Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2005-10-15 do 2007-05-01
Wersja archiwalna od 2005-10-15 do 2007-05-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 27 kwietnia 2004 r.
w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakłady pracy chronionej
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2005 r., Nr 189, poz. 1591)
Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 189, poz. 1850) zarządza się, co następuje:
§ 1.[1] Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania przedsiębiorcom, w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.), prowadzącym zakłady pracy chronionej, pomocy, o której mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, oraz art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych”, w ramach pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001).
§ 2.Pomoc, o której mowa w § 1, zwana dalej „pomocą”, może być udzielana, jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w rozporządzeniu.
§ 3.Podstawą zakwalifikowania pomocy jako pomocy de minimis jest zaświadczenie wydane przez podmioty upoważnione na podstawie odrębnych przepisów.
§ 4.[2] Pomoc może być przeznaczona na finansowanie następujących rodzajów wydatków:
1) tworzenie, modernizację, remont i utrzymanie bazy:
a) rehabilitacyjnej, w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii,
b) socjalnej, w szczególności internatów, hoteli, stołówek,
c) wypoczynkowej;
2) przygotowanie stanowisk pracy, w szczególności na:
a) zakup i modernizację maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb wynikających z psychofizycznych możliwości osób niepełnosprawnych,
b) finansowanie robót budowlanych, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, dotyczących obiektów budowlanych ujętych w ewidencji bilansowej zakładu, mających na celu poprawę warunków pracy i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, proporcjonalnie do przewidywanej liczby stanowisk pracy osób niepełnosprawnych w tym obiekcie, pod warunkiem:
- utrzymania w nim przewidywanego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej trzech lat od dnia odbioru obiektu budowlanego,
- ich realizacji zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,
c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu pracy chronionej stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności pracowników,
d) finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy;
3) dostosowanie miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności;
4) szkolenie i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
5) dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu, w tym koszty zakupu samochodów do przewozu tych osób;
6) wynagrodzenie osoby sprawującej opiekę nad uczestnikami programu rehabilitacji oraz członków komisji rehabilitacyjnej zgodnie z odrębnymi przepisami;
7) organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających;
8) działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną;
9) wspólne zadania pracodawców prowadzących zakłady pracy chronionej z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, na których realizację pracodawcy mogą przeznaczyć do 10 % środków zakładowego funduszu rehabilitacji, w szczególności na:
a) tworzenie i modernizację infrastruktury rehabilitacyjno-socjalnej,
b) przedsięwzięcia inwestycyjne,
c) badania i analizy rynku pracy osób niepełnosprawnych;
10) zapewnienie podstawowej i specjalistycznej opieki medycznej oraz poradnictwa i usług rehabilitacyjnych;
11) dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenie lektorów dla pracowników niewidomych;
12) inne, ponoszone w ramach indywidualnych programów rehabilitacji pracowników niepełnosprawnych.
§ 5.[3] Intensywność pomocy wynosi do 100 % poniesionych wydatków, o których mowa w § 4, przy czym zwolnienia, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy i art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być przeznaczone na pokrycie tych wydatków w wysokości nieprzekraczającej 81 % wartości tych zwolnień.
§ 6.Rozporządzenie obowiązuje do dnia 30 czerwca 2007 r.
§ 7.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
[1] § 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakłady pracy chronionej (Dz.U. Nr 189, poz. 1591). Zmiana weszła w życie 15 października 2005 r.
[2] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakłady pracy chronionej (Dz.U. Nr 189, poz. 1591). Zmiana weszła w życie 15 października 2005 r.
[3] § 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakłady pracy chronionej (Dz.U. Nr 189, poz. 1591). Zmiana weszła w życie 15 października 2005 r.