ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 14 września 2004 r.
w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej
(Dz.U. z 2005 r., Nr 32, poz. 270; Dz.U. z 2005 r., Nr 129, poz. 1079; Dz.U. z 2005 r., Nr 182, poz. 1529;ostatnia zmiana: Dz.U. z 2006 r., Nr 118, poz. 803)
Na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1.1. Krakowski Park Technologiczny ustanowiony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Krakowie (Dz. U. Nr 135, poz. 912, z późn. zm.2)), zwany dalej „strefą”, obejmuje teren wyznaczony granicami, których opis stanowi załącznik [1] do niniejszego rozporządzenia.
2. [2] Strefa obejmuje grunty o powierzchni 264,48 ha położone na terenach miast: Kraków, Krosno i Tarnów oraz gmin: Niepołomice i Zabierzów, w tym 140,21 ha położonych w gminie Niepołomice przeznaczonych na realizację nowych inwestycji, o których mowa w art. 5a ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.
3. Strefa działa do dnia 1 stycznia 2018 r.
4. Zarządzającym strefą jest Krakowski Park Technologiczny Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie.
§ 2.Zezwolenie nie jest wydawane na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:
1) wytwarzania materiałów wybuchowych, wyrobów tytoniowych, wyrobu, rozlewu i przetwarzania spirytusu oraz napojów alkoholowych, a także przetwarzania paliw silnikowych;
2) prowadzenia ośrodków gier, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27);
3) usług instalowania, napraw, konserwacji i remontu maszyn i urządzeń wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy oraz przedmiotów osobistego użytku;
4) robót budowlanych określonych w sekcji F Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844), zwanej dalej „PKWiU”;
5) usług w zakresie handlu hurtowego i detalicznego, naprawy pojazdów samochodowych i motocykli oraz artykułów użytku osobistego i domowego, usług hotelarskich i gastronomicznych, określonych w sekcjach G i H PKWiU;
6) usług pośrednictwa finansowego oraz usług związanych z nieruchomościami, wynajmem, nauką i prowadzeniem działalności gospodarczej, określonych w sekcjach J i K PKWiU, z wyjątkiem:
a) usług informatycznych określonych działem 72,
b) usług badawczo-rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych określonych grupą 73.1,
c) usług rachunkowości i kontroli ksiąg określonych kategorią 74.12.1,
d) usług w zakresie księgowości, z wyłączeniem deklaracji podatkowych, określonych kategorią 74.12.2,
e) usług w zakresie badań i analiz technicznych określonych grupą 74.3,
f) usług centrów telefonicznych określonych klasą 74.86;
7) usług w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, edukacji, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, usług komunalnych pozostałych, społecznych i indywidualnych, usług gospodarstw domowych, usług świadczonych przez organizacje i zespoły eksterytorialne, określonych w sekcjach L-Q PKWiU, z wyjątkiem usług prania i czyszczenia określonych klasą 93.01;
8) działalności gospodarczej, na której prowadzenie jest wymagane posiadanie koncesji, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504, z późń. zm.3));
9) procesów formowania lub teksturowania włókien syntetycznych i przędzy z włókien ciągłych powstałych na bazie poliestru, poliamidu, akrylu lub polipropylenu, niezależnie od ich końcowego zastosowania;
10) procesów polimeryzacji, włącznie z polikondensacją, jeżeli urządzenia do polimeryzacji i formowania włókien i przędzy, o których mowa w pkt 9, są połączone w jedną linię technologiczną;
11) procesów dodatkowych związanych z procesem formowania lub teksturowania, o którym mowa w pkt 9, jeżeli urządzenia są połączone w jedną linię technologiczną;
12) produkcji żeliwa i stali oraz stopów żelaza określonej w Polskiej Klasyfikacji Działalności ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 33, poz. 289 i Nr 165, poz. 1727), zwanej dalej „PKD”, (podklasa 27.10.Z PKD), produkcji rur stalowych (podklasa 27.22.Z PKD), pozostałej obróbki wstępnej żeliwa i stali (grupa 27.3 PKD), z wyłączeniem produkcji konstrukcji stalowych, rur i przewodów rurowych spawanych, których średnica zewnętrzna nie przekracza 406,4 mm, oraz odlewów i wyrobów kutych;
13) produkcji statków pełnomorskich o pojemności nie mniejszej niż 100 GT (podklasa 35.11.A PKD), naprawy i konserwacji statków pełnomorskich o pojemności nie mniejszej niż 100 GT (podklasa 35.11.B PKD), generalnej odbudowy statków pełnomorskich o pojemności nie mniejszej niż 1 000 GT (podklasa 35.11.B PKD);
14) wydobywania węgla kamiennego (klasa 10.10 PKD) i węgla brunatnego (klasa 10.20 PKD);
15) produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów wymienionych w załączniku l do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
§ 3.1. Pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.4)) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.5)) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
1) kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub
2) tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
2. Warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25 % całkowitych kosztów inwestycji.
3. Utworzenie nowych miejsc pracy oznacza przyrost netto miejsc pracy w danym przedsiębiorstwie w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 6 miesięcy przed dniem uzyskania zezwolenia.
4. Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.
5. Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe.
