Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2015-10-06 do 2018-01-02
Wersja archiwalna od 2015-10-06 do 2018-01-02
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 25 czerwca 2004 r.
w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2015 r., poz. 1424) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 30a ust. 4 i 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich;
2) szczegółowe warunki orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do czynnej służby wojskowej, w tym o zdolności do odbywania tej służby w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych;
3) szczegółowe warunki orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa;
4) sposób ustalania przez wojskowe komisje lekarskie związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową;
5) tryb orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową;
6) sposób orzekania przez wojskowe komisje lekarskie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego żołnierzowi odbywającemu czynną służbę wojskową;
7) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz do odbywania tej służby poza granicami państwa;
8) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
1) żołnierzu niezawodowym, należy przez to rozumieć żołnierza odbywającego lub pełniącego jeden z rodzajów czynnej służby wojskowej, o których mowa w art. 59 pkt 1–5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;
2) czynnej służbie wojskowej, należy przez to rozumieć odbywanie lub pełnienie jednego z rodzajów służby, o którym mowa w art. 59 pkt 1–5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;
3) ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział 2
Kierowanie do wojskowych komisji lekarskich
§ 3. [Osoby skierowane do wojskowej komisji lekarskiej] 1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się:
1) [1] osoby podlegające kwalifikacji wojskowej, osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy, osoby, o których mowa w art. 34 ustawy, oraz osoby podlegające ze względu na wiek obowiązkowi służby wojskowej, które zgłosiły się ochotniczo do jej odbywania, oraz żołnierzy niezawodowych, przeznaczonych do odbycia czynnej służby wojskowej lub odbywających czynną służbę wojskową:
a) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej,
b) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej,
c) w jednostkach desantowo-szturmowych,
d) w Żandarmerii Wojskowej,
e) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
f) w charakterze nurków i płetwonurków,
g) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego,
h) w warunkach działania prądu elektrycznego;
2) żołnierzy niezawodowych skierowanych do odbywania służby poza granicami państwa przed rozpoczęciem tej służby i bezpośrednio po powrocie do kraju w związku z zakończeniem jej odbywania;
3) żołnierzy niezawodowych oraz żołnierzy rezerwy, którzy złożyli wniosek o zawarcie kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach Narodowych Sił Rezerwowych;
4) żołnierzy niezawodowych, jeżeli w ich stanie zdrowia nastąpiło nagłe pogorszenie spowodowane wypadkiem lub chorobą, uniemożliwiające lub utrudniające wykonywanie zadań służbowych;
5) [2] żołnierzy niezawodowych, którzy z powodu choroby nie wykonują zadań służbowych przez kolejne:
a) 10 dni kalendarzowych – w stosunku do pełniących służbę przygotowawczą, odbywających przeszkolenie wojskowe lub ćwiczenia wojskowe,
b) 30 dni kalendarzowych – w stosunku do odbywających zasadniczą służbę wojskową lub pełniących okresową służbę wojskową;
6) żołnierzy niezawodowych bezpośrednio przed zwolnieniem z czynnej służby wojskowej, jeżeli w ocenie lekarza jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, jego stan zdrowia w okresie służby uległ pogorszeniu;
7) żołnierzy niezawodowych, jeżeli dowód z orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej został dopuszczony w postępowaniu karnym, postępowaniu karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawach o wykroczenia;
8) żołnierzy rezerwy przeznaczonych do odbycia lub odbywających czynną służbę wojskową w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego albo w Służbie Wywiadu Wojskowego.
2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się również osoby podlegające kwalifikacji wojskowej, w okresie, kiedy nie urzęduje powiatowa komisja lekarska, osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy i inne osoby podlegające ze względu na wiek obowiązkowi służby wojskowej, osoby, które zgłosiły się ochotniczo do odbywania czynnej służby wojskowej i nieposiadające orzeczonej zdolności do tej służby, osoby przeznaczone do odbycia czynnej służby wojskowej oraz żołnierzy rezerwy, przeznaczonych do odbycia czynnej służby wojskowej.
§ 4.[Właściwości i zasięg działania komisji] 1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się zgodnie z właściwością i zasięgiem działania tych komisji określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Żołnierza niezawodowego powracającego po zakończeniu odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje się do wojskowej komisji lekarskiej, która orzekała o jego zdolności do odbywania służby poza granicami państwa przed wyjazdem, niezwłocznie po powrocie do kraju.
§ 5.[Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej żołnierzy niezawodowych] 1. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje żołnierzy i osoby, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 –6 i ust. 2, z urzędu lub na wniosek tych osób, organ określony w art. 29 ust. 2 ustawy, zgodnie z właściwością określoną w tym przepisie.
