Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa szczegółowy sposób i tryb zwalczania gruźlicy bydła, w tym:

1) sposób i tryb postępowania przy:

a) podejrzeniu gruźlicy bydła,

b) stwierdzaniu gruźlicy bydła,

c) wygaszaniu ogniska gruźlicy bydła;

2) rodzaje prób oraz sposób ich pobierania i wysyłania do badań diagnostycznych;

3) środki stosowane przy zwalczaniu gruźlicy bydła;

4) procedury oczyszczania i odkażania;

5) warunki i sposób ponownego umieszczania zwierząt w gospodarstwach;

6) wymagania niezbędne do uznania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub regionu położonego na tym terytorium za urzędowo wolne od gruźlicy bydła oraz szczegółowy tryb tego uznawania.

§ 2.[Czynności podejmowane przez powiatowego lekarza weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia gruźlicy bydła] 1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia gruźlicy bydła podejmuje niezwłocznie czynności mające na celu wykrycie lub wykluczenie tej choroby.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) dochodzenie epizootyczne;

2) badanie kliniczne albo badanie poubojowe bydła oraz, jeżeli to konieczne, sekcję zwłok.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli to konieczne, wykonuje test diagnostyczny w kierunku gruźlicy bydła albo pobiera próby do badań diagnostycznych, zabezpiecza je, znakuje i przesyła do laboratorium w celu przeprowadzenia tych badań.

4. Powiatowy lekarz weterynarii do czasu uzyskania wyników testów diagnostycznych w kierunku gruźlicy bydła lub badań diagnostycznych obejmuje stado nadzorem, w ramach którego:

1) zakazuje przemieszczania bydła do stada oraz ze stada, z wyłączeniem przemieszczania dokonywanego w celu przeprowadzenia natychmiastowego uboju;

2) nakazuje odosobnienie w stadzie sztuk bydła podejrzanych o zakażenie lub chorobę;

3) podejmuje inne niezbędne czynności zmierzające do zapobieżenia rozprzestrzenianiu się gruźlicy bydła.

§ 3.[Rozszerzenie] Powiatowy lekarz weterynarii wykonuje czynności, o których mowa w § 2, również po otrzymaniu informacji od państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, że osoba, u której stwierdzono gruźlicę, miała kontakt ze zwierzętami.

§ 4.[Potwierdzenie podejrzenia lub wystąpienia gruźlicy albo jej wykluczenie] 1. Powiatowy lekarz weterynarii na podstawie dochodzenia epizootycznego oraz przeprowadzonych badań potwierdza podejrzenie lub stwierdza wystąpienie gruźlicy bydła albo ją wyklucza.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku potwierdzenia podejrzenia gruźlicy bydła powiadamia:

1) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – o tym podejrzeniu;

2) podmiot skupujący mleko – o zawieszeniu statusu stada wolnego od gruźlicy bydła.

§ 5.[Przesłanki stwierdzenia gruźlicy bydła i wyznaczenia jej ogniska] 1. Powiatowy lekarz weterynarii stwierdza gruźlicę bydła i wyznacza ognisko tej choroby, jeżeli przeprowadzono czynności, o których mowa w § 2 ust. 2, a także wykonano:

1) testy diagnostyczne w kierunku gruźlicy bydła i badania diagnostyczne albo

2) badania diagnostyczne.

2. Rodzaje prób pobieranych do badań diagnostycznych oraz sposób ich pobierania są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia gruźlicy bydła podejmuje czynności w celu zapobieżenia dalszemu szerzeniu się tej choroby, w szczególności:

1) zakazuje:

a) przemieszczania bydła do stada oraz z tego stada, z wyłączeniem przemieszczania dokonywanego w celu przeprowadzenia natychmiastowego uboju,

b) karmienia mlekiem pochodzącym od zwierząt, u których została stwierdzona gruźlica bydła, chyba że:

– mleko zostanie poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków gruźlicy,

– mlekiem będą karmione wyłącznie zwierzęta pochodzące z tego samego gospodarstwa,

c) dostarczania mleka pochodzącego od krów, które miały kontakt ze zwierzęciem chorym lub zakażonym, do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, chyba że zostanie ono poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków gruźlicy, odbywającej się pod nadzorem właściwego powiatowego lekarza weterynarii;

2) nakazuje:

a) odosobnienie tych sztuk bydła w stadzie, u których została stwierdzona ta choroba, oraz bydła, które miało kontakt ze zwierzęciem chorym lub zakażonym,

b) wykonanie testów diagnostycznych w kierunku gruźlicy bydła,

c) oznakowanie i odosobnienie w stadzie bydła, u którego stwierdzono tę chorobę lub które uzyskuje dodatni wynik w teście diagnostycznym w kierunku gruźlicy bydła,

d) zabicie bydła, o którym mowa w lit. c, nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym posiadacz bydła został powiadomiony o wyznaczeniu ogniska tej choroby;

3) niezwłocznie powiadamia:

a) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – o stwierdzeniu gruźlicy bydła,

b) podmiot skupujący mleko – o cofnięciu statusu stada wolnego od gruźlicy bydła.

4. Powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lit. d, o okres nie dłuższy niż trzy miesiące, w przypadku:

1) jałówki lub krowy mającej się ocielić przed upływem trzech miesięcy;

2) niemożności zabicia, w terminie 30 dni, wszystkich sztuk w stadzie liczącym ponad 20 sztuk bydła, spowodowanej trudnościami technicznymi wyznaczonego w tym celu zakładu.

