Na podstawie art. 153 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Warunki wykonywania lotów międzynarodowych przez obce cywilne statki powietrzne] 1. Warunkiem wykonywania lotów międzynarodowych przez obce cywilne statki powietrzne jest:

1) złożenie planu lotu do państwowego organu zarządzania ruchem lotniczym w trybie określonym w przepisach w sprawie podziału i szczegółowych zasad korzystania z polskiej przestrzeni powietrznej;

2) potwierdzenie przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym możliwości wykonywania lotu międzynarodowego;

3) dokonanie odprawy paszportowej i celnej na lotnisku przylotowym i odlotowym – zgodnie z odrębnymi przepisami;

4) uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 146 ust. 1, art. 148 ust. 2 i art. 193 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, zwanej dalej „ustawą”.

2. Do planu lotu należy dołączyć odpowiednie dokumenty potwierdzające ubezpieczenie, jeżeli są one wymagane – zgodnie z przepisami odrębnymi.

§ 2.[Państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym] Państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym, niezależnie od wymogów określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 8 marca 2004 r. w sprawie podziału i szczegółowych zasad korzystania z polskiej przestrzeni powietrznej oraz sposobów współdziałania państwowego organu zarządzania ruchem lotniczym z cywilnymi i wojskowymi lotniskowymi organami służb ruchu lotniczego (Dz. U. Nr 44, poz. 413), może żądać od przewoźnika składającego plan lotu dodatkowych informacji dotyczących charakteru lotu, liczby miejsc siedzących, maksymalnej masy startowej statku powietrznego, rodzaju i specyfikacji ładunku, niezbędnych do ustalenia okoliczności, które wymagają wydania odpowiedniego zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem Urzędu”.

§ 3.[Potwierdzenie możliwości wykonywania lotów międzynarodowych] Wykonywanie lotów międzynarodowych, o których mowa w art. 145 i art. 193 ust. 2 ustawy, wymaga uzyskania potwierdzenia możliwości ich wykonania przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym poprzez akceptację planu lotu, jeżeli przewoźnik lub użytkownik statku powietrznego korzysta z polskich lotnisk międzynarodowych.

§ 4.[Wniosek o udzielenie zezwolenia na lot tranzytowy w celu przewozu materiałów niebezpiecznych] 1. Jeżeli przewoźnik lotniczy zamierza wykonać lot tranzytowy w celu przewozu materiałów niebezpiecznych, we wniosku o udzielenie zezwolenia należy określić specyfikację przedmiotów i materiałów niebezpiecznych (rodzaj, ilość) zgodnie z normami międzynarodowymi.

2. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty:

1) certyfikat przewoźnika lotniczego, określający uprawnienia do wykonywania przewozu materiałów niebezpiecznych;

2) polisę ubezpieczeniową potwierdzającą ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z eksploatacją statków powietrznych, przewozem lotniczym pasażerów, bagażu, towarów i poczty oraz w stosunku do osób trzecich.

§ 5.[Warunki wydawania zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych lotów handlowych] Szczegółowe warunki wydawania zezwoleń na wykonywanie międzynarodowych lotów handlowych określają przepisy w sprawie zezwoleń na wykonywanie przewozów lotniczych.

§ 6.[Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 146 ust. 1 ustawy Prawo lotnicze] 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 146 ust. 1 ustawy, na wykonywanie międzynarodowych lotów niehandlowych przez obce cywilne statki powietrzne użytkownik statku powietrznego składa pisemnie lub w formie elektronicznej.

2. Wniosek powinien zawierać następujące informacje:

1) państwo rejestracji statku powietrznego;

2) liczbę i typ statku powietrznego;

3) znaki rejestracyjne i wywoławcze;

4) nazwisko dowódcy statku powietrznego;

5) liczbę członków załogi, ich nazwiska i tytuły urzędowe (stopnie wojskowe);

6) liczbę miejsc siedzących;

7) cel lotu;

8) lotnisko wylotu i lotnisko docelowe;

9) datę, czas (UTC) i miejsce przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – wlot w polską przestrzeń powietrzną;

10) lotnisko i czas lądowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ;

11) czas startu do następnego lotu;

12) obliczony czas i miejsce przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej – wylot z polskiej przestrzeni powietrznej;

13) rodzaj i ilość ładunku;

14) oświadczenie, że na pokładzie statku powietrznego nie znajduje się ładunek niebezpieczny oraz aparatura rozpoznawcza;

15) oświadczenie, że aparatura rozpoznawcza jest nieaktywna, w przypadku umieszczenia takiej aparatury na pokładzie statku powietrznego.

