ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 27 kwietnia 2004 r.
w sprawie ochrony fizycznej materiałów jądrowych
Na podstawie art. 42 pkt 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) materiały jądrowe podlegające ochronie fizycznej z podziałem na kategorie;
2) rodzaje przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych w zakresie ochrony fizycznej materiałów jądrowych;
3) sposób przeprowadzania okresowej kontroli systemu ochrony fizycznej materiałów jądrowych.
§ 2.Materiały jądrowe podlegające ochronie i ich podział na kategorie określa załącznik do rozporządzenia.
§ 3.1. Do przedsięwzięć organizacyjnych w zakresie ochrony fizycznej materiałów jądrowych składających się na system ochrony fizycznej zalicza się w szczególności:
1) powołanie służby ochrony obiektu;
2) kontrolowanie i ograniczenie dostępu do miejsc, w których znajdują się materiały jądrowe;
3) określenie:
a) sposobu ochrony fizycznej materiałów jądrowych w czasie ich wytwarzania, przetwarzania, przechowywania, stosowania i obrotu nimi oraz składowania,
b) sposobu rozmieszczenia środków i urządzeń zabezpieczających oraz sposobu ich funkcjonowania i współdziałania,
c) sposobu postępowania na wypadek zagrożenia lub zdarzenia radiacyjnego,
d) sposobu postępowania w przypadku kradzieży, aktów terroru, dywersji i sabotażu,
e) sposobu postępowania w przypadku prób dostępu lub przebywania osób nieuprawnionych w poszczególnych strefach obszaru chronionego;
4) ustalenie zasad konwojowania, przekazywania, przejęcia i zabezpieczenia materiałów jądrowych w czasie transportu.
2. Do przedsięwzięć technicznych w zakresie ochrony fizycznej materiałów jądrowych składających się na system ochrony fizycznej zalicza się w szczególności stosowanie:
1) środków zabezpieczających miejsc, w których znajdują się materiały jądrowe, przed dostępem osób nieupoważnionych, a w szczególności środków mechanicznych, w tym ogrodzeń, ścian, stropów, drzwi, bram, zabezpieczeń otworów okiennych, dachowych i wentylacyjnych, atestowanych szaf pancernych, kaset stalowych, specjalnych zamków i kłódek oraz innych urządzeń zabezpieczających;
2) elektronicznych urządzeń, w tym systemów alarmowych sygnalizujących zagrożenie oraz systemów służących do obserwacji i rejestracji, a także łączności.
§ 4.1. Przy realizacji przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych, o których mowa w § 3, uwzględnia się:
1) lokalizację jednostki organizacyjnej oraz rodzaj i zakres prowadzonej przez nią działalności;
2) kategorie materiałów jądrowych;
3) postać, lokalizację i ruch materiałów jądrowych;
4) rozmieszczenie urządzeń, instalacji lub ich części, istotnych w procesie wytwarzania, przetwarzania, przechowywania, stosowania i składowania materiałów jądrowych;
5) podstawowe zagrożenie projektowe zawierające opis potencjalnych zagrożeń, w szczególności polegających na próbie kradzieży materiału jądrowego lub sabotażu;
6) monitorowanie stanu bezpieczeństwa obiektu, w którym znajdują się materiały jądrowe;
7) zasady ochrony mienia przewidziane w odrębnych przepisach.
2. Przedsięwzięcia organizacyjne i techniczne, o których mowa w § 3, powinny zapewniać wykrywanie i zapobieganie kradzieżom, aktom terroru, dywersji i sabotażu, jak również ocenę sytuacji i działanie sił interwencyjnych.
§ 5.1. Poziom ochrony fizycznej materiałów jądrowych różnicuje się w zależności od kategorii, do której zostały zaliczone materiały jądrowe znajdujące się na obszarze jednostki organizacyjnej.
2. Jeżeli w tym samym miejscu znajdują się materiały jądrowe różnych kategorii, stosuje się przedsięwzięcia organizacyjne i techniczne przewidziane dla materiałów jądrowych o wyższym poziomie ochrony.
§ 6.1. Dostęp do obszaru, w którym znajdują się materiały jądrowe (obszar chroniony), jest możliwy po uzyskaniu imiennego upoważnienia, zwanego dalej „identyfikatorem”, wydanego przez kierownika jednostki organizacyjnej.
2. Obszar chroniony dzieli się na strefy:
1) ścisłej ochrony, w której znajdują się materiały jądrowe kategorii I;
2) wewnętrzną, w której znajdują się materiały jądrowe kategorii II;
3) chronioną, w której znajdują się materiały jądrowe kategorii III.
