Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2010-09-29 do 2013-03-19
Wersja archiwalna od 2010-09-29 do 2013-03-19
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 30 kwietnia 2004 r.
w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2010 r., Nr 169, poz. 1140) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 63 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe zasady klasyfikacji lotnisk;
2) wzór rejestru lotnisk cywilnych;
3) szczegółowe warunki i tryb prowadzenia rejestru lotnisk cywilnych, z uwzględnieniem wymagań dotyczących dokumentacji rejestracyjnej;
4) zmiany cech lotniska, z podziałem na zmiany wymagające uzyskania zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego albo podlegające tylko wpisowi do rejestru lotnisk;
5) szczegółowe wymagania, jakie muszą spełnić zakładający lotniska i zarządzający lotniskami, w zależności od klasyfikacji lotnisk;
6) wymagania techniczne i eksploatacyjne w stosunku do lotnisk.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;
2) Prezesie – należy przez to rozumieć Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;
3) załączniku 14 – należy przez to rozumieć załącznik 14 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.3)).
Rozdział 2
Klasyfikacja lotnisk
§ 3.[Ogólne kryteria podziału lotnisk] 1. Według kryteriów ogólnych lotniska dzielą się, ze względu na:
1) zakres ruchu statków powietrznych, na:
a) międzynarodowe,
b) krajowe;
2) charakter ruchu statków powietrznych, na:
a) ruchu regularnego,
b) ruchu nieregularnego;
3) dostępność dla użytkowników – zgodnie z art. 54 ustawy;
4) właściciela, na:
a) państwowe – stanowiące własność Skarbu Państwa oraz innych państwowych osób prawnych,
b) komunalne – stanowiące własność gminy oraz innych komunalnych osób prawnych,
c) prywatne – stanowiące własność osób fizycznych oraz osób prawnych innych niż państwowe i komunalne.
2. Lotniska państwowe dzielą się na:
1) wojskowe;
2) służb porządku publicznego.
§ 4.[Techniczne kryteria podziału lotnisk] 1. Według kryteriów technicznych lotniska dzielą się, ze względu na:
1) umiejscowienie, na:
a) naziemne,
b) nawodne,
c) na obiektach – w szczególności znajdujące się na budynkach, platformach lub statkach;
2) rodzaj nawierzchni wykorzystywanej do startów i lądowań, na:
a) z drogą startową o nawierzchni sztucznej,
b) bez nawierzchni sztucznej;
3) wymagania techniczne – w zależności od kodów referencyjnych lotniska określonych w załączniku nr 14;
4) rodzaj przyjmowanych statków powietrznych, na:
a) dla samolotów,
b) dla śmigłowców,
c) dla szybowców;
5) kategorię podejść do lądowania, na:
a) z drogą startową nieprzyrządową,
b) z drogą startową przyrządową z podejściem:
– nieprecyzyjnym,
– precyzyjnym kat. I,
– precyzyjnym kat. II,
– precyzyjnym kat. llla,
– precyzyjnym kat. lllb,
– precyzyjnym kat. IIIc;
6) kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska:
a) od 1 do 10 dla samolotów, określoną w tabeli nr 1,
b) od H1 do H3 dla śmigłowców, określoną w tabeli nr 2
– w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
2. Szczegółowe wymagania dotyczące kategorii lotnisk, o których mowa w ust. 1 pkt 5, określają przepisy techniczno-budowlane dotyczące lotnisk cywilnych.
3. [1] Kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska, o której mowa w ust. 1 pkt 6, wyznacza się na podstawie długości całkowitych oraz maksymalnych szerokości kadłubów największych samolotów lub na podstawie całkowitych długości śmigłowców, wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
4. [2] Jeżeli wynikająca z długości całkowitej samolotu maksymalna szerokość kadłubów największych samolotów wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku jest większa od szerokości kadłubów wskazanej, zgodnie z ust. 3, dla danej kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, w załączniku nr 4 do rozporządzenia w tabeli nr 1 w kolumnie 3, wyznacza się wyższą kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska.
5. [3] Niższą kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska niż wyznaczona zgodnie z ust. 3 można wyznaczyć, jeżeli przewiduje się okresy jego zmniejszonej aktywności, jednakże tak wyznaczona kategoria nie może być niższa niż kategoria wymagana dla największych statków powietrznych wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku w okresach zmniejszonej aktywności, niezależnie od liczby operacji.
