Art. 1. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. nr 64, poz. 565 i Nr 94, poz. 788) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) w ust. 1:

- w pkt 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„bezrobotnym - oznacza to osobę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 2 lit. a-e i g, lub cudzoziemca - członka rodziny obywatela polskiego, niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie albo innej pracy zarobkowej, albo jeżeli jest osobą niepełnosprawną, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia co najmniej w połowie tego wymiaru czasu pracy, nieuczącą się w szkole, z wyjątkiem uczącej się w szkole dla dorosłych lub przystępującej do egzaminu eksternistycznego z zakresu tej szkoły lub w szkole wyższej w systemie wieczorowym, zaocznym lub eksternistycznym, zarejestrowaną we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie pracy oraz poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, jeżeli:”,

- pkt 3-6 otrzymują brzmienie:

„3) bezrobotnym do 25 roku życia - oznacza to bezrobotnego, który do dnia zastosowania wobec niego usług lub instrumentów rynku pracy nie ukończył 25 roku życia;

4) bezrobotnym powyżej 50 roku życia - oznacza to bezrobotnego, który w dniu zastosowania wobec niego usług lub instrumentów rynku pracy ukończył co najmniej 50 rok życia;

5) bezrobotnym długotrwale - oznacza to bezrobotnego pozostającego w rejestrze powiatowego urzędu pracy łącznie przez okres ponad 12 miesięcy w okresie ostatnich 2 lat, z wyłączeniem okresów odbywania stażu i przygotowania zawodowego w miejscu pracy;

6) bezrobotnym bez kwalifikacji zawodowych - oznacza to bezrobotnego nieposiadającego kwalifikacji do wykonywania jakiegokolwiek zawodu poświadczonych dyplomem, świadectwem, zaświadczeniem instytucji szkoleniowej lub innym dokumentem uprawniającym do wykonywania zawodu;”,

- w pkt 8 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) zstępnego, obywatela polskiego lub cudzoziemca, w wieku do 21 lat lub pozostającego na jego utrzymaniu;”,

- po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:

„10a) indywidualnym planie działania - oznacza to plan działań obejmujący podstawowe usługi rynku pracy wspierane instrumentami rynku pracy w celu zatrudnienia bezrobotnego lub poszukującego pracy;”,

- uchyla się pkt 15,

- pkt 22 otrzymuje brzmienie:

„22) poszukującym pracy - oznacza to osobę niezatrudnioną, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 2, lub cudzoziemca, członka rodziny obywatela polskiego lub cudzoziemca członka rodziny obywatela, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz osobę zatrudnioną zgłaszającą zamiar i gotowość podjęcia innej pracy zarobkowej lub zatrudnienia w wyższym wymiarze czasu pracy, dodatkowego albo innego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy;”,

- po pkt 23 dodaje się pkt 23a w brzmieniu:

„23a) pracach społecznie użytecznych - oznacza to prace wykonywane przez bezrobotnych bez prawa do zasiłku na skutek skierowania przez starostę, organizowane przez gminę w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, organizacjach lub instytucjach statutowo zajmujących się pomocą charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej;”,

- pkt 24 i 25 otrzymują brzmienie:

„24) przychodach - oznacza to przychody z tytułu innego niż zatrudnienie, inna praca zarobkowa, zasiłek lub inne świadczenie wypłacane z Funduszu Pracy, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;

25) pracodawcy - oznacza to jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika;”,

- pkt 28 otrzymuje brzmienie:

„28) przeciętnym wynagrodzeniu - oznacza to przeciętne wynagrodzenie w poprzednim kwartale, od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.²⁾);”,

- pkt 32 otrzymuje brzmienie:

„32) robotach publicznych - oznacza to zatrudnienie bezrobotnego, w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, mające na celu reintegrację zawodową i społeczną, w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu socjalnym, przy wykonywaniu prac organizowanych przez gminy, organizacje pozarządowe statutowo zajmujące się problematyką: ochrony środowiska, kultury, oświaty, sportu i turystyki, opieki zdrowotnej, bezrobocia oraz pomocy społecznej, a także spółki wodne i ich związki, jeżeli prace te są finansowane lub dofinansowane ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa, funduszy celowych, organizacji pozarządowych, spółek wodnych i ich związków;”,

- pkt 37 otrzymuje brzmienie:

„37) szkoleniu - oznacza to pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia;”,

- pkt 40 otrzymuje brzmienie:

„40) wykonywaniu pracy przez cudzoziemca - oznacza to zatrudnienie, wykonywanie innej pracy zarobkowej lub pełnienie funkcji w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Badania lekarskie mające na celu stwierdzenie zdolności bezrobotnego do wykonywania pracy, odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac społecznie użytecznych lub wykonywania pracy na podstawie umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art. 61c ust. 1, przeprowadzają, na wniosek powiatowego urzędu pracy, lekarze ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Koszty tych badań są finansowane z Funduszu Pracy.”;

2) w art. 4:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 3,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego realizuje zadania z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, w zakresie świadczeń dla bezrobotnych, w szczególności przez pełnienie funkcji instytucji łącznikowej.”;

3) art. 5 otrzymuje brzmienie:

„Art. 5. Minister właściwy do spraw pracy pełni funkcję koordynatora publicznych służb zatrudnienia.”;

4) uchyla się art. 7;

5) w art. 8:

a) w ust. 1:

- pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) organizowanie i koordynowanie oraz świadczenie usług poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, a także ich rozwijanie na terenie województwa;”,

- pkt 15 otrzymuje brzmienie:

„15) określanie, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady zatrudnienia, na podstawie klasyfikacji zawodów i specjalności, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7 lit. b, wykazu zawodów, w których za przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników może być dokonywana refundacja, o której mowa w art. 12 ust. 6; wykaz zawodów podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym;”,

- w pkt 16 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 17 w brzmieniu:

„17) prowadzenie rejestru agencji zatrudnienia oraz wydawanie certyfikatów wstępnych i certyfikatów o dokonaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. b i c, organem wyższego stopnia jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.”,

c) uchyla się ust. 4,

d) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Marszałek województwa powołuje dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy wyłonionego w drodze konkursu spośród osób posiadających wykształcenie wyższe oraz co najmniej 3-letni staż pracy w publicznych służbach zatrudnienia lub co najmniej 5-letni staż pracy w innych instytucjach rynku pracy. Marszałek województwa odwołuje dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy po uzyskaniu zgody wojewódzkiej rady zatrudnienia wyrażonej większością co najmniej 2/3 składu rady. Zgoda wojewódzkiej rady zatrudnienia nie jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 52 i 53 Kodeksu pracy.”,

e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. W ramach wojewódzkich urzędów pracy funkcjonują centra informacji i planowania kariery zawodowej będące wyspecjalizowanymi komórkami organizacyjnymi, które w szczególności:

1) wspomagają powiatowe urzędy pracy w prowadzeniu poradnictwa zawodowego przez świadczenie wyspecjalizowanych usług w zakresie planowania kariery zawodowej na rzecz bezrobotnych i poszukujących pracy;

2) opracowują, aktualizują i upowszechniają informacje zawodowe na terenie województwa;

3) prowadzą zajęcia aktywizacyjne na rzecz bezrobotnych i poszukujących pracy;

4) współpracują przy świadczeniu usług EURES;

5) współdziałają z powiatowymi urzędami pracy w opracowywaniu i realizowaniu indywidualnych planów działania;

6) współdziałają z powiatowymi urzędami pracy w opracowywaniu informacji o rynku pracy dla potrzeb klubów pracy.”,

f) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:

„8a. Utworzenie i likwidacja centrum informacji i planowania kariery zawodowej wymaga zgody ministra właściwego do spraw pracy.”;

6) w art. 9:

a) w ust. 1:

- w pkt 14:

- lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu lub wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium i innych finansowanych z Funduszu Pracy świadczeń niewynikających z zawartych umów,”,

- lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) odroczeniu terminu spłaty, rozłożeniu na raty lub umorzeniu części albo całości nienależnie pobranego świadczenia udzielonego z Funduszu Pracy oraz należności z tytułu zwrotu refundacji lub przyznanych jednorazowo środków, o których mowa w art. 46;”,

- w pkt 18 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 19 w brzmieniu:

„19) opracowywanie i realizowanie indywidualnych planów działania.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu:

„2a. Minister właściwy do spraw pracy przekaże samorządom powiatowym w 2006 r. oraz w 2007 r. z Funduszu Pracy 7 % kwoty środków (limitu) Funduszu Pracy ustalonej na rok poprzedni na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, o której mowa w art. 109 ust. 2, z wyłączeniem kwot przyznanych ze środków będących w dyspozycji samorządu województwa oraz z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy, z przeznaczeniem na finansowanie kosztów wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne pracowników powiatowego urzędu pracy.

2b. Kwota środków, o której mowa w ust. 2a, jest przekazywana samorządom powiatowym w okresach miesięcznych, w wysokości 1/12 kwoty ustalonej na dany rok.

2c. Przekazane samorządom powiatowym kwoty środków, o których mowa w ust. 2a, stanowią dochód powiatu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966).”,

c) uchyla się ust. 4,

d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Starosta powołuje dyrektora powiatowego urzędu pracy wyłonionego w drodze konkursu spośród osób posiadających wykształcenie wyższe oraz co najmniej 3-letni staż pracy w publicznych służbach zatrudnienia lub co najmniej 5-letni staż pracy w innych instytucjach rynku pracy. Starosta odwołuje dyrektora powiatowego urzędu pracy po uzyskaniu zgody powiatowej rady zatrudnienia wyrażonej większością co najmniej 2/3 składu rady. Zgoda powiatowej rady zatrudnienia nie jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 52 i 53 Kodeksu pracy.”,

e) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Dyrektora powiatowego urzędu pracy, o którym mowa w art. 9a, wyłonionego w drodze konkursu spośród osób spełniających warunki określone w ust. 5 powołują i odwołują w porozumieniu właściwi starostowie i prezydenci miast na prawach powiatu. Organ właściwy do dokonywania czynności z zakresu prawa pracy ustalają w porozumieniu właściwi starostowie i prezydenci miast na prawach powiatu.”;

7) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:

„Art. 9a. 1. Powiatowy urząd pracy realizujący zadania, o których mowa w art. 9 ust. 1, obejmujący obszarem swojego działania kilka powiatów, jest współfinansowany z budżetów tych powiatów.

2. Powiat, którego jednostką organizacyjną jest powiatowy urząd pracy, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „powiatem prowadzącym”, otrzymuje dotacje celowe na wydatki bieżące z budżetów innych powiatów, których zadania realizuje, zwanych dalej „powiatami dotującymi”.

3. Powiaty dotujące oraz powiaty prowadzące zawierają dwustronne porozumienia określające wysokość, terminy i zasady przekazywania dotacji celowej na współfinansowanie kosztów funkcjonowania powiatowego urzędu pracy.