3. W zależności od strefy, w jakiej osoba może przebywać, wyróżnia się następujące typy identyfikatorów:
1) identyfikator typu AA - pozwalający na nieograniczony, stały dostęp do strefy ścisłej ochrony;
2) identyfikator typu A - pozwalający na nieograniczony, stały dostęp do strefy wewnętrznej;
3) identyfikator typu B - pozwalający na nieograniczony, okresowy dostęp do strefy chronionej.
4. Osoby, które, zgodnie z posiadanym identyfikatorem, nie mają dostępu do danej strefy, mogą przebywać w tej strefie, za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub osoby przez niego upoważnionej, wyłącznie pod nadzorem osób posiadających identyfikator właściwy dla tej strefy.
5. Identyfikator typu A i AA zawiera następujące elementy:
1) imię i nazwisko osoby upoważnionej;
2) datę wystawienia i numer identyfikatora;
3) fotografię osoby upoważnionej;
4) stanowisko służbowe osoby upoważnionej;
5) podpis kierownika jednostki organizacyjnej;
6) pieczęć jednostki organizacyjnej.
6. Identyfikator typu B zawiera elementy, o których mowa w ust. 5 pkt 1, 2, 5 i 6 oraz informację o okresie dostępu do strefy chronionej.
7. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzi rejestrację osób mających dostęp do materiałów jądrowych.
Rozdział 2
Ochrona fizyczna materiałów jądrowych w czasie ich wytwarzania, przetwarzania, przechowywania, stosowania i obrotu nimi oraz składowania
§ 7. Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do III kategorii polega w szczególności na zastosowaniu następujących przedsięwzięć technicznych:
1) urządzeń zabezpieczających, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1;
2) urządzeń do obserwacji miejsc, w których znajdują się materiały jądrowe.
§ 8.Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do II kategorii polega na zastosowaniu przedsięwzięć, o których mowa w § 7, a ponadto na:
1) ograniczeniu liczby osób przebywających w strefie;
2) rejestracji osób wchodzących i opuszczających strefę;
3) rejestracji pojazdów wjeżdżających i wyjeżdżających ze strefy;
4) ograniczeniu parkowania prywatnych pojazdów mechanicznych do miejsc w tym celu wyznaczonych.
§ 9.Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do I kategorii polega na zastosowaniu przedsięwzięć, o których mowa w § 7 i 8, a ponadto na:
1) zakazie wjazdu prywatnych pojazdów mechanicznych na teren strefy;
2) bezpośredniej obserwacji osób przebywających w strefie przez służbę ochrony obiektu;
3) patrolowaniu strefy przez służbę ochrony obiektu;
4) utrzymywaniu stałej łączności z najbliższą jednostką Policji.
Rozdział 3
Ochrona fizyczna materiałów jądrowych podczas transportu
§ 10. 1. Materiały jądrowe podlegają ochronie fizycznej w czasie transportu międzynarodowego, krajowego i wewnętrznego na obszarze jednostek organizacyjnych.
2. Transport materiałów jądrowych powinien odbywać się w możliwie krótkim czasie, z uwzględnieniem tras zastępczych.
3. Przy transporcie materiałów jądrowych należy w szczególności:
1) unikać regularności w przewozach;
2) ograniczyć dostęp do informacji o przewozie w sposób zapewniający bezpieczeństwo transportu.
4. Ochrona fizyczna każdej kategorii materiałów jądrowych w czasie ich transportu międzynarodowego i krajowego wymaga wcześniejszego ustalenia między dostawcą, odbiorcą i przewoźnikiem czasu, miejsca i zasad przekazania materiałów jądrowych, a także sposobu przejęcia i ich zabezpieczenia oraz innych niezbędnych danych dotyczących transportowanego materiału.
5. W przypadku transportu międzynarodowego przewoźnik jest zobowiązany do wcześniejszego uzgadniania ze służbami granicznymi miejsca i czasu przekroczenia granicy przez transport.
6. Jeżeli transportuje się łącznie materiały jądrowe różnych kategorii, stosuje się przedsięwzięcia organizacyjne i techniczne przewidziane dla materiałów jądrowych o wyższym poziomie ochrony.
§ 11.Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do III kategorii w transporcie międzynarodowym i krajowym polega w szczególności na:
1) zapewnieniu łączności z najbliższą jednostką Policji;
2) odpowiednim oznakowaniu sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego i dołączeniu dokumentu przewozowego określającego kategorię transportowanego materiału jądrowego;
3) właściwym zabezpieczeniu sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, w tym przez stosowanie zamków i plomb;
4) kontroli środka transportu przed załadunkiem, ze szczególnym uwzględnieniem sprawności i bezpieczeństwa środka transportu;
5) ustaleniu punktu, gdzie będą przekazywane informacje o przebiegu przewozu.
