Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2020-10-27 do 2023-10-24
Wersja archiwalna od 2020-10-27 do 2023-10-24
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 3 sierpnia 2004 r.
w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2020 r., poz. 1759) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) tryb i zakres planowania i nakładania obowiązku świadczeń rzeczowych, przeznaczania do tych świadczeń i zwalniania z nich oraz ich wykonywania;
2) rodzaje planów, zestawień i wykazów świadczeń rzeczowych prowadzonych przez wojewodę, terenowe organy administracji wojskowej, organy samorządu terytorialnego i jednostki organizacyjne, na rzecz których może być wykonywane świadczenie rzeczowe;
3) wzory decyzji administracyjnych, wniosków i wezwań w sprawach świadczeń rzeczowych;
4) tryb i zakres żądania oraz przekazywania informacji, o których mowa w art. 212 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „ustawą”;
5) tryb oddania, przyjęcia i zwrotu przedmiotu świadczeń rzeczowych oraz tryb dochodzenia roszczeń, o których mowa w art. 213 ustawy;
6) wykaz dobowych stawek ryczałtu za używanie poszczególnych przedmiotów świadczeń rzeczowych, o którym mowa w art. 214 ustawy.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) Siłach Zbrojnych – należy przez to rozumieć Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej;
2) świadczeniach – należy przez to rozumieć świadczenia rzeczowe na rzecz obrony.
§ 3.[Planowanie i nakładanie obowiązku świadczeń] Obowiązek świadczeń planuje się i nakłada, przeznaczając nieruchomości i rzeczy ruchome:
1) na uzupełnienie etatowych potrzeb wynikających z wojennych struktur organizacyjnych jednostek Sił Zbrojnych oraz jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa, zwane dalej „potrzebami etatowymi”;
2) do doraźnego używania przez jednostki Sił Zbrojnych oraz jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 208 ust. 2a i art. 217 ust. 1 ustawy, jako niepodlegające włączeniu w skład ich struktur organizacyjnych, zwane dalej „potrzebami doraźnymi”;
3) na czele świadczeń w związku z użyciem ich w czasie kwalifikacji wojskowej.
§ 4.[Obowiązki organów administracji rządowej, organów samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców] 1. Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorcy informację, o której mowa w art. 212 ust. 2 ustawy, przesyłają niezwłocznie po otrzymaniu żądania w tej sprawie.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dane wskazane w § 4 ust. 4–6 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 czerwca 2004 r. w sprawie ewidencji wojskowej świadczeń na rzecz obrony(Dz. U. Nr 148, poz. 1556).
3. Przekazywanie informacji, o której mowa w ust. 1, następuje w sposób ustalony między zainteresowanymi organami a podmiotami przekazującymi tę informację.
§ 5.[Wniosek o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w czasie pokoju] 1. Do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w czasie pokoju występują:
1) wojskowy komendant uzupełnień – w związku z ćwiczeniami wojskowymi;
2) właściwy organ obrony cywilnej – w związku z ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony;
3) kierownik jednostki organizacyjnej stanowiącej bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej – w związku z ćwiczeniami w jednostkach przewidzianych do militaryzacji;
4) kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej zadania na potrzeby obrony państwa – w związku z ćwiczeniami w tej jednostce.
2. Wojewoda lub starosta, odpowiednio do zadań wykonywanych w ramach kwalifikacji wojskowej, występują do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń w związku z używaniem ich w czasie kwalifikacji wojskowej.
§ 6.[Wniosek o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny] Do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń planowanych do wykorzystania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny występują:
1) wojskowy komendant uzupełnień – za jednostki organizacyjne Sił Zbrojnych;
2) kierownicy jednostek organizacyjnych stanowiących bazy formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych – za jednostki organizacyjne przewidziane do militaryzacji;
3) organy obrony cywilnej – za formacje obrony cywilnej;
4) kierownicy jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na potrzeby obrony państwa – za te jednostki.
