioty związane:
1) ze zbiórką odpadów zawierających substancje kontrolowane,
2) z odzyskiwaniem substancji kontrolowanych,
3) z gromadzeniem substancji kontrolowanych,
4) z unieszkodliwianiem substancji kontrolowanych,
zwane dalej „zadaniami".
§ 2.Narodowy Fundusz, gromadząc na odrębnym rachunku bankowym środki z tytułu opłat za substancje kontrolowane:
1) zapewnia zaliczanie oprocentowania środków pozostających w dyspozycji Narodowego Funduszu i odsetek od udzielonych pożyczek oraz wpływów ze spłaty tych pożyczek na zwiększenie stanu środków przeznaczonych na zadania określone w § 1;
2) pokrywa koszty prowadzenia rachunku bankowego z tych środków.
§ 3.Środki z tytułu opłat za substancje kontrolowane przeznacza się na dofinansowanie, w formie preferencyjnie oprocentowanej pożyczki, zwanej dalej „pożyczką", lub dotacji, zadań określonych w § 1.
Rozdział II
Tryb postępowania w sprawach o udzielenie pożyczki lub dotacji
§ 4.Przy dofinansowywaniu zadań, o których mowa w § 1, stosuje się następujące kryteria rozpatrywania wniosku:
1) koszt jednostkowy zbiórki odpadów zawierających substancje kontrolowane;
2) koszt jednostkowy gromadzenia substancji kontrolowanych;
3) koszt jednostkowy odzysku substancji kontrolowanych;
4) koszt jednostkowy unieszkodliwiania substancji kontrolowanych;
5) zasięg terytorialny zadania;
6) wielkość efektu ekologicznego mierzona jako zawartość substancji kontrolowanych w ilości odpadów, w tym ilości substancji kontrolowanych poddanych odzyskowi lub unieszkodliwianych;
7) zastosowane nowe technologie.
§ 5.1. Postępowanie w sprawie udzielenia pożyczki lub dotacji wszczyna się na wniosek realizującego zadania, o których mowa w § 1, zwanego dalej „wnioskodawcą".
2. Wniosek o przyznanie pożyczki lub dotacji zawiera:
1) nazwę i adres podmiotu;
2) przedmiot zadania;
3) kwotę pożyczki lub dotacji;
4) planowany koszt zadania, termin zakończenia zadania oraz zamierzony efekt rzeczowy i ekologiczny.
2a. [1] Do wniosku o przyznanie pożyczki lub dotacji należy dołączyć:
1) wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymane w bieżącym roku kalendarzowym oraz dwóch poprzedzających go latach kalendarzowych;
2) informacje o innej pomocy publicznej, jakie podmiot otrzymał w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych, niezależnie od jej źródła i formy;
3) sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy lub inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację ekonomiczną podmiotu.
3. Narodowy Fundusz rozpatruje wniosek i powiadamia wnioskodawcę o przyjęciu wniosku lub przyczynach jego odrzucenia w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku.
§ 6.Narodowy Fundusz udziela pożyczki lub dotacji na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z wnioskodawcą.
Rozdział III
Pożyczka
§ 7.1. Narodowy Fundusz, udzielając pożyczki, stosuje oprocentowanie w wysokości 0,1 stopy redyskonta weksli określonej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.
2. Narodowy Fundusz udziela pożyczki na okres do 10 lat, w tym okres karencji nie może być dłuższy niż 18 miesięcy.
3. Udzielona pożyczka nie może przekroczyć 80 % kosztów inwestycyjnych zadania.
§ 8.1. Umowa pożyczki określa w szczególności:
1) nazwę i adres podmiotu otrzymującego pożyczkę;
2) przedmiot zadania;
3) kwotę pożyczki oraz wysokość oprocentowania;
4) planowany koszt zadania, termin zakończenia zadania, efekt rzeczowy i ekologiczny oraz termin przedłożenia dokumentów potwierdzających termin zakończenia zadania oraz osiągnięcie efektu rzeczowego i ekologicznego;
5) terminy oraz sposób wypłaty pożyczki;
6) terminy i sposób spłaty pożyczki i oprocentowania;
7) sposób kontroli przez Narodowy Fundusz wykorzystania udzielonej pożyczki;
8) sposób zabezpieczenia pożyczki;
9) kary umowne nakładane w przypadku nieprawidłowej realizacji umowy.
2. Wypłacanie kolejnych kwot rat pożyczki jest uzależnione od spłaty należnych odsetek z tytułu oprocentowania.
3. Narodowy Fundusz może wypowiedzieć umowę pożyczki w razie stwierdzenia, że:
1) pożyczkobiorca nie przystąpił w określonym w umowie terminie lub odstąpił od realizacji zadania, na które udzielono pożyczkę;
2) pożyczka lub jej część została wykorzystana niezgodnie z przedmiotem określonym w umowie;
3) nie został osiągnięty określony w umowie efekt rzeczowy lub ekologiczny;
4) spłata pożyczki lub oprocentowania przebiega nieterminowo.
