Na podstawie art. 11g ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, Nr 64, poz. 594 i Nr 91, poz. 868) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) broń przysługującą pracownikom zatrudnionym w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej, o których mowa w art. 11g ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, zwanym dalej „pracownikami"

2) kryteria i tryb przydziału broni służbowej;

3) wzory umundurowania i znaków identyfikujących jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej, w której pracownik jest zatrudniony;

4) sposób noszenia umundurowania i znaków identyfikujących jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej, w której pracownik jest zatrudniony;

5) normy umundurowania, uwzględniając okres używalności jego składników;

6) normy wyposażenia niezbędnego do wykonywania czynności służbowych, zasady jego przyznawania i użytkowania.

§ 2.[Powstanie uprawnienia do broni służbowej i umundurowania] Uprawnienie do broni służbowej i umundurowania powstaje z dniem zatrudnienia pracowników w komórkach organizacyjnych, o których mowa w § 1 pkt 1, oraz wygasa z dniem rozwiązania stosunku pracy albo przeniesienia na inne stanowisko, na którym broń nie przysługuje.

§ 3.[Przydzielenie broni pracownikowi] 1. W zależności od wykonywanych zadań służbowych pracownikowi może być przydzielona broń:

1) podstawowa, którą stanowią broń palna bojowa oraz amunicja;

2) dodatkowa, którą stanowią broń gładkolufowa i pistolety maszynowe.

2. Broń podstawowa i dodatkowa przysługuje pracownikowi bezpłatnie.

§ 4.[Przydzielenie broni podstawowej pracownikowi] 1. O przydzieleniu broni podstawowej pracownikowi zatrudnionemu w Ministerstwie Finansów decyzję podejmuje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej albo osoba przez niego upoważniona, a pracownikowi zatrudnionemu w urzędzie kontroli skarbowej – dyrektor urzędu kontroli skarbowej.

2. Warunkiem przydzielenia broni podstawowej jest uprzednie odbycie szkolenia w zakresie przepisów dotyczących użycia broni i zasad bezpiecznego obchodzenia się z bronią, zaliczenie z wynikiem pozytywnym sprawdzianów w tym zakresie oraz odbycie i zaliczenie przez pracownika przeszkolenia w zakresie praktycznego posługiwania się bronią, potwierdzone wydaniem zaświadczenia o zdaniu egzaminu.

3. W celu utrzymania należytej sprawności strzeleckiej pracowników, którym została przydzielona broń podstawowa, organy, o których mowa w ust. 1, zobowiązane są do zapewnienia odbycia przez pracowników:

1) raz w roku strzelania sprawdzającego;

2) co najmniej raz na kwartał strzelania treningowego.

4. Niezaliczenie strzelania, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, skutkuje cofnięciem decyzji o przydzieleniu broni.

5. Osoby, o których mowa w ust. 1, zarządzają przeprowadzenie szkoleń i przeszkoleń oraz sprawdzianów i zaliczeń, o których mowa w ust. 2, a także zapewniają ich przeprowadzenie.

§ 5.[Przydzielenie broni dodatkowej pracownikowi] 1. Broń dodatkowa może być przydzielona pracownikowi na czas realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 lub art. 2a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej.

2. Decyzję o przydzieleniu pracownikowi broni dodatkowej podejmuje kierownik komórki organizacyjnej kontroli skarbowej, o której mowa w art. 11g ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, w której pracownik jest zatrudniony.

3. Broń dodatkowa może być przydzielona pracownikowi, któremu przydzielono broń podstawową zgodnie z § 4.

§ 6.[Składniki umundurowania pracownika] 1. Zasadniczymi składnikami umundurowania pracownika są:

1) kurtka letnia z podpinką – męska lub damska;

2) kurtka zimowa – męska lub damska;

3) sweter;

4) kurtka i spodnie typu specjalnego;

5) kombinezon letni;

6) kombinezon zimowy.

2. Wzory zasadniczych składników umundurowania pracowników określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Składnikami uzupełniającymi do umundurowania, o którym mowa w ust. 1, są:

1) nakrycia głowy – czapki letnia i zimowa typu kominiarka koloru czarnego;

2) obuwie typu wojskowego (treningowe) koloru czarnego;

3) obuwie specjalne koloru czarnego;

4) pas główny brezentowy koloru czarnego;

5) skarpety koloru czarnego;

6) rękawiczki skórzane bez ocieplenia koloru czarnego;

7) rękawiczki skórzane ocieplane koloru czarnego;

8) bielizna męska i damska z materiału antypotnego;

9) koszulki koloru czarnego;

10) kamizelka ostrzegawcza.

§ 7.[Nakrycia głowy] 1. W skład umundurowania wchodzą nakrycia głowy z wizerunkiem orła, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 18, z późn. zm.²⁾).

