Na podstawie art. 5 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) zarządza się, co następuje:

§ 3.[Zadania terenowych wojskowych komisji lekarskich] Do terenowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy:

1) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki),

b) żołnierzy pełniących służbę kandydacką,

c) osób ubiegających się o powołanie do służby kandydackiej lub zawodowej służby wojskowej;

2) orzekanie w stosunku do osób, o których mowa w pkt 1, o zdolności do pełnienia służby:

a) w charakterze płetwonurków,

b) w jednostkach desantowo-szturmowych,

c) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego,

d) w warunkach działania prądu elektrycznego;

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. a i b, o związku chorób, ułomności i śmierci z odpowiednio zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. a, o:

a) potrzebie długotrwałego lub stałego zwolnienia żołnierza zawodowego ze względu na stan zdrowia od niektórych zajęć służbowych,

b) stanie zdrowia pozwalającym albo uniemożliwiającym dalsze pełnienie służby na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym,

c) zdolności do pełnienia służby poza granicami państwa,

d) zdolności do pełnienia służby w charakterze instruktorów-skoczków spadochronowych oraz skoczków spadochronowych doświadczalnych,

e) zdolności do pełnienia służby w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,

f) zdolności do pełnienia służby w Żandarmerii Wojskowej.

§ 4.[Zadania rejonowych wojskowych komisji lekarskich] Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z tą służbą;

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowiska co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika), z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10 pkt 1:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.

§ 5.[Zadania Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie] Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie, stosownie do jej właściwości miejscowej, należy:

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) kandydatów do Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych,

b) podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i elewów Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych;

3) orzekanie w stosunku do kandydatów, o których mowa w pkt 2 lit. a:

a) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2 lit. b:

a) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2 i 3;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i pkt 2 lit. b.

§ 6.[Zadania Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie] Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie, stosownie do jej właściwości miejscowej, należy:

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1.

§ 7.[Zadania Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie] Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6, ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z tą służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 4.

§ 8.[Zadania Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku] Do Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku należy:

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana marynarki włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

ba) o zdolności do służby w charakterze nurków,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) kandydatów do Akademii Marynarki Wojennej i Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej,

b) podchorążych Akademii Marynarki Wojennej i elewów Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej;

3) orzekanie w stosunku do kandydatów, o których mowa w pkt 2 lit. a:

a) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

aa) o zdolności do służby w charakterze nurków,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2 lit. b:

a) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

aa) o zdolności do służby w charakterze nurków,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2 i 3;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i pkt 2 lit. b.

§ 9.[Zadania Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku] Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z tą służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z odpowiednio zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska służbowe od stopnia etatowego komandora podporucznika:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

ba) o zdolności do służby w charakterze nurków,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 4.

§ 10.[Zadania Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie] Do Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie należy orzekanie:

1) o zdolności do zawodowej służby wojskowej wszystkich żołnierzy zawodowych pełniących służbę na obszarze miasta stołecznego Warszawy w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, oraz w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej;

2) w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1, w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.

§ 11.[Zadania Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie] Do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń rejonowych wojskowych komisji lekarskich, Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie, Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku i Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń, o których mowa w § 4 pkt 4, § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10, ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z tą służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń, o których mowa w § 4 pkt 4, § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10.

§ 13.[Skierowanie żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej] 1. W przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2–4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, organ określony w art. 5 ust. 5 tej ustawy kieruje żołnierza zawodowego do wojskowej komisji lekarskiej, zgodnie z właściwością tych komisji określoną w § 2 ust. 2 i § 3–10.

2. Żołnierza zawodowego powracającego po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa kieruje się do wojskowej komisji lekarskiej, która orzekała o jego zdolności do pełnienia służby poza granicami państwa przed wyjazdem, niezwłocznie po powrocie do kraju.

§ 14.[Informacje przekazywane komisji lekarskiej przez organ kierujący żołnierza zawodowego] Organ kierujący żołnierza zawodowego do wojskowej komisji lekarskiej przekazuje tej komisji posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia żołnierza zawodowego i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową.

§ 14a.[Przesłanie potwierdzenia zgłoszenia się żołnierza do komisji] 1. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła organowi, o którym mowa w § 14, w terminie 14 dni od dnia stawienia się żołnierza zawodowego do wojskowej komisji lekarskiej potwierdzenie zgłoszenia się tego żołnierza do komisji.

2. Na wniosek organu, o którym mowa w § 14, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła temu organowi zawiadomienie o niezgłoszeniu się żołnierza zawodowego do tej komisji w określonym terminie i miejscu.

3. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła organowi, o którym mowa w § 14, zawiadomienie o niepoddaniu się żołnierza zawodowego w terminie wyznaczonym przez komisję badaniom lekarskim lub specjalistycznym, do których przeprowadzenia został przez nią zobowiązany.

