§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) stawki uposażenia zasadniczego i inne należności przysługujące żołnierzom zawodowym i żołnierzom pełniącym służbę kandydacką, zwanym dalej „żołnierzami”, oraz ich wysokość i warunki przyznawania w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny;

2) stawki i warunki przyznawania dodatku wojennego przysługującego żołnierzom w czasie wojny.

§ 2.[Uposażenie i inne należności przysługujące żołnierzom w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny] 1. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierzom przysługują:

1) uposażenie zasadnicze;

2) odprawa z tytułu zwolnienia z czynnej służby wojskowej;

3) odprawa pośmiertna.

2. W czasie wojny żołnierzom, niezależnie od należności, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatek wojenny.

§ 3.[Początek przysługiwania uprawnień] 1. Uposażenie zasadnicze i należności, o których mowa w § 2 ust. 1, przysługują żołnierzom od dnia ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego albo ogłoszenia stanu wojny.

2. Dodatek wojenny przysługuje żołnierzom od dnia ogłoszenia stanu wojny.

§ 5.[Wyznaczenie żołnierza na inne stanowisko służbowe, termin wypłaty, zachowanie uprawnień w czasie choroby, wygaśnięcie uprawnień] 1. W przypadku wyznaczenia żołnierza na inne stanowisko służbowe, od dnia objęcia obowiązków służbowych na tym stanowisku przysługuje mu uposażenie zasadnicze w wysokości wynikającej z zajmowania tego stanowiska, jednak nie niższe niż uposażenie zasadnicze przysługujące na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym.

2. Jeżeli prawo do wyższego uposażenia zasadniczego powstało w trakcie miesiąca kalendarzowego, uposażenie za czas do końca tego miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień.

3. Uposażenie zasadnicze wypłaca się w pierwszym dniu miesiąca, za który przysługuje.

4. W okresie niezdolności do pełnienia służby z powodu choroby lub z innych niezawinionych przez żołnierza powodów, żołnierz zachowuje prawo do pełnego uposażenia zasadniczego.

5. Prawo do uposażenia zasadniczego wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym żołnierz został zwolniony z czynnej służby wojskowej, poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął.

§ 6.[Wysokość dodatku wojennego] 1. Wysokość dodatku wojennego wynosi 20 % stawki uposażenia zasadniczego, należnej żołnierzowi.

2. Dodatek wojenny zwiększa się o:

1) 40 % stawki uposażenia zasadniczego należnej żołnierzowi – członkowi załogi bojowego statku powietrznego, który wykonuje loty, albo żołnierzowi pełniącemu służbę w Jednostce Wojskowej Nr 2305;

2) 30 % stawki uposażenia zasadniczego należnej żołnierzowi – członkowi załogi innego niż wymieniony w pkt 1 statku powietrznego, który wykonuje loty;

3) 10 % stawki uposażenia zasadniczego należnej żołnierzowi – członkowi załogi okrętu, który wychodzi na tym okręcie w morze, albo żołnierzowi pełniącemu służbę w pododdziale działań specjalnych.

3. W zakresie wypłacania dodatku wojennego § 5 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.

§ 7.[Wysokość odprawy] 1. Żołnierzowi zwolnionemu z czynnej służby wojskowej przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, odprawa w wysokości:

1) po roku służby – 100 %,

2) po pięciu latach służby – 200 %,

3) po dziesięciu latach służby – 300 %

– kwoty uposażenia zasadniczego należnego w ostatnim dniu pełnienia służby.

2. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ulega zwiększeniu o 20 % uposażenia zasadniczego za każdy rok służby wojskowej pełnionej ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600 %.

3. Do okresu służby, o którym mowa w ust. 1 i 2, zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone albo żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.

4. Dla celów ustalenia odprawy, o której mowa w ust. 1 i 2, przysługującej żołnierzom zwalnianym w czasie wojny uwzględnia się również dodatek wojenny.

§ 8.[Odprawa pośmiertna] 1. W przypadku gdy żołnierz poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął, małżonkowi żołnierza, a w razie braku małżonka – dzieciom, wnukom lub rodzicom żołnierza przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu żołnierzowi, na podstawie § 7, odprawa przy zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, nie niższej jednak niż 600 % najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego określonego na dzień, w którym żołnierz poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął.

2. Przez najniższe uposażenie zasadnicze, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie określone dla stopnia etatowego starszego szeregowego.

§ 9.[Stwierdzenie uprawnień, forma wypłaty] 1. Prawo do dodatku wojennego, o którym mowa w § 6 ust. 2, oraz do odprawy z tytułu zwolnienia z czynnej służby wojskowej, a także odprawy pośmiertnej, stwierdza się w rozkazie lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.

2. Uposażenie zasadnicze, dodatek wojenny oraz odprawa są płatne bezpośrednio do rąk żołnierza lub w formie bezgotówkowej, w sposób określony pisemnie przez żołnierza.

3. Wypłaty uposażenia zasadniczego, dodatku wojennego oraz należności pieniężnych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i 3, dokonuje jednostka wojskowa lub instytucja cywilna, na której zaopatrzeniu finansowym żołnierz pozostaje.

§ 10.[Wejście w życie] [2] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.