2. Wzory nakryć głowy określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 8.[Rodzaje umundurowania i ich opis] 1. Kurtka męska i damska letnia jest w kolorze czarnym, z tkaniny nieprzemakalnej. Kurtka jest zapinana z przodu na zamek błyskawiczny przykryty listwą zapinaną na napy. Na piersiach kurtki naszyte są dwie kieszenie. Na plecach znajduje się napis „KONTROLA SKARBOWA" w kolorze białym. Dół kurtki zakończony jest ściągaczem, długość kurtki powinna sięgać do pasa. Rękawy są wykończone mankietami ze ściągacza, krawędź mankietu rękawa powinna sięgać do nasady dłoni przy opuszczonej ręce. Kurtka noszona jest ze wszystkimi składnikami umundurowania, w zależności od potrzeb.

2. Kurtka męska i damska zimowa jest w kolorze czarnym, z tkaniny nieprzemakalnej z kamizelką. Kurtka jest zapinana z przodu na zamek błyskawiczny przykryty listwą zapinaną na napy. Kurtka ma dwie boczne kieszenie. Na plecach znajduje się napis „KONTROLA SKARBOWA" w kolorze białym. Dół kurtki puszczony jest luzem. Rękawy są wykończone mankietami ze ściągacza. Długość kurtki powinna sięgać do 3/4 uda, a krawędź mankietu rękawa – do nasady dłoni przy opuszczonej ręce. Kurtka noszona jest ze wszystkimi składnikami umundurowania, w zależności od potrzeb.

3. Kurtka i spodnie typu specjalnego wykonane są z tkaniny drelichowej w kolorze czarnym. Kurtka ma zapięcie jednorzędowe kryte. Z tyłu kurtki w pasie jest zmarszczona guma. Na przedzie są naszyte cztery nakładane kieszenie, dwie na piersiach i dwie w części dolnej kurtki. W bokach poniżej pasa znajdują się dwie kieszenie zapinane na zamek błyskawiczny. Rękawy są zakończone mankietami. Spodnie na szelki mają dwie boczne kieszenie. Na nogawkach są nakładane po dwie kieszenie z przodu i z tyłu. Dół nogawek spodni jest zakończony ściągaczem gumowym. Kurtkę i spodnie typu specjalnego nosi się z kołnierzem i klapami wyłożonymi. Długość kurtki powinna być taka, aby w pozycji siedzącej dolna krawędź sięgała do płaszczyzny siedzenia, a krawędź rękawów do nasady dłoni przy opuszczonej ręce. Pod kurtką typu specjalnego nosi się czarną koszulkę.

4. Sweter w kolorze czarnym jest wykonany z dzianiny, wzmocniony tkaniną w przedniej i tylnej części barków oraz na łokciach rękawów. Z tej samej tkaniny naszyte są nakładane kieszenie z patkami na lewej piersi i na lewym rękawie. Sweter nosi się jako ocieplacz pod kurtką i spodniami typu specjalnego oraz pod kombinezonem.

5. Kamizelka ostrzegawcza jest w kolorze czarnym, z dzianiny z elementami odblaskowymi w kolorze żółtym, zapinana z przodu na klamrę zaciskową. Na górnej części pleców naszyty jest duży odblaskowy napis „KONTROLA SKARBOWA", na prawym górnym przodzie – pas z taśmy odblaskowej. W dolnej części kamizelki na całym obwodzie są dwa pasy z taśmy odblaskowej. Kamizelkę ostrzegawczą nosi się na wszystkich składnikach umundurowania w trakcie wykonywania obowiązków służbowych w celu poprawiania widoczności pracownika i inspektora.

6. Nakrycia głowy:

1) czapka letnia wykonana jest z tkaniny w kolorze czarnym. Na czapce, nad daszkiem znajduje się wizerunek orła i napis: „KONTROLA SKARBOWA" w kolorze białym;

2) czapka zimowa wełniana typu kominiarka w kolorze czarnym.

§ 9.[Znaki identyfikujące jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej] 1. Znaki identyfikujące jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej, w której pracownik jest zatrudniony, noszone są na zasadniczych składnikach umundurowania w połowie długości górnej części lewego rękawa.

2. Wzory znaków identyfikujących, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

§ 10.[Okres używalności składników umundurowania] 1. Okres używalności składników umundurowania liczy się od dnia faktycznego wydania ich pracownikowi.

2. Składniki umundurowania pracownika po upływie okresu używalności nie podlegają zwrotowi.

3. Po upływie okresu używalności umundurowania pracownik nabywa prawo do nowych składników umundurowania.

§ 11.[Normy i rodzaj składników umundurowania] 1. Pracownicy są obowiązani do posiadania kompletu umundurowania zapewniającego wykonywanie obowiązków służbowych w każdych warunkach i w każdej porze roku.

2. Poszczególne składniki umundurowania pracownik nosi z uwzględnieniem pory roku. Rozróżnia się okres letni od dnia 1 maja do dnia 30 września i okres zimowy od dnia 1 listopada do dnia 31 marca. Miesiące kwiecień i październik stanowią okres przejściowy.

3. Normy i rodzaj składników umundurowania oraz okres ich używalności określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 12.[Zwrot poniesionych kosztów za szycie umundurowania i dodatki krawieckie] Pracownicy, którzy ze względu na budowę ciała nie mogą dopasować gotowych składników umundurowania, otrzymują odpowiednią ilość tkaniny, tzw. metraż, oraz zwrot poniesionych kosztów za szycie i dodatki krawieckie.