3. W celu oznaczenia miejsca przekroczenia granicy państwowej podaje się nazwy miejscowości, dróg lotniczych lub współrzędne geograficzne.

4. Do wniosku o udzielenie zezwolenia należy dołączyć dokumenty potwierdzające ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej użytkownika statku powietrznego.

5. Do zgłoszenia, o którym mowa w art. 148 ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2.

§ 7.[Zezwolenie na wykonanie lotu międzynarodowego niehandlowego, które nie zostało zrealizowane w terminie] Zezwolenie na wykonanie lotu międzynarodowego niehandlowego, które nie zostało zrealizowane w terminie określonym w zezwoleniu, zachowuje ważność:

1) przez następne 72 godziny – w przypadku lotów, o których mowa w art. 148 ust. 1 ustawy;

2) przez następne 48 godzin – w przypadku pozostałych lotów.

§ 8.[Cofnięcie lub zmiana zezwolenia na wykonanie międzynarodowego lotu niehandlowego] 1. Zezwolenie na wykonanie międzynarodowego lotu niehandlowego może być w każdym czasie cofnięte lub zmienione przez organ, który je wydał, jeżeli:

1) wymaga tego bezpieczeństwo ruchu lotniczego;

2) lot jest wykonywany niezgodnie z warunkami zezwolenia lub przyjętego planu lotu albo z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa lub postanowień umowy międzynarodowej;

3) jest to konieczne dla przestrzegania zakazów lub ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 119 ust. 2 ustawy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do potwierdzenia, o którym mowa w § 3.

§ 9.[Zgłoszenie stałego pobytu polskiego statku powietrznego za granicą] 1. Użytkownik statku powietrznego, zgodnie z art. 151 ustawy, zgłasza Prezesowi Urzędu stały pobyt polskiego statku powietrznego za granicą, jeżeli stały pobyt polskiego statku powietrznego za granicą jest dłuższy niż 6 miesięcy.

2. W zgłoszeniu zamieszcza się informacje określające:

1) imię, nazwisko i adres lub nazwę i siedzibę właściciela i użytkownika polskiego statku powietrznego;

2) typ i znak rejestracyjny statku powietrznego;

3) państwo zamierzonego stałego pobytu statku powietrznego;

4) lotnisko stałego pobytu polskiego statku powietrznego za granicą i okres stałego pobytu;

5) cel stałego pobytu statku powietrznego za granicą.

§ 10.[Zgłoszenie stałego pobytu obcego statku powietrznego w Rzeczypospolitej Polskiej] 1. Użytkownik statku powietrznego, zgodnie z art. 151 ustawy, zgłasza Prezesowi Urzędu stały pobyt obcego statku powietrznego w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli okres stałego pobytu obcego statku powietrznego w Rzeczypospolitej Polskiej jest dłuższy niż 3 miesiące.

2. W zgłoszeniu zamieszcza się informacje określające:

1) imię, nazwisko, adres lub nazwę i siedzibę oraz obywatelstwo albo przynależność państwową właściciela i użytkownika obcego statku powietrznego;

2) typ i znak rejestracyjny statku powietrznego;

3) lotnisko stałego pobytu obcego statku powietrznego w Rzeczypospolitej Polskiej i okres stałego pobytu;

4) cel stałego pobytu statku powietrznego w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Do zgłoszenia należy dołączyć:

1) dokumenty potwierdzające obywatelstwo albo przynależność państwową właściciela i użytkownika statku powietrznego;

2) świadectwo rejestracji i świadectwo zdatności do lotu statku powietrznego, wydane przez właściwy organ państwa rejestracji tego statku;

3) dokumenty potwierdzające ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z eksploatacją statku powietrznego;

4) koncesje, jeżeli statek powietrzny ma być używany do przewozu lotniczego lub wykonywania innych usług lotniczych.

4. Jeżeli właścicielem lub użytkownikiem statku powietrznego jest osoba prawna, w zgłoszeniu, oprócz nazwy i siedziby tej osoby, należy wymienić imiona, nazwiska, miejsce zamieszkania lub pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz obywatelstwo osób działających w imieniu danej osoby.

5. Właściciel lub użytkownik obcego cywilnego statku powietrznego jest obowiązany zawiadomić Prezesa Urzędu o każdej zmianie lotniska stałego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz o wyprowadzeniu statku powietrznego za granicę na stałe.

6. Zawiadomienie powinno być dokonane nie później niż na 14 dni przed zmianą lotniska stałego pobytu lub przed zaprzestaniem stałego pobytu obcego statku powietrznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 11.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 28 stycznia 1994 r. w sprawie wykonywania lotów międzynarodowych oraz stałego pobytu polskich statków powietrznych za granicą i obcych statków powietrznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 14, poz. 49).

§ 12.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.