6. Przez nowo zatrudnionych pracowników należy rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie trzech lat od zakończenia inwestycji. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych na pełnych etatach w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi na niepełnych etatach oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na pełne etaty.
7. Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.
8. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4.
§ 4.1. Z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi:
1) 30 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.6));
2) 40 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
3) 50 % - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
2. W przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika l do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.
3. W przypadku pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcy na realizację dużego projektu inwestycyjnego maksymalną wielkość pomocy ustala się według wzoru:
l = R x (50 mln euro + 0,5 x B + 0,34 x C),
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
l - | wielkość pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego, |
R - | intensywność pomocy dla obszaru lokalizacji inwestycji, określoną zgodnie z ust. 1, |
B - | wielkość kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą powyżej 50 mln euro nieprzekraczającą 100 mln euro, |
C - | wielkość kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą 100 mln euro |
- przy czym dużym projektem inwestycyjnym jest projekt nowej inwestycji, której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną przekraczają równowartość 50 mln euro, a koszty te obejmują wydatki ponoszone w okresie 3 lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących dany projekt inwestycyjny na środki trwałe powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służące do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, o ile są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców.
4. W przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze motoryzacyjnym maksymalna intensywność pomocy wynosi 30 % intensywności określonej w ust. 1, jeżeli kwota planowanej pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza równowartość 5 mln euro, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.
5. Za przedsiębiorcę prowadzącego działalność w sektorze motoryzacyjnym uważa się przedsiębiorcę:
1) prowadzącego działalność obejmującą produkcję, montaż lub prace projektowo-wdrożeniowe w zakresie:
a) silników spalinowych ze spalaniem wewnętrznym stosowanych w pojazdach samochodowych (podklasa 34.10.A PKD), a także innych silników stosowanych wyłącznie w pojazdach samochodowych określonych w lit. b-d,
b) samochodów osobowych (podklasa 34.10.B PKD),
c) pozostałych pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu osób (podklasa 34.10.C PKD),
d) pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu towarów (podklasa 34.10.D PKD),
e) nadwozi pojazdów samochodowych (podklasa 34.20.Z PKD), z wyłączeniem przyczep i naczep;
2) będącego dostawcą komponentów, który zaopatruje przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, w komponenty na potrzeby procesu produkcyjnego lub stadium montażu, lub bierze udział w pracach projektowo-wdrożeniowych dotyczących produktów wymienionych w pkt 1, pod warunkiem że:
a) działalność ta jest wykonywana w bliskiej odległości od miejsca wykonywania działalności przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, przez co rozumie się w szczególności odległość mającą znaczący wpływ na minimalizację kosztów transportu komponentów, w tym pozwalającą na bezpośrednie połączenie miejsc wykonywania działalności obu przedsiębiorców linią kolejową lub taśmą transportującą, oraz
b) przedsiębiorca, o którym mowa w pkt 1, jest odbiorcą co najmniej połowy komponentów sprzedawanych przez danego dostawcę
- przy czym przez komponenty należy rozumieć zestaw podstawowych elementów przeznaczonych do produktów wymienionych w pkt 1 lit. a-d, produkowanych, składanych lub montowanych przez dostawcę komponentów i dostarczanych przez niego przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1, przy wykorzystaniu systemu zamówień. W szczególności komponentami są części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników oraz elementy wyposażenia elektrycznego do pojazdów samochodowych.
6. W przypadku gdy łączna wartość pomocy przekraczałaby wartość maksymalnej pomocy, jakiej można udzielić na realizację inwestycji o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą stanowiących równowartość 100 mln euro, projekt pomocy indywidualnej wymaga notyfikacji Komisji Europejskiej.
§ 5.1. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:
1) nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
2) będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.
2. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem utrzymania nowo utworzonych miejsc pracy przez okres nie krótszy niż 5 lat.
3. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.
4. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 3, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.
§ 6.1. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:
1) zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2) rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych
- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
2. Koszty inwestycji, o których mowa w ust. 1, mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, z uwzględnieniem ust. 3 i 4.
3. W przypadku przedsiębiorców innych niż mali i średni koszty inwestycji mogą być podwyższone maksymalnie o 25 % kosztów, o których mowa w ust. 1, jednak nie więcej niż o wartość poniesionych wydatków.
4. Wartości niematerialne i prawne powinny spełniać łącznie następujące warunki:
1) będą związane z inwestycją, której dotyczą, w okresie co najmniej 5 lat;
2) będą nabyte od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych;
3) będą stanowić własność przedsiębiorcy przez okres nie krótszy niż 5 lat;
4) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
5. Minimalna wysokość kosztów inwestycyjnych, o których mowa w ust. 1, wynosi 100 tys. euro.
§ 7.1. W przypadku przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji określone w § 6, a także koszty z tytułu wkładów niepieniężnych wniesionych do ich przedsiębiorstwa przed dniem 1 maja 2004 r., spełniające kryteria kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określone w § 6 ust. 1-4.
2. Koszty z tytułu wkładów niepieniężnych, o których mowa w ust. 1, określa się w wysokości wartości nominalnej wydanych w zamian akcji lub udziałów.
§ 8.W przypadku przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia po dniu 31 grudnia 2000 r., za koszty inwestycji uznaje się koszty inwestycji określone w § 6.