Rozdział 3
Rejestr lotnisk
§ 5.[Rejestr lotnisk cywilnych] 1. Rejestr lotnisk cywilnych, zwany dalej „rejestrem", składa się z:
1) księgi rejestru lotnisk, zawierającej podstawowe dane wszystkich zarejestrowanych lotnisk;
2) części kartograficznej, zawierającej dokumenty, o których mowa w § 8 ust. 2–5;
3) części dokumentacyjnej;
4) części korespondencyjnej, zawierającej dokumenty obejmujące informacje lotniskowe, techniczne i użytkowe lotnisk.
2. Wzór karty księgi rejestru lotnisk cywilnych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 6.[Część dokumentacyjna lotniska] 1. Część dokumentacyjna lotniska powinna zawierać:
1) teczkę rejestracyjną lotniska, której wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;
2) dokumenty, o których mowa w art. 55 ust. 3 pkt 1–4, 6–7 i 10 ustawy, oraz zezwolenie, o którym mowa w art. 173 ust. 1 pkt 1 ustawy.
2. Teczka rejestracyjna lotniska powinna zawierać podstawowe dane lotniska, w tym:
1) dokumenty dotyczące własności gruntu lotniska;
2) dane techniczne;
3) parametry drogi startowej i pasa drogi startowej lub pasów startowych – dla lotnisk bez nawierzchni sztucznej;
4) informacje dotyczące wyposażenia lotniska w urządzenia nawigacyjne radiowe i świetlne;
5) wykaz przeszkód lotniczych na lotnisku i w otoczeniu lotniska;
6) wykaz i charakterystykę poszczególnych obiektów, związanych z kierowaniem, kontrolą, nadzorem i bezpieczeństwem ruchu lotniczego, znajdujących się na lotnisku oraz poza lotniskiem;
7) współrzędne głównych elementów lotniska w układzie Światowego Systemu Geodezyjnego (WGS 84) i w układzie mapy zasadniczej:
a) wzniesień końców drogi startowej i progów oraz każdego znaczącego punktu pośredniego, wysokiego i niskiego wzdłuż drogi startowej, z dokładnością do 0,5 m,
b) wzniesień końców drogi startowej i najwyższego punktu strefy przyziemienia, z dokładnością do 0,25 m – w przypadku dróg startowych z podejściem precyzyjnym;
8) uwagi i dane uzupełniające;
9) karty kontroli aktualności zebranych danych;
§ 7.[Używanie określeń klasyfikacyjnych lotnisk] W dokumentach rejestracyjnych lotnisk używa się określeń klasyfikacyjnych lotnisk ustalonych w § 3 i 4.
§ 8.[Wniosek o wpis do rejestru] 1. Do wniosku o wpis do rejestru wnioskodawca powinien dołączyć wymagane załączniki w ilości dwóch egzemplarzy wraz z jednym dodatkowym egzemplarzem mapy z naniesionymi ograniczeniami wysokości zabudowy na lotnisku i w jego otoczeniu. Po dokonaniu wpisu lotniska do rejestru wnioskodawca przekazuje dodatkowy egzemplarz mapy do właściwego miejscowo wójta, burmistrza, prezydenta miasta lub zarządu powiatu.
2. Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 5 ustawy, powinien być sporządzony w postaci planu zagospodarowania lotniska i jego stref ochronnych na mapie w skali 1:5000 dla samolotów i szybowców oraz 1:1000 dla śmigłowców.
3. Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 8 ustawy, powinien być sporządzony w postaci planu powierzchni ograniczających wysokość zabudowy i obiektów naturalnych w otoczeniu lotniska, z naniesionymi głównymi elementami lotniska, z uwzględnieniem istniejących przeszkód lotniczych, w skali 1:25000 dla samolotów i szybowców oraz 1:5000 dla śmigłowców.
4. Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 9 ustawy, powinien być sporządzony w postaci profilu podłużnego po osi drogi startowej oraz strefy podejść w skali 1:1000/25000 dla samolotów i szybowców oraz 1:500/5000 dla śmigłowców, co najmniej w granicach ograniczeń zabudowy.
5. W przypadku prowadzenia przez właściwy, według lokalizacji lotniska, powiatowy ośrodek dokumentacji geodezyjno-kartograficznej mapy numerycznej część kartograficzną, o której mowa w ust. 2–4, należy opracować również w wersji elektronicznej.
