§ 2.[Nadanie przydziałów mobilizacyjnych] 1. Przydziały mobilizacyjne nadaje się żołnierzom rezerwy, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

1) [1] posiadają odpowiednie wyszkolenie wojskowe albo kwalifikacje odpowiadające określonej specjalności (funkcji) wojskowej;

2) posiadają odpowiedni stan zdrowia;

3) nie zamieszkują stale za granicą;

4) zamieszkują możliwie blisko miejsca dyslokacji jednostki wojskowej, do której mają być powołani w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

2. [2] Przydziały mobilizacyjne nadaje się w pierwszej kolejności żołnierzom z nadanymi przydziałami kryzysowymi, żołnierzom rezerwy najmłodszym wiekiem posiadającym najwyższe klasy kwalifikacyjne specjalistów wojskowych, zamieszkałym najbliżej miejsca dyslokacji jednostki wojskowej, do której mogą być powołani w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, oraz ochotnikom.

3. Żołnierzom rezerwy, którzy nie odbywali czynnej służby wojskowej, nadaje się przydziały mobilizacyjne po odbyciu przez nich co najmniej krótkotrwałych ćwiczeń wojskowych i złożeniu przysięgi wojskowej.

4. Nie nadaje się przydziałów mobilizacyjnych:

1) [3] żołnierzom rezerwy, o których mowa w art. 100 ust. 3 pkt 2 i 3;

2) osobom, o których mowa w art. 116 ust. 1

– ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „ustawą".

§ 3.[Nadanie pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych] Pracownicze przydziały mobilizacyjne nadaje się osobom posiadającym kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowisk pracowniczych, określonych w etacie jednostki wojskowej i występujących w czasie wojny, jeżeli: [4]

1) w przypadku żołnierzy rezerwy – nie przewiduje się ich powołania do czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

2) [5] w przypadku pracowników – zajmują stanowiska, na których wymagane są kwalifikacje takie same lub podobne jak na stanowiskach pracowniczych określonych w etacie jednostki wojskowej i występujących w czasie wojny;

3) w przypadku osób niebędących pracownikami – zamieszkują w pobliżu miejsca dyslokacji tej jednostki wojskowej.

§ 6.[Okres, na który nadawane są przydziały] 1. [6] Żołnierze rezerwy mogą mieć nadane przydziały mobilizacyjne przez łączny okres nie dłuższy niż:

1) dla szeregowych – 15 lat;

2) dla podoficerów i oficerów – 20 lat.

1a. [7] Przepis ust. 1 nie dotyczy żołnierzy rezerwy, którzy wyrazili zgodę na zachowanie tego przydziału, lecz nie dłużej niż do osiągnięcia górnej granicy wieku, o którym mowa w art. 58 ust. 1 ustawy.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wojskowy komendant uzupełnień nie ma możliwości nadania przydziałów mobilizacyjnych innym żołnierzom rezerwy.

§ 7.[Ustalenie potrzeb jednostki wojskowej w zakresie przeznaczania osób na stanowiska pracownicze] [8] Czynności mające na celu ustalenie potrzeb jednostki wojskowej w zakresie przeznaczenia osób na stanowiska pracownicze, określone w etacie jednostki wojskowej i występujące w czasie wojny, realizują dowódcy tych jednostek wojskowych.

§ 8.[Zapotrzebowanie] 1. Nadanie pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych następuje po uprzednim złożeniu przez dowódcę jednostki wojskowej, o którym mowa w § 7, zapotrzebowania w zakresie pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych, zwanego dalej „zapotrzebowaniem", do właściwego ze względu na siedzibę jednostki wojskowej wojskowego komendanta uzupełnień.

2. W zapotrzebowaniu ujmuje się:

1) [9] wykaz stanowisk określonych w etacie jednostki wojskowej i występujących w czasie wojny, z uwzględnieniem kwalifikacji i umiejętności wymaganych do ich zajmowania;

2) wykaz pracowników zatrudnionych w jednostce wojskowej, którym proponuje się nadać pracownicze przydziały mobilizacyjne na stanowiska wymienione w wykazie, o którym mowa w pkt 1;

3) wykaz pozostałych pracowników zatrudnionych w jednostce wojskowej;

4) dane identyfikacyjne pracowników, o których mowa w pkt 2 i 3, a w szczególności imię (imiona), nazwisko i imię ojca, numer ewidencyjny PESEL, adres zamieszkania, zajmowane stanowisko, wykształcenie oraz kwalifikacje zawodowe i inne umiejętności.

