Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 189, poz. 1850) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania pomocy publicznej, zwanej dalej „pomocą”, przeznaczonej na inwestycje w zakresie ochrony środowiska, związane z odnawialnymi źródłami energii, udzielanej na podstawie art. 405 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.¹⁾).

§ 3.1. Pomoc w zakresie odnawialnych źródeł energii może być udzielana na realizację nowej inwestycji, z zastrzeżeniem § 6.

2. Za nową inwestycję uznaje się inwestycję związaną z utworzeniem, rozbudową lub nabyciem przedsiębiorstwa, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji, produktu albo procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług.

3. Za nową inwestycję nie uznaje się inwestycji prowadzącej jedynie do odtworzenia zdolności produkcyjnych.

4. Przepisy rozporządzenia nie odnoszą się do nowych inwestycji realizowanych w sektorach transportu, hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla kamiennego i brunatnego, budownictwa okrętowego i włókien syntetycznych oraz rybołówstwa, jak również w działalności rolniczej obejmującej produkty, o których mowa w Załączniku 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. Urz. WE C 325 z 24.12.2002).

5. Przepisy rozporządzenia nie odnoszą się do nowych inwestycji, w przypadku których wielkość zamierzonej pomocy przekracza równowartość:

1) 22 500 000 euro - dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 30 000 000 euro - dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 37 500 000 euro - dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

6. Podregiony, o których mowa w ust. 5, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.²⁾).

7. Wniosek o udzielenie pomocy na nową inwestycję składa się przed rozpoczęciem inwestycji.

8. W umowie stanowiącej podstawę udzielenia pomocy przedsiębiorca zobowiązuje się do zapewnienia użytkowania nowej inwestycji przez okres co najmniej pięciu lat od dnia jej przekazania do użytkowania.

§ 4.Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą udzielaną na realizację nowej inwestycji zalicza się koszty ponoszone bezpośrednio na:

1) prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje, projekty techniczne, raport oddziaływania na środowisko i inwentaryzację powykonawczą;

2) nabycie gruntu i przygotowanie placu budowy;

3) nabycie lub wykonanie budowli i budynków;

4) nabycie maszyn i urządzeń, wraz z kosztami transportu, załadunku i wyładunku;

5) roboty demontażowe, budowlano-montażowe oraz związane z instalacją i uruchomieniem urządzeń oraz całego obiektu;

6) obiekty i infrastrukturę związane z inwestycją, w tym zaopatrzenie w wodę, energię elektryczną, ciepło, gaz oraz przyłączenie do systemu odprowadzania ścieków, ogrodzenie, oświetlenie, zagospodarowanie terenu, urządzenia automatyki i sterowania, aparaturę kontrolno-pomiarową, zaplecze techniczne i laboratoryjne;

7) nabycie wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji, nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w przedsiębiorstwie, które otrzymało pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

d) będą stanowić majątek przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc, i pozostaną w nim przez co najmniej pięć lat;

8) usługi niezbędne do realizacji inwestycji, w tym nadzór i badania potwierdzające osiągnięcie efektu ekologicznego.

§ 5.1. Wielkość pomocy udzielanej w związku z realizacją nowej inwestycji, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać:

1) 30 % - dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % - dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % - dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

2. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie, o którym mowa w § 3 ust. 6.

3. W przypadku wsparcia dużego projektu inwestycyjnego, maksymalną wielkość pomocy ustala się zgodnie ze wzorem:

I = R x (50 000 000 euro + 0,5 x B + 0,34 x C),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

I - dopuszczalną wielkość pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego,

R - wielkość pomocy określoną w ust. 1 - w zależności od obszaru, na którym ma być zlokalizowana inwestycja,

B - wielkość kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą powyżej 50 000 000 euro nieprzekraczającą 100 000 000 euro,

C - wielkość kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą 100 000 000 euro.

4. Za duży projekt inwestycyjny uznaje się projekt nowej inwestycji, której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 000 000 euro, przy czym:

1) koszty te obejmują wydatki na środki trwałe, ponoszone w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących dany projekt inwestycyjny, i

2) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności produkcji konkretnego produktu lub różnych produktów, o ile są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców.

5. W przypadku udzielania pomocy przedsiębiorcom w sektorze motoryzacyjnym maksymalna wielkość pomocy wynosi 30 % wielkości dla danego obszaru, określonej w ust. 1, jeżeli kwota planowanej pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza równowartość 5 000 000 euro.

6. Mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy mogą uzyskać dodatkową pomoc, której wielkość liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą nie może przekraczać 15 %.

7. Za mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę uznaje się mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 2, str. 141, z późn. zm.).

8. Warunkiem udzielenia pomocy na nową inwestycję jest pokrycie przez przedsiębiorcę, ze środków własnych, co najmniej 25 % kosztów inwestycji.

9. Przez środki własne należy rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w ramach udzielonej mu pomocy.

§ 6.1. Pomoc na realizację inwestycji, która nie jest nową inwestycją, może być przeznaczona na modernizację infrastruktury związanej z odnawialnymi źródłami energii.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy inwestycji realizowanych w zakresie działalności rolniczej obejmującej produkty, o których mowa w Załączniku 1 do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

§ 7.1. Koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą, o której mowa w § 6, są równe nadwyżce kosztów inwestycji związanej z wykorzystaniem energii odnawialnej w porównaniu do kosztów wybudowania źródła konwencjonalnego o porównywalnej mocy.

2. Koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą pomniejsza się o planowane w okresie pierwszych pięciu lat eksploatacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji:

1) dochody wynikające ze zwiększenia mocy produkcyjnych;

2) oszczędności w ponoszonych kosztach;

3) dochody z dodatkowej produkcji pomocniczej.

3. Wartość kosztów inwestycji oraz uzyskiwanych korzyści dyskontuje się na dzień udzielenia pomocy z zastosowaniem stopy dyskonta równej średniomiesięcznej stopie WIBOR dla 6-miesięcznych kredytów z miesiąca poprzedzającego miesiąc udzielenia pomocy.

§ 8.1. Wielkość pomocy, o której mowa w § 6, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać:

1) 50 % - dla inwestycji realizowanych w podregionach oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17, 22, 30 i 42;

2) 60 % - dla inwestycji realizowanych w pozostałych podregionach.

2. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie, o którym mowa w § 3 ust. 6.

3. Wielkość pomocy, o której mowa w ust. 1, podwyższa się dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców o 10 punktów procentowych.

4. Jeżeli producent energii będzie, w wyniku przeprowadzenia wspieranej inwestycji, jedynym zaopatrującym całą społeczność na wyodrębnionym obszarze w energię wytwarzaną ze źródeł odnawialnych, wielkość pomocy udzielanej w związku z inwestycją może zostać zwiększona do 60 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, wskazanych w § 7.

5. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności uzasadnionych znaczącym pozytywnym wpływem inwestycji na stan środowiska, wielkość pomocy udzielanej w związku z wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych może zostać zwiększona do 100 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, pod warunkiem że w odniesieniu do instalacji, do których będzie się odnosić ta pomoc, żadna inna pomoc nie zostanie udzielona.

§ 9.Pomoc, o której mowa w § 6, może być udzielana, jeżeli stanowi ona uzupełnienie środków własnych, o których mowa w § 5 ust. 9.

§ 10.1. Pomoc, o której mowa w § 3 ust. 1 oraz w § 6, podlega sumowaniu z inną pomocą udzielaną w związku z tą samą inwestycją, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

2. Całkowita pomoc udzielana przedsiębiorcy w związku z inwestycją, o której mowa w § 3, nie może przekroczyć wielkości pomocy określonej w § 5.

3. Całkowita pomoc udzielana przedsiębiorcy w związku z inwestycją, o której mowa w § 6, nie może przekroczyć wielkości pomocy określonej w rozporządzeniu dla tej inwestycji.

§ 10a.1. Pomoc dla przedsiębiorcy innego niż mikroprzedsiębiorca lub mały przedsiębiorca, znajdującego się w okresie restrukturyzacji przeprowadzanej z wykorzystaniem pomocy publicznej, podlega notyfikacji do Komisji Europejskiej jako pomoc indywidualna.

2. Pomoc nie podlega notyfikacji do Komisji Europejskiej jako pomoc indywidualna w przypadku, gdy przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1:

1) zamierza skorzystać lub korzysta z indywidualnej pomocy na restrukturyzację, jeżeli wraz z notyfikacją projektu pomocy indywidualnej na restrukturyzację informacja o pomocy została przekazana do Komisji Europejskiej;

2) korzysta z pomocy na restrukturyzację udzielanej na podstawie zatwierdzonego przez Komisję Europejską programu pomocowego.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, pomoc może być udzielona po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską pomocy indywidualnej na restrukturyzację.

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.