6. W uzasadnionych przypadkach Prezes może wezwać stronę do złożenia dokumentów, o których mowa w ust. 1, w większej ilości egzemplarzy.
7. Wniosek o wykreślenie lotniska z rejestru lotnisk cywilnych składa się na formularzu określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§ 9.[Stosowanie przepisów ustawy o ochronie informacji niejawnych] Wniosek, o którym mowa w art. 60 ust. 3 ustawy, powinien być sporządzony przez wnioskodawcę z uwzględnieniem art. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z późn. zm.4)).
§ 10.[Decyzja o wpisaniu lub odmowie wpisania lotniska do rejestru] 1. Decyzję o wpisaniu lotniska do rejestru dołącza się do części dokumentacyjnej lotniska.
2. Decyzję o odmowie wpisania dołącza się do części korespondencyjnej rejestru.
§ 11.[Wykreślenie lotniska z rejestru] W przypadku wykreślenia lotniska z rejestru zarządzający lotniskiem obowiązany jest niezwłocznie zwrócić decyzję o wpisaniu lotniska do rejestru lub świadectwo rejestracji lotniska.
Rozdział 4
Zmiany cech lotnisk
§ 12.[Zmiany cech lotnisk wymagające zezwolenia Prezesa] 1. Zezwolenia Prezesa wymagają zmiany cech lotnisk dotyczące:
1) granicy lotniska;
2) lokalizacji ogrodzenia lotniska;
3) części lotniczej lotniska;
4) granicy pola wzlotów i układu pasów startowych lotniska bez nawierzchni sztucznej;
5) parametrów drogi startowej i jej zabezpieczeń, w tym powodujące zmianę kodu referencyjnego lotniska;
6) rodzajów nawierzchni w granicach pola naziemnego ruchu lotniczego;
7) likwidacji, budowy lub rozbudowy infrastruktury lotniskowej;
8) kategorii podejść do lądowania;
9) dostępności dla użytkowników;
10) kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, jeżeli skutkuje to zmianą kategorii na okres dłuższy niż 7 dni;
11) powierzchni ograniczających wysokość obiektów budowlanych i naturalnych w otoczeniu lotniska.
2. Obowiązkowi uzyskania zezwolenia Prezesa nie podlegają, w szczególności, zmiany cech lotnisk dotyczące:
1) elementów konstrukcji istniejących obiektów infrastruktury lotniskowej;
2) przeznaczenia istniejących obiektów infrastruktury lotniskowej.
§ 13.[Wniosek o dokonanie zmiany cech lotniska] 1. Wniosek o dokonanie zmiany cech lotniska składa się na formularzu określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
2. Do wniosku o zmianę cech lotniska wnioskodawca powinien dołączyć dokumenty, o których mowa w art. 55 ust. 3 ustawy, dotyczące tej zmiany.
Rozdział 5
Obowiązki zakładającego lotnisko i zarządzającego lotniskiem
§ 14.[Obowiązek zakładającego lotnisko] Zakładający lotnisko powinien dostarczyć Prezesowi dokumentację określoną w rozdziale 3.
§ 15.[Obowiązki zarządzającego lotniskiem użytku publicznego] 1. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego powinien utrzymywać lotnisko i prowadzić jego eksploatację zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 68 ust. 2 ustawy oraz określić i wdrożyć procedury uwzględniające bezpieczne użytkowanie lotniska.
2. Procedury, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1) instalowania i utrzymania wizualnych pomocy nawigacyjnych;
2) organizacji lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych;
3) organizacji służb ochrony;
4) urządzenia i utrzymania pola naziemnego ruchu lotniczego;
5) urządzenia i utrzymania oznakowania i oświetlenia płyt przeddworcowych;
6) kontroli ruchu pojazdów na płytach przeddworcowych;
7) kontroli ruchu na polu naziemnego ruchu lotniczego;
8) utrzymania zimowego;
9) naziemnego ruchu statków powietrznych na płaszczyznach postojowych;
10) oceny warunków hamowania na drogach startowych;
11) ochrony przed wtargnięciami zwierzyny;
12) usuwania unieruchomionych statków powietrznych, zagrażających bezpieczeństwu operacji lotniczych wykonywanych na lotnisku;
13) zmniejszania szkodliwego oddziaływania lotniska na środowisko;
14) usuwania przeszkód lotniczych;
15) publikacji informacji lotniskowych w Zintegrowanym Pakiecie Informacji Lotniczych.