§ 7.[Wzór wniosku] Wzór wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 1 i 2 oraz § 6, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 8.[Dokonywanie oględzin nieruchomości i rzeczy ruchomych] 1. W toku postępowania administracyjnego wójt lub burmistrz (prezydent miasta) może dokonywać oględzin nieruchomości i rzeczy ruchomych, które, stosownie do zgłoszonych wniosków i własnych potrzeb, mogą być przedmiotem świadczeń. W oględzinach mogą uczestniczyć upoważnieni przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) przedstawiciele organów wnioskujących o nałożenie świadczeń.
2. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) oraz organy wnioskujące o nałożenie świadczeń na cele potrzeb etatowych mogą dokonywać oględzin stanu utrzymania nieruchomości lub rzeczy ruchomych, które zostały już przeznaczone na cele świadczeń.
3. W oględzinach, o których mowa w ust. 2, mogą brać udział również świadczeniobiorcy.
4. W czasie ćwiczeń, o których mowa w § 5 ust. 1, kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzący te ćwiczenia mogą dokonywać oględzin, o których mowa w ust. 2.
§ 9.[Stwierdzenie nieprzydatności nieruchomości lub rzeczy ruchomych na potrzeby świadczeń] 1. W przypadku stwierdzenia, w ramach oględzin, o których mowa w § 8 ust. 1, nieprzydatności nieruchomości lub rzeczy ruchomych na potrzeby świadczeń, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) odstępuje od nałożenia obowiązku świadczenia i zawiadamia o tym organ wnioskujący o nałożenie świadczeń.
2. W przypadku stwierdzenia, w ramach oględzin, o których mowa w § 8 ust. 2 i 4, nieprzydatności albo zbycia nieruchomości lub rzeczy ruchomych przeznaczonych na potrzeby świadczeń, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) – z urzędu lub na wniosek organów wnioskujących o nałożenie tych świadczeń – uchyla decyzję o przeznaczeniu do wykonania świadczeń.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadkach zniesienia potrzeb etatowych lub doraźnych albo niewystępowania tych potrzeb.
§ 10.[Wzór decyzji o przeznaczeniu do wykonania świadczeń] Wzór decyzji o przeznaczeniu do wykonania świadczeń, w tym planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 11.[Decyzja o przeznaczeniu do wykonania świadczeń] 1. Decyzja, o której mowa w § 10, może dotyczyć poszczególnych przedmiotów świadczeń albo ich rodzajów.
2. Przy wydawaniu decyzji, o których mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) powinien mieć na względzie, w miarę możliwości, równomierne obciążenie obowiązkiem świadczeń wszystkich posiadaczy zamieszkujących lub mających siedzibę na obszarze gminy.
3. Przepis ust. 2 nie dotyczy przeznaczenia rzeczy ruchomych na cele potrzeb etatowych Sił Zbrojnych.
4. Wnioski wojskowych komendantów uzupełnień o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń wykonywanych na rzecz Sił Zbrojnych realizuje się w pierwszej kolejności, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym, z uwzględnieniem propozycji zawartych w tych wnioskach.
§ 12.[Organy wydające decyzję o przeznaczeniu do wykonania świadczeń i jej ważność] 1. Decyzję, o której mowa w § 10, wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy według siedziby posiadacza albo jego miejsca zameldowania na pobyt stały lub miejsca pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące.
2. W przypadku gdy przedmioty świadczeń znajdują się w oddziałach, placówkach lub filiach poza siedzibą posiadacza, decyzję wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy według siedziby tych oddziałów, placówek lub filii; decyzję doręcza się posiadaczowi lub upoważnionej przez niego osobie.
3. Decyzja o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń zachowuje ważność, z zastrzeżeniem ust. 4, do czasu wykonania świadczenia.
4. Decyzja o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny zachowuje ważność, mimo że posiadacz, któremu decyzję wydano, został w czasie pokoju wezwany do wykonania świadczenia lub je wykonał w trybie art. 210 ust. 4 ustawy.
§ 13.[Uchylenie decyzji] Decyzję o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń uchyla się w razie:
1) zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 208 ust. 4 ustawy;
2) wniosku organu lub kierownika jednostki organizacyjnej, o których mowa w § 5 ust. 1 i 2 lub § 6, jeżeli ustała potrzeba korzystania ze świadczeń;
3) zmiany posiadacza przedmiotu świadczenia;
4) utraty, zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotu świadczenia w stopniu uniemożliwiającym wykorzystanie tej rzeczy zgodnie z jej właściwościami lub przeznaczeniem.
