Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179. poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) zarządza się, co następuje:

§ 2.Ilekroć w rozporządzeniu mówi się o:

1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;

2) dowódcy jednostki wojskowej - należy przez to rozumieć dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, a w przypadku żołnierzy zawodowych przeniesionych do rezerwy kadrowej lub do dyspozycji, organ, który przeniósł tego żołnierza do rezerwy kadrowej lub dyspozycji, albo dowódcę jednostki, do której żołnierz został skierowany do wykonywania zadań w rezerwie kadrowej, lub organ zwalniający w przypadku skierowania żołnierza do dyspozycji.

§ 4.1. Żołnierz zawodowy zainteresowany uzyskaniem pomocy od organu wojskowego na naukę składa wniosek o przyznanie pomocy do organu, o którym mowa w art. 52 ust. 5 ustawy.

2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, żołnierz zawodowy określa, z jakiej formy pomocy chciałby skorzystać, dołączając informację o formie podjętej nauki oraz zaświadczenie ze szkoły (uczelni) o pobieraniu nauki.

3. W informacji, o której mowa w ust. 2, żołnierz zawodowy zamieszcza, w szczególności:

1) nazwę i rodzaj szkoły, a w przypadku studiów wyższych również kierunek studiów;

2) rodzaj i formę pobierania nauki;

3) terminy i miejsce odbywania zajęć;

4) planowany termin ukończenia nauki;

5) kwalifikacje (tytuły), które uzyska po ukończeniu nauki.

§ 5.1. Żołnierzowi zawodowemu, który spełnia warunki określone w art. 52 ust. 4 ustawy, organ, o którym mowa w art. 52 ust. 5 ustawy, w decyzji w sprawie udzielenia pomocy na naukę określa formy pomocy wymienione w § 3 ust. 1 oraz prawo do urlopu szkoleniowego wymienionego w art. 62 ust. 9 ustawy.

2. W przypadku niespełniania przez żołnierza zawodowego warunków do przyznania pomocy na naukę, o których mowa w art. 52 ust. 4 ustawy, organ wojskowy podaje przyczynę odmowy.

3. Przyczyną odmowy udzielania żołnierzowi zawodowemu pomocy na naukę może być również:

1) brak środków finansowych;

2) istnienie możliwości pobierania nauki w ramach szkolnictwa wojskowego.

4. W sprawach, o których mowa w § 3 ust. 2, decyzji nie wydaje się.

5. Na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pobierający naukę pełni służbę, decyzja o przyznaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, może być w każdym czasie wstrzymana, w przypadku obniżenia oceny z wywiązywania się z obowiązków służbowych przez tego żołnierza.

§ 6.1. Jeżeli nauka trwa przez okres dłuższy niż sześć miesięcy, a pokrywanie jej kosztów następuje okresowo, zwrot kosztów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, następuje po zaliczeniu przez żołnierza zawodowego semestru lub roku nauki potwierdzonego zaświadczeniem. Żołnierz zawodowy jest zobowiązany przedstawić dowódcy jednostki wojskowej zaświadczenie potwierdzające zaliczenie kolejnych okresów nauki.

2. Dowódca jednostki wojskowej określa wysokość zwrotu kosztów odbywania nauki na podstawie zaświadczenia organu organizującego naukę (szkolenie) oraz sposób i termin ich przekazania żołnierzowi zawodowemu lub organowi organizującemu naukę.

§ 7.Przepisy § 3-6 stosuje się odpowiednio także do żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych.

§ 9.Minister Obrony Narodowej kieruje do Akademii Obrony Narodowej:

1) oficera w stopniu pułkownika - na studium polityki obronnej;

2) oficera w stopniu podpułkownika - na studium operacyjno-strategiczne.

§ 10.Organ wojskowy, upoważniony do przeniesienia oficera do rezerwy kadrowej, na wniosek organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko zaszeregowane do stopnia etatowego majora, kieruje oficera w stopniu kapitana na studia podyplomowe do Akademii Obrony Narodowej.