3. Zarządzający lotniskiem użytku niepublicznego powinien, w szczególności, określić i wdrożyć procedury, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 13–15, oraz zapewnić zabezpieczenie ratowniczo-gaśnicze lotniska.
4. Prezes, w przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa użytkowania lotniska, może nakazać zarządzającemu lotniskiem użytku niepublicznego określenie i wdrożenie procedur innych niż określone w ust. 3.
Rozdział 6
Wymagania techniczne i eksploatacyjne
§ 16.[Stosowanie przepisów rozporządzenia] Przepisy niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem § 17, określają wymagania techniczne dla lotnisk nieobjętych wymaganiami załącznika 14.
§ 17.[Ogrodzenie lotniska] [4] 1. Port lotniczy powinien być ogrodzony.
2. Ogrodzenie portu lotniczego powinno spełniać następujące wymagania techniczne:
1) ogrodzenie powinno być wykonane z metalowych paneli drucianych, siatkowych lub rozciągniętych metalowych siatek drucianych, o grubości drutu nie mniejszej niż 2,5 mm, których minimalna wysokość powinna być nie mniejsza niż 180 cm, nie wliczając w to umieszczonej nad nim zwyżki wykonanej z minimum trzech rzędów drutu kolczastego lub drutu ostrzowego, zamocowanego na stelażach w kształcie litery „V”, lub uformowanego w walec wykonany z minimum jednego drutu kolczastego lub drutu ostrzowego; elementy ogrodzenia mogą być również wykonane z innego niż metalowe tworzywa, którego odporność na przecinanie, zginanie, rozrywanie i łamanie jest co najmniej taka sama jak ich metalowych odpowiedników;
2) całkowita wysokość ogrodzenia, liczona od powierzchni gruntu, powinna wynosić w każdym jego punkcie minimum 2,44 m, włącznie ze zwyżkami z drutu kolczastego lub drutu ostrzowego;
3) odległość pomiędzy górną krawędzią metalowego panelu drucianego, siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej oraz dolną krawędzią zwyżki z drutu kolczastego lub drutu ostrzowego powinna wynosić maksymalnie 20 cm;
4) dolna krawędź metalowego panelu drucianego, siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej powinna być trwale zamocowana w podłożu, poprzez jej zabetonowanie lub inne trwałe osadzenie w gruncie, bądź osadzona w podmurówce;
5) w przypadku osadzenia ogrodzenia nad podmurówką całkowita wysokość prześwitu pomiędzy gruntem lub podmurówką i dolną krawędzią metalowego panelu drucianego lub siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej wynosić może maksymalnie 20 cm;
6) całkowita wysokość i konstrukcja bram wjazdowych i furt osobowych powinna spełniać wymagania określone w pkt 1–3, z uwzględnieniem zapewnienia ich funkcjonalności;
7) przebieg ogrodzenia, w celu zapewnienia jego optymalnego monitorowania i maksymalnego ograniczenia obszarów niemożliwych do obserwowania podczas patrolowania ogrodzenia, powinien być wytyczony w miarę możliwości po liniach prostych;
8) wokół ogrodzenia powinna być zapewniona całkowicie wolna przestrzeń o szerokości minimum 3 m po jego obu stronach – w celu zapewnienia możliwości jego skutecznego obserwowania i patrolowania;
9) wokół ogrodzenia powinny być umieszczone w odstępach 30 m prostokątne tablice informacyjne, o wymiarach 300 na 600 mm, koloru białego z czerwoną obwolutą, wykonane z tworzywa sztucznego lub aluminium, zawierające napis o treści: „TEREN LOTNISKA – WSTĘP SUROWO WZBRONIONY!”; grubość liter, wysokość i odstępy pomiędzy wierszami powinny wynosić odpowiednio: 8 mm, 60 mm i 40 mm;
10) wokół ogrodzenia, po jego wewnętrznej stronie, powinna być poprowadzona droga patrolowa, pozwalająca na systematyczne dokonywanie jego oglądu z pojazdu samochodowego.