§ 9.1. Pożyczka udzielona ze środków Narodowego Funduszu może być częściowo umorzona na wniosek pożyczkobiorcy, po spełnieniu łącznie następujących warunków:
1) zadanie zostało zrealizowane nie później niż w terminie określonym w umowie;
2) został osiągnięty określony w umowie efekt rzeczowy i ekologiczny przedsięwzięcia;
3) spłacono co najmniej 70 % udzielonej pożyczki z oprocentowaniem w terminach określonych w umowie;
4) pożyczkobiorca wywiązał się z obowiązku uiszczenia opłat i kar stanowiących przychody funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz innych zobowiązań w stosunku do Narodowego Funduszu.
2. Kwota umorzenia nie może być wyższa niż 30 % kwoty udzielonej pożyczki.
Rozdział IV
Dotacja
§ 10.1. Dotacja może być udzielona na działania:
1) odzysk i unieszkodliwianie substancji kontrolowanych;
2) związane z zadaniami, o których mowa w § 1:
a) przedsięwzięcia pilotażowe dotyczące wdrażania postępu technicznego o dużym stopniu ryzyka lub posiadające charakter eksperymentalny,
b) monitoring systemu zbiórki, odzysku i unieszkodliwiania substancji kontrolowanych,
c) edukacja ekologiczna w zakresie ograniczania wykorzystywania substancji kontrolowanych.
2. Narodowy Fundusz może udzielać dotacji w wysokości do 100 % kosztów na działania, o których mowa w ust. 1.
§ 11.1. Umowa dotacji określa w szczególności:
1) nazwę i adres podmiotu otrzymującego dotację;
2) przedmiot zadania;
3) wysokość dotacji;
4) planowany koszt zadania, termin zakończenia zadania, efekt rzeczowy i ekologiczny oraz termin przedłożenia dokumentów potwierdzających termin zakończenia zadania oraz osiągnięcie efektu rzeczowego i ekologicznego;
5) terminy i sposób wypłaty środków dotacji;
6) sposób kontroli przez Narodowy Fundusz wykorzystania udzielonej dotacji;
7) zastrzeżenie zwrotu dotacji w przypadku wypowiedzenia umowy;
8) sankcje nakładane w przypadku nieprawidłowej realizacji umowy.
2. Narodowy Fundusz może wypowiedzieć umowę dotacji w razie stwierdzenia, że:
1) podmiot, któremu udzielono dotacji, nie przystąpił w określonym w umowie terminie lub odstąpił od realizacji zadania, na które udzielono dotację;
2) dotacja lub jej część została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie;
3) nie został osiągnięty określony w umowie efekt rzeczowy lub ekologiczny.
Rozdział V
Wysokość dofinansowania
§ 12.[2] 1. Dofinansowanie, o którym mowa w § 3 i 9, dla podmiotu realizującego zadania, o których mowa w § 1, prowadzącego działalność gospodarczą ma charakter pomocy de minimis i jest udzielane zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. WE L 379 z 28.12.2006, str. 5), z zastrzeżeniem § 13 ust. 1.
2. Dofinansowanie może zostać udzielone w sytuacji, gdy jego wartość brutto, łącznie z wartością innej pomocy de minimis, uzyskanej przez podmiot w bieżącym roku kalendarzowym oraz dwóch poprzedzających go latach kalendarzowych, nie przekracza równowartości w złotych 200 000 euro brutto.
§ 13.1. [3] W przypadku przedsięwzięcia pilotażowego dotyczącego wdrażania postępu technicznego o dużym stopniu ryzyka lub mającego charakter eksperymentalny, możliwe jest dofinansowanie przekraczające równowartość w złotych 200 000 euro brutto.
2. Dofinansowanie przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, podlega jako pomoc indywidualna notyfikacji do Komisji Europejskiej w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).
Rozdział VI
Przepis końcowy
§ 14.[4] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|
|
1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 134, poz. 1438).
[1] § 5 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 10 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu i kryteriów gospodarowania środkami pochodzącymi z opłat za substancje kontrolowane (Dz.U. Nr 108, poz. 699). Zmiana weszła w życie 9 lipca 2008 r.
[2] § 12 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 10 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu i kryteriów gospodarowania środkami pochodzącymi z opłat za substancje kontrolowane (Dz.U. Nr 108, poz. 699). Zmiana weszła w życie 9 lipca 2008 r.
[3] § 13 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 10 czerwca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu i kryteriów gospodarowania środkami pochodzącymi z opłat za substancje kontrolowane (Dz.U. Nr 108, poz. 699). Zmiana weszła w życie 9 lipca 2008 r.
[4] Rozporządzenie wchodzi w życie 28 października 2005 r.