§ 11.1. Organ wojskowy, właściwy do wyznaczania na stanowisko służbowe, kieruje na kursy:

1) oficerów zawodowych - do wyższej szkoły wojskowej albo niewojskowej;

2) podoficerów zawodowych - do szkoły podoficerskiej;

3) specjalistów medycznych - do Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych.

2. Szeregowi zawodowi powołani w trybie art. 11 ustawy odbywają szkolenia wojskowe w jednostce wojskowej.

§ 12.Na równorzędne studia i kursy za granicę:

1) przeznaczone dla oficerów zawodowych zajmujących lub przewidzianych do wyznaczenia na stanowiska służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego pułkownika (komandora) i wyższych - kieruje Minister Obrony Narodowej;

2) przeznaczone dla żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe zaszeregowane do pozostałych stopni etatowych, na wniosek organu, o którym mowa w § 11 ust. 1 - kieruje dyrektor departamentu właściwego do spraw szkolnictwa.

§ 13.1. Wykazy imienne żołnierzy zawodowych kierowanych na studia i kursy przesyła się niezwłocznie po konkretyzacji ich prognozy bliższej do:

1) dyrektora departamentu właściwego do spraw szkolnictwa wojskowego - na studia i kursy wymienione w § 10 i § 12 pkt 2 oraz inne studia i kursy organizowane w Akademii Obrony Narodowej i Wojskowej Akademii Technicznej;

2) właściwego dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych - w przypadku kursów organizowanych w podległych im szkołach wojskowych i szkołach podoficerskich.

2. W wykazie imiennym zamieszcza się następujące dane:

1) nazwę formy i kierunek szkolenia,

2) nazwę szkoły wojskowej,

3) stopień wojskowy, nazwisko i imię, imię ojca, datę urodzenia, najwyższe wykształcenie - rok ukończenia, znajomość języka obcego - rok ukończenia,

4) zajmowane stanowisko służbowe,

5) przewidywane stanowisko służbowe po ukończeniu szkolenia,

6) termin objęcia nowego stanowiska.

3. Wzór wykazu imiennego, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 14.Tryb określony w § 13 stosuje się odpowiednio przy kierowaniu żołnierzy zawodowych na studia i kursy niezwiązane z wyznaczeniem na wyższe stanowisko służbowe.

§ 16.Rzeczywiste koszty poniesione w związku z nauką żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 54 ust. 2 ustawy, obejmują:

1) zwrot kosztów nauki pobieranych przez organ organizujący naukę;

2) zwrot należności z tytułu kosztów podróży służbowej na obszarze kraju w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o należnościach przysługujących z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.

§ 17.1. Łączne rzeczywiste poniesione koszty, wynikające z ewidencji księgowej, przelicza się w odniesieniu do jednego kandydata na żołnierza zawodowego albo żołnierza zawodowego.

2. Koszty zakwaterowania, umundurowania, wyżywienia i nauki oraz dojazdu do miejsca jej pobierania, zwane dalej „równowartością kosztów", ustala się jako sumę faktycznie poniesionych kosztów tych świadczeń w okresie studiów lub nauki oraz stażu lub kursu.

3. Okres nauki obejmuje okres od dnia rozpoczęcia studiów lub nauki oraz stażu lub kursu do dnia ich ukończenia albo przerwania, w tym urlopy i inne usprawiedliwione nieobecności.

4. Po ukończeniu studiów lub nauki oraz stażu lub kursu dane o równowartości kosztów, o których mowa w ust. 2, zamieszcza się w aktach personalnych żołnierza zawodowego.

§ 18.1. Zwrot równowartości kosztów następuje na podstawie decyzji, o której mowa w art. 54 ust. 4 ustawy, z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ustawy, w terminie do 60 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zwolnienia żołnierza zawodowego w części z obowiązku zwrotu kosztów, w trybie, o którym mowa w art. 54 ust. 6 ustawy.

3. W przypadku odroczenia terminu zwrotu równowartości kosztów lub rozłożenia ich na raty, zwrot kosztów następuje w terminach określonych w decyzji dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni lub ostatnio pełnił zawodową służbę wojskową.

§ 19.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony
Narodowej z dnia 24 maja 2004 r. (poz. 1451)