3. W przypadku portów lotniczych spełniających kryteria określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1254/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiającym kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcia alternatywnych środków w zakresie ochrony (Dz. Urz. UE L 338 z 19.12.2009, str. 17) odstępstwa od wymagań, o których mowa w ust. 2, udziela się w trybie § 122 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2007 r. w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego realizującego zasady ochrony lotnictwa (Dz. U. Nr 116, poz. 803 oraz z 2009 r. Nr 94, poz. 769 i Nr 123, poz. 1020).
4. W przypadku gdy ukształtowanie terenu nie pozwala na zastosowanie ogrodzenia o wymaganiach określonych w ust. 2, zarządzający lotniskiem, w programie ochrony lotniska i instrukcji operacyjnej lotniska, określa sposób zabezpieczenia terenu portu lotniczego.
§ 18.[Stosowanie przepisów dotyczących lotnisk bez nawierzchni sztucznej] Na lotniskach, z drogą startową o nawierzchni sztucznej, do obszarów bez nawierzchni sztucznej, przeznaczonych do wykonywania operacji lotniczych – stosuje się przepisy dotyczące lotnisk bez nawierzchni sztucznej.
§ 19.[Wyznaczenie pasa startowego na lotnisku bez nawierzchni sztucznej] W granicach lotniska bez nawierzchni sztucznej wyznacza się co najmniej jeden prostokątny pas startowy.
§ 20.[Lotnisko bez nawierzchni sztucznej z kilkoma pasami startowymi] Na lotnisku bez nawierzchni sztucznej z kilkoma pasami startowymi zarządzający lotniskiem wyznacza główny pas startowy – najdłuższy lub najczęściej użytkowany.
§ 21.[Kształt i wymiary pola wzlotów] 1. Kształt i wymiary pola wzlotów powinny zapewnić bezpieczne starty i lądowania statków powietrznych, w miarę możliwości z różnych kierunków, uwzględniając przy tym, w szczególności, dominujące wiatry, topografię terenu w otoczeniu lotniska oraz rodzaje statków powietrznych wykonujących na tym lotnisku operacje lotnicze.
2. W przypadku jednego pasa startowego jego granice stanowią granice pola wzlotów.
§ 22.[Lotnisko bez nawierzchni sztucznej] 1. Na lotnisku bez nawierzchni sztucznej mogą być stosowane nawierzchnie sztuczne na innych niż drogi startowe częściach pola naziemnego ruchu lotniczego, w szczególności na przeddworcowych i przedhangarowych płytach postojowych.
2. Dla lotniska bez nawierzchni sztucznej nie określa się litery kodu referencyjnego lotniska w przypadku braku dróg kołowania i płyt postojowych o nawierzchni sztucznej. Cyfrę kodu referencyjnego lotniska określa się dla głównego pasa startowego.
§ 23.[Długość pasa startowego] 1. Długość pasa startowego powinna być równa co najmniej długości:
1) zapewniającej wyhamowanie prędkości statku powietrznego podczas lądowania aż do jego zatrzymania się, przy założeniu przelotu nad początkiem pasa startowego, na wysokości co najmniej 10 m i nad jakimikolwiek obiektami budowlanymi lub naturalnymi, usytuowanymi w strefie podejścia, na wysokości co najmniej 15 m albo
2) zapewniającej przelot co najmniej 10 m nad końcem pasa startowego i co najmniej 15 m nad jakimikolwiek obiektami budowlanymi lub naturalnymi, usytuowanymi w strefie wznoszenia
– zależnie od tego, która z tych długości jest większa.
2. Wymagania określone w ust. 1 pkt 2 powinny być zapewnione dla zespołu samolotu holującego i statku powietrznego holowanego.
§ 24.[Ukształtowanie podłużne pasa startowego] 1. Ukształtowanie podłużne pasa startowego powinno być takie, aby z każdego punktu położonego na wysokości 2 m nad powierzchnią pasa widoczny był inny dowolny punkt położony na wysokości 2 m nad powierzchnią pasa startowego, odległy nie mniej niż o pół długości tego pasa.
2. W przypadku przecinających się pasów startowych wymagane jest uproszczenie granicy pola wzlotów i jednoczesne jego powiększenie poprzez łączenie czołowych krawędzi pasów, zapewniające pośrednie kierunki lądowań i startów, między kierunkami linii środkowych pasów startowych.
