Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2016-05-17 do 2017-03-01
Wersja archiwalna od 2016-05-17 do 2017-03-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia 19 lipca 2004 r.
w sprawie depozytu urzędu celnego
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2016 r., poz. 671)
Na podstawie art. 35 ust. 4 ustawy 2 dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) warunki przyjmowania towarów do depozytu urzędu celnego, zwanego dalej „depozytem”, oraz wydawania towarów z depozytu;
2) przypadki, w których organ celny odmówi przyjęcia towarów do depozytu;
3) terminy przechowywania towarów w depozycie.
§ 2.[Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie] [1] Dokonując przyjęcia towarów do przechowania w depozycie, organ celny określa wartość:
1) towarów nieunijnych – przyjmując ich wartość celną;
2) towarów unijnych – przyjmując wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego z dnia przyjęcia towaru do depozytu.
§ 3.[Zobowiązanie do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym ich właściwe przechowanie i zachowanie tożsamości] 1. Przyjmując towary do przechowania w depozycie, organ celny może zobowiązać osobę składającą towary albo osobę, której zatrzymano lub zajęto towary, do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym ich właściwe przechowanie i zachowanie tożsamości.
2. W przypadku przyjmowania do przechowania w depozycie towarów zajętych lub zatrzymanych przez inne organy administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów nie stosuje się ust. 1.
§ 4.[Potwierdzenie przyjęcia towarów do przechowania w depozycie] 1. Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie organ celny potwierdza, wydając pokwitowanie, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Pokwitowanie, które jest drukiem ścisłego zarachowania, sporządza się w 3 egzemplarzach, przy czym:
1) oryginał pokwitowania – otrzymuje osoba składająca towary do depozytu albo której zatrzymano lub zajęto towar;
2) drugi egzemplarz – dołącza się do towaru;
3) trzeci egzemplarz – pozostaje w dokumentacji urzędu celnego w bloczku pokwitowań.
3. Odbiór pokwitowania powinien być potwierdzony na wszystkich egzemplarzach podpisem osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1.
§ 5.[Brak możliwości ustalenia osoby wprowadzającej towary na obszar celny Unii Europejskiej] W przypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na obszar celny Unii Europejskiej [2] oraz osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, organ celny dokonuje ich przyjęcia do depozytu na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 4, z adnotacją o braku osoby, której można wydać pokwitowanie.
§ 6.[Przyjęcie do przechowania w depozycie towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy administracji państwowej] Przyjęcie do przechowania w depozycie towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy administracji państwowej odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i nie wymaga sporządzenia pokwitowania.
§ 7.[Odmowa przyjęcia towarów do przechowania w depozycie] Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w depozycie towarów, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, jeżeli:
1) potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich badań, a tożsamości towarów nie można ustalić dostępnymi urzędowi celnemu metodami;
2) nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów.
§ 8.[Odbiór i wydanie towarów przechowywanych czasowo w depozycie] 1. Odbioru towarów przechowywanych czasowo w depozycie może dokonać osoba, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoba przez nią upoważniona, po zwrocie oryginału pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne. Upoważnienie do odbioru towarów powinno być sporządzone w formie pisemnej oraz poświadczone urzędowo lub notarialnie.
2. Wydanie towarów zajętych lub zatrzymanych do postępowania administracyjnego prowadzonego przed organami celnymi może nastąpić po wydaniu przez właściwy organ ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie.
3. W przypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towarów może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, oświadczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wydanie towarów następuje w obecności dwóch świadków, którymi mogą być funkcjonariusze celni, z wyłączeniem funkcjonariusza odpowiedzialnego za przyjmowanie, przechowywanie i wydawanie towarów z depozytu.
§ 9.[Miejsce odbioru towarów] Towary mogą być odebrane wyłącznie w urzędzie celnym, w którym są przechowywane.
§ 10.[Termin przechowywania towarów w depozycie] 1. Termin przechowywania towarów w depozycie wynosi dwa miesiące. Termin ten może być przedłużony o cztery miesiące na wniosek osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoby przez nią upoważnionej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Okresy przechowywania towarów zajętych lub zatrzymanych są uzależnione od rozstrzygnięć wydanych przez właściwe organy.
§ 11.[Stosowanie dotychczasowych druków do potwierdzenia przyjęcia towarów] Stosowane dotychczas do potwierdzenia przyjęcia towarów do przechowania w depozycie druki, sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków oraz sposobów i terminów przechowywania towarów w depozycie urzędu celnego (Dz. U. Nr 94, poz. 1092), mogą być nadal stosowane do wyczerpania ich nakładu, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
§ 12.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.2)
|
1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 134, poz. 1427).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków oraz sposobów i terminów przechowywania towarów w depozycie urzędu celnego (Dz. U. Nr 94, poz. 1092), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 19 lipca 2004 r. (poz. 1771)
Załącznik nr 1
WZÓR POKWITOWANIA POTWIERDZAJĄCEGO PRZYJĘCIE TOWARÓW DO PRZECHOWANIA W DEPOZYCIE [3]
Załącznik nr 2
WZÓR OŚWIADCZENIA SKŁADANEGO W PRZYPADKU ZAGUBIENIA LUB UTRATY PRZEDMIOTU
[1] § 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie depozytu urzędu celnego (Dz.U. poz. 671). Zmiana weszła w życie 17 maja 2016 r.
[2] § 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie depozytu urzędu celnego (Dz.U. poz. 671). Zmiana weszła w życie 17 maja 2016 r.
[3] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie depozytu urzędu celnego (Dz.U. poz. 671). Zmiana weszła w życie 17 maja 2016 r.