Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289) zarządza się, co następuje:

§ 2.Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ryba podejrzana o chorobę - rybę, u której wystąpiły objawy kliniczne lub zmiany pośmiertne wskazujące na wystąpienie jednej z chorób z listy nr 1 lub listy nr 2, przy czym rybę uznaje się za podejrzaną o chorobę także w przypadku, gdy wyniki badań diagnostycznych są niejednoznaczne;

2) ryba chora - rybę, u której na podstawie badania laboratoryjnego stwierdzono wystąpienie jednej z chorób z listy nr 1 lub listy nr 2, a w przypadku zakaźnej anemii łososia (ISA) - w wyniku badania klinicznego i badania pośmiertnego połączonego z badaniem laboratoryjnym;

3) gospodarstwo, w którym podejrzewa się chorobę - gospodarstwo, w którym znajdują się ryby podejrzane o chorobę;

4) gospodarstwo, w którym stwierdzono chorobę - gospodarstwo, w którym znajdują się ryby chore lub z którego usunięto ryby, ale w którym nie przeprowadzono odkażania.

§ 4.Rodzaj próbek pobieranych do badań laboratoryjnych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, sposób ich pobierania i wysyłania oraz metody diagnostyczne stosowane do wykrywania chorób z listy nr 1 są określone w decyzji 2003/466/WE.

§ 5.1. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na:

1) wwożenie lub wnoszenie do gospodarstwa albo wywożenie lub wynoszenie z gospodarstwa, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1:

a) ryb oraz produktów akwakultury,

b) środków żywienia zwierząt oraz substancji, które mogą być skażone czynnikami chorobotwórczymi,

c) przedmiotów, wody ze stawów lub z innych urządzeń służących do chowu lub hodowli ryb oraz rozrodu ryb;

2) przemieszczanie osób lub środków transportu - do gospodarstwa lub z gospodarstwa, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, wyrażając zgodę na wykonanie czynności, o których mowa w ust. 1, określa warunki, po spełnieniu których te czynności mogą być wykonywane.

§ 6.1. Usuwanie ryb śniętych lub ich części oraz produktów akwakultury z terenu gospodarstwa, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1, przeprowadza się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

2. Sposób postępowania z rybami, o których mowa w ust. 1, lub ich częściami oraz produktami akwakultury jest określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1774/2002 z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92, z późn. zm.³⁾), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1774/2002".

§ 7.1. Na drogach dojazdowych do miejsc, w których są utrzymywane ryby podejrzane o chorobę z listy nr 1, umieszcza się maty nasączone produktem biobójczym dopuszczonym do obrotu lub baseny wypełnione tym produktem.

2. Długość mat i basenów, o których mowa w ust. 1, powinna być nie mniejsza niż:

1) obwód największego koła środka transportu wjeżdżającego lub wyjeżdżającego - przy odkażaniu tego środka transportu;

2) metr - przy odkażaniu obuwia.

3. Szerokość mat i basenów, o których mowa w ust. 1, powinna zapewniać, że koła środków transportu oraz obuwie osób opuszczających miejsca, o których mowa w ust. 1, zostaną odkażone.

§ 8.1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w § 3 ust. 1:

1) przeprowadza kontrolę gospodarstw położonych w tej samej zlewni lub strefie przybrzeżnej co gospodarstwo, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1;

2) może wyrazić zgodę na wywożenie z tych gospodarstw ryb oraz produktów akwakultury.

2. W przypadku gdy zlewnia lub strefa przybrzeżna, o której mowa w ust. 1, jest rozległa, powiatowy lekarz weterynarii może ograniczyć stosowanie środków wymienionych w ust. 1, do obszaru wokół gospodarstwa, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1, jeżeli powierzchnia tego obszaru będzie wystarczająca, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.