4. W przypadku niezawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 3, wysokość roszczenia przysługującego powiatowi prowadzącemu jest ustalana jako udział w całości poniesionych kosztów, w tym inwestycji i zakupów inwestycyjnych, równy ilorazowi liczby mieszkańców z terenu powiatu dotującego do łącznej liczby mieszkańców z całego obszaru działania powiatowego urzędu pracy według stanu na koniec roku poprzedzającego rok budżetowy, w którym koszty zostały poniesione.”;

8) w art. 12 ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb refundowania pracodawcom ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń, a w szczególności elementy wniosku o zawarcie umowy o refundację, terminy składania i kryteria rozpatrywania wniosku, podmioty uprawnione do zawarcia umowy o refundację, elementy umowy o refundację i wniosku o zwrot poniesionych kosztów przez pracodawcę, mając na względzie zapewnienie młodocianym pracownikom właściwych warunków odbywania przygotowania zawodowego oraz konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami dopuszczalności pomocy na szkolenia.”;

9) uchyla się art. 15;

10) rozdział 6 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 6

Agencje zatrudnienia

Art. 18. 1. Działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie:

1) pośrednictwa pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,

2) pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych obywateli polskich,

3) doradztwa personalnego,

4) poradnictwa zawodowego,

5) pracy tymczasowej

- jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.³⁾), zwanej dalej „ustawą o swobodzie działalności gospodarczej”, i wymaga wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia, zwanego dalej „rejestrem”.

2. Działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1-4, może być wykonywana także przez jednostki samorządu terytorialnego, szkoły wyższe, stowarzyszenia, fundacje, organizacje społeczne i zawodowe oraz inne organizacje, których statutowym celem jest świadczenie tych usług, pod warunkiem uzyskania wpisu do rejestru.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej posiadających uprawnienia do prowadzenia działalności w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zgodnie z prawem tego państwa, tworzących oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:

1) działalności organów, o których mowa w art. 35 ust. 2a;

2) organów określonych w przepisach o systemie oświaty kierujących nauczycieli do pracy za granicą w środowiskach polonijnych, w zakresie działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 2;

3) przedsiębiorców zagranicznych posiadających uprawnienia i prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zgodnie z prawem tego państwa i zamierzających tymczasowo - łącznie w okresie do 3 miesięcy w roku kalendarzowym - świadczyć te usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. W przypadku świadczenia przez agencje pośrednictwa pracy usług, o których mowa w art. 36 ust. 1, przez poszukującego pracy rozumie się osobę poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w tym również niezarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy.

6. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 4 pkt 3, są obowiązani przed rozpoczęciem świadczenia usług złożyć marszałkowi województwa właściwemu dla miejsca świadczenia usług:

1) informację zawierającą następujące dane:

a) nazwę państwa pochodzenia, oznaczenie przedsiębiorcy oraz jego siedzibę,

b) miejsce, termin rozpoczęcia i zakończenia świadczenia usług oraz rodzaj świadczonych usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) oświadczenie, że świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej są zgodne z:

a) posiadanymi uprawnieniami,

b) wykonywaną działalnością w państwie swojej siedziby,

c) przepisami prawa państwa pochodzenia

- zawierające elementy, o których mowa w art. 19 ust. 4;

3) kopię dokumentu uprawniającego do prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług, o których mowa ust. 1, na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz jego tłumaczenie na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego wraz z podaniem pełnej nazwy i adresu organu wydającego ten dokument.

7. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, prowadzą agencje pośrednictwa pracy.

8. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 3, prowadzą agencje doradztwa personalnego.

9. Doradztwo personalne polega w szczególności na:

1) prowadzeniu analizy zatrudnienia u pracodawców, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy;

2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy;

3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych.

10. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 4, prowadzą agencje poradnictwa zawodowego.

11. Poradnictwo zawodowe polega w szczególności na:

1) udzielaniu pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia;

2) udzielaniu informacji zawodowych;

3) udzielaniu pracodawcom pomocy w doborze kandydatów do pracy na stanowiska wymagające szczególnych predyspozycji psychofizycznych.

12. Agencje pracy tymczasowej prowadzące usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 5, kierują pracowników do pracodawcy użytkownika, którym może być pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy. Pracodawca użytkownik wyznacza pracownikowi skierowanemu z agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonywanie. Usługi w zakresie zatrudnienia pracowników wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej będące przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

13. Agencje pośrednictwa pracy, agencje doradztwa personalnego, agencje pracy tymczasowej oraz agencje poradnictwa zawodowego są zwane dalej „agencjami zatrudnienia”.

Art. 18a. 1. Podmiot zamierzający wykonywać usługi lub świadczący usługi, o których mowa w art. 18 ust. 1, powinien spełniać następujące warunki:

1) nie posiadać zaległości z tytułu podatków, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o ile był obowiązany do ich opłacania;

2) być niekaranym za przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w art. 121 ustawy;

3) być podmiotem, w stosunku do którego nie została otwarta likwidacja lub nie ogłoszono jego upadłości.

2. Agencja zatrudnienia powinna:

1) posiadać lokal przeznaczony na biuro agencji zatrudnienia zapewniający poufność prowadzonych rozmów;

2) posiadać wyposażenie techniczne umożliwiające prowadzenie działalności agencji zatrudnienia;

3) dla obsługi osób korzystających z usług w zakresie:

a) poradnictwa zawodowego oraz doradztwa personalnego - zapewnić osoby z wykształceniem wyższym magisterskim lub innym równoważnym, których program studiów obejmował przygotowanie w zakresie poradnictwa zawodowego albo doradztwa personalnego lub które posiadają co najmniej roczne doświadczenie zawodowe w pracy na stanowisku doradcy zawodowego lub doradcy personalnego w publicznych służbach zatrudnienia lub agencjach zatrudnienia,

b) pośrednictwa pracy oraz pracy tymczasowej - zapewnić osoby z wykształceniem minimum średnim.

3. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych.

4. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne ani ze względu na przynależność związkową osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

5. Agencja zatrudnienia od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub którym udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, nie może pobierać kwot innych niż określone w art. 85 ust. 2 pkt 7.

6. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy.

7. Nie wymaga wpisu do rejestru gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.

8. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach agencja zatrudnienia podaje numer wpisu do rejestru, a agencja pracy tymczasowej podaje ponadto określenie „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej są oznaczane jako oferty pracy tymczasowej.

Art. 19. 1. Marszałek województwa właściwy dla siedziby agencji zatrudnienia prowadzi rejestr. Rejestr jest jawny i może być prowadzony w formie elektronicznej.

2. Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na podstawie pisemnego wniosku podmiotu zamierzającego prowadzić działalność określoną w art. 18 ust. 1-3 zawierającego następujące dane:

1) oznaczenie podmiotu prowadzącego agencję zatrudnienia, adres zamieszkania lub siedziby oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność, wraz z nazwą gminy i województwa;

2) określenie rodzaju agencji zatrudnienia;

3) oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności;

4) numer identyfikacji podatkowej NIP, jeżeli został nadany;

5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym albo numer w ewidencji działalności gospodarczej, jeżeli został nadany, oraz nazwę i adres organu ewidencyjnego.

3. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, podmiot składa:

1) oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności agencji zatrudnienia odpowiednio w zakresie:

a) pośrednictwa pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych obywateli polskich,

c) doradztwa personalnego,

d) poradnictwa zawodowego,

e) pracy tymczasowej

- określone w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.”;

2) kopię potwierdzenia dokonania opłaty, o której mowa w ust. 6.

4. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) oznaczenie podmiotu prowadzącego agencję zatrudnienia oraz adres zamieszkania lub siedziby;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

5. Wpisowi do rejestru podlegają dane, o których mowa w ust. 2, oraz data dokonania wpisu, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby podmiotu.

6. Wpis do rejestru podlega jednorazowej opłacie na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 103 ust. 2, w wysokości 100 zł.

7. Marszałek województwa podmiotowi ubiegającemu się po raz pierwszy o wpis do rejestru wydaje, na okres roku, certyfikat wstępny o dokonaniu wpisu do rejestru, zwany dalej „certyfikatem wstępnym”.

8. Marszałek województwa wydaje certyfikat o dokonaniu wpisu do rejestru, zwany dalej „certyfikatem”, podmiotowi posiadającemu certyfikat wstępny pod warunkiem:

1) wystąpienia z wnioskiem o wydanie certyfikatu w terminie nie późniejszym niż 7 dni przed dniem upływu ważności certyfikatu wstępnego;

2) złożenia oświadczenia o prowadzeniu działalności agencji zatrudnienia w okresie posiadania certyfikatu wstępnego;

3) złożenia oświadczenia o prowadzeniu działalności zgodnie z warunkami prowadzenia agencji zatrudnienia określonymi w ustawie.

9. W przypadku otrzymania informacji o zmianie danych, o której mowa w ust. 16, marszałek województwa wydaje uwzględniający te zmiany certyfikat wstępny lub certyfikat.

10. Certyfikat wstępny oraz certyfikat powinny zawierać następujące dane:

1) nazwę podmiotu;

2) adres siedziby podmiotu;

3) określenie rodzaju agencji zatrudnienia;

4) numer w rejestrze;

5) datę dokonania wpisu do rejestru.

11. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wpisu podmiotu do rejestru w przypadku niespełnienia przynajmniej jednego z warunków, o których mowa w art. 18a ust. 1.

12. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wpisu podmiotu do rejestru, w przypadku gdy w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku:

1) zaszły przypadki, o których mowa w art. 68 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;

2) podmiot wykreślono z rejestru z przyczyn, o których mowa w ust. 14 pkt 3-6.

13. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wydania certyfikatu, w przypadku gdy w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku:

1) podmiot posiadający certyfikat wstępny nie dopełnił warunku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2;

2) podmiot posiadający certyfikat wstępny naruszył warunki prowadzenia działalności agencji zatrudnienia określone w ustawie.

14. Marszałek województwa wykreśla, w drodze decyzji, podmiot wpisany do rejestru w przypadku:

1) pisemnego wniosku podmiotu;

2) postawienia przedsiębiorcy w stan likwidacji lub upadłości;

3) wydania decyzji, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;

4) niewykazania działalności w informacji o działalności agencji zatrudnienia, o której mowa w ust. 17;

5) naruszenia przez podmiot warunków prowadzenia działalności agencji zatrudnienia określonych w ustawie;

6) złożenia przez podmiot oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i ust. 4, lub przekazania informacji, o których mowa w ust. 16 i 17, niezgodnych ze stanem faktycznym.

15. Podmiot wykreślony z rejestru jest obowiązany do zwrotu certyfikatu wstępnego lub certyfikatu w okresie miesiąca od dnia otrzymania decyzji o wykreśleniu z rejestru.

16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania marszałka województwa o każdej zmianie danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, a także o zaprzestaniu działalności.

17. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania marszałkowi województwa informacji o działalności agencji zatrudnienia, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, za rok poprzedni.

18. Informacja o działalności, o której mowa w ust. 17, powinna zawierać w szczególności liczbę:

1) osób, które podjęły pracę za pośrednictwem agencji zatrudnienia według grup elementarnych zawodów zgodnie z obowiązującą klasyfikacją zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, z podaniem państw zatrudnienia;

2) pracodawców korzystających z usług doradztwa personalnego;

3) osób korzystających z usług poradnictwa zawodowego;

4) pracodawców korzystających z pomocy poradnictwa zawodowego;

5) osób skierowanych do wykonywania pracy tymczasowej.

19. Marszałek województwa przekazuje w formie elektronicznej ministrowi właściwemu do spraw pracy zbiorczą informację z województwa dotyczącą informacji, o których mowa w ust. 17, w terminie do dnia 31 marca.