§ 15.[Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej] Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 17.[Orzeczenie o zdolności lub niezdolności do zawodowej służby wojskowej na szczególnych stanowiskach służbowych] 1. Niezależnie od orzeczenia o zdolności do zawodowej służby wojskowej, w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących niżej wymienione stanowiska służbowe oraz osób ubiegających się o wyznaczenie na takie stanowiska, wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia o zdolności lub niezdolności do służby:

1) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej;

2) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej;

3) w jednostkach desantowo-szturmowych;

4) w Żandarmerii Wojskowej;

5) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w charakterze nurków i płetwonurków;

7) w charakterze instruktorów-skoczków spadochronowych oraz skoczków spadochronowych doświadczalnych;

8) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego;

9) w warunkach działania prądu elektrycznego.

2. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowiskach służbowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci i piloci samolotów bojowych naddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów naddźwiękowych:

a) zdolny – Z/IA,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IA;

2) kandydaci i piloci samolotów bojowych poddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów poddźwiękowych:

a) zdolny – Z/IB,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IB;

3) kandydaci i piloci doświadczalni samolotów i śmigłowców innych niż wymienione w pkt 1 i 2:

a) zdolny – Z/IC,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IC;

4) pozostały personel latający i kandydaci do tego personelu:

a) zdolny – Z/II,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/II;

5) personel naziemny zabezpieczenia lotów i kandydaci do tego personelu oraz personel służby inżynieryjno-lotniczej i kandydaci do tego personelu:

a) zdolny – Z/III, Z/SIL,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/III, N/SIL.

3. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowiskach służbowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 6, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci do służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej:

a) zdolny – Z/I-IV/A,

b) niezdolny – N/I-IV/A;

2) słuchacze wojskowych szkół morskich i kursów szkolenia specjalistów morskich:

a) zdolny – Z/I-IV/B,

b) niezdolny N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu,

c) czasowo niezdolny – N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu na okres do 3 miesięcy;

3) żołnierze zawodowi – specjaliści morscy:

a) zdolny – Z/I-IV/C,

b) niezdolny – N/I-IV/C – podlega wyokrętowaniu,

c) czasowo niezdolny – N/I-IV/C – podlega wyokrętowaniu na okres do 6 miesięcy.

4. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) zdolny do służby poza granicami państwa – Z;

2) niezdolny do służby poza granicami państwa – N.

§ 18.[Kryteria zdrowotne] 1. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 17 ust. 1–3, według kryteriów zdrowotnych określonych w:

1) załączniku nr 2 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 3–5 i 7–9;

2) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 1;

3) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej, a także w charakterze nurków i płetwonurków, stanowiącym załącznik nr 4 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 2 i 6.

2. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 17 ust. 4, według kryteriów zdrowotnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w załącznikach nr 2–4 do rozporządzenia, przypadek ten kwalifikuje się według pozycji najbardziej zbliżonej.

§ 19.[Ocena zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] 1. Orzekając o zdolności żołnierza zawodowego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, wojskowa komisja lekarska dokonuje pełnej oceny jego stanu zdrowia, stosownie do specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym ma on pełnić służbę.

2. Jeżeli żołnierz zawodowy zachoruje po wydaniu przez wojskową komisję lekarską orzeczenia o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, dowódca jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, na wniosek lekarza tej jednostki, ponownie kieruje tego żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej.

§ 20.[Ocena stanu zdrowia żołnierza po jego powrocie do kraju] Po powrocie do kraju wojskowa komisja lekarska określa zdolność żołnierza do zawodowej służby wojskowej, dokonując pełnej oceny jego stanu zdrowia, przy uwzględnieniu warunków, w jakich pełnił służbę poza granicami państwa, a w szczególności specyfiki klimatyczno-geograficznej oraz sanitarno-epidemiologicznej rejonu, w którym pełnił tę służbę.

§ 21.[Orzeczenia towarzyszące stwierdzeniu u żołnierza zawodowego choroby lub ułomności] 1. Orzekając o zdolności lub niezdolności do zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby lub ułomności, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidów oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

– kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264).

2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową.

3. Orzekając o związku śmierci żołnierza zawodowego i kandydata na żołnierza zawodowego z czynną służbą wojskową, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085).

§ 22.[Czynności podejmowane przez komisję lekarską w stosunku do żołnierzy zwalnianych z zawodowej służby wojskowej z innych przyczyn niż ze względu na stan zdrowia] W stosunku do żołnierzy zwalnianych z zawodowej służby wojskowej z innych przyczyn niż ze względu na stan zdrowia, wojskowa komisja lekarska niezależnie od określenia kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej według grupy II, o której mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia, określa jednocześnie zdolność lub niezdolność do czynnej służby wojskowej według kryteriów zdrowotnych i kategorii określonych dla żołnierzy rezerwy w przepisach wydanych na podstawie art. 30a ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾).

§ 24.[Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego z zawodową służbą wojskową] 1. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego z zawodową służbą wojskową wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej.

2. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego z zawodową służbą wojskową wskutek choroby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia służby przez żołnierza zawodowego.

§ 25.[Dokumentacja i badania lekarskie] 1. Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.