§ 9.1. W przypadku gdy dochodzenie epizootyczne wykaże, że choroba z listy nr 1 mogła zostać:

1) wprowadzona z innej zlewni lub strefy przybrzeżnej niż zlewnia lub strefa przybrzeżna, w której jest położone gospodarstwo, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1, lub

2) przeniesiona do innej zlewni lub strefy przybrzeżnej, w szczególności w wyniku przemieszczania osób, środków transportu, ryb oraz produktów akwakultury

- zlewnie te i strefy uznaje się za podejrzane o chorobę z listy nr 1.

2. Przepisy § 3-8 i 10 stosuje się do zlewni i stref, o których mowa w ust. 1.

§ 10.Środki przewidziane przy podejrzeniu choroby z listy nr 1 stosuje się do dnia wykluczenia tej choroby przez powiatowego lekarza weterynarii.

§ 11.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia w gospodarstwie choroby z listy nr 1 nakazuje:

1) usunięcie z terenu gospodarstwa ryb oraz produktów akwakultury, zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską planem gotowości zwalczania chorób z listy nr 1;

2) odkażenie stawów po uprzednim:

a) usunięciu z nich ryb, spuszczeniu wody, oczyszczeniu i osuszeniu dna stawowego - w przypadku stawów, z których spuszcza się wodę i których dno jest osuszalne,

b) usunięciu z nich ryb, spuszczeniu wody i oczyszczeniu - w przypadku stawów, z których spuszcza się wodę i których dno jest nieosuszalne,

c) usunięciu z nich ryb i spuszczeniu wody - w przypadku stawów, z których częściowo spuszcza się wodę,

d) usunięciu z nich ryb - w przypadku stawów, z których nie spuszcza się wody;

3) oczyszczenie i odkażenie narzędzi i sprzętu, które miały kontakt z rybami lub produktami akwakultury, o których mowa w pkt 1;

4) zniszczenie środków oraz substancji, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b, lub poddanie ich procesom prowadzącym do zniszczenia czynników chorobotwórczych - jeżeli jest to konieczne.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się, po uprzednim spuszczeniu wody, do innych urządzeń służących do chowu lub hodowli oraz rozrodu ryb.

3. Odkażanie i odłogowanie stawów i innych urządzeń służących do chowu lub hodowli oraz rozrodu ryb przeprowadza się w sposób określony w decyzji 2003/466/WE oraz w planach gotowości zwalczania choroby z listy nr 1.

4. Sposób postępowania z rybami śniętymi, chorymi, podejrzanymi o chorobę oraz z produktami akwakultury jest określony w rozporządzeniu nr 1774/2002.

5. Do czyszczenia i odkażania stawów lub innych urządzeń służących do chowu lub hodowli oraz rozrodu ryb, a także do narzędzi i sprzętu używanego przy wykonywaniu czynności związanych z utrzymywaniem ryb lub produktów akwakultury w gospodarstwie, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 1, używa się produktów biobójczych dopuszczonych do obrotu.

§ 12.1. Dopuszcza się umieszczanie na rynku, w celu bezpośredniego spożycia przez ludzi lub w celu przetwarzania, ryb pochodzących z gospodarstwa, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 1, niewykazujących objawów klinicznych, które osiągnęły odpowiednią wielkość.

2. Ryby, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie zabija się i patroszy:

1) zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji i dla produktów rybołówstwa;

2) pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

3. Sposób postępowania z ubocznymi produktami zwierzęcymi powstałymi w wyniku czynności, o których mowa w ust. 2, jest określony w rozporządzeniu nr 1774/2002. Wodę używaną podczas tych czynności oczyszcza się i odkaża w celu zniszczenia czynników chorobotwórczych.

§ 13.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby z listy nr 1:

1) określa strefę kontroli i obszar zagrożony zgodnie z decyzją 2003/466/WE oraz sposób ich oznakowania;

2) podejmuje środki przewidziane w decyzji 2003/466/WE.

2. Wojewoda w przypadku stwierdzenia choroby z listy nr 1, na obszarze przekraczającym obszar jednego powiatu:

1) określa strefę kontroli oraz obszar zagrożony zgodnie z decyzją 2003/466/WE oraz sposób ich oznakowania;

2) podejmuje środki przewidziane w decyzji 2003/466/WE.