20. Minister właściwy do spraw pracy przetwarza dane o agencjach zatrudnienia przekazane w formie elektronicznej przez marszałków województw.

21. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

22. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wpis do rejestru, wzór certyfikatu wstępnego i certyfikatu oraz zakres składanych informacji o działalności agencji zatrudnienia, a także wzory formularzy składanych informacji, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju agencji zatrudnienia.”;

11) w art. 20:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Rejestr instytucji szkoleniowych jest jawny i może być prowadzony w formie elektronicznej.”,

b) w ust. 6 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu:

„4) w przypadku niepowiadomienia wojewódzkiego urzędu pracy o kontynuowaniu działalności szkoleniowej w kolejnym roku kalendarzowym.”,

c) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Minister właściwy do spraw pracy przetwarza informacje o instytucjach szkoleniowych wpisanych do rejestru instytucji szkoleniowych przekazane przez wojewódzkie urzędy pracy.”;

12) w art. 22 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) opiniowanie projektów ustaw dotyczących promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.”;

13) w art. 23:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wszystkich organizacji związkowych i organizacji pracodawców reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.⁴⁾);”,

b) w ust. 2 uchyla się pkt 4,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. W przypadku gdy powiatowy urząd pracy realizuje zadania z zakresu promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej na obszarze przekraczającym granice powiatu, tworzy się jedną powiatową radę zatrudnienia, która jest powoływana przez prezydenta miasta na prawach powiatu lub starostę sprawującego zwierzchnictwo nad powiatowym urzędem pracy w porozumieniu z prezydentem miasta na prawach powiatu lub starostą powiatu dotującego.”;

14) art. 24 i 25 otrzymują brzmienie:

„Art. 24. 1. Marszałek województwa lub starosta w ramach środków określonych w budżecie danego samorządu mogą zlecić realizację usług rynku pracy, o których mowa w art. 35 ust. 1:

1) jednostkom samorządu terytorialnego;

2) organizacjom pozarządowym statutowo zajmującym się problematyką rynku pracy;

3) związkom zawodowym;

4) organizacjom pracodawców;

5) instytucjom szkoleniowym;

6) agencjom zatrudnienia.

2. Zlecanie wykonywania usług rynku pracy odbywa się po przeprowadzeniu otwartego konkursu ofert lub przez zakup tych usług na zasadach i w trybie określonych w przepisach o zamówieniach publicznych.

3. Zlecanie realizacji usług rynku pracy nie może dotyczyć:

1) spraw podlegających rozstrzygnięciu w drodze decyzji administracyjnej;

2) wydatkowania i gospodarowania środkami Funduszu Pracy.

4. Wolontariusze mogą wykonywać świadczenia w zakresie realizacji usług rynku pracy na rzecz podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-4 na zasadach określonych w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Art. 25. Otwarty konkurs ofert realizacji usług rynku pracy odbywa się przy uwzględnieniu zasad pomocniczości, efektywności, uczciwej konkurencji i jawności.”;

15) uchyla się art. 26;

16) art. 27-32 otrzymują brzmienie:

„Art. 27. 1. Marszałek województwa lub starosta zamierzający zlecić realizację usług rynku pracy ogłasza otwarty konkurs ofert z terminem składania ofert nie krótszym niż 30 dni.

2. Ogłoszenie otwartego konkursu ofert powinno zawierać informacje o:

1) rodzaju usług rynku pracy;

2) wysokości środków finansowych na realizację usług rynku pracy;

3) warunkach przekazywania środków finansowych na realizację usług rynku pracy;

4) terminie i warunkach realizacji usług rynku pracy;

5) terminie składania ofert;

6) terminie i trybie wyboru oferty oraz kryteriach stosowanych przy wyborze oferty.

3. Ogłoszenie otwartego konkursu ofert zamieszcza się, w zależności od rodzaju usług rynku pracy, w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim lub lokalnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, jak również na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu zlecającego realizację usług rynku pracy w miejscu przeznaczonym na ogłoszenia. Ogłoszenie może być ponadto rozpowszechniane w inny sposób zapewniający dostęp do informacji potencjalnym oferentom, w tym, w miarę możliwości, z użyciem powszechnie dostępnych sieci teleinformatycznych.

Art. 28. 1. Oferta podmiotu, o którym mowa w art. 24 ust. 1, powinna zawierać:

1) szczegółowy zakres rzeczowy proponowanej do realizacji usługi rynku pracy;

2) termin i miejsce realizacji usługi rynku pracy;

3) kalkulację przewidywanych kosztów realizacji usługi rynku pracy;

4) informacje o posiadanych zasobach rzeczowych i kadrowych zapewniających realizację usługi rynku pracy;

5) informacje o wysokości środków finansowych własnych albo pozyskanych z innych źródeł na realizację danej usługi rynku pracy;

6) informację o wcześniejszej działalności podmiotu składającego ofertę w zakresie, którego dotyczy usługa rynku pracy.

2. Marszałek województwa lub starosta ogłaszający otwarty konkurs ofert może uzależnić rozpatrzenie oferty od złożenia, w wyznaczonym terminie, dodatkowych informacji lub dokumentów, dostępnych uprawnionemu podmiotowi składającemu ofertę.

Art. 29. 1. Warunkiem rozpatrzenia oferty jest:

1) zamieszczenie w ofercie szczegółowego opisu planowanego działania;

2) dołączenie aktualnego odpisu potwierdzającego wpis do właściwej ewidencji lub rejestru, dotyczącego statusu prawnego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności;

3) przedstawienie sprawozdania finansowego i merytorycznego z działalności podmiotu za ubiegły rok lub, w przypadku dotychczasowej krótszej działalności - za okres tej działalności.

2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się do jednostek samorządu terytorialnego.

Art. 30. 1. Marszałek województwa lub starosta przy rozpatrywaniu ofert bierze pod uwagę:

1) zgłoszone możliwości realizacji usługi rynku pracy;

2) przedstawioną we wniosku kalkulację kosztów realizacji usługi rynku pracy, uwzględniając relację przedstawionych kosztów do zakresu rzeczowego usługi rynku pracy;

3) zadeklarowany udział środków finansowych własnych albo pozyskanych z innych źródeł na realizację usługi rynku pracy;

4) analizę i ocenę realizacji usług rynku pracy zleconych w okresie poprzednim, z uwzględnieniem rzetelności i terminowości ich realizacji oraz sposobu rozliczenia otrzymanych na ten cel środków;

5) wysokość środków finansowych niezbędnych do realizacji usługi rynku pracy.

2. Marszałek województwa lub starosta ogłaszający otwarty konkurs ofert jest obowiązany w uzasadnieniu wyboru oferty ustosunkować się do spełniania przez oferenta warunków określonych w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 27 ust. 2.

Art. 31. 1. Oferty sporządzone wadliwie albo niekompletne pozostają bez rozpatrzenia.

2. Wyniki otwartego konkursu ofert oraz warunki zlecenia realizacji usług rynku pracy podaje się do wiadomości publicznej.

3. Wyłoniony w drodze otwartego konkursu ofert podmiot zawiera umowę o realizację usług rynku pracy.

Art. 32. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 24 ust. 1, przyjmujący zlecenie realizacji usługi rynku pracy zobowiązuje się do wykonania zadania w zakresie i na warunkach określonych w umowie o realizację usługi rynku pracy, a marszałek województwa lub starosta zlecający realizację usługi rynku pracy - do przekazania, w trybie określonym odrębnymi przepisami, środków własnych samorządu terytorialnego.

2. Umowa o realizację usługi rynku pracy jest sporządzana w formie pisemnej pod rygorem nieważności i powinna określać w szczególności:

1) szczegółowy opis usługi rynku pracy i termin jej realizacji;

2) wysokość środków finansowych, tryb i terminy ich przekazywania;

3) tryb sprawdzania sposobu realizacji usługi rynku pracy;

4) sposób rozliczenia przyznanych środków finansowych i warunki ich zwrotu;

5) konsekwencje niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków finansowych lub niedotrzymania innych warunków umowy.

3. Umowę o realizację usługi rynku pracy zawiera się na czas określony, uzależniony od rodzaju zleconej usługi, nie dłuższy jednak niż 3 lata.

4. Podmiot przyjmujący zlecenie jest obowiązany do wyodrębnienia w ewidencji księgowej środków finansowych otrzymanych na realizację umowy.

5. Wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów poniesionych na realizację usług rynku pracy, o których mowa w art. 24 ust. 1.

6. Starosta może także zlecić ze środków Funduszu Pracy w ramach kwoty (limitu) ustalonej dla samorządu powiatu podmiotowi, któremu przyznano środki na realizację usług rynku pracy, realizację zadań, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 30, 31, 33, 35-37, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.”;

17) w art. 33 w ust. 4:

a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) otrzymał pożyczkę z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub instytucji z udziałem środków publicznych na podjęcie działalności pozarolniczej lub rolniczej albo otrzymał jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2;

3) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wykonywania prac, o których mowa w art. 73a, prac interwencyjnych lub robót publicznych albo udziału w szkoleniu, stażu lub przygotowaniu zawodowym w miejscu pracy; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 90 dni;”,

b) w pkt 4 wyrazy „5 dni” zastępuje się wyrazami „7 dni”,

c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w terminie, o którym mowa w art. 73 ust. 2a;”,

d) w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu:

„7) z własnej winy przerwał staż, szkolenie lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 90 dni.”;

18) w art. 35:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Usługi rynku pracy wykonywane na podstawie przepisów ustawy przez publiczne służby zatrudnienia są realizowane zgodnie ze standardami usług rynku pracy.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Pośrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe, doradztwo personalne i organizację szkoleń dla żołnierzy zawodowych zwalnianych i zwolnionych z zawodowej służby wojskowej wykonują również wyspecjalizowane organy wojskowe, o których mowa w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.”.

c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, standardy usług rynku pracy realizowanych przez publiczne służby zatrudnienia, a także terminy dostosowania tych służb do wymaganych standardów, uwzględniając zakres usług, miejsce i sposób ich realizacji oraz konieczność zapewnienia respektowania praw osób korzystających z usług.

4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług pośrednictwa pracy, usług EURES, poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, organizowania szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, mając na uwadze ujednolicenie procedur usług rynku pracy realizowanych przez publiczne służby zatrudnienia oraz konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami jej dopuszczalności.”;

19) w art. 37:

a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) informowaniu o warunkach życia i pracy oraz sytuacji na rynkach pracy, z uwzględnieniem występujących tam zawodów deficytowych i nadwyżkowych;”,

b) uchyla się ust. 2,

c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Procedury i warunki finansowania kosztów ponoszonych na realizację krajowej działalności sieci EURES określają odrębne procedury finansowe obowiązujące państwa członkowskie Unii Europejskiej.”;

20) art. 38 otrzymuje brzmienie:

„Art. 38. 1. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa polega na udzielaniu:

1) bezrobotnym i poszukującym pracy pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, w szczególności na:

a) udzielaniu informacji o zawodach, rynku pracy oraz możliwościach szkolenia i kształcenia,

b) udzielaniu porad z wykorzystaniem standaryzowanych metod ułatwiających wybór zawodu, zmianę kwalifikacji, podjęcie lub zmianę zatrudnienia, w tym badaniu zainteresowań i uzdolnień zawodowych,

c) kierowaniu na specjalistyczne badania psychologiczne i lekarskie umożliwiające wydawanie opinii o przydatności zawodowej do pracy i zawodu albo kierunku szkolenia,

d) inicjowaniu, organizowaniu i prowadzeniu grupowych porad zawodowych dla bezrobotnych i poszukujących pracy;

2) pracodawcom pomocy w doborze kandydatów do pracy, w szczególności na udzielaniu informacji i doradztwie w tym zakresie.

2. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa są realizowane zgodnie z zasadami:

1) dostępności usług poradnictwa zawodowego dla bezrobotnych i poszukujących pracy oraz dla pracodawców;

2) dobrowolności;

3) równości bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub przynależność związkową;

4) swobody wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia;

5) bezpłatności;

6) poufności i ochrony danych.

3. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa są świadczone w formie grupowej lub w formie porady indywidualnej.

4. Porada indywidualna w uzasadnionych przypadkach może być, za zgodą bezrobotnego lub poszukującego pracy, poprzedzona specjalistycznymi badaniami lekarskimi lub psychologicznymi. Koszty tych badań są finansowane z Funduszu Pracy do wysokości 15 % przeciętnego wynagrodzenia.”;

21) w art. 39 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Starosta może zawrzeć ze szkołą wyższą lub organizacją studencką umowę przewidującą sfinansowanie z Funduszu Pracy części kosztów wyposażenia nowo otwartego akademickiego biura karier, w wysokości nieprzekraczającej piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia. Do sfinansowania kosztów wyposażenia akademickiego biura karier prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, s. 30).”;

22) w art. 40:

a) uchyla się ust. 2,

b) w ust. 3 po wyrazach „odpowiedniej pracy” dodaje się wyrazy „lub podjęcie działalności gospodarczej”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może sfinansować ze środków Funduszu Pracy, do wysokości 50 % przeciętnego wynagrodzenia, koszty egzaminów umożliwiających uzyskanie świadectw, dyplomów, zaświadczeń, określonych uprawnień zawodowych lub tytułów zawodowych oraz koszty uzyskania licencji niezbędnych do wykonywania danego zawodu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.”;

23) w art. 41 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku skierowania bezrobotnego, osoby pobierającej rentę szkoleniową lub żołnierza rezerwy na szkolenie koszty tego szkolenia są finansowane z Funduszu Pracy.”;

24) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:

„Art. 42a. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może sfinansować z Funduszu Pracy koszty studiów podyplomowych do wysokości 75 %, jeżeli bezrobotny uprawdopodobni, że ukończenie danych studiów zapewni uzyskanie odpowiedniej pracy. W trakcie odbywania studiów dodatek szkoleniowy i stypendium, o których mowa odpowiednio w art. 41 ust. 1 oraz art. 52, nie przysługuje.”;

25) w art. 45 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) mieszka w hotelu lub wynajętym mieszkaniu w miejscowości lub w pobliżu miejscowości, w której jest zatrudniona, wykonuje inną pracę zarobkową, odbywa staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy;”;

26) art. 46 otrzymuje brzmienie:

„Art. 46. 1. Starosta ze środków Funduszu Pracy może:

1) zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 5-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia;

2) przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 5-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 2-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

2. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który otrzymał refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jest obowiązany dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy skierowanego lub skierowanych bezrobotnych w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 3 lata, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców, w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, s. 33) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004, s. 22) - 2 lata, albo naruszył inne warunki umowy o refundację.

3. Osoba, która otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, jest obowiązana dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli prowadziła działalność gospodarczą lub była członkiem spółdzielni socjalnej przez okres krótszy niż 12 miesięcy albo naruszone zostały inne warunki umowy dotyczące przyznania tych środków.

4. W przypadku niewywiązania się z obowiązku, o którym mowa w ust. 2 i 3, dochodzenie roszczeń z tytułu zawartej umowy następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

5. Wysokość przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, jest przyjmowana na dzień zawarcia umowy z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą lub bezrobotnym.

6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb dokonywania refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1,

2) szczegółowe warunki i tryb przyznawania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1 pkt 2,

3) formy zabezpieczenia zwrotu otrzymanej refundacji lub środków na podjęcie działalności gospodarczej w przypadku niedotrzymania warunków umowy dotyczącej ich przyznania

- mając na względzie zwiększenie mobilności bezrobotnych i poszukujących pracy oraz racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z warunkami dopuszczalności pomocy na zatrudnienie w przypadku refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego i zasadami udzielania pomocy de minimis w przypadku pomocy przyznawanej bezrobotnemu w postaci jednorazowej wypłaty środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej lub refundacji kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa dotyczących podjęcia takiej działalności.”;

27) w art. 48 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Dodatek aktywizacyjny nie przysługuje w przypadku:

1) skierowania bezrobotnego przez powiatowy urząd pracy do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na stanowisko pracy, którego koszty wyposażenia lub doposażenia zostały zrefundowane zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1;

2) podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, u którego był zatrudniony lub dla którego wykonywał inną pracę zarobkową bezpośrednio przed zarejestrowaniem jako bezrobotny;

3) podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej za granicą Rzeczypospolitej Polskiej u pracodawcy zagranicznego.”;

28) w art. 53:

a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie:

„1. Bezrobotnego, o którym mowa w art. 49 pkt 1, starosta może skierować do odbycia u pracodawcy stażu przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

2. Do bezrobotnego, w okresie 12 miesięcy od dnia określonego w dyplomie, świadectwie lub innym dokumencie poświadczającym ukończenie szkoły wyższej, który nie ukończył 27 roku życia, ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Starosta może skierować na okres do 6 miesięcy bezrobotnych, o których mowa w art. 49 pkt 2-6, do odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy, bez nawiązywania stosunku pracy.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Nadzór nad odbywaniem stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez bezrobotnego sprawuje starosta. Pracodawca po zakończeniu realizacji programu, o którym mowa w ust. 4, wydaje opinię zawierającą informacje o zadaniach realizowanych przez bezrobotnego i umiejętnościach praktycznych pozyskanych w trakcie stażu oraz o zadaniach realizowanych przez bezrobotnego, kwalifikacjach lub umiejętnościach zawodowych pozyskanych w trakcie przygotowania zawodowego. Starosta wydaje bezrobotnemu zaświadczenie o odbyciu stażu lub przygotowania zawodowego.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Na wniosek bezrobotnego odbywającego staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy pracodawca jest obowiązany do udzielenia dni wolnych w wymiarze 2 dni za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy. Za dni wolne przysługuje stypendium.”;

29) w art. 55 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bezrobotnemu, o którym mowa w art. 49 pkt 1, będącemu jednocześnie bezrobotnym, o którym mowa w art. 49 pkt 4, który w okresie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy podjął dalszą naukę w szkole ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej dla dorosłych albo w szkole wyższej w systemie studiów wieczorowych lub zaocznych, starosta, na wniosek bezrobotnego, przyznaje stypendium w wysokości 50 % kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1, wypłacane przez okres 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia nauki.”;

30) w art. 57 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Bezrobotni, o których mowa w art. 49 pkt 1 i 2, mogą zostać skierowani przez starostę, na zasadach dotyczących robót publicznych, do wykonywania przez okres do 6 miesięcy pracy niezwiązanej z wyuczonym zawodem, w wymiarze nieprzekraczającym połowy wymiaru czasu pracy, w instytucjach użyteczności publicznej oraz organizacjach zajmujących się problematyką kultury, oświaty, sportu i turystyki, opieki zdrowotnej lub pomocy społecznej.”;

31) w art. 59 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Starosta, kierując bezrobotnych do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2, może, na zasadach określonych w art. 46 ust. 1 pkt 1, zrefundować przedsiębiorcy koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych do tych prac bezrobotnych.”;

32) po art. 59 dodaje się art. 59a i 59b w brzmieniu:

„Art. 59a. Prace interwencyjne, o których mowa w art. 51, 56 i 59, nie mogą być organizowane w powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy.

Art. 59b. 1. Wykazy pracodawców i osób, z którymi zawarto umowy w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, art. 47 ust. 1, art. 51 ust. 1-4, art. 53 ust. 1 i 3, art. 56, 57 ust. 1, 2 i 4 i art. 59 ust. 1-3, są podawane do wiadomości publicznej przez powiatowy urząd pracy poprzez wywieszenie ich na tablicy ogłoszeń w siedzibie urzędu na okres 30 dni.

2. Powiatowy urząd pracy po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, w terminie do dnia 31 stycznia, przekazuje właściwej powiatowej radzie zatrudnienia zbiorczy wykaz pracodawców i osób, o których mowa w ust. 1.

3. Wykazy, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać:

1) nazwę pracodawcy albo imię i nazwisko osoby, z którą zawarto umowę;

2) wskazanie rodzaju instrumentu rynku pracy;

3) liczbę utworzonych stanowisk pracy, stażu i przygotowania zawodowego w miejscu pracy.”;

33) art. 60 otrzymuje brzmienie:

„Art. 60. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych, jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne poniesionych w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego, treść wniosku o organizowanie robót publicznych, prac interwencyjnych oraz tryb i warunki zawieranych umów z uprawnionymi pracodawcami, mając na uwadze prawidłowość wydatkowania środków z Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami dopuszczalności pomocy na zatrudnienie.”;

34) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:

„Art. 61a. Bezrobotny może być skierowany do odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy oraz do prac interwencyjnych do przedsiębiorcy niezatrudniającego pracownika na zasadach przewidzianych dla pracodawców.”;

35) po rozdziale 11 dodaje się rozdział 11a w brzmieniu:

„Rozdział 11a

Wspieranie pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym

Art. 61b. 1. Osoba prowadząca gospodarstwo domowe informuje powiatowy urząd pracy właściwy ze względu na miejsce położenia tego gospodarstwa o możliwości podjęcia przez bezrobotnego pracy zarobkowej w jej gospodarstwie domowym oraz o swoich wymaganiach warunkujących powierzenie takiej osobie pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym. Przepis art. 36 ust. 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

2. Powiatowy urząd pracy może skierować bezrobotnego do wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, jeżeli w wyniku propozycji powiatowego urzędu pracy lub z własnej inicjatywy uprzednio wyraził gotowość podjęcia pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, składając oświadczenie w tej sprawie.

3. Pracą zarobkową w gospodarstwie domowym jest wykonywanie, na rzecz osób wspólnie zamieszkujących i gospodarujących w takim gospodarstwie, czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego lub opieką nad osobą zamieszkującą w gospodarstwie domowym; nie jest dopuszczalne powierzanie w ramach pracy w gospodarstwie domowym czynności służących potrzebom działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę zamieszkującą w gospodarstwie domowym, także wtedy gdy działalność ta jest wykonywana w lokalu położonym w takim gospodarstwie.

4. Osobą prowadzącą gospodarstwo domowe jest osoba:

1) wspólnie z innymi osobami zamieszkująca i gospodarująca w takim gospodarstwie,

2) jednoosobowo prowadząca gospodarstwo domowe

- która podjęła czynności określone w ust. 1 w celu powierzenia bezrobotnemu pracy zarobkowej w swoim gospodarstwie domowym lub jest stroną umowy, którą zawarła w tym celu z bezrobotnym.

