Na podstawie art. 99 ust. 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 2.[Wycena aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych] Wycena aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych następuje według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożności, o której mowa w art. 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.²⁾).

§ 4.[Wycena dłużnych papierów wartościowych nienotowanych na rynku wyceny] 1. Dłużne papiery wartościowe nienotowane na rynku wyceny są wyceniane według określonej przez fundusz emerytalny szczegółowej metodologii wyceny, o której mowa w § 14.

2. Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe nienotowane na rynku wyceny są wyceniane metodą liniowej amortyzacji dyskonta lub premii w stosunku do ceny nabycia.

3. Jeżeli okres do rozpoczęcia notowania dłużnych papierów wartościowych nie przekracza miesiąca, są one wyceniane metodą liniowej amortyzacji dyskonta lub premii w stosunku do ceny nabycia.

§ 5.[Wycena dłużnych papierów wartościowych od dnia następującego bezpośrednio po dniu ostatniego notowania na rynku wyceny do dnia wykupu] Dłużne papiery wartościowe od dnia następującego bezpośrednio po dniu ostatniego notowania na rynku wyceny do dnia wykupu są wyceniane metodą liniowej amortyzacji dyskonta lub premii powstałej jako różnica między ceną wykupu danego papieru wartościowego a ceną, po jakiej fundusz emerytalny wycenił papier wartościowy w ostatnim dniu jego notowania.

§ 6.[Wycena pozostałych papierów wartościowych nienotowanych na rynku wyceny według ceny nabycia] Pozostałe papiery wartościowe nienotowane na rynku wyceny są wyceniane według ceny nabycia.

§ 8.[Wycena papierów wartościowych nabytych z udzielonym przez drugą stronę przyrzeczeniem odkupu w transakcji mającej na celu zabezpieczenie udzielonego depozytu lub pożyczki] Papiery wartościowe nabyte z udzielonym przez drugą stronę przyrzeczeniem odkupu, w transakcji mającej na celu zabezpieczenie udzielonego depozytu lub pożyczki, są wyceniane metodą liniowej amortyzacji różnicy między ceną odkupu papierów wartościowych a ceną ich nabycia.

§ 9.[Wycena zobowiązania funduszu emerytalnego do odkupu sprzedanych papierów wartościowych po określonej cenie i w określonym terminie] Zobowiązanie funduszu emerytalnego do odkupu sprzedanych papierów wartościowych po określonej cenie i w określonym terminie uznaje się za zobowiązanie z tytułu pożyczki i wycenia się metodą liniowej amortyzacji różnicy między ceną odkupu papierów wartościowych a ceną ich sprzedaży.

§ 10.[Wycena a odsetki] Jeżeli papierami wartościowymi, o których mowa w § 3–6 oraz § 8 i 9, są papiery wartościowe, do których kursu lub ceny są doliczane odsetki, wartość tych papierów, ustaloną w oparciu o zasady wyceny określone w § 3–6 oraz § 8 i 9, powiększa się o odsetki należne na dzień wyceny, chyba że wartość odsetek została uwzględniona w powyższym kursie lub cenie.

§ 11.[Wycena wierzytelności z tytułu pożyczki, kredytu lub depozytu] Wierzytelności z tytułu pożyczki, kredytu lub depozytu wycenia się według sumy wartości nominalnej i odsetek naliczonych do dnia wyceny.

§ 13.[Wycena aktywów lokowanych za granicą] 1. Do wyceny aktywów lokowanych za granicą stosuje się odpowiednio zasady wyceny jak w przypadku wyceny aktywów krajowych. Wartość aktywów zagranicznych jest przeliczana na wartość w walucie polskiej według kursu średniego waluty obcej, w jakiej aktywa te są denominowane, ustalanego przez Narodowy Bank Polski na dzień wyceny.

2. W przypadku notowania papierów wartościowych jednocześnie na rynku wyceny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą, ich wycena jest dokonywana na podstawie notowań na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 14.[Inna metodologia wyceny] 1. Jeżeli nie jest możliwa wycena aktywów według zasad określonych w § 3 i § 4 ust. 2 i 3 oraz § 5–13 albo dokonanie wyceny z zastosowaniem tych zasad byłoby sprzeczne z zasadą ostrożności, albo dokonanie wyceny z zastosowaniem zasady określonej w § 6 prowadziłoby do wyceny znacznie odbiegającej na niekorzyść od wartości rynkowej, fundusz emerytalny dokonuje wyceny wartości tych aktywów według określonej przez siebie szczegółowej metodologii wyceny.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, fundusz jest zobowiązany przekazać do organu nadzoru raport o zastosowanej metodologii wyceny w dniu zastosowania określonej przez siebie metodologii wyceny po raz pierwszy.

3. Organ nadzoru może, w terminie siedmiu dni roboczych od daty otrzymania raportu, o którym mowa w ust. 2, zażądać na piśmie zmiany zastosowanej metodologii wyceny w sposób przez siebie określony.

4. Fundusz emerytalny zmienia metodologię wyceny począwszy od wyceny dokonywanej w dniu następującym po dniu otrzymania żądania, o którym mowa w ust. 3.

§ 15.[Wycena zobowiązań funduszu emerytalnego według ich wartości księgowej na dzień wyceny] Zobowiązania funduszu emerytalnego, które nie mogą być wycenione przy odpowiednim zastosowaniu zasad wyceny aktywów tego funduszu, są wyceniane według ich wartości księgowej na dzień wyceny.

§ 16.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 89, poz. 561, z 2000 r. Nr 49, poz. 566 oraz z 2001 r. Nr 50, poz. 513).

§ 17.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.