Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Janusz Niemcewicz - przewodniczący,

Teresa Dębowska-Romanowska,

Wiesław Johann,

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,

Mirosław Wyrzykowski - sprawozdawca,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 8 listopada 2004 r., wniosku grupy posłów o zbadanie zgodności art. 7c ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199) z art. 7, art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 2, art. 105 ust. 6 oraz art. 236 ust. 1 Konstytucji,

orzeka:

Art. 7c ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135) jest zgodny z art. 105 ust. 6 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 2 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) umorzyć postępowanie w zakresie dotyczącym badania zgodności art. 7c ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2199, ze zm.) z art. 236 ust. 1 Konstytucji z powodu niedopuszczalności wydania orzeczenia.