Art. 61c. 1. Podstawą wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym przez bezrobotnego jest umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.⁵⁾) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwana dalej „umową aktywizacyjną”. Umowę aktywizacyjną zawiera się w formie pisemnej.

2. Nie jest dopuszczalne:

1) pozostawanie bezrobotnego stroną więcej niż jednej umowy aktywizacyjnej;

2) zawarcie umowy aktywizacyjnej między osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia lub powinowactwa do drugiego stopnia.

3. Zawarcie umowy aktywizacyjnej podlega zgłoszeniu do powiatowego urzędu pracy właściwego dla miejsca zamieszkania lub pobytu bezrobotnego; do zgłoszenia dołącza się kopię zawartej umowy.

4. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3, dokonuje osoba prowadząca gospodarstwo domowe, która zawarta umowę aktywizacyjną.

5. Powiatowy urząd pracy prowadzi rejestr umów aktywizacyjnych zawartych z bezrobotnymi.

6. Powiatowy urząd pracy wydaje osobie prowadzącej gospodarstwo domowe, która zawarła umowę aktywizacyjną, zaświadczenie potwierdzające zarejestrowanie tej umowy w celu udokumentowania uprawnień do odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w:

1) art. 27e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.⁶⁾);

2) art. 14b ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.⁷⁾).

Art. 61d. Powiatowy urząd pracy udostępnia wzór umowy aktywizacyjnej osobom prowadzącym gospodarstwo domowe oraz bezrobotnym, którzy wyrazili gotowość podjęcia pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym.”;

36) w art. 66:

a) uchyla się ust. 4,

b) w ust. 5 uchyla się pkt 2;

37) w art. 69 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki refundacji kosztów szkoleń oraz wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ust. 1 i 2, mając na uwadze prawidłowość wydatkowania środków, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej z warunkami dopuszczalności pomocy na szkolenia w przypadku refundacji kosztów szkoleń, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 1, i zasadami udzielania pomocy de minimis w przypadku refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ust. 2 pkt 2.”;

38) w art. 70 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. W okresie korzystania ze świadczenia szkoleniowego zwolnionemu pracownikowi przysługuje pomoc w zakresie poradnictwa zawodowego udzielana przez właściwy dla zwolnionego pracownika powiatowy urząd pracy. Pracownik ten może być skierowany na jednorazowe szkolenie organizowane i finansowane przez powiatowy urząd pracy, na zasadach określonych w ustawie.”;

39) w art. 71:

a) w ust. 1 w pkt 2:

- lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art. 105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni,”,

- lit. i otrzymuje brzmienie:

„i) był zatrudniony, pełnił służbę lub wykonywał inną pracę zarobkową i osiągał wynagrodzenie lub dochód, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.”,

b) w ust. 2:

- pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.⁸⁾);”,

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w pkt 1, renty szkoleniowej oraz przypadające po ustaniu zatrudnienia, wykonywania innej pracy zarobkowej albo zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności okresy pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli podstawę wymiaru tych zasiłków i świadczenia stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, po odliczeniu kwoty składek na ubezpieczenia społeczne należne od pracownika;”;

40) w art. 72:

a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również:

a) okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przebyte przed dniem 1 stycznia 1997 r., jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów; okres prowadzenia działalności pozarolniczej przed dniem 1 stycznia 1997 r. podlega zaliczeniu, pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy z tego tytułu, o ile podstawę wymiaru tych składek stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę,

b) okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przebyte przed dniem 1 maja 2004 r. za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwie wymienionym w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, za które były opłacane składki na Fundusz Pracy.”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Zasiłki podlegają waloryzacji z dniem 1 czerwca o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku. Nie dokonuje się waloryzacji zasiłków, w przypadku gdy średnioroczny poziom cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem nie zmienił się lub uległ zmniejszeniu.”,

c) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, o którym mowa w ust. 6, ustala się na podstawie komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.”;

41) w art. 73:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. W przypadku zmiany przez bezrobotnego pobierającego zasiłek miejsca zamieszkania skutkującej zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy bezrobotny jest obowiązany powiadomić o tym fakcie urząd pracy, w którym jest zarejestrowany, oraz stawić się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla nowego miejsca zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zameldowania.

2b. W przypadku gdy wskutek zmiany miejsca zamieszkania bezrobotny z prawem do zasiłku na okres 6 miesięcy zostaje objęty właściwością powiatowego urzędu pracy, w którym okres pobierania zasiłku wynosi 12 miesięcy, bezrobotnemu nie przysługuje prawo do wydłużenia okresu pobierania zasiłku do 12 miesięcy.”,

b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Okres pobierania zasiłku, o którym mowa w ust. 1 i 3, ulega skróceniu o okres zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych, robót publicznych oraz o okres odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przypadających na okres, w którym przysługiwałby zasiłek, oraz o okresy nieprzysługiwania zasiłku, o których mowa w art. 75 ust. 1-3.

5. Bezrobotny, który utracił status bezrobotnego na okres krótszy niż 365 dni z powodu podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności lub uzyskiwania przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie i zarejestrował się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny w okresie 14 dni od dnia ustania zatrudnienia, zaprzestania wykonywania innej pracy zarobkowej, prowadzenia pozarolniczej działalności lub osiągania przychodu przekraczającego połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie, posiada prawo do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego oraz o okresy, o których mowa w ust. 4.”;

42) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu:

„Art. 73a. 1. Na wniosek gminy starosta może skierować bezrobotnego bez prawa do zasiłku korzystającego ze świadczeń z pomocy społecznej do wykonywania prac społecznie użytecznych w miejscu zamieszkania lub pobytu w wymiarze do 10 godzin w tygodniu.

2. Wykonywanie prac społecznie użytecznych odbywa się na podstawie porozumienia zawartego między starostą a gminą, na rzecz której prace społecznie użyteczne będą wykonywane.

3. Bezrobotnemu nieposiadającemu prawa do zasiłku przysługuje świadczenie w wysokości nie niższej niż 6 zł za każdą godzinę wykonywania prac społecznie użytecznych. Świadczenie podlega waloryzacji na zasadach określonych w art. 72 ust. 6.

4. Świadczenie nie przysługuje za okres niewykonywania pracy, w tym za okres udokumentowanej niezdolności do pracy.

5. Starosta refunduje gminie ze środków Funduszu Pracy do 60 % minimalnej kwoty świadczenia przysługującego bezrobotnemu.

6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb organizowania prac społecznie użytecznych, w tym warunki ustalania świadczenia, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając dobro społeczności lokalnej, potrzeby aktywizacji osób bezrobotnych oraz konieczność zapewnienia pomocy finansowej bezrobotnym bez prawa do zasiłku.”;

43) w art. 75:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 6,

b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) po upływie okresu, za który otrzymał ekwiwalent, odprawę lub odszkodowanie, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5.”,

c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Bezrobotny jest obowiązany do składania lub przesyłania powiatowemu urzędowi pracy pisemnego oświadczenia o przychodach oraz innych dokumentów niezbędnych do ustalenia jego uprawnień do świadczeń przewidzianych w ustawie:

1) w każdym miesiącu - w przypadku bezrobotnych z prawem do zasiłku;

2) w terminie 7 dni od dnia uzyskania przychodów - w przypadku bezrobotnych bez prawa do zasiłku.

W razie niedokonania tych czynności zasiłek lub inne świadczenia z tytułu bezrobocia przysługują od dnia złożenia oświadczenia i innych wymaganych dokumentów.”;

44) w art. 76:

a) w ust. 2:

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 78;”,

- w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu:

„7) świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.”,

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie pobrane świadczenie, zwrot refundacji oraz jednorazowo przyznanych środków w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 2 i 3, albo po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia umorzyć te należności w całości albo w części, jeżeli wystąpiła jedna z przesłanek:

1) w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że osoba lub inny podmiot, które pobrały nienależne świadczenie, refundację lub otrzymały jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1, nie posiadają majątku, z którego można dochodzić należności;

2) dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;

3) osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1, przewyższającej wydatki egzekucyjne.”,

c) po ust. 7 dodaje się ust. 8-10 w brzmieniu:

„8. Starosta lub wojewoda przekazuje kopię decyzji o umorzeniu nienależnie pobranego świadczenia lub decyzji o umorzeniu użytych niezgodnie z umową refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w ust. 7, ministrowi właściwemu do spraw pracy.

9. Od należności, której termin zapłaty odroczono lub którą rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę, jeżeli odsetki takie wynikają z przepisów ustawy lub wydanych na jej podstawie przepisów, za okres od wydania decyzji do dnia upływu terminu zapłaty określonego w decyzji. Jeżeli jednak w terminie określonym w decyzji nie zostanie dokonana zapłata odroczonej należności lub należności rozłożonej na raty, od kwot pozostałych do spłaty nalicza się odsetki za zwłokę od terminu płatności, o którym mowa w ust. 1.

10. Umorzone przez starostę kwoty podlegają zaliczeniu do kwot środków wydatkowanych w ramach limitu Funduszu Pracy ustalonego przez ministra właściwego do spraw pracy na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, o którym mowa w art. 109 ust. 2.”;

45) w art. 78 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. W przypadku przyznania bezrobotnemu lub innej uprawnionej osobie prawa do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres, za który pobierała zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne zalicza się na poczet przyznanego przez organ rentowy świadczenia. Kwoty te traktuje się jak świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

2. Kwota zaliczona na poczet przyznanego świadczenia nie może być wyższa niż ustalona za poszczególne miesiące okresu, o którym mowa w ust. 1, kwota emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej.”;

46) art. 80 otrzymuje brzmienie:

„Art. 80. Bezrobotny zachowuje prawo do zasiłku, stypendium lub dodatku szkoleniowego za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za który na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa.”;

47) w art. 85 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) kwoty należne agencji pośrednictwa pracy z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, poniesione na:

a) dojazd i powrót osoby skierowanej,

b) wydanie wizy,

c) badania lekarskie,

d) tłumaczenia dokumentów;”;

48) w art. 86:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Udokumentowane okresy zatrudnienia obywateli polskich i obywateli państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, za granicą u pracodawców zagranicznych są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych.”,

b) uchyla się ust. 3-5;

49) w art. 87:

a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) członkowie rodziny obywatela polskiego będący obywatelami państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b;”,

b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu:

„5a) małżonek obywatela polskiego niebędący obywatelem państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, jeżeli posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego;

5b) zstępny obywatela polskiego lub cudzoziemca - małżonka obywatela polskiego, o którym mowa w pkt 5a, niebędący obywatelem państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, jeżeli posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”,

c) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) członkowie rodziny cudzoziemca, o którym mowa w pkt 1-4:

a) będący małżonkiem tego cudzoziemca posiadającym zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego,

b) posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 7 lub 14 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175, z późn. zm.⁹⁾) lub będący zstępnymi cudzoziemca posiadającego zgodę na pobyt tolerowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskali zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub będący zstępnymi cudzoziemca korzystającego z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskali zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”;

50) w art. 88 ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Na wniosek naczelnika właściwego urzędu skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub konsula wojewoda przekazuje kopie wydanych decyzji.”;

51) w art. 90:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) tryb i warunki odmowy wydania lub przedłużenia zezwoleń na pracę cudzoziemców,”,

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) tryb i warunki wydawania lub przedłużania przyrzeczeń lub zezwoleń, a także odmowy wydawania lub przedłużania zezwoleń na pracę cudzoziemców zatrudnionych przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Rzeczypospolitej Polskiej,”;

52) w art. 91 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) doradcy EURES i asystenci EURES.”;

53) w art. 92:

a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wykonywała zadania w zakresie pośrednictwa pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoba niespełniająca warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, może wykonywać czynności na stanowisku pośrednika pracy - stażysty pod nadzorem pośrednika pracy.”,

c) w ust. 4 uchyla się pkt 2,

d) w ust. 5:

- pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”,

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) ukończyła studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa pracy.”.

e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Pośrednik pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2-4, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

54) art. 93 otrzymuje brzmienie:

„Art. 93. 1. Wojewoda, na wniosek zainteresowanej osoby, w drodze decyzji administracyjnej, nadaje licencję zawodową pośrednika pracy określonego stopnia osobie spełniającej warunki, o których mowa w art. 92 ust. 2, 4 i 5.