§ 13.[Sposób noszenia umundurowania] 1. Umundurowanie pracownika powinno być utrzymane w należytym stanie, zapewniającym przepisowy i estetyczny wygląd zewnętrzny podczas wykonywania obowiązków służbowych.

2. Pracownikowi zabrania się:

1) użytkowania składników umundurowania niezgodnie z przeznaczeniem lub w połączeniu z przedmiotami ubrania cywilnego;

2) noszenia przedmiotów umundurowania, których stopień zużycia lub wygląd zewnętrzny narusza godność munduru.

3. Dopuszczalne jest noszenie przez pracownika:

1) symbolu żałoby w sposób zwyczajowo przyjęty;

2) okularów przeciwsłonecznych i zdrowotnych z przyciemnionymi szkłami.

§ 14.[Utrata albo zniszczenie składnika umundurowania przed upływem okresu jego używalności] 1. W przypadku utraty albo zniszczenia składnika umundurowania przed upływem okresu jego używalności nie z winy pracownika przysługuje mu bezpłatnie nowy składnik umundurowania.

2. W razie utraty albo zniszczenia składnika umundurowania w przypadkach innych niż określone w ust. 1 pracownik otrzymuje nowy składnik umundurowania za zwrotem wartości utraconego lub zniszczonego składnika umundurowania, wyliczonej stosownie do okresu jego użytkowania według cen detalicznych obowiązujących w dniu wydania nowego składnika.

3. Jeżeli utrata albo zniszczenie składnika umundurowania nastąpiło w okolicznościach szczególnych, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej na wniosek pracownika zaopiniowany przez jego przełożonego może wyrazić zgodę na wydanie nieodpłatnie nowego składnika umundurowania.

§ 15.[Zatrzymanie składników umundurowania] 1. Pracownik odchodzący na emeryturę lub rentę zatrzymuje składniki umundurowania na własność.

2. W razie rozwiązania stosunku pracy, przed upływem okresu używalności składników umundurowania pracownik może zatrzymać składniki umundurowania za zwrotem wartości, wyliczonej stosownie do okresu ich użytkowania.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kwota podlegająca zwrotowi, liczona według aktualnych cen detalicznych składników umundurowania, powinna odpowiadać wartości tych składników od dnia rozwiązania stosunku pracy do upływu okresu używalności danego składnika.

§ 16.[Wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych] 1. Wyposażeniem niezbędnym do wykonywania czynności służbowych przez pracownika są:

1) sprzęt ochrony specjalnej;

2) sprzęt optyczny;

3) sprzęt pirotechniczny;

4) sprzęt specjalistyczny;

5) sprzęt alpinistyczny;

6) sprzęt płetwonurkowy;

7) sprzęt turystyczno-sportowy;

8) środki ochrony indywidualnej;

9) środki higieny osobistej.

2. Normy wyposażenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–8, przyznaje się pracownikowi w przypadku, gdy jest ono niezbędne do wykonywania przez niego zadań służbowych.

4. Do przyznawania wyposażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–8, stosuje się odpowiednio § 4 ust. 1.

5. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

§ 17.[Środki ochrony indywidualnej oraz higieny osobistej] 1. Środki ochrony indywidualnej wydaje się pracownikowi wykonującemu zadania służbowe w warunkach narażających umundurowanie lub odzież cywilną na intensywne zabrudzenie lub zniszczenie albo gdy charakter wykonywanych zadań ze względów bezpieczeństwa i higieny pracy wymaga ich stosowania.

2. Środki higieny osobistej wydaje się pracownikowi wykonującemu zadania służbowe powodujące intensywne brudzenie lub też gdy charakter wykonywanych zadań ze względów higieniczno-sanitarnych wymaga ich przydzielenia.

3. Do zasad przydziału środków ochrony indywidualnej oraz środków higieny osobistej stosuje się odpowiednio przepisy prawa pracy.

§ 18.[Rozliczenie z uzbrojenia oraz wyposażenia] W przypadku rozwiązania stosunku pracy, zawieszenia w czynnościach służbowych, przeniesienia służbowego do innej miejscowości lub na polecenie przełożonego pracownik jest obowiązany do niezwłocznego rozliczenia się z uzbrojenia oraz wyposażenia, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 1–8.

§ 19.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.³⁾

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 maja 2004 r. (poz. 1454)

Załącznik nr 1

WZORY ZASADNICZYCH SKŁADNIKÓW UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW

Załącznik nr 2

WZORY NAKRYĆ GŁOWY PRACOWNIKÓW

Załącznik nr 3

WZORY ZNAKÓW IDENTYFIKUJĄCYCH JEDNOSTKĘ ORGANIZACYJNĄ KONTROLI SKARBOWEJ, W KTÓREJ ZATRUDNIENI SĄ PRACOWNICY

Załącznik nr 4

NORMY UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW

Załącznik nr 5

NORMY WYPOSAŻENIA NIEZBĘDNEGO DO WYKONYWANIA CZYNNOŚCI SŁUŻBOWYCH PRZEZ PRACOWNIKÓW