2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje żołnierzy niezawodowych, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 7, organ określony w przepisach o postępowaniu karnym, postępowaniu karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
§ 6.[Przekazanie komisji informacji dotyczących stanu zdrowia żołnierza niezawodowego] Organ kierujący żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej przekazuje tej komisji posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia żołnierza niezawodowego i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową.
§ 7.[Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej] Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Rozdział 3
Orzekanie o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalanie związku choroby, ułomności i śmierci z czynną służbę wojskową
§ 8. [Orzeczenie o zdolności lub niezdolności do czynnej służby wojskowej] 1. Orzekając o zdolności do czynnej służby wojskowej, wojskowe komisje lekarskie zaliczają jednocześnie daną osobę do jednej z kategorii zdolności do takiej służby, o których mowa w art. 30a ust. 1 ustawy, według Wykazu chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej oraz do odbywania takiej służby poza granicami państwa, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. Orzekając o czasowej niezdolności do czynnej służby wojskowej, o której mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy, wojskowe komisje lekarskie ustalają jednocześnie okres niezdolności do takiej służby, nie dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące, stosownie do rodzaju upośledzenia ogólnego stanu zdrowia albo stanu chorobowego oraz rokowań odzyskania zdolności do czynnej służby wojskowej.
§ 9.[Kategorie zdolności do służby wojskowej] 1. Niezależnie od orzeczenia o zdolności do czynnej służby wojskowej, w stosunku do żołnierzy i osób, o których mowa w § 3, przeznaczonych do odbycia lub odbywających taką służbę w niżej wymienionych jednostkach wojskowych albo na stanowiskach służbowych lub funkcjach wojskowych, wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia o zdolności lub niezdolności do służby:
1) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej;
2) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej;
3) w jednostkach desantowo-szturmowych;
4) w Żandarmerii Wojskowej;
5) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
6) w charakterze nurków i płetwonurków;
7) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego;
8) w warunkach działania prądu elektrycznego.
1a. Niezależnie od orzeczenia o zdolności do czynnej służby wojskowej, w stosunku do żołnierzy rezerwy przeznaczonych do odbycia lub odbywających taką służbę w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego albo w Służbie Wywiadu Wojskowego wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia o zdolności lub niezdolności do tej służby.
2. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:
1) kandydaci i piloci samolotów bojowych naddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów naddźwiękowych:
a) zdolny – Z/IA,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IA;
2) kandydaci i piloci samolotów bojowych poddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów poddźwiękowych:
a) zdolny – Z/IB,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IB;
3) kandydaci i piloci doświadczalni samolotów i śmigłowców innych niż wymienione w pkt 1 i 2:
a) zdolny – Z/IC,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IC;
4) pozostały personel latający i kandydaci do tego personelu:
a) zdolny – Z/ll,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/ll;
5) personel naziemnego zabezpieczenia lotów i kandydaci do tego personelu oraz personel służby inżynieryjno-lotniczej i kandydaci do tego personelu:
a) zdolny – Z/III, Z/SIL,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/III, N/SIL.
3. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 6, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:
1) kandydaci do służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej:
a) zdolny – Z/I-IV/A,
b) trwale lub czasowo niezdolny – N/I-IV/A;
2) żołnierze niezawodowi odbywający czynną służbę wojskową na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz słuchacze kursów szkolenia specjalistów morskich:
a) zdolny – Z/I-IV/B,
b) niezdolny – N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu,
c) czasowo niezdolny – N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu na okres do 3 miesięcy.
4. Na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:
1) zdolny do służby poza granicami państwa – Z;
2) niezdolny do służby poza granicami państwa – N.
§ 10.[Wydawanie orzeczeń według kryteriów zdrowotnych] 1. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 9 ust. 1–3, według kryteriów zdrowotnych określonych w:
1) załączniku nr 2 do rozporządzenia – w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3–5, 7 i 8, a na potrzeby orzekania o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 4, również w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.);
2) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia – w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 1;
3) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej, a także w charakterze nurków i płetwonurków, stanowiącym załącznik nr 4 do rozporządzenia – w odniesieniu do czynnej służby wojskowej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 2 i 6.
2. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 9 ust. 4, według kryteriów zdrowotnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
3. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w załącznikach nr 2–4 do rozporządzenia, przypadek ten kwalifikuje się według pozycji najbardziej zbliżonej.
§ 11.[Orzekanie o zdolności żołnierza niezawodowego do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa] 1. Orzekając o zdolności żołnierza niezawodowego do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, wojskowa komisja lekarska dokonuje pełnej oceny jego stanu zdrowia, stosownie do specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym ma on odbywać służbę.