3. Zastosowanie powiększenia, o którym mowa w ust. 2, uwarunkowane jest powierzchniami podejścia wolnymi od przeszkód lotniczych na kierunkach pośrednich oraz właściwym przygotowaniem powiększonej w ten sposób powierzchni pola wzlotów.
§ 25.[Linia środkowa pasa startowego] 1. Różnica między najwyżej a najniżej położonymi punktami linii środkowej pasa startowego nie powinna przekraczać dla lotnisk krajowych:
1) 1,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2) 2,5 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
2. Miejscowe nachylenie linii środkowej pasa startowego nie powinno przekraczać dla lotnisk krajowych:
1) 2,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2) 3 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
3. Zmiany nachyleń linii środkowej pasa startowego powinny być łagodne, o minimalnym promieniu krzywizny dla lotnisk krajowych:
1) 10 000 m dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2) 5000 m dla kodu referencyjnego 1 i 2.
4. Odległości między załamaniami sąsiednich prostych profilu niwelety linii środkowej pasa startowego powinny być nie mniejsze niż 40 m.
§ 26.[Szerokość pasa startowego] Szerokość pasa startowego nie powinna być mniejsza niż:
1) 120 m dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2) 80 m dla kodu referencyjnego 2;
3) 50 m dla kodu referencyjnego 1.
§ 27.[Ukształtowanie powierzchni pasa startowego] 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, profil poprzeczny pasa startowego powinien być wypukły dwukierunkowy – symetryczny lub jednokierunkowy.
2. Wyjątkowo dopuszcza się profil poziomy lub wklęsły w przypadku gruntu gliniasto-piaszczystego z przewagą frakcji piaskowej zapewniającego znaczny stopień przepuszczalności wody.
3. Ukształtowanie powierzchni pasa startowego powinno ułatwiać możliwie szybkie odprowadzanie wód opadowych z nawierzchni, z uwzględnieniem rzeźby terenu, rodzaju gruntu, poziomu wód gruntowych, jak również skrzyżowania z innym pasem startowym.
4. W przypadkach nadmiernego nawilgocenia gruntu na całym lub na części pasa startowego powinno się stosować drenaż rolniczy, rowy przechwytujące wodę z wyżej położonych terenów poza zabezpieczeniem pola wzlotów lub oba rozwiązania jednocześnie.
5. Powierzchnia pola wzlotów powinna być równa, pozbawiona lokalnych wyniosłości, zagłębień, kolein, kamieni i wszelkich innych przedmiotów.
§ 28.[Powierzchna pasa startowego] 1. Nachylenie poprzeczne powierzchni pasa startowego nie powinno być większe niż:
1) 2,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2) 3 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
2. Nachylenie poprzeczne powierzchni pasa startowego, o którym mowa w ust. 1, nie powinno być mniejsze niż:
1) 0,5 % w przypadkach określonych w § 27 ust. 2;
2) 1 % w przypadkach określonych w § 27 ust. 1.
3. Zmiany nachyleń profilu poprzecznego pasa startowego powinny przebiegać łagodnie, z zastosowaniem krzywych o minimalnym promieniu 3000 m.
§ 29.[Nawierzchnia pola wzlotów] 1. Nawierzchnia pola wzlotów powinna charakteryzować się wytrzymałością wystarczającą dla przyjmowania obciążeń od statków powietrznych, z uwzględnieniem obciążeń na jednostkę powierzchni i częstotliwości obciążeń.
2. Doraźnie, przy małej liczbie operacji lotniczych, dopuszcza się gruntową nawierzchnię pola wzlotów o tak dobranym składzie granulometrycznym, ażeby wykazywała wymaganą nośność i aby chroniła przed powstawaniem zastoisk wody, błota i kurzu, które mogłyby grozić uszkodzeniem statku powietrznego.
§ 30.[Zadarnienie pola wzlotów] 1. Z zastrzeżeniem § 29 ust. 2, nawierzchnia pola wzlotów powinna być w całości jednolicie zadarniona roślinami tworzącymi mocny system korzeniowy.
2. Dobór gatunków roślin oraz zagęszczenie ich pędów na jednostkę powierzchni powinny być dobrane odpowiednio dla lokalnych warunków klimatycznych i gruntowo-wodnych.