§ 14.[Obowiązki posiadaczy nieruchomości lub rzeczy ruchomych] 1. Posiadacze nieruchomości lub rzeczy ruchomych, wobec których wydano decyzję o przeznaczeniu tych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele świadczeń, zgodnie z art. 212 ust. 1 ustawy informują wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o ich zbyciu lub innej zmianie tytułu własności oraz zmianie przeznaczenia przedmiotu świadczenia, nie później niż w ciągu trzech dni od tej zmiany.
2. W informacji, o której mowa w ust. 1, zamieszcza się w przypadku:
1) nieruchomości:
a) oznaczenie nieruchomości, w tym jej rodzaj i miejsce położenia,
b) dane dotyczące dotychczasowego posiadacza, w tym jego imię i nazwisko, adres zamieszkania, a jeżeli posiadaczem była osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej – jej nazwę i siedzibę,
c) dotychczasowe i nowe przeznaczenie nieruchomości,
d) tytuł prawny, na podstawie którego nastąpiła zmiana właściciela,
e) dane dotyczące nowego posiadacza, w tym jego imię i nazwisko, adres zamieszkania, a jeżeli posiadaczem stała się osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej – jej nazwę i siedzibę;
2) rzeczy ruchomych:
a) oznaczenie rodzaju rzeczy ruchomej,
b) dane dotyczące dotychczasowego posiadacza, w tym jego imię i nazwisko, adres zamieszkania, a jeżeli posiadaczem była osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej – jej nazwę i siedzibę,
c) dotychczasowe i nowe przeznaczenie rzeczy ruchomej,
d) tytuł prawny, na podstawie którego nastąpiła zmiana właściciela,
e) dane dotyczące nowego posiadacza, w tym jego imię i nazwisko, adres zamieszkania, a jeżeli posiadaczem stała się osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej – jej nazwę i siedzibę.
3. W ramach informacji, o której mowa w ust. 1, zawiadamia się również o przypadkach utraty, zniszczenia lub kradzieży przedmiotu świadczenia. Przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§ 15.[Roczny plan świadczeń] 1. Na podstawie decyzji, o której mowa w § 10, oraz wniosków, o których mowa w § 5 ust. 1 i 2, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) opracowuje, nie później niż do końca każdego roku kalendarzowego, roczny plan świadczeń, które mają być wykonywane w następnym roku kalendarzowym.
2. W planie, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) ujmuje również własne potrzeby świadczeń, w tym związane z przeprowadzeniem rejestracji przedpoborowych.
3. Wzór planu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 16.[Plan świadczeń przewidzianych do realizacji w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny] 1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) opracowuje osobny plan świadczeń przewidzianych do realizacji w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
2. Podstawę opracowania planu stanowią decyzje, o których mowa w § 10, wydane na podstawie wniosków, o których mowa w § 6.
3. W planie, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) ujmuje również własne potrzeby świadczeń, związane z zorganizowaniem doręczania i doręczaniem kart powołania do pełnienia czynnej służby wojskowej oraz wezwań do wykonania świadczeń, stosownie do art. 60 ust. 4 ustawy.
4. Plan, o którym mowa w ust. 1, podlega stałej aktualizacji.
5. Wzór planu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§ 17.[Brak możliwości realizacji wniosków] 1. W razie braku możliwości realizacji wniosków, o których mowa w § 5 ust. 1 i § 6, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 6, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) niezwłocznie powiadamia o tym pisemnie organ wnioskujący o nałożenie świadczeń i wojewodę.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, przesyłane do wojewody powinno być uzasadnione. Wraz z powiadomieniem przesyła się akta sprawy.
3. Wojewoda po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje analizy możliwości realizacji świadczeń na obszarze gminy oraz:
1) odsyła akta sprawy i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta), o którym mowa w ust. 1, jeżeli stwierdzi możliwość realizacji przez niego świadczeń, albo
2) wskazuje wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), który może wydać decyzję o przeznaczeniu do wykonania świadczeń, przesyłając mu jednocześnie akta sprawy.
4. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta), o którym mowa w ust. 1, w przypadku zmiany stanu faktycznego, umożliwiającego realizację wniosków wskazanych w § 5 ust. 1 i § 6, niezwłocznie powiadamia o tym wojewodę i organ wnioskujący o nałożenie świadczeń.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, uchyla się decyzję wydaną przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) wskazanego w ust. 3 pkt 2, niezwłocznie po zawiadomieniu przez wojewodę.
6. Po otrzymaniu decyzji, o której mowa w ust. 5, organ wnioskujący o nałożenie świadczeń ponownie składa wniosek, o którym mowa w § 5 ust. 1 i § 6, do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta).
7. Przepis § 12 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
§ 18.[Zestawienie zawierające liczby i rodzaje przedmiotów świadczeń] 1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na podstawie planów, o których mowa w § 15 ust. 1 i § 16 ust. 1, sporządza corocznie i przesyła wojewodzie do końca sierpnia zestawienie zawierające liczby i rodzaje przedmiotów świadczeń.
2. Wojewoda może zgłosić zastrzeżenia do danych zawartych w zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, które powinny zostać uwzględnione w tym zestawieniu.
3. Na wniosek wojewody wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przesyła temu wojewodzie kopie planów, o których mowa w § 15 ust. 1 i § 16 ust. 1.
4. Wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.
§ 19.[Zbiorczy wykaz świadczeń przewidzianych do wykonania na obszarze województwa] 1. Wojewoda, na podstawie zestawień, o których mowa w § 18 ust. 1, prowadzi zbiorczy wykaz świadczeń przewidzianych do wykonania na obszarze województwa.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, stanowi podstawę do planowania wydatków związanych z nakładaniem obowiązku świadczeń.
3. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
§ 20.[Wprowadzenie obowiązku świadczeń w celu zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków poza planem] 1. Jeżeli siły i środki, którymi dysponuje wojewoda, starosta albo wójt lub burmistrz (prezydent miasta), są niewystarczające, organy te mogą wprowadzić obowiązek świadczeń w celu zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, poza planem, o którym mowa w § 15 ust. 1.
2. O nałożeniu obowiązku, o którym mowa w ust. 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) zawiadamia niezwłocznie starostę i wojewodę.
§ 21.[Przypadki, w których istnieje możliwość ponownego wezwania do wykonania świadczeń tych samych osób] W przypadkach, o których mowa w:
1) art. 209 ust. 1, 4 i 5 ustawy, posiadacz może być wezwany, na wniosek organu, o którym mowa w § 5 lub 6, do wykonania świadczenia, pomimo że już wykonywał to świadczenie;
2) § 12 ust. 4, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wystawia, w miejsce wykorzystanych, nowe wezwania do wykonania świadczeń dotyczące tych samych osób.
§ 22.[Wezwania w czasie pokoju do wykonania świadczeń, w związku ze sprawdzaniem gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych] 1. Posiadacze, wobec których wydano decyzję wskazaną w § 10, mogą być wzywani w czasie pokoju do wykonania świadczenia, w związku ze sprawdzaniem gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych prowadzonym w ramach ćwiczeń wojskowych oraz w celu zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków.
2. Wzór wezwania, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.
§ 23.[Doręczanie wezwań przy wykorzystaniu systemu doręczania kart powołania] 1. [1] Wezwanie do wykonania świadczenia wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wystawia w czasie pokoju w liczbie egzemplarzy określonej przez organy i kierowników jednostek organizacyjnych występujących z wnioskami o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomych na cele świadczeń.
2. W razie wzywania posiadaczy do wykonania świadczeń w związku ze sprawdzaniem gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych, prowadzonym w ramach ćwiczeń wojskowych, doręczenie wezwań następuje przy wykorzystaniu systemu doręczania kart powołania, stosownie do art. 60 ust. 4 ustawy. W miejsce wykorzystanych wezwań wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wystawia nowe wezwania do wykonania świadczeń dotyczące tych samych osób.