§ 6.[Przesłanki uznania ogniska gruźlicy za wygasłe] Powiatowy lekarz weterynarii uznaje ognisko gruźlicy bydła za wygasłe, jeżeli:

1) wszystkie sztuki bydła, u których stwierdzono gruźlicę bydła, zostały zabite lub padły, a ich zwłoki zostały usunięte w sposób uniemożliwiający szerzenie się tej choroby;

2) przeprowadzono oczyszczanie i odkażanie w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3) wyniki dwóch kolejnych badań pozostałych sztuk bydła, przeprowadzonych przy zastosowaniu testu tuberkulinizacji porównawczej, potwierdzają niewystępowanie gruźlicy bydła, przy czym:

a) pierwszy test przeprowadza się nie wcześniej niż po upływie 60 dni,

b) drugi test przeprowadza się nie wcześniej niż w czwartym i nie później niż w dwunastym miesiącu

– od dnia usunięcia z ogniska gruźlicy bydła ostatniego zwierzęcia, które uzyskało dodatni wynik badania w kierunku gruźlicy bydła.

§ 7.[Wymogi dotyczące zwierząt wprowadzonych do stada, w którym zostało wygaszone ognisko gruźlicy bydła] Zwierzęta wprowadzone do stada, w którym zostało wygaszone ognisko gruźlicy bydła, powinny pochodzić ze stada bydła urzędowo wolnego od tej choroby, a w przypadku zwierząt powyżej 6. tygodnia życia powinny:

1) reagować ujemnie w próbie tuberkulinowej wykonanej w okresie 30 dni przed opuszczeniem gospodarstwa;

2) nie mieć kontaktu z innymi zwierzętami parzystokopytnymi o odmiennym statusie zdrowotnym, od czasu opuszczenia gospodarstwa do czasu przybycia do miejsca przeznaczenia.

§ 8.[Przesłanki uznania terytorium RP lub jej regionu za urzędowo wolne od gruźlicy bydła] Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub region położony na tym terytorium mogą być uznane za urzędowo wolne od gruźlicy bydła, jeżeli zostały spełnione następujące wymagania:

1) odsetek zakażonych gruźlicą stad bydła, określony na podstawie wyników regularnych badań przeprowadzonych przy zastosowaniu testu tuberkulinizacji, nie przekroczył w okresie sześciu kolejnych lat 0,1 % wszystkich stad bydła;

2) przynajmniej 99,9 % wszystkich stad bydła zostało uznane za urzędowo wolne od gruźlicy bydła w okresie sześciu kolejnych lat; odsetek ten ustala się na podstawie obliczenia dokonanego na dzień 31 grudnia każdego roku;

3) system rejestracji gospodarstw i znakowania bydła umożliwia zidentyfikowanie stada pochodzenia i stada przejściowego dla każdej sztuki bydła;

4) wszystkie zwierzęta rzeźne z gatunku bydło pochodzące z danego obszaru są poddawane urzędowemu badaniu poubojowemu;

5) są przestrzegane przepisy w sprawie zawieszania i uchylania statusu stada urzędowo wolnego od gruźlicy bydła;

6) nie wykonuje się szczepienia bydła przeciwko gruźlicy bydła oraz nie leczy się bydła chorego na tę chorobę;

7) wprowadzane na to terytorium bydło, dla celów chowu lub hodowli:

a) pochodzi wyłącznie z państw lub regionów uznanych za wolne od gruźlicy bydła,

b) uzyskuje ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji.

§ 9.[Zachowanie statusu terytorium urzędowo wolnego od gruźlicy bydła] 1. Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub region położony na tym terytorium zachowują status urzędowo wolnych od gruźlicy bydła, jeżeli:

1) są przestrzegane wymagania określone w § 8;

2) wprowadzane na to terytorium lub do tego regionu sztuki bydła:

a) pochodzą wyłącznie ze stad urzędowo wolnych od gruźlicy bydła,

b) uzyskują ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji.

2. Jeżeli odsetek stad zakażonych gruźlicą bydła określony na podstawie badań przeprowadzanych w odstępie:

1) rocznym nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z dwóch kolejnych badań 1 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane co dwa lata, przy czym samce przeznaczone wyłącznie do opasu, znajdujące się w odosobnionych stadach i pochodzące ze stad urzędowo wolnych od gruźlicy bydła mogą być zwolnione z tych badań;

2) dwuletnim nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z dwóch kolejnych badań 0,2 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane w odstępach trzyletnich; wiek zwierząt podlegających badaniom może być podwyższony do 12 lub 24 miesięcy życia;

3) trzyletnim nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z kolejnych badań 0,1 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane w odstępach czteroletnich, przy czym:

a) bydło wprowadzane do stad na tym terytorium powinno uzyskiwać ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji,

b) tusze bydła po uboju są badane w kierunku gruźlicy, a wszystkie narządy i tkanki zwierzęce, w których wystąpiły zmiany wskazujące na wystąpienie gruźlicy bydła, są poddawane badaniom diagnostycznym.

§ 10.[Obowiązek informacyjny Głównego Lekarza Weterynarii] Główny Lekarz Weterynarii powiadamia Komisję Europejską o spełnianiu wymagań określonych w § 8.

§ 11.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 23 listopada 2004 r. (poz. 2585)

Załącznik nr 1

RODZAJE PRÓB ORAZ SPOSÓB ICH POBIERANIA I WYSYŁANIA DO BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH

Załącznik nr 2

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA OCZYSZCZANIA I ODKAŻANIA