2. Jeżeli żołnierz niezawodowy zachoruje po wydaniu przez wojskową komisję lekarską orzeczenia o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, dowódca jednostki wojskowej, w której odbywa on służbę, na wniosek lekarza tej jednostki, ponownie kieruje tego żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej.
§ 12.[Określenie zdolności do czynnej służby wojskowej po powrocie żołnierza do kraju] Po powrocie żołnierza do kraju wojskowa komisja lekarska określa jego zdolność do czynnej służby wojskowej, dokonując pełnej oceny jego stanu zdrowia, przy uwzględnieniu warunków, w jakich pełnił służbę poza granicami państwa, a w szczególności specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym pełnił tę służbę.
§ 13.[Orzekanie o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową] 1. Orzekając o zdolności lub niezdolności do czynnej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza niezawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i stanów chorobowych ustalonym na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.).
2. Orzekając o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085).
Rozdział 4
Tryb orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej i do odbywania tej służby poza granicami państwa oraz ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową
§ 14. [Wydanie orzeczenia na podstawie badań lekarskich i wyników badań specjalistycznych] Orzeczenie o zdolności do czynnej służby wojskowej, o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach wojsk i służb oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych i funkcjach wojskowych, a także o związku choroby lub ułomności z czynną służbą wojskową wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby – także obserwacji szpitalnej, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, o których mowa w § 6, wykorzystując w szczególności:
1) opinię służbowo-lekarską uwzględniającą historię choroby, przebieg leczenia i jego wyniki oraz czynniki ryzyka na stanowisku służbowym zajmowanym przez żołnierza niezawodowego lub pełnionej przez niego funkcji wojskowej;
2) historie leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;
3) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;
4) książeczkę zdrowia żołnierza niezawodowego;
5) informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu żołnierza niezawodowego.
§ 15.[Wydanie orzeczenia na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej] 1. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową wskutek wypadku wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej.
2. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza niezawodowego z czynną służbą wojskową wskutek choroby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia służby przez żołnierza niezawodowego.
§ 16.[Wezwanie do doręczenia dodatkowych dokumentów] 1. Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.
2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, iż do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku z czynną służbą wojskową, pisemnie wzywa żołnierza niezawodowego, a w razie jego śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750), do ich dostarczenia w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do organu, który skierował żołnierza niezawodowego do komisji, oraz do dowódców jednostek wojskowych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia żądania.
3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia dokumentów wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.
4. Jeżeli dokumentów nie dostarczył dowódca jednostki wojskowej, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonego tego dowódcy.
§ 17.[Zawartość orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej] 1. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej powinno zawierać w szczególności:
1) rozpoznanie;
2) ustalenie kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej;
3) w razie stwierdzenia chorób i ułomności – określenie ich związku lub braku związku z czynną służbą wojskową.
2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego żołnierza niezawodowego powinno ustalać w szczególności:
1) przyczynę śmierci;
2) związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową.
3. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa powinno zawierać również ustalenie rejonu, w którym żołnierz niezawodowy jest zdolny odbywać taką służbę.
4. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej:
1) w sprawie zdolności do czynnej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia;
2) w sprawie ustalenia związku śmierci z czynną służbą wojskową sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
§ 18.[Skład wojskowej komisji lekarskiej] 1. Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech lekarzy. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej.
2. Wojskowa komisja lekarska orzeka większością głosów składu orzekającego.
3. Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw łącznie z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, która jest obowiązana zająć stanowisko w sprawie w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania sprzeciwu.
4. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.
5. W razie uznania zasadności sprzeciwu przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, skład orzekający wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. Jeżeli orzeczenie dotyczy spraw, o których mowa w § 19 ust. 1, opracowuje się projekt orzeczenia zgodny z tym stanowiskiem.
6. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.
§ 19.[Przesłanie projektu orzeczenia do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia] 1. Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła łącznie z pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.
2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji.
3. W razie zatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie w brzmieniu zatwierdzonego projektu.
4. [3] W razie niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko.
5. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.
6. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust. 1.
§ 20.[Wojskowe komisje lekarskie wyższego stopnia] Wojskowymi komisjami lekarskimi wyższego stopnia, o których mowa w § 18, 19, 22 i 23, są wojskowe komisje lekarskie określone w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy.
§ 21.[Doręczenie orzeczenia] Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wydane w trybie określonym w § 18 ust. 1 lub 5 zdanie pierwsze albo § 19 ust. 3 lub 4, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się żołnierzowi niezawodowemu, a w razie jego śmierci członkowi rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, a także organowi, który skierował żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej.