§ 9.[Przydziały nadawane przez wojskowego komendanta uzupełnień] 1. [11] Wojskowy komendant uzupełnień, po konsultacjach z zainteresowanymi dowódcami jednostek wojskowych, na podstawie zapotrzebowań nadaje pracownikom, o których mowa w:

1) § 8 ust. 2 pkt 2, pracownicze przydziały mobilizacyjne na stanowiska pracownicze określone w etacie jednostki wojskowej, w której są zatrudnieni i występujące w czasie wojny;

2) § 8 ust. 2 pkt 3, jeżeli zachodzi taka potrzeba, pracownicze przydziały mobilizacyjne na stanowiska pracownicze określone w etacie jednostki wojskowej innej niż jednostka wojskowa, w której są zatrudnieni i występujące w czasie wojny.

2. Jeżeli zachodzi potrzeba nadania pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych osobom innym niż wskazane w § 8 ust. 2 pkt 2 i 3, wojskowy komendant uzupełnień może zwrócić się do kierowników powiatowych urzędów pracy oraz pracodawców o wskazanie osób spełniających warunki do nadania pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wojskowy komendant uzupełnień, w oparciu o uzyskane dane oraz dane zawarte w ewidencji wojskowej, po konsultacjach z zainteresowanym dowódcą jednostki wojskowej, nadaje wytypowanym osobom pracownicze przydziały mobilizacyjne.

4. Fakt nadania pracowniczego przydziału mobilizacyjnego wojskowy komendant uzupełnień odnotowuje w ewidencji wojskowej komendy uzupełnień, a właściwy dowódca jednostki wojskowej stwierdza w rozkazie dziennym podległej mu jednostki.

§ 10.[Karta mobilizacyjna] 1. Doręczenie karty mobilizacyjnej następuje za potwierdzeniem odbioru, poprzez złożenie własnoręcznego podpisu przez osobę, której wydano tę kartę, na egzemplarzu karty mobilizacyjnej przeznaczonym dla wojskowego komendanta uzupełnień.

1a. [12] W przypadku nadania przydziału mobilizacyjnego żołnierzowi rezerwy po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 59b ust. 7 ustawy, wojskowy komendant uzupełnień doręcza kartę mobilizacyjną żołnierzowi rezerwy jednocześnie z kartą przydziału kryzysowego.

2. Karty mobilizacyjne stanowią druk ścisłego zarachowania.

3. Doręczenie kart mobilizacyjnych żołnierzom rezerwy, odbywającym ćwiczenia wojskowe, oraz pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych, w miejscu pracy, może nastąpić za pośrednictwem właściwego dowódcy jednostki wojskowej.

4. W celu doręczenia kart mobilizacyjnych osobom, o których mowa w ust. 3, wojskowy komendant uzupełnień przekazuje, za pokwitowaniem, dowódcy jednostki wojskowej po dwa egzemplarze wypełnionych kart mobilizacyjnych.

5. W pokwitowaniu, o którym mowa w ust. 4, ujmuje się liczbę kart mobilizacyjnych oraz ich serie i numery.

6. Po doręczeniu kart mobilizacyjnych osobom, o których mowa w ust. 3, dowódca jednostki wojskowej zwraca egzemplarze kart mobilizacyjnych przeznaczone dla wojskowego komendanta uzupełnień, na których żołnierze rezerwy lub pracownicy potwierdzili ich odbiór.

7. Karty mobilizacyjne, które nie zostały doręczone w sposób określony w ust. 3–6, dowódca jednostki wojskowej zwraca niezwłocznie wojskowemu komendantowi uzupełnień.

§ 11.[Unieważnienie przydziałów mobilizacyjnych] 1. Unieważnienia przydziałów mobilizacyjnych dokonuje się w przypadku:

1) osiągnięcia przez żołnierza górnej granicy wieku, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy;

2) upływu czasu, o którym mowa w § 6 ust. 1; przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio;

3) zgonu żołnierza rezerwy;

4) utraty przez żołnierza rezerwy obywatelstwa polskiego;

5) uznania żołnierza rezerwy za trwale niezdolnego do czynnej służby wojskowej pełnionej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

6) zwolnienia, w drodze reklamowania, żołnierza rezerwy od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

7) powołania żołnierza rezerwy do zawodowej, kandydackiej lub okresowej służby wojskowej;

8) stwierdzenia nieprzydatności żołnierza rezerwy na określonym stanowisku służbowym lub do pełnienia określonej funkcji wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