§ 14.1. W przypadku stwierdzenia choroby z listy nr 1, dopuszcza się szczepienie ryb, jeżeli:

1) szczepienia te zostały uwzględnione w zatwierdzonych przez Komisję Europejską planach gotowości zwalczania choroby z listy nr 1;

2) program szczepień spełnia wymagania określone w ust. 3.

2. Szczepienia, o których mowa w ust. 1, wykonuje się w strefie kontroli lub, jeżeli jest to konieczne, w obszarze zagrożonym.

3. Program szczepień powinien zawierać w szczególności informacje o:

1) chorobie wymagającej złożenia wniosku o szczepienie;

2) obszarach, na których potwierdzono wystąpienie choroby, z uwzględnieniem miejsc, w których jest planowane przeprowadzenie tych szczepień;

3) szczepionce, która ma być użyta, z podaniem zwłaszcza typu szczepionki oraz ograniczeń w jej stosowaniu;

4) częstotliwości szczepień;

5) warunkach, w jakich szczepionka będzie używana;

6) rybach, które będą poddane szczepieniu;

7) warunkach, w jakich zostanie podjęta decyzja o wstrzymaniu szczepień;

8) środkach, jakie należy podjąć w celu ograniczenia przemieszczania ryb w obszarach objętych szczepieniami;

9) poprzednio przeprowadzonych szczepieniach z podaniem daty tych szczepień i obszarów objętych szczepieniami oraz utworzonych obszarach ochronnych.

4. Dopuszcza się przemieszczanie ryb z obszaru, na którym przeprowadzono szczepienia, jeżeli mają one zostać zabite, a następnie umieszczone na rynku w celu bezpośredniego spożycia przez ludzi lub, jeżeli jest to konieczne, w celu przetworzenia zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu nr 1774/2002.

§ 15.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia w gospodarstwie choroby z listy nr 1 przeprowadza kontrole ryb w gospodarstwach położonych w tej samej zlewni lub strefie przybrzeżnej co gospodarstwo, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 1.

2. Przepisy § 11 i 12 stosuje się do gospodarstw położonych w tej samej zlewni lub strefie przybrzeżnej co gospodarstwo, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 1.

§ 16.Warunki zniesienia strefy kontroli oraz obszaru zagrożonego są określone w decyzji 2003/466/WE.

§ 17.Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na ponowne zarybienie gospodarstwa, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 1, biorąc pod uwagę:

1) wyniki kontroli skuteczności oczyszczania i odkażania;

2) czas utrzymywania się czynnika chorobotwórczego w środowisku;

3) sytuację epizootyczną w zlewni lub w strefie przybrzeżnej, w której jest położone gospodarstwo;

4) warunki określone w decyzji 2003/466/WE.

§ 18.Przepisy § 11-17 stosuje się do przypadku, gdy dochodzenie epizootyczne wykaże, że choroba z listy nr 1 została:

1) wprowadzona z innej zlewni lub strefy przybrzeżnej niż zlewnia lub strefa przybrzeżna, w której jest położone gospodarstwo, w którym podejrzewa się chorobę z listy nr 1, lub

2) przeniesiona do innej zlewni lub strefy przybrzeżnej, w szczególności w wyniku przemieszczania się osób, środków transportu, ryb oraz produktów akwakultury.

§ 19.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia choroby z listy nr 1 u ryb wolno żyjących w rzekach, jeziorach lub w innych miejscach przeznaczonych do wędkowania albo w których utrzymuje się ryby ozdobne, podejmuje czynności mające na celu stwierdzenie lub wykluczenie choroby oraz ograniczenie szerzenia się jej, w tym stosuje środki, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 oraz § 11 i 12.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ryby niewykazujące objawów klinicznych choroby mogą być poławiane, a następnie umieszczane na rynku w celu bezpośredniego spożycia przez ludzi lub w celu przetworzenia, jeżeli:

1) zostaną zabite i wypatroszone zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych przy produkcji i dla produktów rybołówstwa;

2) sposób postępowania z ubocznymi produktami zwierzęcymi powstałymi podczas przetwarzania będzie zgodny z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu nr 1774/2002;

3) woda używana przy wykonywaniu czynności, o których mowa w pkt 1, oraz woda wykorzystywana przy transporcie tych ryb zostanie poddana procesom prowadzącym do zniszczenia czynników chorobotwórczych.