2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, iż do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą wojskową, pisemnie wzywa żołnierza zawodowego, a w razie jego śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750), do ich dostarczenia w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do organu, który skierował żołnierza zawodowego do komisji, oraz do dowódców jednostek wojskowych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia żądania.

3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

4. Jeżeli dokumentów nie dostarczył dowódca jednostki wojskowej, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonego tego dowódcy.

§ 26.[Treść orzeczenia komisji lekarskiej] 1. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej powinno zawierać w szczególności:

1) rozpoznanie;

2) ustalenie kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej, a w razie stwierdzenia chorób i ułomności – określenie ich związku lub braku związku z zawodową służbą wojskową.

2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego żołnierza zawodowego powinno ustalać w szczególności:

1) przyczynę śmierci;

2) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową.

3. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa powinno zawierać również ustalenie rejonu, w którym żołnierz zawodowy jest zdolny pełnić taką służbę.

4. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej:

1) w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia,

2) (uchylony);

3) w sprawie ustalenia związku śmierci z zawodową służbą wojskową sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

§ 27.[Tryb orzekania] 1. Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie 3 oficerów-lekarzy. W składzie orzekającym mogą być również oficerowie-lekarze niepełniący zawodowej służby wojskowej. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej.

2. Wojskowa komisja lekarska orzeka większością głosów składu orzekającego.

3. Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw łącznie z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, która jest obowiązana zająć stanowisko w sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprzeciwu.

4. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

5. W razie uznania zasadności sprzeciwu przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, skład orzekający wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. Jeżeli orzeczenie dotyczy spraw, o których mowa w § 28 ust. 1, opracowuje się projekt orzeczenia zgodny z tym stanowiskiem.

6. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

§ 28.[Postępowanie z projektem orzeczenia] 1. Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego:

1) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

2) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową

– przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła łącznie z pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. W razie zatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie w brzmieniu zatwierdzonego projektu.

4. W razie niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie zgodne ze stanowiskiem wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

5. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

6. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust. 1.

§ 29.[Wojskowe komisje lekarskie wyższego stopnia] Wojskowymi komisjami lekarskimi wyższego stopnia, o których mowa w § 27 i 28, są w stosunku do:

1) terenowych wojskowych komisji lekarskich – rejonowe wojskowe komisje lekarskie;

2) rejonowych wojskowych komisji lekarskich – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

3) Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie i Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie – Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych w Warszawie;

4) Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

5) Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku – Wojskowa Komisja Lekarska Marynarki Wojennej w Gdańsku;

6) Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

7) Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie.

§ 30.[Doręczenie orzeczenia] 1. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wydane w trybie określonym w § 27 ust. 1 lub 5 zdanie pierwsze albo § 28 ust. 3 lub 4, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się żołnierzowi zawodowemu, a w razie jego śmierci członkowi rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, a także organowi, który skierował żołnierza zawodowego do wojskowej komisji lekarskiej. Jeżeli żołnierz zawodowy został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i orzeczenie zawiera rozstrzygnięcie:

1) o którym mowa w § 21 ust. 1 pkt 2 – orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej doręcza się również dyrektorowi właściwego wojskowego biura emerytalnego;

2) o którym mowa w § 22 – orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej doręcza się również właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień.

2. Orzeczenie o niezdolności do zawodowej służby wojskowej doręcza się żołnierzowi zawodowemu za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej.

§ 31.[Odwołanie] 1. Od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w pierwszej instancji służy stronie odwołanie na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.²⁾).

2. Odwołanie wnosi się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia określonej w § 29, za pośrednictwem komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

§ 32.[Rozpatrywanie odwołania] 1. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia rozpatruje odwołanie w składzie 3 oficerów-lekarzy. W składzie orzekającym mogą być również oficerowie-lekarze niepełniący zawodowej służby wojskowej. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 27 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie 5 oficerów-lekarzy.

4. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 30.

§ 33.[Sentencja ostatecznego orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej] Sentencję ostatecznego orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wpisuje się do książeczki zdrowia żołnierza zawodowego.

§ 34.[Certyfikat zdrowia] 1. Na podstawie ostatecznego orzeczenia o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wojskowa komisja lekarska, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wystawia certyfikat zdrowia, według wzoru określonego w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

2. Certyfikaty dla żołnierzy zawodowych – kandydatów do pełnienia służby w misjach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych wydaje się według wzoru ustalonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych (formularz MS–2), stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia.

3. Wydanie certyfikatu odnotowuje się w książeczce zdrowia żołnierza zawodowego.

§ 35.[Kompetencje nadzorcze Ministra Obrony Narodowej] 1. Minister Obrony Narodowej może w trybie nadzoru uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie.

3. Uchylając orzeczenie, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.

4. W razie uchylenia orzeczenia, sprawę rozpatruje ponownie w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona przez odpowiednio Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3.

§ 37.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r.³⁾

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z
dnia 10 maja 2004 r. (poz. 1422)

Załącznik nr 1

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 2

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 3

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 4

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

(uchylony).

Załącznik nr 7

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 8

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 9

Wyświetl załącznik