Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Stępień - przewodniczący,

Wiesław Johann,

Ewa Łętowska - sprawozdawca,

Janusz Niemcewicz,

Mirosław Wyrzykowski,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawców oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 14 czerwca 2004 r.:

1) pytania prawnego Sądu Okręgowego w Koszalinie: czy przepisy art. 32 ust. 2, 4 i 4a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, ze zm.) są sprzeczne z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do pracowników zatrudnionych przez prywatnych pracodawców,

2) pytania prawnego Sądu Okręgowego w Łodzi: czy przepisy art. 32 ust. 2, 4 i 4a ustawy wymienionej w pkt 1, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 56, poz. 498), zawierający ograniczenia prawa do wcześniejszej emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach z uwagi na status pracodawcy, jest zgodny z wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadą sprawiedliwości społecznej oraz wyrażoną w art. 32 Konstytucji zasadą równości wobec prawa i zakresu dyskryminacji,

3) wniosku Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność" o zbadanie zgodności art. 32 ust. 2-4a z art. 2 Konstytucji i wyrażoną tam zasadą sprawiedliwości społecznej oraz z art. 32 ust. 1 Konstytucji i wyrażoną tam zasadą równości wobec prawa,

orzeka:

1. Art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, Nr 64, poz. 593 i Nr 99, poz. 1001), w części obejmującej zwrot: „w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych", jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 32 ust. 4a ustawy wymienionej w pkt 1 jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie z uwagi na zbędność wydania orzeczenia.