2. Określa się następujące stopnie licencji zawodowej pośrednika pracy:

1) licencja zawodowa pośrednika pracy;

2) licencja zawodowa pośrednika pracy I stopnia;

3) licencja zawodowa pośrednika pracy II stopnia.”;

55) w art.94:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Zadania w zakresie poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej realizują:”,

b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wykonywała zadania w zakresie poradnictwa zawodowego przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia;”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoba niespełniająca warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, może wykonywać czynności na stanowisku doradcy zawodowego - stażysty pod nadzorem doradcy zawodowego.”,

d) w ust. 4 uchyla pkt 2,

e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Doradca zawodowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2-4, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

56) art. 95 otrzymuje brzmienie:

„Art. 95. 1. Wojewoda, na wniosek zainteresowanej osoby, w drodze decyzji administracyjnej, nadaje licencję zawodową doradcy zawodowego określonego stopnia osobie spełniającej warunki, o których mowa w art. 94 ust. 2, 4 i 5.

2. Określa się następujące stopnie licencji zawodowej doradcy zawodowego:

1) licencja zawodowa doradcy zawodowego;

2) licencja zawodowa doradcy zawodowego I stopnia;

3) licencja zawodowa doradcy zawodowego II stopnia.”;

57) w art. 96:

a) w ust. 2:

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”,

- uchyla się pkt 5,

b) w ust. 3:

- wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Samodzielnym specjalistą do spraw rozwoju zawodowego może zostać osoba spełniająca łącznie warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, która:”,

- pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”,

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) ukończyła studia podyplomowe z zakresu rozwoju zasobów ludzkich potwierdzone odpowiednimi dokumentami.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Specjalista do spraw rozwoju zawodowego, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

58) w art. 97:

a) w ust. 2:

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”,

- uchyla się pkt 5,

b) w ust. 3:

- pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”,

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) ukończyła studia podyplomowe z zakresu programów i projektów rynku pracy potwierdzone odpowiednimi dokumentami.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Specjalista, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

59) w art. 98:

a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wykonywała zadania w zakresie aktywnego poszukiwania pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia oraz w Ochotniczych Hufcach Pracy;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Lider klubu pracy jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

60) art. 99 otrzymuje brzmienie:

„Art. 99. 1. Zadania w zakresie świadczenia usług EURES realizują doradca EURES i asystent EURES zatrudnieni w powiatowym i wojewódzkim urzędzie pracy.

2. Doradcą EURES może zostać osoba, która:

1) spełnia wymagania określone w odrębnych procedurach obowiązujących państwa członkowskie Unii Europejskiej;

2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej;

4) posiada wyższe wykształcenie;

5) posiada znajomość języka angielskiego, francuskiego lub niemieckiego wystarczającą do wykonywania zadań;

6) była zatrudniona przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia i wykonywała zadania w zakresie usług rynku pracy;

7) posiada obywatelstwo polskie lub wykaże się znajomością języka polskiego wystarczającą do wykonywania zadań.

3. Asystentem EURES może zostać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej;

3) ma co najmniej średnie wykształcenie;

4) była zatrudniona przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia i wykonywała zadania w zakresie usług rynku pracy;

5) posiada obywatelstwo polskie lub wykaże się znajomością języka polskiego wystarczającą do wykonywania zadań.

4. Doradca EURES i asystent EURES są obowiązani doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;

61) w art. 100:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Pracownikom wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 91 pkt 1 i 2, przysługuje dodatek do wynagrodzenia uzależniony od stopnia posiadanej licencji i doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz jakości wykonywanej pracy.

2. Pracownikom wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 91 pkt 3-6, przysługuje dodatek do wynagrodzenia uzależniony od posiadanego przygotowania zawodowego, doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz jakości wykonywanej pracy.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, tryb oraz warunki przyznawania i wypłacania dodatku do wynagrodzenia pracownikom, o których mowa w art. 91 pkt 1-6, mając na uwadze osiągnięcie zwiększonej efektywności oraz rozwoju zawodowego pracowników publicznych służb zatrudnienia.”;

62) uchyla się art. 102;

63) dodaje się art. 102a w brzmieniu:

„Art. 102a. 1. Minister właściwy do spraw pracy może przyznać dyrektorowi wojewódzkiego oraz powiatowego urzędu pracy nagrodę specjalną za szczególne osiągnięcia i skuteczność w zakresie łagodzenia skutków bezrobocia.

2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznania nagrody specjalnej, podmioty uprawnione do zgłaszania wniosków o przyznanie nagrody oraz tryb postępowania w sprawie przyznania tej nagrody, uwzględniając w szczególności efektywność i skuteczność w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych.

3. Nagroda, o której mowa w ust. 1, oraz opłacone od niej składki są refundowane ze środków Funduszu Pracy.”;

64) w art. 104 w ust. 1:

a) w pkt 1 w lit. f średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. g i h w brzmieniu:

„g) za żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy niespełniających warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, za których, po zwolnieniu ze służby lub rozwiązaniu stosunku pracy, odprowadzono składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od uposażenia lub wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby lub stosunku pracy na podstawie przepisów odrębnych,

h) za funkcjonariuszy, którzy w chwili zwolnienia ze służby spełniają jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej, w przypadku przekazania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe;”,

b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) osoba prowadząca gospodarstwo domowe - za osobę wykonującą pracę zarobkową w tym gospodarstwie na podstawie umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art. 61c ust. 1.”;

65) w art. 106 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przychodami Funduszu Pracy są również opłaty, wpłaty, kary pieniężne i grzywny, o których mowa w art. 115 i 119-124, które są przeznaczane na finansowanie zadań ministra właściwego do spraw pracy na rzecz przeciwdziałania bezrobociu, a także kary pieniężne nakładane na podstawie przepisów o pomocy społecznej.”;

66) po art. 106 dodaje się art. 106a w brzmieniu:

„Art. 106a. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczane na prefinansowanie, w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.¹⁰⁾), działań z zakresu udziału publicznych służb zatrudnienia w sieci EURES.”;

67) w art. 108 w ust. 1:

a) uchyla się pkt 3,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) refundacji kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, składek na Fundusz Pracy oraz odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych pracowników wojewódzkich urzędów pracy wykonujących zadania wynikające z realizacji programów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w zakresie określonym w umowie, o której mowa w art. 109 ust. 7;”,

c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) kosztów wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne pracowników powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 9 ust. 2a;”,

d) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) kosztów korespondencji, komunikowania się, przekazywania środków pieniężnych oraz innych dokumentów niezbędnych do realizacji refundacji kosztów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne pracowników młodocianych;”,

e) uchyla się pkt 7,

f) pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa, o których mowa w art. 46;”.

g) pkt 20 otrzymuje brzmienie:

„20) refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o których mowa w art. 59 ust. 3;”,

h) po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu:

„24a) świadczeń, o których mowa w art. 73a ust. 3;”,

i) pkt 27 otrzymuje brzmienie:

„27) refundacji dodatków do wynagrodzeń, o których mowa w art. 100;”,

j) po pkt 27 dodaje się pkt 27a w brzmieniu:

„27a) refundacji nagród i składek, o których mowa w art. 102a ust. 3;”,

k) pkt 30 otrzymuje brzmienie:

„30) opracowywania i rozpowszechniania informacji zawodowych oraz wyposażenia dla prowadzenia poradnictwa zawodowego przez publiczne służby zatrudnienia i Ochotnicze Hufce Pracy;”,

l) pkt 36 otrzymuje brzmienie:

„36) kosztów opracowywania i rozpowszechniania przez publiczne służby zatrudnienia i Ochotnicze Hufce Pracy materiałów informacyjnych i szkoleniowych dotyczących nabywania umiejętności poszukiwania i uzyskiwania zatrudnienia;”,

m) po pkt 36 dodaje się pkt 36a w brzmieniu:

„36a) kosztów przeprowadzenia audytu zewnętrznego projektów realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego współfinansowanych ze środków Funduszu Pracy;”,

n) pkt 37 otrzymuje brzmienie:

„37) kosztów wyposażenia klubów pracy oraz prowadzenia w nich zajęć przez osoby niebędące pracownikami urzędów pracy, o których mowa w art. 39 ust. 4, oraz kosztów wyposażenia akademickich biur karier, o których mowa w art. 39 ust. 6;”,

o) uchyla się pkt 39,

p) pkt 44 otrzymuje brzmienie:

„44) odsetek za nieterminowe regulowanie zobowiązań pokrywanych z Funduszu Pracy oraz kosztów obsługi rachunku bankowego Funduszu Pracy;”,

q) uchyla się pkt 47,

r) dodaje się pkt 48 w brzmieniu:

„48) kosztów, o których mowa w art. 42a.”;

68) w art. 109 po ust. 11 dodaje się ust. 12 w brzmieniu:

„12. Środki trwałe lub wyposażenie zakupione z Funduszu Pracy przez:

1) organy zatrudnienia albo Ochotnicze Hufce Pracy na potrzeby związane z realizacją zadań określonych w ustawie stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwego samorządu terytorialnego do wyłącznej dyspozycji odpowiednio: urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy, wojewódzkiego urzędu pracy, powiatowego urzędu pracy, a także wydzielonej komórki organizacyjnej urzędu obsługującego właściwego wojewodę realizującej zadania określone w ustawie;

2) podmioty prowadzące działalność gospodarczą oraz przez bezrobotnych, o których mowa w art. 46, stają się ich własnością.”;

69) po art. 109 dodaje się art. 109a w brzmieniu:

„Art. 109a. 1. Koszty szkoleń, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 9 i pkt 38, nie mogą przekroczyć dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę na jedną osobę w okresie kolejnych trzech lat.

2. Koszty szkoleń, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 6, nie mogą przekroczyć pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę na jedną osobę w okresie kolejnych trzech lat.”;

70) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu:

„Art. 114a. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy w terminie do dnia 31 stycznia informację o realizacji w roku poprzednim nadzoru, o którym mowa w art. 10 ust. 1, wraz z jego wynikami i ich oceną.”;

71) w art.116:

a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) obowiązku prowadzenia agencji zatrudnienia zgodnie z warunkami określonymi w ustawie.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Kontrolą mogą być objęci pracodawcy, przedsiębiorcy niezatrudniający pracownika i inne instytucje oraz osoby fizyczne.”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

„3a. Wojewoda w celu przeprowadzenia kontroli wykonuje czynności wstępne polegające na ustaleniu nazwy kontrolowanej jednostki, okresu kontroli oraz faktu przeprowadzania kontroli w kontrolowanej jednostce przez inny organ kontrolny. Wykonujący czynności wstępne są obowiązani do okazania kontrolowanej jednostce legitymacji służbowej.