§ 22.[Wniesienie odwołania od orzeczenia] 1. Od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w pierwszej instancji służy stronie odwołanie na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.2)).
2. Odwołanie wnosi się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, za pośrednictwem komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
§ 23.[Rozpatrywanie odwołania] [4] 1. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia rozpatruje odwołanie w składzie trzech lekarzy. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia. Do składu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej rozpatrującej odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową nie mogą być wyznaczone osoby biorące udział w zatwierdzaniu projektu tego orzeczenia.
2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, jeżeli wyraża on na to zgodę, oraz przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.
3. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 18 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów lekarzy.
4. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 21, z tym że orzeczenie to doręcza się również wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wraz z aktami sprawy.
§ 24.[Wpis do książeczki zdrowia żołnierza sentencji ostatecznego orzeczenia] Sentencję ostatecznego orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wpisuje się do książeczki zdrowia żołnierza niezawodowego.
§ 25.[Certyfikat zdrowia] 1. Na podstawie ostatecznego orzeczenia o zdolności do odbywania czynnej służby wojskowej poza granicami państwa wojskowa komisja lekarska, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wystawia certyfikat zdrowia, według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.
2. Certyfikaty dla żołnierzy niezawodowych – kandydatów do pełnienia służby w misjach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych wydaje się według wzoru ustalonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych (formularz MS–2), stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.
3. Wydanie certyfikatu odnotowuje się w książeczce zdrowia żołnierza niezawodowego.
§ 26.[Prawo do uchylenia orzeczenia przez Ministra Obrony Narodowej] 1. Minister Obrony Narodowej może w trybie nadzoru uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie.
3. Uchylając orzeczenie, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.
4. W razie uchylenia orzeczenia sprawę rozpatruje ponownie w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3.
Rozdział 5
Orzekanie o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego
§ 27. [Skierowanie żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej po zakończeniu leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego] 1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz niezawodowy odbywa czynną służbę wojskową, kieruje żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej w przypadkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 i 5, a także – na wniosek lekarza tej jednostki – po zakończeniu leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego.
2. Do kierowania żołnierza niezawodowego do wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 4, 6 i 7.
§ 28.[Orzekanie o udzieleniu urlopu zdrowotnego] 1. Wojskowa komisja lekarska, orzekając o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego, ocenia w szczególności:
1) rodzaj upośledzenia ogólnego stanu zdrowia albo stanu chorobowego;
2) konieczność kontynuowania leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej albo w innym zakładzie zapewniającym udzielenie żołnierzowi niezawodowemu świadczeń zdrowotnych na zasadach określonych w art. 69 i 69a ustawy;
3) rokowania odzyskania stanu zdrowia wymaganego w jednostce wojskowej albo na stanowisku służbowym lub funkcji wojskowej, na której żołnierz niezawodowy odbywa czynną służbę wojskową, oraz możliwości wykonywania przez niego zadań służbowych.
2. Wojskowa komisja lekarska, orzekając o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego, wskazuje również proponowany wymiar tego urlopu, w granicach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy.
3. Do orzekania o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego przez wojskowe komisje lekarskie stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4.
Rozdział 6
Przepisy końcowe
§ 29. [Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do spraw, o których mowa w rozporządzeniu, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
§ 30.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.3)
|
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w sprawie zasad określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 57, poz. 278, z 1994 r. Nr 31, poz. 113 oraz z 2000 r. Nr 97, poz. 1059), które w zakresie uregulowanym rozporządzeniem traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 25 czerwca 2004 r. (poz. 1595)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO CZYNNEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ ORAZ DO ODBYWANIA TAKIEJ SŁUŻBY POZA GRANICAMI PAŃSTWA [5]
Załącznik nr 3
WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO CZYNNEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ W SKŁADZIE PERSONELU LATAJĄCEGO, PERSONELU NAZIEMNEGO ZABEZPIECZENIA LOTÓW I PERSONELU SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Załącznik nr 4
WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO CZYNNEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ NA OKRĘTACH WOJENNYCH I INNYCH JEDNOSTKACH PŁYWAJĄCYCH MARYNARKI WOJENNEJ
Załącznik nr 5
Załącznik nr 6
Załącznik nr 7
Załącznik nr 8
[1] § 3 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. poz. 1424). Zmiana weszła w życie 6 października 2015 r.
[2] § 3 ust. 1 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. poz. 1424). Zmiana weszła w życie 6 października 2015 r.
[3] § 19 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. poz. 1424). Zmiana weszła w życie 6 października 2015 r.
[4] § 23 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. poz. 1424). Zmiana weszła w życie 6 października 2015 r.
[5] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. poz. 1424). Zmiana weszła w życie 6 października 2015 r.