§ 9.1. Koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.
2. Do dyskontowania wydatków poniesionych przed dniem 1 lutego 1998 r. stosuje się średniomiesięczną stopę sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR) ze stycznia 1998 r.
3. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych w okresie od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 31 sierpnia 2004 r. stosuje się średniomiesięczne stopy sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR), notowane w miesiącach poprzedzających miesiąc, w którym przedsiębiorca poniósł wydatek lub otrzymał pomoc.
4. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych w okresie od dnia 1 września 2004 r. do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym opublikowano w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich stopę referencyjną dla Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się średniomiesięczną stopę w wysokości 9,46 %.
5. Do dyskontowania otrzymanej pomocy i wydatków poniesionych od pierwszego dnia miesiąca, w którym opublikowano w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich stopę referencyjną dla Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się tę stopę.
6. Zdyskontowaną wartość poniesionych wydatków i otrzymanej pomocy określa się według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
PV | - zdyskontowaną, na dzień wydania zezwolenia, wartość poniesionych wydatków lub otrzymanej pomocy, |
F | - wartość poniesionych wydatków z dnia ich poniesienia lub otrzymanej pomocy z dnia jej otrzymania, |
i | - kolejny miesięczny okres dyskontowania, |
ri | - stopę dyskonta, o której mowa odpowiednio w ust. 2-5, wyrażoną w ułamku dziesiętnym, właściwą dla i-tego okresu dyskontowania, |
n | - liczbę miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania zezwolenia na działalność w strefie do dnia poniesienia wydatków lub dnia otrzymania pomocy, przy czym: |
- dniem poniesienia wydatku jest ostatni dzień miesiąca, w którym poniesiono wydatek,
- dniem otrzymania pomocy jest ostatni dzień miesiąca, w którym udzielono pomocy w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291),
- dniem uzyskania zezwolenia jest ostatni dzień miesiąca, w którym wydano zezwolenie.
§ 10.Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.
§ 11.Zwalnia się od podatku dochodowego od osób prawnych dochody zarządzającego strefą w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele rozwoju strefy, w tym na nabycie przez zarządzającego nieruchomości lub innych rzeczy służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy oraz modernizację i rozbudowę infrastruktury gospodarczej i technicznej na terenie strefy.
§ 12.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291.
2) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 16, poz. 143, z 2000 r. Nr 115, poz. 1199, z 2001 r. Nr 30, poz. 330 i Nr 107, poz. 1171, z 2002 r. Nr 64, poz. 582, z 2003 r. Nr 181, poz. 1770 oraz z 2004 r. Nr 75, poz. 691.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293, Nr 91, poz. 875, Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800 i Nr 210, poz. 2135.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691 i Nr 210, poz. 2135.
6) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 12, poz. 101, z 2002 r. Nr 34, poz. 311, Nr 177, poz. 1458 i Nr 191, poz. 1594, z 2003 r. Nr 208, poz. 2021 oraz z 2004 r. Nr 98, poz. 998.
Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 14 września 2004 r (poz. 2232)
SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ KRAKOWSKI PARK TECHNOLOGICZNY
Specjalna Strefa Ekonomiczna Krakowski Park Technologiczny zlokalizowana jest na gruntach o łącznej powierzchni 264,48 ha, położonych w województwie małopolskim, na terenie miast Kraków i Tarnów oraz gmin Zabierzów i Niepołomice oraz w województwie podkarpackim na terenie miasta Krosno.
Podstrefa: Kraków-Podgórze
Podstrefa położona jest w południowo-zachodniej części Krakowa, w dzielnicy Podgórze, w obrębie ewidencyjnym nr: 27, 35, 38 i 80 jednostki ewidencyjnej Kraków-Podgórze (sekcje mapy: 1225B, 1226A, 1270A, 1270B, 1270C, 1270D, 1368C, 1418A). Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 42,85 ha. Podstrefa Kraków-Podgórze składa się z trzech kompleksów.