3. Szczególnie wysoka jakość nawierzchni darniowych powinna być zapewniona w miejscach postoju statków powietrznych i w bliskości nawierzchni sztucznych, na których znajdują się statki powietrzne z pracującymi silnikami.
§ 31.[Części pola naziemnego ruchu lotniczego] Części pola naziemnego ruchu lotniczego, inne niż pole wzlotów, powinny być tak urządzone, aby zapewniały bezpieczne kołowanie statków powietrznych z własnym napędem lub holowanych i aby te statki nie powodowały uszkodzeń ani uciążliwości dla innych statków powietrznych.
§ 32.[Granica pola wzlotów] 1. Granica pola wzlotów lotniska bez nawierzchni sztucznej powinna być oznaczona za pomocą znaków granicznych, zapewniających jej identyfikację z powietrza oraz z kabiny statku powietrznego i wykonywanie operacji lotniczych bez obawy niezamierzonego wykołowania poza granicę pola wzlotów.
2. Znaki graniczne powinny być rozmieszczone na granicy pola wzlotów lub na zewnątrz w odległości do 3 m od niej.
3. Odległości między znakami granicznymi powinny być, w miarę możliwości, jednakowe, nieprzekraczające 100 m, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
4. Wzdłuż poprzecznej granicy pasa startowego powinny być umieszczone co najmniej 3 znaki graniczne, wliczając znaki narożne.
5. W przypadku kilku pasów startowych znaki graniczne powinny być umieszczone również we wszystkich miejscach załamań granicy pola wzlotów.
6. Znak graniczny powinien mieć kształt daszkowaty, o wymiarach u podstawy co najmniej 1 m na 3 m i wysokości 0,5 m, oraz kolor biały lub pomarańczowy albo kombinacje tych kolorów dla uzyskania największego kontrastu z tłem.
7. W przypadku bardzo niskiego pokrycia roślinnego dopuszcza się stosowanie płaskich znaków poziomych umieszczonych na poziomie terenu o wymiarach co najmniej 1 m na 3 m, koloru białego lub innego zapewniającego jak największy kontrast z tłem.
8. W przypadku stałego użytkowania lotniska bez nawierzchni sztucznej, w porze nocnej, światła graniczne powinny być umieszczone najbliżej dziennych znaków granicznych, z zastrzeżeniem ust. 9.
9. W przypadku okazjonalnego użytkowania lotniska bez nawierzchni sztucznej w porze nocnej układ lamp przenośnych, wyznaczających bezpieczny obszar startów i lądowań, zarządzający lotniskiem określa w instrukcji operacyjnej lotniska.
§ 33.[Granica pola wzlotów i granica zabezpieczenia pola wzlotów] 1. Poza granicą pola wzlotów powinno być zapewnione zabezpieczenie pola, od którego wyprowadza się powierzchnie wyznaczające dopuszczalne wysokości obiektów budowlanych i naturalnych, określone w przepisach techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych.
2. Odległości między granicą pola wzlotów a granicą zabezpieczenia pola wzlotów powinny wynosić co najmniej:
1) na kierunkach możliwych podejść:
a) dla kodu referencyjnego 3 i 4 – 60 m,
b) dla kodu referencyjnego 1 i 2 – 30 m;
2) na innych kierunkach:
a) dla kodu referencyjnego 3 i 4 – 15 m,
b) dla kodu referencyjnego 1 i 2 – 10 m.
3. Zabezpieczenie pola wzlotów powinno mieć powierzchnię uporządkowaną, o nachyleniu nieprzekraczającym 5 %, bez nagłych różnic poziomów, zapewniającą ochronę statku powietrznego przed uszkodzeniem w przypadku jego skołowania poza granicę pola wzlotów.
§ 34.[Nawierzchnia darniowa pola wzlotów] Nawierzchnia darniowa pola wzlotów powinna być utrzymywana tak, aby wykazywała możliwie jednakową nośność na całej powierzchni, była odporna na tworzenie się kolein głębszych niż 5 cm, o trawostanie równomiernym, o mocnym i gęstym systemie korzeniowym, o wysokości trawy do 15 cm i długim okresie żywotności.
§ 35.[Zmniejszenie liczby pasów startowych] 1. Dopuszcza się zmniejszenie liczby pasów startowych na lotnisku bez nawierzchni sztucznej w związku z zaistnieniem okoliczności uniemożliwiających ich bezpieczne użytkowanie
2. Obszary wyznaczonych do użytkowania pasów startowych, o których mowa w ust. 1, powinny być oznaczone zgodnie z przepisami § 32.
