Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 i Nr 273, poz. 2703) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa szczegółowy zakres ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, zwanego dalej „ubezpieczeniem”, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną tego ubezpieczenia.

§ 2.[Stosowanie przepisów rozporządzenia] Przepisy rozporządzenia stosuje się do organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, którzy nie zawarli umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lutego 2005 r. w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej wymaganej w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych (Dz. U. Nr 32, poz. 279).

§ 3.[Zakres ubezpieczenia] 1. Ubezpieczenie obejmuje pokrycie kosztów sprowadzenia do kraju klientów, w przypadku gdy organizator turystyki wbrew obowiązkowi nie zapewnia tego powrotu, oraz pokrycie zwrotu wpłat wniesionych przez klientów w razie niewykonania zobowiązań umownych.

2. Ubezpieczenie obejmuje wszystkie szkody w zakresie, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do umów o świadczenie usług turystycznych zawartych w okresie ubezpieczenia, chociażby ich wykonanie nie nastąpiło w tym okresie, bez możliwości umownego ograniczenia przez zakład ubezpieczeń wypłaty odszkodowań.

§ 4.[Powstanie obowiązku ubezpieczenia] Obowiązek ubezpieczenia powstaje najpóźniej w dniu złożenia wniosku o wpis do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych.

§ 5.[Rozróżnienie państw w celu określenia minimalnej sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta] W celu określenia minimalnej sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia dokonuje się następującego rozróżnienia państw, w których działalność organizatorów turystyki i pośredników turystycznych jest wykonywana:

1) Rzeczpospolita Polska;

2) Republika Białorusi, Republika Czeska, Republika Litewska, Republika Federalna Niemiec, Republika Słowacka, Ukraina oraz obwód Kaliningradzki;

3) Republika Albanii, Księstwo Andory, Republika Austrii, Królestwo Belgii, Bośnia i Hercegowina, Republika Bułgarii, Republika Chorwacji, Republika Cypryjska, Królestwo Danii, Republika Estońska, Republika Finlandii, Republika Francuska, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii z wyłączeniem Wysp Kanaryjskich, Irlandia, Republika Islandii, Księstwo Liechtensteinu, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Łotewska, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Republika Malty, Republika Mołdowy, Księstwo Monako, Królestwo Niderlandów, Królestwo Norwegii, Republika Portugalska, Federacja Rosyjska z wyłączeniem obwodu Kaliningradzkiego, Rumunia, Republika San Marino, Serbia i Czarnogóra, Republika Słowenii, Konfederacja Szwajcarska, Królestwo Szwecji, Republika Turcji, Stolica Apostolska, Republika Węgierska, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i Republika Włoska;

4) inne państwa niewymienione w pkt 1–3 oraz Wyspy Kanaryjskie.

§ 6.[Minimalna suma gwarancyjna na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia] 1. Minimalna suma gwarancyjna na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia wynosi dla:

1) organizatorów turystyki oraz pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców niewykonujących działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – kwotę stanowiącą równowartość ceny imprezy turystycznej, nie mniej jednak niż równowartość:

a) 500 euro – w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej na terytorium państw, o których mowa w § 5 pkt 4,

b) 200 euro – w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej na terytorium państw, o których mowa w § 5 pkt 3,

c) 120 euro – w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej na terytorium państw, o których mowa w § 5 pkt 2,

d) 20 euro – w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych – sumę stanowiącą równowartość 50 euro, a dla usług turystycznych wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – sumę stanowiącą równowartość 20 euro.

2. Kwoty, o których mowa w ust. 1, ustalane są przy zastosowaniu kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski po raz pierwszy w roku, w którym umowa ubezpieczenia została zawarta.

§ 7.[Umowa ubezpieczenia zawarta przed dniem wejścia w życie rozporządzenia] 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do umów ubezpieczenia zawartych od dnia 22 lutego 2005 r.

2. W przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia przed dniem wejścia w życie rozporządzenia na okres, który upływa po tym dniu, nową umowę ubezpieczenia zawiera się najpóźniej w ostatnim dniu tego okresu.

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 22 lutego 2005 r.²⁾