Kompleks nr 1
Granica kompleksu rozpoczyna się w punkcie 1 znajdującym się u zbiegu wschodniej i północnej granicy działki nr 75 i biegnie wzdłuż zachodniej i północno-wschodniej granicy działki nr 74 do punktu 2 położonego na północno-wschodnim narożu działki nr 74, następnie wschodnią granicą działki nr 74, północno-zachodnią i wschodnią granicą działki nr 205 do punktu 3 i dalej przez działkę nr 4 do punktu 4, położonego na wschodniej granicy działki nr 4. Od punktu 4 granica biegnie wschodnią i południową granicą działki nr 4 oraz południową granicą działki nr 5 do punktu 5, skąd wschodnią granicą działek nr: 168, 169, 171/2, 172/2 i 207/4 dochodzi do punktu 6, będącego zachodnim narożem działki nr 9/3 i północnym narożem działki nr 10. Od punktu 6 granica biegnie wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 10 i północno-zachodnimi granicami działek nr: 9/2, 8/4 i 8/10 do punktu 7, stanowiącego północno-wschodni narożnik działki nr 8/10. Następnie granica biegnie północno-wschodnimi granicami działek nr: 8/10 i 8/4 do punktu 8, a następnie skręca na południowy zachód i granicami działek nr: 8/4 i 9/2 oraz południowo-zachodnią granicą działki nr 9/1 dochodzi do punktu 9, położonego na północnym narożu działki nr 30/13 i wschodnim narożu działki nr 10. Następnie biegnie wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 30/13 i północno-zachodnimi granicami działek nr: 30/13, 30/12, 36/3 i 37/3 do punktu 10. Od punktu 10 granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim do punktu 11 wzdłuż północno-wschodnich granic działek nr: 37/3, 36/3 i 35/10. Od punktu 11 biegnie na południowy zachód granicą działek nr: 35/10, 35/11, 34/3, 31/9 i 30/13 do punktu 12, będącego południowym narożem działki nr 30/13. Następnie biegnie południowo-zachodnią granicą działki nr 30/13 oraz południowo-zachodnią granicą działki nr 29/5 do punktu 13, a następnie wschodnią i południową granicą działki nr 13/5, i dalej po jej przedłużeniu do przecięcia z południowo-zachodnią granicą działki nr 14/12 dochodzi do punktu 14. Od punktu 14 biegnie wzdłuż południowo-zachodniej granicy działki nr 14/12 oraz po jej przedłużeniu do przecięcia z południowo-wschodnią granicą działki nr 176 do punktu 15. Dalej biegnie południowo-wschodnią i południową granicą działki nr 176 do punktu 16, przez działkę nr 205, do punktu 17 będącego południowo-wschodnim narożem działki nr 158. Następnie biegnie południową granicą działki nr 158 i dalej południową, zachodnią i południową granicą działki nr 157 do punktu 18, położonego na południowo-zachodnim narożu działki nr 157. Od punktu 18 biegnie zachodnią granicą działki nr 157 do punktu 19, położonego na północnej granicy działki nr 195 w miejscu przecięcia z przedłużeniem zachodniej granicy działki nr 157. Od punktu 19 granica skręca na wschód i przez działki nr: 86, 85, 84, 83, 82, 81/2, 81/3 i 75 dochodzi do punktu 20, położonego na wschodniej granicy działki nr 75. Tu skręca na północ i biegnie wzdłuż wschodniej granicy działki nr 75 do punktu 21. W punkcie 21 skręca na zachód i biegnie przez działki nr: 75, 81/2, 82, 83, 84, 85 i 86 do punktu 22, położonego na zachodniej granicy działki nr 86. Dalej biegnie zachodnią granicą działki nr 86 do punktu 23 i północną granicą działek nr: 86, 85, 84, 83, 82, 81/2 do punktu 24, gdzie skręca na południowy wschód do wschodniej granicy działki nr 81/2. Następnie biegnie jej wschodnią i północną granicą oraz północną granicą działki nr 75 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Obszar podstrefy nie obejmuje działek nr: 10, 11, 12/1, 12/2, 12/4, 12/5 i 12/6 w obrębie ewidencyjnym 35 - teren oznaczony punktami 6-9-26-25.
Kompleks nr 2
Granica kompleksu, należącego do obrębu ewidencyjnego nr 27, biegnie od punktu 1 położonego u zbiegu zachodniej i północnej granicy działki nr 9/9 w kierunku wschodnim, wzdłuż ulicy Surzyckiego, północną granicą działek nr: 9/9, 9/5, 9/10, 10/1, 10/2, 10/3, 10/4, 10/5, 10/6 oraz 10/7 do punktu 2. Tu załamuje się w kierunku południowym i biegnie wschodnią granicą działek nr: 10/7 i 10/8 wzdłuż ulicy Brandla do punktu 3 położonego u zbiegu wschodniej i południowej granicy działki nr 10/8. Z punktu 3 biegnie wzdłuż ulicy Obrońców Modlina w kierunku zachodnim południową granicą działek nr: 10/8, 10/6, 10/5, 10/4, 10/3, 10/2 i 10/1 do punktu 4, gdzie skręca na północ, i zachodnią granicą działki nr 10/1 dochodzi do punktu 5, znajdującego się u zbiegu z południową granicą działki nr 9/10. Następnie biegnie w kierunku zachodnim, południową granicą działek nr: 9/10, 9/9 do punktu 6, gdzie załamuje się w kierunku północnym, i zachodnią granicą działki nr 9/9 dochodzi do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 3
Granica kompleksu, należącego do obrębu ewidencyjnego nr 80, biegnie od punktu 1, położonego u zbiegu zachodniej i północnej granicy działki nr 53/25, w kierunku wschodnim do punktu 2, będącego północno-wschodnim narożem działki nr 53/25. Z punktu 2 biegnie wzdłuż wschodniej granicy działki nr 53/25 do punktu 3, a następnie w kierunku zachodnim, wzdłuż ulicy Podgórki Tynieckie, południową granicą działki nr 53/25 do punktu 4, i dalej południowo-zachodnią granicą działki nr 53/25 do punktu 5. W punkcie 5 granica skręca na północ i zachodnią granicą działki nr 53/25 dochodzi do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Podstrefa: Kraków-Śródmieście
Podstrefa położona jest w północno-wschodniej części Krakowa, w dzielnicy Śródmieście, w obrębie ewidencyjnym nr 6, jednostka ewidencyjna Kraków-Nowa Huta (sekcje mapy: 924-D, 925-C, 974-B, 975-A i 975-C). Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 29,18 ha. Podstrefa Kraków-Śródmieście składa się z trzech kompleksów.
