Na podstawie art.199f ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „ustawie”, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2.1. Decyzję w sprawie zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej wydaje się na pisemny wniosek zainteresowanego obywatela polskiego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności określenie nazwy obcego wojska lub organizacji wojskowej, w którym obywatel polski ma zamiar przyjąć służbę, wskazanie państwa, w którym służba ta będzie pełniona, oraz okres pełnienia tej służby.

3. Wniosek składa się do organu określonego w art. 199d ust. 1 lub 2 ustawy właściwego do wydania decyzji, o której mowa w ust.1.

4. Żołnierze w czynnej służbie wojskowej składają wniosek drogą służbową.

5. Byli żołnierze zawodowi składają wniosek za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego wnioskodawcy lub jego pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące.

§ 3.Obywatele polscy zamieszkujący lub przebywający czasowo powyżej dwóch miesięcy za granicą składają wniosek o udzielenie zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej do organu określonego w art. 199d ust. 1 lub 2 ustawy za pośrednictwem polskiego urzędu konsularnego.

§ 4.1. Organ właściwy do wydania decyzji w sprawie zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej przed wydaniem decyzji uzyskuje informacje o stosunku wnioskodawcy do powszechnego obowiązku obrony od wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego wnioskodawcy lub jego pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące, a jeżeli wnioskodawca zamieszkuje za granicą - od wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na miejsce ostatniego pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące.

2. W przypadku żołnierzy w czynnej służbie wojskowej zamiast informacji, o której mowa w ust.1, organ właściwy do wydania decyzji w sprawie zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji uzyskuje opinię dowódcy jednostki wojskowej, w której wnioskodawca pełni służbę.

§ 5.Organy wymienione w art. 199d ust. 1 i 2 ustawy mogą, przed wydaniem zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, zasięgać opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych w sprawach, o których mowa w art. 199c pkt 1 i 2 ustawy.

§ 6.Decyzja o udzieleniu zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej w szczególności zawiera:

1) nazwę obcego wojska lub obcej organizacji wojskowej;

2) nazwę państwa, w którym obywatel polski może przyjąć służbę;

3) termin, w ciągu którego można podjąć służbę, nie dłuższy niż jeden rok;

4) okres, na jaki udziela się zgody;

5) pouczenie o obowiązku powiadomienia polskiego urzędu konsularnego o terminie i miejscu rozpoczęcia oraz zakończenia służby w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej;

6) informację, że udzielenie zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej nie rodzi odpowiedzialności organów Rzeczypospolitej Polskiej za następstwa podjęcia tej służby.

§ 7.Polski urząd konsularny po otrzymaniu informacji od wnioskodawcy o terminie i miejscu rozpoczęcia oraz zakończenia służby w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej przekazuje niezwłocznie tę informację organowi, który udzielił obywatelowi polskiemu zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, a w przypadku osób podlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej również właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień.

§ 8.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.²⁾