3. Na wniosek organów, o których mowa w § 6, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przekazuje wystawione wezwania do wykonania świadczeń na przechowanie świadczeniobiorcom, na rzecz których świadczenia te mają być wykonane.
4. Na wniosek posiadacza niesamobieżnych środków transportowych, maszyn lub urządzeń, na którego został nałożony obowiązek świadczeń rzeczowych, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przekazuje temu posiadaczowi na przechowanie wystawione wezwania do wykonania świadczeń związanych z doprowadzeniem (dostarczeniem) tych przedmiotów.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, obowiązek dostarczenia wezwań spoczywa odpowiednio na dowódcy jednostki wojskowej lub posiadaczu.
§ 24.[Chwila, z którą uznaje się przedmioty świadczeń za oddane] Przedmioty świadczeń uważa się za oddane przez posiadaczy z chwilą:
1) postawienia do dyspozycji świadczeniobiorcy, we wskazanym w decyzji lub wezwaniu miejscu, środków transportowych i maszyn wraz z kierowcami (operatorami, załogami), przygotowanych technicznie do wykonania określonego rodzaju przewozów lub innych prac i zaopatrzonych w pełne zbiorniki materiałów pędnych oraz materiały eksploatacyjne, zgodnie z instrukcją obsługi, a także w niezbędne wyposażenie ustalone ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.2));
2) przekazania świadczeniobiorcy narzędzi i urządzeń sprawnych technicznie oraz gotowych do natychmiastowego użycia;
3) przekazania do wykorzystania przez świadczeniobiorcę rzeczy ruchomych innych niż określone w pkt 1 lub 2 w stanie zdatnym do użytku, zgodnie z ich przeznaczeniem;
4) oddania świadczeniobiorcy nieruchomości w stanie użytkowym i z wyposażeniem, z jakim wykorzystywał je posiadacz, jeżeli w decyzji, o której mowa w § 10, nie określono innych szczególnych wymagań.
§ 25.[Zapewnienie sprzętu do holowania lub przewozu środków oraz nieoddanie przedmiotów świadczeń w określonym terminie i miejscu] 1. Jednostka organizacyjna, na rzecz której mają być oddane niesamobieżne środki transportowe, maszyny lub urządzenia, jest obowiązana zapewnić nieodpłatnie posiadaczowi sprzęt do holowania lub przewozu tych środków z miejsca ich postoju do miejsca wskazanego w wezwaniu.
2. W razie niemożności oddania przedmiotów świadczeń w określonym terminie i miejscu, posiadacz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), a także świadczeniobiorcę oraz podać przyczyny uniemożliwiające ich oddanie.
3. W razie nieoddania przedmiotów świadczeń w określonym terminie i miejscu oraz niezawiadomienia o niemożności ich oddania, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) występuje do starosty z wnioskiem o zastosowanie odpowiedniego środka egzekucji administracyjnej.
§ 26.[Zakup materiałów pędnych do środków transportowych, maszyn i urządzeń udostępnianych] 1. Wezwanie do wykonania obowiązku świadczenia upoważnia posiadacza środków transportowych, maszyn i urządzeń do nabycia w stacjach paliwowych, poza kolejnością, materiałów pędnych w ilości, o której mowa w § 24 pkt 1.
2. W razie wystąpienia trudności z zakupem materiałów pędnych do środków transportowych, maszyn i urządzeń udostępnianych:
1) jednostkom organizacyjnym Sił Zbrojnych – posiadacz powiadamia o tym właściwego wojskowego komendanta uzupełnień, a następnie postępuje zgodnie z jego wskazówkami;
2) organom obrony cywilnej, jednostkom organizacyjnym stanowiącym bazę formowania specjalnie tworzonej jednostki zmilitaryzowanej lub jednostkom organizacyjnym wykonującym zadania na potrzeby obrony państwa – posiadacz powiadamia o tym odpowiednio właściwy organ obrony cywilnej lub kierownika jednostki organizacyjnej, na rzecz których świadczenie ma być wykonywane.