Kompleks nr 1
Granica kompleksu biegnie od punktu 1, stanowiącego południowo-zachodni narożnik działki nr 21/34, w kierunku północnym, wzdłuż zachodnich granic działek nr: 21/34, 21/61, 21/94, 21/93, 21/92, 21/39 i 21/41, do punktu 2. W punkcie 2 skręca na zachód i wzdłuż południowych granic działek nr: 21/55 i 21/88 biegnie do punktu 3. Od punktu 3 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim granicami działek nr: 21/88, 21/86 i 21/84 do punktu 4, gdzie skręca na północ, i wzdłuż zachodnich granic działek nr: 21/84, 21/78 i 21/77 dochodzi do punktu 5, a następnie skręca na północny wschód i wzdłuż granic działek nr: 21/77 i 21/4 dochodzi do punktu 6. Od punktu 6 do punktu 7, położonych przy alei gen. Bora-Komorowskiego, granica biegnie na wschód, północnymi granicami działek nr: 21/4 i 21/77. W punkcie 7 skręca na południowy wschód i wzdłuż granic działek nr: 21/77 i 21/78 dochodzi do punktu 8. Od punktu 8 biegnie w kierunku południowym, wschodnią granicą działki nr 21/78, przez punkty: 9 i 10 do punktu 11, gdzie skręca w kierunku południowo-zachodnim do punktu 12, a następnie przez punkty: 13, 14, 15 wraca przez punkt 12 do punktu 11 (punkty: 12, 13, 14 i 15 stanowią narożne punkty graniczne działki nr 21/9). Od punktu 11 granica biegnie na południe, wzdłuż zachodniej granicy działki nr 21/132, przez punkt 16 do punktu 17, położonego na przecięciu z północną granicą działki nr 21/107. W punkcie 17 skręca na wschód i biegnie po przedłużeniu północnej granicy działki nr 21/107 przez 62,25 m do punktu 23. W punkcie 23 granica skręca na południe i wschodnimi granicami działek nr: 21/130, 21/131 i 21/128 dochodzi do punktu 24, następnie skręca na zachód i biegnie równolegle do północnego ogrodzenia kortów tenisowych do położonego w odległości 57 m punktu 25, usytuowanego na zachodniej granicy działki nr 21/132 w odległości 48 m od północnego ogrodzenia kortów tenisowych. W punkcie 25 granica skręca w kierunku południowym i biegnie wzdłuż wschodniej granicy działki nr 21/78 do punktu 18. W punkcie 18, stanowiącym skrzyżowanie wschodniej granicy działki nr 21/78 z przedłużeniem południowej granicy działki nr 21/34, granica skręca na zachód i dochodzi do punktu 1, będącego południowo-zachodnim narożnikiem działki nr 21/34, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 2
Granica kompleksu biegnie od punktu 1 w kierunku wschodnim do punktu 2 wzdłuż północnych granic działek nr: 21/37 i 21/38 (punkty te położone są przy alei gen. Bora-Komorowskiego). W punkcie 2 granica skręca na południe i biegnie wzdłuż wschodniej granicy działki nr 21/38 do punktu 3. Od punktu 3 do punktu 4 biegnie wzdłuż południowo-zachodnich granic działek nr: 21/38 i 21/37. W punkcie 4 skręca na północ i biegnie wzdłuż zachodniej granicy działki nr 21/37 do punktu 1, położonego przy alei gen. Bora-Komorowskiego, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 3
Granica kompleksu biegnie od punktu 1 stanowiącego północno-zachodni narożnik granicy działki nr 296/8, w kierunku wschodnim, wzdłuż północnej granicy działki nr 296/8 do punktu 2 (granica z ulicą Bronowicką). W punkcie 2 skręca na południowy wschód i wzdłuż granicy działek nr: 296/8 i 296/25 dochodzi do punktu 3. Z punktu 3 biegnie w kierunku południowo-zachodnim granicą działki nr 296/25 do punktu 4, a następnie południową granicą działki nr 296/8 i południowo-wschodnią granicą działki nr 296/21 do punktu 5. W punkcie 5 granica skręca na północny zachód i biegnie wzdłuż granicy działki nr 296/21 do punktu 6. Od punktu 6 granica biegnie zachodnią granicą działek nr: 296/21 i 296/8 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Podstrefa: Kraków-Nowa Huta
Podstrefa położona jest we wschodniej części Krakowa w obrębie ewidencyjnym nr 20, jednostki ewidencyjnej Kraków-Nowa Huta (sekcja mapy 1031). Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 14,19 ha.
Kompleks nr 1
Granica kompleksu biegnie od punktu 1, położonego w południowo-zachodnim narożniku działki nr 1/210, w kierunku północnym do punktu 2, będącego północno-zachodnim narożem działki nr 1/205. Następnie skręca na północny wschód i wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 1/205 dochodzi do punktu 3. W punkcie 3 skręca na północny zachód i biegnie granicą działki nr 1/206 do punktu 4. Od punktu 4 biegnie na wschód granicami działek nr: 1/206, 1/207 i 1/156 do punktu 5, będącego północno-wschodnim narożem działki nr 1/156. Następnie skręca na południe i wzdłuż zachodniej granicy działki nr 1/156 dochodzi do punktu 6, w którym skręca na wschód, i biegnie południowymi granicami działek nr: 1/156, 1/209 i 1/210 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Obszar podstrefy nie obejmuje działki nr 1/208 - teren oznaczony punktami: 7-8-9-10.