§ 12.1. Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do II kategorii w transporcie międzynarodowym i krajowym polega na zastosowaniu przedsięwzięć, o których mowa w § 11, a ponadto na:
1) umieszczeniu materiału jądrowego:
a) w przypadku transportu drogowego - w osobnym środku transportu,
b) w przypadku transportu kolejowego - w osobnym wagonie;
2) ochronie transportu przez co najmniej dwie osoby;
3) ustanowieniu centrum kontroli transportu zapewniającego ciągłe monitorowanie położenia środka transportu i stanu bezpieczeństwa oraz łączność z pojazdem transportowym, jego ochroną, siłami reagującymi oraz nadawcą i odbiorcą.
2. Organizację i skład centrum, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, opracowuje przewoźnik i przedstawia do zaakceptowania Prezesowi Państwowej Agencji Atomistyki.
§ 13.Ochrona fizyczna materiałów zaliczonych do I kategorii w transporcie międzynarodowym i krajowym polega na zastosowaniu przedsięwzięć, o których mowa w § 11 i 12, a ponadto na:
1) w przypadku transportu drogowego - konwojowaniu środka transportu przez osobny pojazd, w którym znajdują się członkowie ochrony;
2) w przypadku transportu kolejowego - przebywaniu członków ochrony w wagonie, w którym znajduje się materiał jądrowy;
3) w przypadku transportu lotniczego i morskiego - umieszczeniu materiału jądrowego w osobnym środku transportu;
4) wyborze tras przejazdu, z uwzględnieniem przerw w czasie transportu, w tym noclegu - w przypadku gdy przejazd nie może być ukończony w ciągu dnia.
§ 14.1. Ochrona fizyczna każdej kategorii materiałów jądrowych w czasie ich transportu wewnętrznego na obszarze jednostek organizacyjnych polega na zastosowaniu co najmniej następujących środków ochrony:
1) wyborze trasy i sposobu transportu;
2) zapewnieniu na czas transportu ograniczonego dostępu do miejsc, przez które przebiega trasa.
2. Ochrona fizyczna materiałów jądrowych zaliczonych do I i II kategorii w czasie ich transportu wewnętrznego wymaga ponadto:
1) zastosowania do przewozu osobnego środka transportu;
2) konwojowania przez co najmniej dwóch pracowników służby ochrony obiektu, mających zapewnioną łączność z centrum ochrony jednostki organizacyjnej.
Rozdział 4
Sposób przeprowadzania okresowej kontroli systemu ochrony fizycznej materiałów jądrowych
§ 15. 1. Okresową kontrolę systemu ochrony fizycznej materiałów jądrowych przeprowadza Prezes Państwowej Agencji Atomistyki lub osoba przez niego upoważniona, zwani dalej „kontrolującym”.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, jest dokonywana w sposób umożliwiający:
1) ocenę aktualnego stanu ochrony;
2) porównanie stanu faktycznego z obowiązującym systemem ochrony fizycznej materiałów jądrowych.
3. Kontrolujący jest uprawniony do:
1) żądania od kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej informacji i przedstawienia dokumentów dotyczących systemu ochrony fizycznej;
2) przeprowadzenia czynności potrzebnych do ustalenia stanu technicznego środków zabezpieczających i urządzeń elektronicznych, a także prawidłowości ich zastosowania.
4. Czynności kontrolne dokonuje się w obecności kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub osoby przez niego upoważnionej.
5. Kontrolujący przestrzega przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązujących w jednostce organizacyjnej.
§ 16.Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić kontrolującemu warunki niezbędne do przeprowadzenia kontroli.
§ 17.1. Po przeprowadzeniu kontroli kontrolujący sporządza w dwóch egzemplarzach protokół kontroli.
2. Protokół podpisują: kontrolujący i kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej albo osoba przez niego upoważniona.
§ 18.W sprawach dotyczących sposobu przeprowadzania okresowej kontroli systemu ochrony fizycznej materiałów jądrowych, w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu, stosuje się odpowiednio przepisy o przeprowadzaniu kontroli przez organy dozoru jądrowego.
Rozdział 5
Przepis końcowy
§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.2)
Prezes Rady Ministrów: L. Miller
|
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 70, poz. 632 i Nr 96, poz. 959.
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 lipca 2001 r. w sprawie ochrony fizycznej materiałów jądrowych (Dz. U. Nr 90, poz. 997), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 70, poz. 632).
Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 27 kwietnia 2004 r. (poz. 983)
MATERIAŁY JĄDROWE PODLEGAJĄCE OCHRONIE FIZYCZNEJ I ICH PODZIAŁ NA KATEGORIE
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00