Art. 1. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571 i Nr 273, poz. 2703) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 37a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Za przejazd autostradą są pobierane opłaty, z zastrzeżeniem ust. 3-12.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 4-13 w brzmieniu:

„4. Spółka nie pobiera opłat za przejazd autostradą od pojazdów samochodowych, za które została uiszczona opłata za przejazd po drogach krajowych, pobierana na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1184), w okresie ważności tej opłaty.

5. Przejazd autostradą pojazdów, o których mowa w ust. 4, odbywa się za okazaniem karty opłaty za przejazd po drogach krajowych.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, spółce przysługuje, zgodnie z ust. 7, zwrot środków finansowych z Funduszu.

7. Zwrot środków finansowych przysługuje w wysokości 70 % kwoty odpowiadającej iloczynowi faktycznej liczby przejazdów autostradą pojazdów samochodowych, za które została uiszczona opłata za przejazd po drogach krajowych, pobierana na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, oraz wynegocjowanej ze spółką stawki opłaty za przejazd autostradą pojazdów, których kategorię określa rozporządzenie wydane na podstawie art. 37d ust. 2.

8. Uzgodnienia stawki opłaty, o którym mowa w ust. 7, dokonuje minister właściwy do spraw transportu.

9. Spółka jest obowiązana:

1) rejestrować, w systemie informatycznym, w punktach poboru opłat liczbę pojazdów samochodowych, za których przejazd nie pobiera opłat, zgodnie z ust. 4;

2) wystawiać dokument potwierdzający fakt dokonania przejazdu przez punkt poboru opłat, z podaniem w szczególności: kategorii pojazdu samochodowego, daty i godziny przejazdu, nazwy i adresu punktu poboru opłat, numeru pasa przejazdowego i numeru kasjera;

3) sporządzać za okresy miesięczne zestawienia faktycznych przejazdów pojazdów samochodowych, z podziałem na kategorie pojazdów i stawki opłaty;

4) przekazywać co miesiąc Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad zestawienie, o którym mowa w pkt 3, wraz z wysokością kwoty obliczonej zgodnie z ust. 7.

10. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad jest obowiązany do:

1) kontroli realizacji przez spółkę obowiązków określonych w ust. 9, w szczególności kontroli prawidłowości zestawień i kwot, o których mowa w ust. 9 pkt 3 i 4;

2) składania wniosku do Banku Gospodarstwa Krajowego o wypłatę na rzecz spółki zwrotu środków finansowych, o którym mowa w ust. 6.

11. Spółce przysługuje zwrot środków finansowych, o którym mowa w ust. 6, w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

12. Sposób i terminy dokonywania zwrotu środków finansowych, o którym mowa w ust. 6, określa umowa o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady oraz, w zakresie określenia terminów przekazywania dokumentów o charakterze finansowym pomiędzy Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad a Bankiem Gospodarstwa Krajowego, porozumienie, o którym mowa w art. 39I.

13. W przypadku pobierania opłat za przejazd autostradą przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.”;

2) w art. 37e ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 2, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie 15 dni po upływie trzeciego kwartału, każdego roku.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1184) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 42 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1 a. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązku uiszczania opłat za przejazd autostradą, o których mowa w przepisach o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.”;

2) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad przekazuje kwoty pobranych opłat, o których mowa w ust. 1, w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu ich otrzymania, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego, z przeznaczeniem na budowę i utrzymanie dróg krajowych oraz na potrzeby gromadzenia danych o drogach publicznych i sporządzania informacji o sieci dróg publicznych, jak również na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego i budowy autostrad oraz na druk kart opłat za przejazd po drogach krajowych, a także na wypłaty zwrotu środków finansowych, o którym mowa w art. 37a ust. 6 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 155, poz. 1297).”.

Art. 3. Stawka opłaty, o której mowa w art. 37a ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1, nie może być wyższa niż stawka opłaty dla danej kategorii pojazdu, określonej w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 37d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stosowanej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 4. [1] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.