Podstrefa: Zabierzów
Podstrefa zlokalizowana jest w Rząsce, gmina Zabierzów, w obrębie ewidencyjnym Rząska w rejonie skrzyżowania autostrady A-4 z drogą krajową nr 79. Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 5,90 ha (sekcja mapy 1).
Kompleks nr 1
Granica biegnie od punktu 1, stanowiącego północno-zachodni narożnik działki nr 14/33, w kierunku wschodnim, północną granicą działek nr: 14/33 i 14/34 do punktu 2. W punkcie 2, stanowiącym północno-wschodni narożnik działki nr 14/34, skręca na południe i biegnie wzdłuż wschodniej granicy działki nr 14/34 do punktu 3, będącego południowo-wschodnim narożnikiem działki nr 14/34. Następnie biegnie w kierunku zachodnim, południową granicą działek nr: 14/34 i 14/33 do punktu 4, gdzie skręca w kierunku północno-zachodnim, i biegnie wzdłuż granicy działki nr 14/33 przez punkt 1, po czym biegnie w kierunku zachodnim do punktu 5, będącego północno-wschodnim narożnikiem działki nr 14/32. W punkcie 5 skręca na południowy wschód i biegnie granicą działek nr: 14/32 i 13/5 do punktu 6. Tu skręca na wschód i wzdłuż północnej granicy działki nr 14/36 dochodzi do punktu 7, gdzie skręca na południe, i biegnie wschodnimi granicami działek nr: 14/36 i 14/37 do punktu 8. W punkcie 8 skręca na wschód i południową granicą działki nr 14/37 dochodzi do punktu 9, będącego południowo-zachodnim narożnikiem działki nr 14/37. W punkcie 9 skręca na północny zachód i biegnie wzdłuż terenu linii kolejowej PKP granicą działek nr: 14/37, 13/5 i 14/32 do punktu 10, gdzie skręca na wschód, i biegnie przez punkt 5 północną granicą działki nr 14/32 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Podstrefa: Tarnów
Podstrefa położona jest w północno-zachodniej części Tarnowa, jednostka ewidencyjna Tarnów, obręby ewidencyjne nr: 66 i 200, o łącznej powierzchni 26,40 ha (sekcje mapy: 202, 203, 223, 224, 340, 341, 366, 367, 368, 369, 392, 393, 394, 395). Podstrefa Tarnów składa się z czterech kompleksów.
Kompleks nr 1
Granica kompleksu biegnie od punktu 1, będącego północno-zachodnim narożnikiem działki nr 1/125, w kierunku wschodnim wzdłuż północnych granic działek nr: 1/125, 1/128, 1/129 i 1/146 do punktu 2, stanowiącego północno-wschodni róg działki nr 1/146. Od punktu 2 do punktu 3 granica biegnie wschodnią granicą działki nr 1/146, a następnie skręca na zachód i biegnie południowymi granicami działek nr: 1/146, 1/145, 1/144, 1/143 do punktu 4 i dalej zachodnimi granicami działek nr: 1/143, 1/128, 1/127, 1/126 i 1/125 do punktu 1, gdzie skręca na północny zachód, i biegnie wzdłuż granicy działki nr 1/267 do punktu 5. Tu skręca na południe i wzdłuż wschodniej granicy działki nr 1/123 dochodzi do punktu 6. Dalej biegnie w kierunku zachodnim, wzdłuż południowych granic działek nr: 1/123 i 1/122 do punktu 7, gdzie skręca na północ, i wzdłuż zachodniej granicy działki nr 1/122 dochodzi do punktu 8. Tu skręca na południowy wschód i biegnie wzdłuż granic działek nr: 1/122 i 1/123 przez punkt 5 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 2
Granica kompleksu biegnie od punktu 9, stanowiącego północno-zachodni narożnik działki nr 1/131, w kierunku południowo-wschodnim, wzdłuż granic działek nr: 1/131, 1/132, 1/133 do punktu 10, gdzie skręca na południe, i wschodnimi granicami działek nr: 1/133, 1/136, 1/141 i 1/142 dochodzi do punktu 11. Od punktu 11 do punktu 12 biegnie południową granicą działki nr 1/142. W punkcie 12 skręca na północ i biegnie wzdłuż zachodnich granic działek nr: 1/142 i 1/141 do punktu 13, a następnie w kierunku zachodnim, południową granicą działki nr 1/139, do punktu 14. Z punktu 14 biegnie zachodnią granicą działek nr: 1/139, 1/138, 1/134 i 1/131 do punktu 9, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 3
Granica kompleksu biegnie od punktu 15 w kierunku zachodnim, wzdłuż południowej granicy działki nr 1/257, a następnie w kierunku południowym, wzdłuż granicy działki nr 1/258, do punktu 16. Od punktu 16 biegnie południowo-zachodnią granicą działki nr 1/261 do punktu 17, gdzie skręca na północny wschód, i biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 1/261 do punktu 18. Z punktu 18 biegnie północnymi granicami działek nr: 1/261 i 1/256 w kierunku wschodnim do punktu 19, położonego na wschodniej granicy działki nr 1/42. W punkcie 19 skręca na południe i biegnie wzdłuż ulicy Czystej (działka nr 1/41) zachodnimi granicami działek nr: 1/256, 1/257 i 1/258 przez punkt 15 do punktu 20 (północno-wschodni róg działki nr 1/259) i dalej granicą działki nr 1/259 do punktu 21, a następnie południową i południowo-zachodnią granicą działki nr 1/259 do punktu 22. Dalej biegnie wzdłuż północnej granicy działki nr 1/259 w kierunku wschodnim do punktu 20, po czym skręca na północ i dochodzi do punktu 15, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 4