9) [13] skreślenia stanowiska służbowego lub funkcji wojskowej w etacie jednostki wojskowej i występującego w czasie wojny;

10) wyjazdu żołnierza rezerwy na stałe za granicę;

11) zaistnienia możliwości uzupełnienia jednostki wojskowej żołnierzami rezerwy o wyższych kwalifikacjach lub predyspozycjach do zajmowania określonego stanowiska służbowego lub pełnienia określonej funkcji wojskowej;

12) [14] skazania żołnierza rezerwy prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

2. Wojskowy komendant uzupełnień, z urzędu lub na wniosek dowódcy jednostki wojskowej albo żołnierza rezerwy, może w uzasadnionych przypadkach, innych niż wymienione w ust. 1, unieważnić przydział mobilizacyjny, jeżeli nie narusza to możliwości mobilizacyjnych jednostki wojskowej.

§ 13.[Unieważnienie pracowniczego przydziału mobilizacyjnego] 1. Pracowniczy przydział mobilizacyjny podlega unieważnieniu, jeżeli osoba, której nadano ten przydział:

1) jest żołnierzem rezerwy i otrzymała przydział mobilizacyjny;

2) została powołana do czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem ćwiczeń wojskowych;

3) utraciła obywatelstwo polskie;

4) wyjechała na stałe za granicę;

5) spełnia przesłanki, o których mowa w art. 59a ust. 3 pkt 2 i pkt 4–8 ustawy;

6) [15] została skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

2. Wojskowy komendant uzupełnień, z urzędu lub na wniosek dowódcy jednostki wojskowej albo osoby, której nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny, może w uzasadnionych przypadkach, innych niż wymienione w ust. 1, unieważnić pracowniczy przydział mobilizacyjny, jeżeli nie narusza to możliwości mobilizacyjnych jednostki wojskowej.

3. Unieważnienia pracowniczego przydziału mobilizacyjnego dokonuje wojskowy komendant uzupełnień z urzędu lub na wniosek właściwego dowódcy jednostki wojskowej.

4. Po unieważnieniu pracowniczego przydziału mobilizacyjnego wojskowy komendant uzupełnień:

1) niezwłocznie zawiadamia właściwego dowódcę jednostki wojskowej;

2) odbiera od osoby, której unieważniono pracowniczy przydział mobilizacyjny, kartę mobilizacyjną i niszczy ją protokolarnie oraz dokonuje odpowiednich adnotacji w ewidencji wojskowej.

5. Dowódca jednostki wojskowej po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, stwierdza w rozkazie dziennym jednostki wojskowej fakt unieważnienia pracowniczego przydziału mobilizacyjnego oraz dokonuje odpowiednich adnotacji w ewidencji wojskowej prowadzonej w podległej mu jednostce.

6. Odebranie karty mobilizacyjnej następuje w trybie art. 52 ustawy. W przypadku żołnierzy rezerwy odbywających ćwiczenia wojskowe oraz pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych odebrania kart mobilizacyjnych może dokonać właściwy dowódca jednostki wojskowej, który przekazuje je niezwłocznie wojskowemu komendantowi uzupełnień.

§ 14.[Wzory] Ustala się wzór:

1) karty mobilizacyjnej, określony w załączniku nr 1 [16] do rozporządzenia, która jest dokumentem wydawanym w czasie pokoju, stwierdzającym przydział mobilizacyjny żołnierza rezerwy do określonej jednostki wojskowej, na podstawie której żołnierz rezerwy jest obowiązany stawić się do czynnej służby wojskowej w terminie w niej określonym, w razie ogłoszenia mobilizacji lub wybuchu wojny;

2) karty mobilizacyjnej, określony w załączniku nr 2 [17] do rozporządzenia, która jest dokumentem wydawanym w czasie pokoju, stwierdzającym przydział mobilizacyjny żołnierza rezerwy, polegający na przeznaczeniu tego żołnierza do powołania do czynnej służby wojskowej za pomocą karty powołania lub w drodze obwieszczenia w początkowym okresie po ogłoszeniu mobilizacji lub wybuchu wojny;

3) karty mobilizacyjnej, określony w załączniku nr 3 [18] do rozporządzenia, która jest dokumentem stwierdzającym pracowniczy przydział mobilizacyjny, wydawanym w czasie pokoju pracownikowi lub osobie niebędącej pracownikiem, przeznaczonym do pracy w jednostce wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji lub w czasie wojny.