3b. Wojewoda po zakończeniu czynności wstępnych przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1.”;

72) w art. 118 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wojewoda niezwłocznie powiadamia właściwego marszałka województwa o przypadkach naruszenia warunków prowadzenia agencji zatrudnienia określonych w ustawie.”;

73) po art. 118 dodaje się art. 118a w brzmieniu:

„Art. 118a. 1. Dysponent Funduszu Pracy może przeprowadzać w publicznych służbach zatrudnienia oraz w innych organach, organizacjach i jednostkach organizacyjnych, które otrzymały środki Funduszu Pracy, kontrole w zakresie:

1) wydatkowania środków Funduszu Pracy zgodnie z przeznaczeniem;

2) przestrzegania zasad i trybu wydatkowania środków Funduszu Pracy;

3) właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Funduszu Pracy;

4) nieprzekroczenia ustalonych przez ministra właściwego do spraw pracy kwot środków (limitów) Funduszu Pracy, o których mowa w art. 109 ust. 2-4, na finansowanie zadań realizowanych w roku budżetowym.

2. Kontrolowani są obowiązani udostępnić wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.”;

74) w art. 121:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Kto, prowadząc agencję zatrudnienia, pobiera od osoby, dla której poszukuje zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub której udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, dodatkowe opłaty inne niż wymienione w art. 85 ust. 2 pkt 7, podlega karze grzywny nie niższej niż 3 000 zł.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Kto nie dokonał zwrotu certyfikatu wstępnego lub certyfikatu w terminie określonym w art. 19 ust. 15, podlega karze grzywny nie niższej niż 2 000 zł.

5. Kto nie wykonał obowiązków, o których mowa w art. 18 ust. 6, podlega karze grzywny nie niższej niż 3 000 zł.”;

75) w art. 149 w ust. 1 skreśla się wyrazy „i 10”;

76) po art. 150 dodaje się art. 150a-150d w brzmieniu:

„Art. 150a. 1. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2001 r., przysługuje osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r. spełniła warunki do jego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r. nie spełniła warunku posiadania okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, jeżeli w dniu 31 grudnia 2001 r. pobierała zasiłek dla bezrobotnych i w wyniku zaliczenia okresu pobierania tego zasiłku do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego uzyskałaby prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego.

3. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego przysługuje za okres od dnia spełnienia warunków do jego nabycia określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2001 r., nie wcześniej jednak niż od dnia 1 stycznia 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Osobie, o której mowa w ust. 2, prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje od dnia złożenia wniosku o jego przyznanie, o ile w dniu jego złożenia spełnia warunki do nabycia tego prawa określone w ustawie, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2001 r.

5. Osoba, o której mowa w ust. 1 i 2, może złożyć wniosek o przyznanie prawa do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego do dnia 28 lutego 2006 r., do właściwego dla jej miejsca zamieszkania powiatowego urzędu pracy.

6. Starosta rozpatruje wnioski, o których mowa w ust. 5, wydaje decyzje oraz wypłaca z Funduszu Pracy zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne za okres do dnia 31 lipca 2004 r.

7. Starosta po rozpatrzeniu wniosku i wypłaceniu zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego, za okres do dnia 31 lipca 2004 r. przekazuje dokumentację osoby uprawnionej do pobierania zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego, do organu rentowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby.

8. Zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne, o których mowa w ust. 7, stają się, z dniem 1 sierpnia 2004 r., odpowiednio zasiłkiem przedemerytalnym i świadczeniem przedemerytalnym w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych.

9. Zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne przysługujące:

1) do dnia 31 lipca 2004 r. są wypłacane na zasadach i w trybie obowiązującym w tym okresie przez właściwy powiatowy urząd pracy;

2) od dnia 1 sierpnia 2004 r. są wypłacane na zasadach i w trybie obowiązującym w tym okresie przez właściwy organ rentowy.

Art. 150b. 1. Pracownikowi byłego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej przysługuje świadczenie przedemerytalne, jeżeli w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 lipca 2004 r. spełniał warunki określone w art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 stycznia 2002 r., z wyłączeniem wyrazów „w dniu 7 listopada 2001 r.”.

2. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje za okres od dnia spełnienia warunków do jego nabycia określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 stycznia 2002 r., nie wcześniej jednak niż od dnia 1 stycznia 2002 r.

3. Przepis art. 150a ust. 5-9 stosuje się odpowiednio.

Art. 150c. Świadczenia przedemerytalne oraz zasiłki przedemerytalne przyznane na podstawie art. 150a i 150b wypłacane są bez odsetek ustawowych.

Art. 150d. 1. Prawo do świadczeń przedemerytalnych przyznanych przez powiatowy urząd pracy na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu i ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na zasadach i w trybie określonym w tych przepisach na wniosek osoby uprawnionej (zainteresowanej) lub z urzędu, jeżeli po dniu przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaty tych świadczeń zostaną ujawnione okoliczności:

1) określone w art. 145 § 1 oraz art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego powodujące wznowienie postępowania lub stwierdzenie nieważności decyzji;

2) mające wpływ na prawo do świadczenia przedemerytalnego lub jego wysokość, zaistniałe po dniu ustalenia prawa do tego świadczenia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku ponownego obliczenia przez organ rentowy wysokości emerytury dla celów ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego wskutek:

1) doliczenia dotychczas nieuwzględnionego okresu uprawniającego do emerytury, przebytego przed nabyciem prawa do świadczenia przedemerytalnego,

2) ponownego ustalenia podstawy wymiaru w myśl art. 111 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub doliczenia dotychczas nieuwzględnionego dochodu - przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego za okres, który wskazano do ustalenia podstawy wymiaru emerytury

- z tym, że wysokość emerytury oblicza się przy zastosowaniu kwoty bazowej ostatnio przyjętej do obliczenia wysokości tej emerytury.

3. W przypadku ujawnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, dochodzenia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przedemerytalnych za okres przypadający przed dniem przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaty tych świadczeń dokonują powiatowe urzędy pracy według zasad określonych w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zasiłków przedemerytalnych.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.¹¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 120 dodaje się pkt 121 w brzmieniu:

„121) jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.¹²⁾).”;

2) po art. 27d dodaje się art. 27e w brzmieniu:

„Art. 27e. 1. Osobie prowadzącej gospodarstwo domowe, która zgodnie z przepisami o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zawarła umowę aktywizacyjną z osobą bezrobotną w celu wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym i poniosła z tego tytułu wydatki z własnych środków na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne, przysługuje odliczenie od podatku obliczonego zgodnie z art. 27, na zasadach określonych w ust. 2-5, po każdym okresie 12 miesięcy nieprzerwanego trwania tej umowy.

2. Odliczenie przysługuje pod warunkiem, że zawarta umowa aktywizacyjna została zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy, a fakt jej zawarcia został potwierdzony zaświadczeniem.

3. Odliczeniu podlegają wydatki poniesione przez osobę prowadzącą gospodarstwo domowe z tytułu opłacenia z własnych środków składek na ubezpieczenia społeczne osoby zatrudnionej w ramach umowy aktywizacyjnej, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

4. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym upłynął okres trwania umowy aktywizacyjnej określony w ust. 1.

5. Odliczenie stosuje się, jeżeli wydatki określone w ust. 3:

1) zostały udokumentowane dowodami stwierdzającymi ich poniesienie,

2) nie zostały odliczone od podatku na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.”;

3) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu:

„Art. 35a. 1. Osoba prowadząca gospodarstwo domowe, o której mowa w art. 27e ust. 1, jest obowiązana, jako płatnik, do poboru miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności wynikającej z umowy aktywizacyjnej.

2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się:

1) koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4,

2) składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), potrącone w danym miesiącu, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.

3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę:

1) o której mowa w art. 32 ust. 3,

2) składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w danym miesiącu zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2.

4. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru.

5. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - imienną informację o wysokości przychodu, sporządzoną według ustalonego wzoru.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji i informacji, o których mowa w ust. 4 i 5, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania, mając na względzie umożliwienie identyfikacji podatnika, płatnika i urzędu skarbowego, do którego jest kierowany formularz, oraz poprawnego obliczenia przez płatnika lub podatnika podatku oraz zaliczek na podatek.”;

4) w art. 45 w ust. 3a dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) odliczonych wydatków, o których mowa w art. 27e.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.¹³⁾) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Art. 11. 1. Osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu ma prawo korzystać na zasadach określonych dla osób bezrobotnych niepełnosprawnych w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z usług rynku pracy oraz następujących instrumentów rynku pracy:

1) szkoleń,

2) stażu,

3) prac interwencyjnych,

4) przygotowania zawodowego w miejscu pracy.

2. Wydatki na instrumenty oraz usługi rynku pracy, o których mowa w ust. 1, są finansowane w zakresie osób niepełnosprawnych zarejestrowanych jako:

1) bezrobotne - ze środków Funduszu Pracy.

2) poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu - ze środków Funduszu.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.¹⁴⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4 w pkt 2 po lit. z dodaje się lit. za w brzmieniu:

„za) inne niż powiatowe urzędy pracy podmioty kierujące - w stosunku do osób pobierających stypendium w okresie stażu lub przygotowania zawodowego - którymi są:

- jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne - z wyjątkiem wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy,

- Ochotnicze Hufce Pracy,

- agencje zatrudnienia,

- instytucje szkoleniowe,

- instytucje dialogu społecznego,

- instytucje partnerstwa lokalnego,

- organizacje pozarządowe działające na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania bezrobociu,

- jednostki naukowe,

- organizacje pracodawców,

- związki zawodowe,

- ośrodki doradztwa rolniczego,

- ośrodki poradnictwa zawodowego i psychologicznego,

- korzystające z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 759),”;

2) w art. 6 w ust. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) osobami pobierającymi stypendium w okresie odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące na staż lub przygotowanie zawodowe, zwanymi dalej „osobami pobierającymi stypendium”,”;

3) w art. 9 ust. 6a otrzymuje brzmienie:

„6a. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9, 9a, 11 i 12, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych.”;

4) w art. 13 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9a - od dnia nabycia prawa do stypendium do dnia utraty prawa do niego,”;

5) w art. 16:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Składki na ubezpieczenie wypadkowe osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-10, osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność, bezrobotnych pobierających stypendium oraz osób pobierających stypendium finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek.”,

b) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających stypendium w okresie stażu i przygotowania zawodowego, kierowanych przez podmioty inne niż powiatowe urzędy pracy - finansują w całości, z własnych środków, podmioty kierujące.”;

6) w art. 18 w ust. 4 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

„8) osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9a - stanowi kwota stypendium.”;

7) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1-4, 6-9a, 11, 12, 18a-21, ust. 2 i ust. 2a, duchownych będących członkami zakonów lub klasztorów oraz osób współpracujących, o których mowa w art. 8 ust. 11, należy do płatnika składek.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.¹⁵⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) dodaje się art. 14b w brzmieniu:

„Art. 14b. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wymienionych w art. 6 ust. 1 i 1a pomniejszony o kwotę składki, o której mowa w art. 13, ulega obniżeniu o wydatki określone w art. 27e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.