§ 27.[Osoby właściwe do przyjęcia przedmiotów świadczeń] 1. Właściwe do przyjęcia przedmiotów świadczeń są osoby upoważnione przez kierowników (dowódców, szefów) jednostek organizacyjnych, na rzecz których mają być one przekazane, albo osoby upoważnione przez organ wnioskujący o nałożenie świadczeń.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, poświadcza posiadaczowi ich oddanie, zbiorczo lub oddzielnie za każdy przedmiot. W poświadczeniu przekazania określa się stan techniczny przekazywanego przedmiotu oraz jego wartość szacunkową.
§ 28.[Zwrot przedmiotów świadczeń] 1. Zwrot przedmiotów świadczeń następuje po ustaniu potrzeby ich wykorzystywania, jednak nie później niż w terminie określonym w art. 209 ust. 1 ustawy, w miejscu wskazanym przez jednostkę organizacyjną, we władaniu której znajdują się przedmioty podlegające zwrotowi, na podstawie okazanego poświadczenia przekazania oraz decyzji o przeznaczeniu przedmiotów na cele świadczeń.
2. O terminie i miejscu zwrotu przedmiotów świadczeń oraz o dokumentach niezbędnych do okazania przy odbiorze kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, zawiadamia imiennie zainteresowanych posiadaczy.
3. Kierownik jednostki organizacyjnej, zwracając niesamobieżne środki transportowe, maszyny lub urządzenia, jest obowiązany zapewnić posiadaczowi nieodpłatnie sprzęt do ich holowania lub przewozu z miejsca zwrotu do miejsca zamieszkania (siedziby) posiadacza.
§ 29.[Badanie przedmiotów świadczeń w celu ustalenia ich uszkodzeń lub stopnia zużycia] 1. W chwili zwrotu przedmioty świadczeń podlegają zbadaniu w celu ustalenia ich ewentualnych uszkodzeń lub stopnia zużycia. Badanie przeprowadzają przedstawiciele jednostki organizacyjnej, która zwraca te przedmioty, oraz posiadacz lub jego przedstawiciel.
2. W razie różnicy w ocenie stanu technicznego zwracanych przedmiotów świadczeń, jednostka zwracająca lub posiadacz powołuje rzeczoznawcę w celu wydania opinii. Koszty związane z wydaniem opinii pokrywa ta strona, której oceny stanu technicznego przedmiotu świadczenia nie potwierdza opinia rzeczoznawcy. Wynik badania oraz opinię rzeczoznawcy zamieszcza się w protokole, który w szczególności powinien zawierać bliższe oznaczenie przedmiotu świadczeń oraz opis uszkodzeń i uzasadnienie.
3. W przypadku gdy przedmioty świadczeń nie mogą być zwrócone posiadaczowi ze względu na utratę albo zniszczenie w całości lub w części, kierownik jednostki organizacyjnej, we władaniu której znajdowały się te przedmioty, jest obowiązany zawiadomić o tym posiadacza.
§ 30.[Poświadczenie zwrotu] 1. Zwrot przedmiotów świadczeń następuje za pisemnym poświadczeniem zwrotu, w którym określa się ich stan techniczny. Przepis § 27 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Poświadczenie zwrotu wystawia się zbiorczo lub oddzielnie za każdy przedmiot świadczenia.
§ 31.[Zwrot materiałów pędnych i eksploatacyjnych oraz koszty przejazdu z miejsca zamieszkania (siedziby) do miejsca zwrotu] 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, na rzecz której zostały przekazane, w ramach świadczeń, środki transportowe, maszyny lub urządzenia, jest obowiązany zwrócić je z taką ilością materiałów pędnych i eksploatacyjnych, z jaką zostały dostarczone do jednostki.
2. Koszty przejazdu posiadacza lub jego przedstawiciela z miejsca zamieszkania (siedziby) do miejsca zwrotu przedmiotów świadczeń pokrywa kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1.
§ 32.[Ryczałt za każdą rozpoczętą dobę wykorzystania przedmiotów świadczeń] 1. Posiadaczom udostępniającym przedmioty świadczeń, z chwilą zakończenia wykonywania tych świadczeń, wypłaca się ryczałt za każdą rozpoczętą dobę wykorzystania przedmiotów świadczeń.