Rozdział 7
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 36.[Obowiązki zarządzającego lotniskiem zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia] 1. Zarządzający lotniskiem zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia obowiązany jest do uzupełnienia:
1) części dokumentacyjnej rejestru – przed upływem 1 roku,
2) części kartograficznej – przed upływem 3 lat – od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
2. Niezastosowanie się do postanowień ust. 1 pkt 1 i 2 spowoduje wykreślenie lotniska z rejestru.
§ 37.[Wyłączenie stosowania wymagań technicznych] Wymagań technicznych nie stosuje się do lotnisk bez nawierzchni sztucznej, zarejestrowanych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 38.
§ 38.[Obowiązek dostosowania lotniska do wymagań] 1. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego, zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, powinien dostosować lotnisko do wymagań określonych w § 17 ust. 1 i ust. 2:
1) pkt 1–8 – w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
2) pkt 9 – w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
3) pkt 10 – w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
2. Zarządzający lotniskiem użytku niepublicznego, zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, powinien dostosować lotnisko do wymagań określonych w § 17 ust. 1 i ust. 2:
1) pkt 1–8 – w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
2) pkt 9 – w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
3) pkt 10 – w terminie 48 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
3. Przepis § 17 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§ 39.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Komunikacji z dnia 15 września 1964 r. w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 37, poz. 237, z 1998 r. Nr 130, poz. 859 oraz z 1999 r. Nr 21, poz. 192).
§ 40.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem rozdziału 6, który wchodzi w życie z dniem 17 listopada 2004 r.
|
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535, Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1002.
3) Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1963 r. Nr 24, poz. 137 i 138, z 1969 r. Nr 27, poz. 210 i 211, z 1976 r. Nr 21, poz. 130 i 131, Nr 32, poz. 188 i 189 i Nr 39, poz. 227 i 228, z 1984 r. Nr 39, poz. 199 i 200, z 2000 r. Nr 39, poz. 446 i 447, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 i 528 oraz z 2003 r. Nr 78, poz. 700 i 701.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 17, poz. 155 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 30 kwietnia 2004 r. (poz. 1273)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
Załącznik nr 4
Tabela nr 1. Kategorie ochrony przeciwpożarowej lotnisk dla samolotów
| Kategoria ochrony przeciwpożarowej lotniska | Całkowita długość samolotu | Maksymalna szerokość kadłuba [w metrach] |
| 1 | 2 | 3 |
| 1 | do długości mniejszej niż 9 m | 2 |
| 2 | od 9 m do długości mniejszej niż 12 m | 2 |
| 3 | od 12 m do długości mniejszej niż 18 m | 3 |
| 4 | od 18 m do długości mniejszej niż 24 m | 4 |
| 5 | od 24 m do długości mniejszej niż 28 m | 4 |
| 6 | od 28 m do długości mniejszej niż 39 m | 5 |
| 7 | od 39 m do długości mniejszej niż 49 m | 5 |
| 8 | od 49 m do długości mniejszej niż 61 m | 7 |
| 9 | od 61 m do długości mniejszej niż 76 m | 7 |
| 10 | od 76 m do długości mniejszej niż 90 m | 8 |
Tabela nr 2. Kategorie ochrony przeciwpożarowej lotnisk dla śmigłowców
| Kategoria ochrony przeciwpożarowej lotniska | Całkowita długość śmigłowca1) |
| 1 | 2 |
| H1 | do długości mniejszej niż 15 m |
| H2 | od 15 m do długości mniejszej niż 24 m |
| H3 | od 24 m do długości mniejszej niż 35 m |
|
|
1) Długość śmigłowca, włączając belkę ogonową oraz wirniki.
[1] § 4 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych (Dz.U. Nr 169, poz. 1140). Zmiana weszła w życie 29 września 2010 r.
[2] § 4 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych (Dz.U. Nr 169, poz. 1140). Zmiana weszła w życie 29 września 2010 r.
[3] § 4 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych (Dz.U. Nr 169, poz. 1140). Zmiana weszła w życie 29 września 2010 r.
[4] § 17 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 sierpnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych (Dz.U. Nr 169, poz. 1140). Zmiana weszła w życie 29 września 2010 r.