§ 20.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku podejrzenia choroby z listy nr 2 w strefie zatwierdzonej lub w gospodarstwie zatwierdzonym położonym w strefie niezatwierdzonej, podejmuje czynności, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, ust. 2 i 3 oraz w załączniku nr 2 lub 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a.

2. Sposób pobierania próbek do badań oraz metody diagnostyczne stosowane do wykrywania chorób z listy nr 2 są określone w decyzji Komisji nr 2001/183/WE z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiającej plany prób i metody diagnostyczne dla wykrywania i potwierdzania niektórych chorób ryb oraz uchylającej decyzję 92/532/EWG (Dz. Urz. WE L 67 z 09.03.2001 r., str. 65; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 31, str. 409), zwanej dalej „decyzją 2001/183/WE".

§ 21.1. W przypadku gdy dochodzenie epizootyczne wykaże, że choroba z listy nr 2 mogła zostać:

1) wprowadzona ze strefy zatwierdzonej lub z gospodarstwa zatwierdzonego położonego w strefie niezatwierdzonej lub

2) przeniesiona do innego gospodarstwa zatwierdzonego, w szczególności w wyniku przemieszczania osób, środków transportu, ryb oraz produktów akwakultury

- gospodarstwa te i strefy uznaje się za podejrzane o chorobę z listy nr 2.

2. Środki, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, 2, 4, ust. 2 i 3 oraz w załączniku nr 2 lub 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do gospodarstw i stref, o których mowa w ust. 1.

§ 22.1. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby z listy nr 2 w strefie zatwierdzonej lub w gospodarstwie zatwierdzonym położonym w strefie niezatwierdzonej stosuje środki przewidziane dla zwalczania tych chorób, określone w załączniku nr 2 lub 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, oraz w planach gotowości zwalczania chorób z listy nr 2.

2. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na dalszy chów ryb, które nie osiągnęły wielkości pozwalających na ich umieszczenie na rynku w celu bezpośredniego spożycia przez ludzi lub w celu przetworzenia, i nie wykazują objawów klinicznych choroby z listy nr 2, do czasu osiągnięcia przez nie odpowiednich wielkości.

§ 23.Gospodarstwo lub strefa może ponownie uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego lub strefy zatwierdzonej, po spełnieniu wymagań określonych odpowiednio w załączniku nr 2 lub 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a.

§ 24.1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu choroby z listy nr 2, w gospodarstwie niezatwierdzonym położonym w strefie niezatwierdzonej obejmuje to gospodarstwo nadzorem oraz podejmuje czynności w celu stwierdzenia lub wykluczenia choroby, w szczególności:

1) przeprowadza:

a) dochodzenie epizootyczne,

b) badanie kliniczne ryb i jeżeli to konieczne ich sekcję;

2) pobiera próbki do badań diagnostycznych;

3) sporządza spis gospodarstw, w których podejrzewa się chorobę z listy nr 2.

2. Sposób pobierania próbek do badań oraz metody diagnostyczne stosowane do wykrywania chorób z listy nr 2 są określone w decyzji 2001/183/WE.

3. Powiatowy lekarz weterynarii aktualizuje spis gospodarstw, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

§ 25.Dopuszcza się przemieszczanie ryb niewykazujących objawów klinicznych chorób oraz produktów akwakultury z gospodarstwa niezatwierdzonego położonego w strefie niezatwierdzonej, w którym stwierdzono chorobę z listy nr 2:

1) do innych gospodarstw, w których znajdują się ryby zarażone tą samą chorobą, lub

2) jeżeli ryby te są transportowane w celu zabicia, a następnie przetworzenia lub bezpośredniego spożycia przez ludzi.

§ 28.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.