2. Wykaz wysokości stawek ryczałtu określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.
3. Wysokość stawek ryczałtu, o którym mowa w ust. 2, podlega corocznie waloryzacji średniorocznym wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.3)).
§ 33.[Zaświadczenie stwierdzające rodzaj i czas wykonanego świadczenia] 1. Po wykonaniu świadczenia kierownik jednostki organizacyjnej, na rzecz której zostało ono wykonane, na wniosek zainteresowanego posiadacza wydaje zaświadczenie stwierdzające rodzaj i czas wykonanego świadczenia.
2. Wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.
§ 34.[Prawo do odszkodowania] 1. Posiadaczowi, który udostępnił przedmioty świadczeń, przysługuje odszkodowanie w razie ich utraty, zniszczenia w całości lub w części oraz za szkody wynikłe z używania ich w sposób sprzeczny z ich właściwościami lub przeznaczeniem. Odszkodowanie nie przysługuje w razie powstania szkody z winy posiadacza.
2. Prawo do odszkodowania powstaje z dniem zwrotu przedmiotów świadczeń lub otrzymania zawiadomienia o tym, że nie zostaną one zwrócone z powodu ich utraty, zniszczenia w całości lub części, albo od dnia, w którym zwrot lub powiadomienie powinno nastąpić. W razie zaistnienia przeszkód uniemożliwiających dokonanie zwrotu lub zawiadomienia, prawo do odszkodowania powstaje z dniem ustania tych przeszkód.
§ 35.[Przyznanie odszkodowania] 1. Odszkodowanie przyznaje się na wniosek posiadacza lub jego spadkobiercy (następcy prawnego), a w przypadku, o którym mowa w § 29 ust. 3, odszkodowanie to przyznaje się niezwłocznie z urzędu.
2. Zgłoszenie wniosku o odszkodowanie powinno nastąpić w ciągu dwunastu miesięcy od dnia otrzymania poświadczenia, o którym mowa w § 30 ust. 1, albo protokołu, o którym mowa w § 29 ust. 2.
3. Ustalenie wysokości odszkodowania powinno nastąpić nie później niż w ciągu trzydziestu dni od dnia zgłoszenia wniosku.
§ 36.[Podstawa ustalenia odszkodowania] Podstawę ustalenia odszkodowania stanowią:
1) poświadczenie przekazania przedmiotów świadczeń na potrzeby obrony państwa;
2) poświadczenie zwrotu przedmiotów świadczeń, o którym mowa w § 30 ust. 1, zawierające ustalenie ich stanu technicznego, a w razie potrzeby – protokół, o którym mowa w § 29 ust. 2, albo zawiadomienie stwierdzające, że nie zostaną one zwrócone z powodu utraty, zniszczenia lub uszkodzenia;
3) inne dowody dotyczące przedmiotów świadczeń, przedstawione przez posiadacza albo znajdujące się w dyspozycji organów administracji rządowej lub samorządu terytorialnego.
§ 37.[Ustalanie wysokości odszkodowania] 1. Przy ustalaniu wysokości odszkodowania:
1) uwzględnia się procentowy ubytek wartości przedmiotów świadczeń na skutek oddania ich świadczeniobiorcy do używania do dnia zwrotu albo otrzymania przez posiadacza zawiadomienia o niemożności zwrotu tych przedmiotów;
2) stosuje się ceny rynkowe oddanych do używania przedmiotów świadczeń, obowiązujące w dniu rozpatrywania wniosku o odszkodowanie.
2. Odszkodowanie przyznane za utratę, uszkodzenie oraz za szkody wynikłe z używania przedmiotów świadczeń podlega zmniejszeniu o kwotę wypłaconą z tytułu ubezpieczenia tego przedmiotu.
§ 38.[Komisja właściwa w sprawach przyznawania odszkodowania i ustalania jego wysokości] 1. W sprawach przyznawania odszkodowania i ustalania jego wysokości właściwa jest komisja powołana przez świadczeniobiorcę, w składzie:
1) przedstawiciel jednostki organizacyjnej, na rzecz której przedmioty świadczeń zostały udostępnione;
2) posiadacz lub jego przedstawiciel;
3) rzeczoznawcy, o których mowa w § 29 ust. 2.