2. W przypadku dokonywania odliczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27e ust. 2 i 4-5 ustawy o podatku dochodowym.”;

2) w art. 21 w ust. 2a dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) otrzymania zwrotu uprzednio odliczonych wydatków, o których mowa w art. 27e ustawy o podatku dochodowym.”.

Art. 6. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.¹⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący;”;

2) w art. 5 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) pracodawca, u którego osoba pobierająca stypendium odbywa staż, przygotowanie zawodowe w miejscu pracy lub szkolenie, lub jednostka, w której osoba pobierająca stypendium odbywa szkolenie - w stosunku do osoby pobierającej stypendium w okresie odbywania tego stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub szkolenia na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący;”;

3) w art. 9 w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) kwota otrzymanego za ten miesiąc stypendium - dla ubezpieczonych będących osobami pobierającymi stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, na które zostały skierowane przez powiatowy urząd pracy lub inny podmiot kierujący;”.

Art. 7. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. Nr 199, poz. 1674, z późn. zm.¹⁷⁾) w art. 2 w ust. 1 dodaje się pkt 14 w brzmieniu:

„14) przy wykonywaniu przez bezrobotnego prac społecznie użytecznych, o których mowa w art. 73a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.¹⁸⁾).”.

Art. 8. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. Nr 122, poz. 1143 oraz z 2004 r. Nr 69, poz. 624 i Nr 99, poz. 1001) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) długotrwale bezrobotnych w rozumieniu przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,”;

2) w art. 16 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Refundacja, o której mowa w ust. 2, jest finansowana ze środków Funduszu Pracy na zasadach określonych dla robót publicznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.”.

Art. 9. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.¹⁹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do dochodu ustalonego zgodnie z ust. 3 nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, wartości świadczeń w naturze oraz świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych.”,

b) ust. 12 otrzymuje brzmienie:

„12. W przypadku uzyskania jednorazowo dochodu należnego za dany okres, kwotę tego dochodu uwzględnia się w dochodzie osoby lub rodziny przez okres, za który uzyskano ten dochód.”;

2) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.”;

3) w art. 23:

a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a. Do wyboru programów, o których mowa w ust. 1 pkt 7a, stosuje się odpowiednio art. 25, 26, 28-33 i art. 35.”,

b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

„1b. Minister może dokonywać kontroli i oceny realizacji programów, które wspiera finansowo.”,

c) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) sposób funkcjonowania jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, standardy dla poszczególnych rodzajów usług, kwalifikacje osób wykonujących te usługi oraz termin dostosowania do wymaganych standardów, uwzględniając zakres usług, miejsce i sposób ich realizacji oraz konieczność zapewnienia respektowania praw osób korzystających z usług;”;

4) w art. 37 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego lub dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania, zasiłek stały nie przysługuje.”;

5) w art. 108 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W celu określenia sposobu współdziałania w rozwiązywaniu problemów osoby lub rodziny znajdującej się w trudnej sytuacji życiowej pracownik socjalny ośrodka pomocy społecznej może zawrzeć kontrakt socjalny z tą osobą lub rodziną.”.

Art. 10. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.²⁰⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 66:

a) w ust. 1 po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu:

„24a) osoby pobierające stypendium w okresie odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, na które zostały skierowane przez podmiot inny niż powiatowy urząd pracy, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Status członka rodziny osoby ubezpieczonej oraz status członka rodziny będącego osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji zwalnia z obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 17-20, 24, 24a, 26-28, 30 i 33.”;

2) w art. 73 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:

„7a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, powstaje z dniem nabycia prawa do stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do niego;”;

3) w art. 75 po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot kierujący (beneficjent) na staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy, którym jest:

1) jednostka samorządu terytorialnego i jej jednostka organizacyjna - z wyjątkiem wojewódzkiego i powiatowego urzędu pracy,

2) Ochotniczy Hufiec Pracy,

3) agencja zatrudnienia,

4) instytucja szkoleniowa,

5) instytucja dialogu społecznego,

6) instytucja partnerstwa lokalnego,

7) organizacja pozarządowa działająca na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania bezrobociu,

8) jednostka naukowa,

9) organizacja pracodawców,

10) związek zawodowy,

11) ośrodek doradztwa rolniczego,

12) ośrodek poradnictwa zawodowego i psychologicznego

- korzystający z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 759).”;

4) w art. 81 w ust. 8 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium;”;

5) w art. 85 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot kierujący (beneficjent) na staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy.”.

Art. 11. W ustawie z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) osobie uprawnionej - oznacza to osobę uprawnioną do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, którego egzekucja jest bezskuteczna, jeżeli:

a) osoba uprawniona jest wychowywana przez osobę samotnie wychowującą dziecko, w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,

b) osoba uprawniona jest wychowywana przez osobę pozostającą w związku małżeńskim z osobą, która przebywa w zakładzie karnym powyżej 3 miesięcy albo jest całkowicie ubezwłasnowolniona,

c) jest osobą uczącą się, w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;”;

2) w art. 4 uchyla się ust. 4;

3) w art. 8 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

„Zaliczka przysługuje do wysokości świadczenia alimentacyjnego, nie więcej jednak niż:”;

4) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:

„Art. 9a. Organ właściwy wierzyciela oraz organ właściwy dłużnika mogą upoważnić, w formie pisemnej, swojego zastępcę, pracownika urzędu albo kierownika ośrodka pomocy społecznej lub inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej do prowadzenia postępowania wobec dłużników alimentacyjnych oraz postępowania w sprawach zaliczek, a także do wydawania decyzji administracyjnych w tych sprawach.”;

5) w art. 10:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. W przypadku gdy świadczenia alimentacyjne dochodzone są od dłużnika alimentacyjnego zamieszkałego za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, osoba mająca prawo do świadczeń alimentacyjnych składa do organu właściwego wierzyciela wniosek o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej łącznie z informacją sądu okręgowego o stanie egzekucji lub zaświadczeniem zagranicznej instytucji egzekucyjnej o stanie egzekucji świadczeń alimentacyjnych za okres trzech ostatnich miesięcy oraz wymaganą dokumentacją.

1b. Osobie, o której mowa w ust. 1a, zaliczka przysługuje począwszy od miesiąca, w którym osoba złożyła wniosek do sądu okręgowego o wykonanie wyroku, ustalającego prawo do świadczeń alimentacyjnych, w państwie zamieszkania dłużnika alimentacyjnego.”,

b) w ust. 5 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) informacji sądu okręgowego o stanie egzekucji lub zaświadczenia zagranicznej instytucji egzekucyjnej o stanie egzekucji świadczeń alimentacyjnych;”;

6) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:

„Art. 10a. Organ właściwy wierzyciela może bez zgody strony zmienić lub uchylić ostateczną decyzję administracyjną, na mocy której strona nabyła prawo do zaliczki, jeżeli uległa zmianie sytuacja rodzinna lub dochodowa rodziny mająca wpływ na prawo do zaliczki albo osoba nienależnie pobrała zaliczkę.”;

7) w art. 11 w ust. 1 uchyla się pkt 1;

8) w art. 14 uchyla się ust. 2;

9) w art. 27:

a) w pkt 2 w lit. j:

- w pkt 23 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) utratą emerytury, renty, renty rodzinnej lub renty socjalnej,”,

- w pkt 24 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) uzyskaniem emerytury, renty, renty rodzinnej lub renty socjalnej,”,

b) w pkt 8:

- w lit. a, w ust. 1 uchyla się pkt 3,

- uchyla się lit. b,

c) pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu:

„Art. 17a. W przypadku gdy ośrodek pomocy społecznej przekazał organowi właściwemu wierzyciela informację, że osoba uprawniona lub jej przedstawiciel marnotrawią wypłacane jej świadczenia rodzinne lub wydatkują je niezgodnie z przeznaczeniem, organ właściwy wierzyciela może przekazywać należne osobie świadczenia rodzinne w całości lub w części w formie rzeczowej.”;”;

10) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu:

„Art. 29a. Komornik w 2005 r. może przyjąć wniosek o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej oraz wydać zaświadczenie o bezskuteczności prowadzonego postępowania egzekucyjnego oraz o wysokości wyegzekwowanego świadczenia alimentacyjnego według wzoru, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 7 czerwca 2005 r. w sprawie wzoru wniosku o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej oraz odpowiednich zaświadczeń, przed dniem 1 września 2005 r.”.

Art. 12. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 13. Dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy i dyrektorzy powiatowych urzędów pracy pełniący funkcje w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się z mocy prawa dyrektorami wojewódzkich urzędów pracy i dyrektorami powiatowych urzędów pracy w rozumieniu niniejszej ustawy bez konieczności ich ponownego powoływania.

Art. 14. 1. Agencje zatrudnienia wpisane do rejestru agencji zatrudnienia w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się z tym dniem agencjami zatrudnienia w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Minister właściwy do spraw pracy przekaże w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy właściwym, ze względu na siedzibę podmiotu lub miejsce zamieszkania, marszałkom województw dokumentację agencji zatrudnienia posiadających wpis do rejestru agencji zatrudnienia.

3. Do agencji zatrudnienia wpisanych do rejestru agencji zatrudnienia przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy warunek, o którym mowa w art. 18a ust. 2 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się po upływie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 15. Wojewódzkie rady zatrudnienia działają w składzie istniejącym w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, z wyjątkiem osób powołanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 1, spośród członków powiatowych rad zatrudnienia.

Art. 16. 1. Dodatki aktywizacyjne przyznane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są pobierane na dotychczasowych zasadach.

2. Zasiłki dla bezrobotnych przyznane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są pobierane przez okres wynikający z dotychczasowych przepisów.

Art. 17. Do żołnierzy zawodowych zwolnionych z zawodowej służby wojskowej przed dniem 1 stycznia 2006 r. art. 71 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 18. Udokumentowane okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą u pracodawców zagranicznych przebyte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych, pod warunkiem opłacania składek na Fundusz Pracy.

Art. 19. Do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych zalicza się okresy zatrudnienia u pracodawcy prowadzącego działalność wytwórczą w rolnictwie, przebyte po dniu 1 czerwca 2004 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, a w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie.

Art. 20. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy.

Art. 21. 1. Świadczenia przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej przez powiatowe urzędy pracy, a za okres po dniu 31 lipca 2004 r. także przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, uważa się za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.

2. Dochodzenia zwrotu świadczeń, o których mowa w ust. 1, dokonują powiatowe urzędy pracy.

3. Powiatowy urząd pracy przekazuje kwotę świadczeń, o których mowa w ust. 1, za okres po dniu 31 lipca 2004 r. Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 22. [1] Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 1 pkt 6 lit. b, pkt 7, 32, 35, 39 lit. b, pkt 64 i 67 lit. c, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.;

2) art. 1 pkt 13 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 30 czerwca 2006 r.;

3) art. 2 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005 r.;

4) art. 11 pkt 1-3 i 5-9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2005 r.;

5) art. 11 pkt 4 i 10, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.