Na podstawie art. 49 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 137, poz. 1299) zarządza się, co następuje:

§ 1.Mieszanki materiału siewnego mogą być tworzone:

1) z odmian różnych gatunków roślin rolniczych:

a) zbożowych,

b) pastewnych;

2) z różnych odmian jednego gatunku roślin:

a) zbożowych, jeżeli są szczególnie przydatne w zapobieganiu rozprzestrzeniania się niektórych organizmów szkodliwych i zostało to udowodnione w badaniach naukowych,

b) warzywnych, jeżeli są szczególnie przydatne w pozyskiwaniu wysokich i dobrej jakości plonów warzyw i zostało to udowodnione w badaniach naukowych.

§ 2.Mieszanki sporządzane z materiału siewnego gatunków roślin pastewnych z udziałem innych gatunków roślin, w zależności od typu użytkowania tych mieszanek, dzieli się na:

1) pastewne, sporządzane z udziałem materiału siewnego roślin zbożowych oraz oleistych i włóknistych i gatunków roślin warzywnych, dla których wymagane jest badanie wartości gospodarczej odmiany;

2) niepastewne, sporządzane z udziałem materiału siewnego gatunków roślin niebędących roślinami pastewnymi;

3) ochrony środowiska i jego zasobów genowych, sporządzane z udziałem innych gatunków roślin.

§ 3.W mieszankach materiału siewnego, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, udział każdego gatunku roślin powinien wynosić co najmniej 4 %, z wyjątkiem koniczyny białej i komonicy zwyczajnej oraz traw z rodzaju mietlic, których udział może wynosić co najmniej 2 %.

§ 4.1. Mieszanki materiału siewnego przeznaczone na cele niepastewne, a wytwarzane jako mieszanki gazonowe, powinny składać się co najmniej z dwóch składników o udziale jednego składnika nie mniejszym niż 5 %.

2. W przypadku mieszanek materiału siewnego, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się niewielki dodatek nasion innych gatunków roślin, których udziału procentowego nie określa się.

§ 5.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.