2. Podstawę do wypłaty odszkodowania stanowi protokół ustalający wysokość odszkodowania, sporządzony przez komisję, o której mowa w ust. 1.
3. Protokół, o którym mowa w ust. 2, sporządza się w dwóch egzemplarzach, po jednym dla przedstawiciela jednostki organizacyjnej, na rzecz której przedmioty świadczeń zostały udostępnione, i posiadacza lub jego przedstawiciela.
§ 39.[Żądanie ustalenia wysokości odszkodowania w drodze postępowania sądowego] Strona, która nie zgadza się z ustaloną wysokością odszkodowania, może, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przyznaniu odszkodowania, żądać ustalenia jego wysokości w drodze postępowania sądowego.
§ 40.[Tryb dochodzenia roszczeń] Trybu dochodzenia roszczeń określonego w § 34–39 nie stosuje się do świadczeń nałożonych na podstawie art. 3–5 dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 23, poz. 93, z późn. zm.4)) oraz art. 22 i 23 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. Nr 62, poz. 558 i Nr 74, poz. 676).
§ 41.[Rejestr wykonanych świadczeń i rejestr wydanych decyzji administracyjnych] 1. Wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) prowadzą w czasie pokoju rejestr wykonanych świadczeń na podstawie potwierdzeń wydanych przez kierowników jednostek organizacyjnych, na rzecz których świadczenie było wykonywane.
2. Wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) prowadzą w czasie pokoju rejestr wydanych decyzji administracyjnych w sprawach świadczeń.
§ 42.[Wydatki] 1. Wydatki administracyjne związane z planowaniem, nakładaniem i przeznaczaniem obowiązku świadczeń planuje wojewoda.
2. Wydatki na świadczenia, wykonywane przez kurierów doręczających w czasie pokoju wezwania do wykonania świadczeń podczas ćwiczeń wojskowych prowadzonych w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych, planuje Minister Obrony Narodowej.
3. Wydatki na świadczenia, wykonywane przez kurierów doręczających w czasie pokoju wezwania do wykonania świadczeń na rzecz innych świadczeniobiorców niż wymienieni w ust. 2, planuje świadczeniobiorca, na rzecz którego świadczenia te będą realizowane.
§ 43.[Planowanie środków finansowych na realizację świadczeń] Jednostki organizacyjne Sił Zbrojnych oraz inne jednostki organizacyjne planują środki finansowe na realizację świadczeń przewidzianych do wykonania na ich rzecz, ujętych w rocznym planie świadczeń, o którym mowa w § 15.
§ 44.[Dokumenty sporządzane w sprawach świadczeń] 1. (uchylony).
2. Dokumenty sporządzane w sprawach świadczeń mogą być wykonywane również przy wykorzystaniu elektronicznych nośników informacji.
§ 45.[Obowiązujące dotychczas druki formularzy, decyzji i wezwań] Obowiązujące dotychczas druki formularzy, decyzji i wezwań w sprawach świadczeń wykorzystuje się do wyczerpania zapasów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2005 r.
§ 46.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.5)
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 92, poz. 884, Nr 121, poz. 1264 i Nr 173, poz. 1808.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264 i Nr 144, poz. 1530.
4) Zmiany wymienionego dekretu zostały ogłoszone w Dz. U. z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668.
5) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2002 r. w sprawie świadczeń na rzecz obrony (Dz. U. Nr 18, poz. 168), które traci moc, w zakresie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem, z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, na podstawie art. 17 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203).
Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 3 sierpnia 2004 r. (poz. 1872)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
Załącznik nr 4
Załącznik nr 5
Załącznik nr 6
Załącznik nr 7
Załącznik nr 8
WYKAZ STAWEK RYCZAŁTU ZA UŻYWANIE PRZEDMIOTÓW ŚWIADCZEŃ RZECZOWYCH
Załącznik nr 9
[1] § 23 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz.U. poz. 1759). Zmiana weszła w życie 27 października 2020 r.