Granica kompleksu biegnie od punktu 1, znajdującego się na północno-zachodnim narożniku granicy działki nr 139/16, na wschód równolegle do magazynu opakowań, wzdłuż północnej granicy działki nr 139/16, do punktu 2. Tu skręca na północ pod kątem prostym i biegnie po wschodniej granicy działki nr 139/15 do punktu 3. W punkcie 3 granica skręca na wschód i biegnie po północnej granicy działki nr 139/14 do punktu 4, a następnie skręca pod kątem prostym na północ do punktu 5, usytuowanego w narożniku ogrodzenia wewnętrznego. Tu skręca na wschód i biegnie granicą działki nr 139/14 do punktu 6. W punkcie 6 skręca na południe i biegnie do przecięcia tej linii granicznej z istniejącą ścianą hali wannowej w odległości około 1,70 m od narożnika budynku do punktu 7. W punkcie 7 skręca na wschód i biegnie po ścianie hali do punktu 8, znajdującego się na przecięciu przedłużeń ściany wschodniej i północnej hali wannowej, gdzie skręca na południe, i biegnie po wschodniej ścianie hali wannowej i dalej po jej przedłużeniu do punktu 9. W punkcie 9 skręca na zachód i biegnie wzdłuż południowej granicy działki nr 139/12 do punktu 10, gdzie skręca na południe do punktu 11, znajdującego się w południowo-wschodnim narożniku działki nr 139/12. Tu granica skręca na zachód i w znacznej części biegnie wzdłuż południowego ogrodzenia HSG do punktu 12, będącego południowo-zachodnim punktem granicznym działki nr 139/16, następnie skręca na północ i biegnie wzdłuż zachodniej granicy działki nr 139/16 do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Podstrefa: Niepołomice
Podstrefa położona jest w północno-zachodniej części Niepołomic, jednostka ewidencyjna Niepołomice, obręb ewidencyjny Niepołomice i Podłęże (Podłęże sekcje mapy: 1, 2, Niepołomice sekcje mapy: 1183A, 1133A, C, 1283A, B, C, D, 1285C, 1333A, B, 1383C). Podstrefa składa się z 3 kompleksów, z czego 2 kompleksy stanowią obszar spełniający kryteria określone w art. 5a ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm.)
Obszar spełniający kryteria określone w art. 5a ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123. poz. 600. z późn. zm.) o powierzchni 140.21 ha
Kompleks nr 1
Granica kompleksu biegnie od punktu 1, stanowiącego północno-zachodni narożnik działki nr 12, w kierunku wschodnim wzdłuż granicy obrębu Podłęże z obrębem Niepołomice, do punktu 2, będącego północno-wschodnim narożnikiem działki nr 116/1 i południowo-zachodnim narożnikiem działki nr 1477/2. Od punktu 2 granica biegnie w kierunku północnym, wschodnią granicą działki nr 1477/2 do punktu 3, stanowiącego północno-zachodni narożnik działki nr 1477/2 usytuowany na południowej granicy działki nr 1476/1. W punkcie 3 skręca na wschód i biegnie wzdłuż południowych granic działek nr: 1476/1 i 1476/2 i dalej w linii prostej do punktu 4, usytuowanego na działce nr 1477/1. Następnie skręca na północny wschód i biegnie w linii prostej przez północno-wschodni narożnik działki nr 1477/1 do punktu 5, stanowiącego północno-wschodni narożnik działki nr 1470, usytuowany przy ulicy Grabskiej, oznaczonej jako działka nr 1112. Następnie skręca na południowy wschód i biegnie wzdłuż granicy działki nr 1112 (ulica Grabska) do punktu 6, znajdującego się na wschodnim narożniku działki nr 2637 i jednocześnie na drodze gminnej (działka nr 2646). W punkcie 6 granica skręca na południowy zachód i biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 2646 do punktu 7, leżącego na skrzyżowaniu granic działek nr: 2646 i 2688 z działką nr 116/1. Dalej granica biegnie w kierunku południowym, wzdłuż granicy obrębu Podłęże z obrębem Niepołomice do punktu 8, usytuowanego w południowo-wschodnim narożu działki nr 116/2, przy drodze gminnej oznaczonej jako działka nr 120. Od punktu 8 granica biegnie w kierunku zachodnim, a potem północno-zachodnim, wzdłuż granicy działki nr 120 (droga gminna) do punktu 9 i dalej wzdłuż granicy działki nr 13 (droga gminna) do punktu 10, będącego zachodnim narożnikiem działki nr 12. Od punktu 10 granica biegnie w kierunku północno-wschodnim, wzdłuż granicy działki nr 12, do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 2
