Na podstawie art. 11e ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie środków przymusu bezpośredniego stosowanych przez inspektorów i pracowników kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 96, poz. 845) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 4:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. O każdym przypadku użycia środka przymusu inspektor lub pracownik jest obowiązany niezwłocznie powiadomić, w formie pisemnej notatki służbowej, bezpośredniego przełożonego.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do obowiązków bezpośredniego przełożonego, o którym mowa w ust. 1, należy:

1) zbadanie, czy użycie środka przymusu nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami,

2) niezwłoczne powiadomienie prokuratora oraz podjęcie działań mających na celu wdrożenie postępowania dyscyplinarnego, w wypadku stwierdzenia, że użycie środka przymusu było niezgodne z obowiązującymi przepisami,

3) niezwłoczne powiadomienie prokuratora, jeżeli następstwem użycia środka przymusu jest śmierć człowieka.”;

2) w § 5 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) indywidualnych technicznych środków i urządzeń, przeznaczonych do obezwładniania i konwojowania osób, w postaci kajdanek, prowadnic, siatek obezwładniających, pałek służbowych zwykłych, wielofunkcyjnych, teleskopowych, obezwładniających i paralizatorów elektrycznych,”;

3) § 11 otrzymuje brzmienie:

„§ 11. 1. Chemiczne środki obezwładniające można stosować w przypadkach:

1) odpierania czynnej napaści i pokonywania czynnego oporu,

2) pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa,

3) udaremniania ucieczki osoby zatrzymanej,

4) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Przy stosowaniu chemicznych środków obezwładniających należy zachować ostrożność, uwzględniając ich właściwości mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia.”;

4) w § 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kolczatka drogowa i inne przeszkody umożliwiające zatrzymanie pojazdu mechanicznego mogą być stosowane, jeżeli osoba prowadząca pojazd nie zatrzymała się pomimo odpowiedniego sygnału umundurowanego inspektora lub pracownika, znajdującego się w pobliżu oznakowanego pojazdu kontroli skarbowej.”;

5) po § 13 dodaje się § 13a i 13b w brzmieniu:

„§ 13a. 1. Pałka służbowa może być stosowana w razie:

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego oporu,

3) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Nie wolno stosować pałki służbowej zwykłej wobec osób stawiających bierny opór, chyba że zastosowanie siły fizycznej okazało się bezskuteczne.

3. Zabrania się:

1) zadawania uderzeń i pchnięć pałką służbową w głowę, szyję, brzuch i nieumięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, a także stosowania na te części ciała blokady i zakładania dźwigni,

2) zadawania uderzeń rękojeścią pałki służbowej wielofunkcyjnej,

3) stosowania pałki służbowej wobec osób, w stosunku do których użyto kajdanek, prowadnic i siatek obezwładniających.

4. Wolno zadawać uderzenia i pchnięcia pałką służbową we wszystkie części ciała w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie własne lub innej osoby.

§ 13b. 1. Paralizator elektryczny można stosować w przypadku:

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego oporu,

3) ujęcia osób,

4) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Przy stosowaniu środka, o którym mowa w ust. 1, należy zachować ostrożność, uwzględniając jego właściwości mogące stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego.”;

6) uchyla się § 14;

7) w § 15 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) środki przymusu są wydawane inspektorom i pracownikom na czas określony przez organ kontroli skarbowej, a po upływie tego czasu powinny być niezwłocznie zwrócone do miejsca przechowywania w obiektach jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, określonego w odrębnych przepisach.”.

§ 2.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.