Granica kompleksu biegnie od punktu 11, będącego północno-wschodnim narożnikiem działki nr 2653, położonym przy drodze gminnej, oznaczonej jako działka nr 2646, w kierunku południowym wzdłuż granicy działki nr 2653, a następnie na wschód, wzdłuż północnych granic działek nr: 2656, 2657, 2658, 2661/2, 2661/3, 2661/1 i 2661/4 do punktu 12. Następnie skręca w kierunku południowym i biegnie wzdłuż granic działek nr: 2661/4, 2662/2, 2662/3, 2858/1 i 2859/1 do punktu 13, będącego południowo-wschodnim narożnikiem działki nr 2859/1. Dalej granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim, wzdłuż granic działek nr: 2859/1, 2858/1, 2662/1, 2661/1, 2661/3, 2661/2, 2658, 2657, 2656, 2651, 2650/2, 2650/1, 2649, 2648/2, 2648/1, 2711, 2710, 2709, do punktu 14, będącego północno-wschodnim narożnikiem działki nr 2838, gdzie skręca na południe do punktu 15, stanowiącego południowo-wschodni narożnik działki nr 2838. Od punktu 15 granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim, a potem zachodnim, wzdłuż granic działek nr: 2838, 2837, 2836, 2832, 2831, 2830, 2826, 2825, 2824, 2823, 2822, 2821, 2820, 2819, 2818, 2817, 2816 i 2815/1 do punktu 16, a następnie w kierunku północnym wzdłuż granic działek nr: 2815/1, 2814/1 i 2813/1 do punktu 17, będącego skrzyżowaniem północnej granicy działki nr 2813/1 z drogą gminną, oznaczoną jako działka nr 2646. Od punktu 17 granica biegnie w kierunku północnym i północno-wschodnim, wzdłuż drogi gminnej (działka nr 2646), do punktu 18, będącego północno-zachodnim narożnikiem działki nr 2699. Od punktu 18 granica biegnie początkowo na południe, a potem na wschód i północ, wzdłuż granicy działki nr 2699, do punktu 19, leżącego na skrzyżowaniu wschodniej granicy działki nr 2699 z północno-wschodnią granicą działki nr 2646 (droga gminna). Od punktu 19 granica biegnie wzdłuż granicy działki nr 2646 w kierunku północno-wschodnim do punktu 11, od którego rozpoczęto opis.
Wewnątrz Kompleksu 2 znajduje się obszar o powierzchni 2,37 ha, który nie spełnia kryteriów art. 5a ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych i stanowi Kompleks nr 3
Kompleks nr 3
Granica kompleksu biegnie od punktu 3, usytuowanego na południowej granicy działki nr 1476/1, w kierunku zachodnim, południową granicą działki nr 1476/1 do punktu 20, następnie skręca na północ i wschodnimi granicami działek nr: 1476/1, 1469/1 i 1468/2 biegnie do punktu 21, położonego w północno-zachodnim narożniku działki nr 1468/2, przy ulicy Grabskiej. Następnie skręca na południowy wschód i biegnie wzdłuż granicy działki nr 1112 (ulica Grabska) do punktu 5, położonego w północno-wschodnim narożniku działki nr 1470. W punkcie 5 skręca na południowy zachód i biegnie w linii prostej przez północno-wschodni narożnik działki nr 1477/1 do punktu 4, gdzie skręca na zachód, i biegnie do punktu 3, od którego rozpoczęto opis.
Podstrefa: Krosno
Podstrefa położona jest w Krośnie i składa się z dwóch kompleksów. Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 3,38 ha.
Kompleks nr 1
Granica kompleksu rozpoczyna się w punkcie 1 znajdującym się na działce nr 3/13 i biegnie w kierunku północno-zachodnim przez działkę nr 3/13 do działki nr 3/12, gdzie usytuowany jest punkt 2. Od punktu 2 granica biegnie przez działki nr: 3/12 i 3/13 w kierunku wschodnim do punktu 3, gdzie skręca w kierunku północno-wschodnim do punktu 4 usytuowanego na działce nr 3/13. Z punktu 4 granica biegnie w kierunku południowym do punktu 5, a następnie skręca na zachód i północnymi granicami działek nr: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 24 i 25 oraz terenem działki nr 3/13 dochodzi do punktu 1, od którego rozpoczęto opis.
Kompleks nr 2
Granica kompleksu biegnie od punktu 6, usytuowanego na granicy działek nr: 3/12 i 3/7, w kierunku wschodnim przez działkę nr 3/12 do punktu 7, gdzie skręca na południe do punktu 8. W punkcie 8 granica skręca na zachód i biegnie przez działkę nr 3/12 do punktu 9, gdzie skręca na północ, i wzdłuż zachodniej granicy działki nr 3/12 dochodzi do punktu 6, od którego rozpoczęto opis.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 118, poz. 803). Zmiana weszła w życie 19 lipca 2006 r.
[2] § 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie krakowskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 118, poz. 803). Zmiana weszła w życie 19 lipca 2006 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00