Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2004-05-01 do 2005-08-18
Wersja archiwalna od 2004-05-01 do 2005-08-18
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 6 czerwca 2003 r.
w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego2)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2004 r., Nr 101, poz. 1045)
Na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 109, poz. 1156 oraz z 2002 r. Nr 240, poz. 2060) zarządza się. co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.[1] Rozporządzenie określa:
1) rodzaje, zakresy, terminy i tryb przeprowadzania inspekcji statku morskiego, zwanego dalej „statkiem”, w zakresie budowy, stałych urządzeń i wyposażenia oraz bezpieczeństwa żeglugi i bezpieczeństwa życia na morzu, w tym zarządzania bezpieczną eksploatacją, z zastrzeżeniem § 2;
2) rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa statku.
§ 2.Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:
1) jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji;
2) statków nowo wybudowanych, przebudowanych, odbudowanych lub remontowanych udających się w podróż próbną przed rozpoczęciem żeglugi.
§ 3.Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) żegluga międzynarodowa – żeglugę pomiędzy portami Rzeczypospolitej Polskiej a portami innych państw;
2) żegluga krajowa – żeglugę po morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej;
3) krótka podróż morska – podróż, w czasie której statek nie oddala się więcej niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, przy czym odległość między portem, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia oraz podróż powrotna nie mogą przekraczać 600 mil morskich; końcowym portem przeznaczenia jest ostatni odwiedzony w planowanej podróży port, z którego statek rozpoczyna podróż powrotną do portu, w którym ją rozpoczął;
4) statek pasażerski – statek, który przewozi więcej niż dwunastu pasażerów;
5) statek towarowy – statek, o którym mowa w Prawidle 1/2 Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319);
6) statek specjalistyczny – statek wyposażony w specjalne urządzenia związane z jego przeznaczeniem i mający na pokładzie personel specjalistyczny, to jest znajdujący się na nim w związku z jego przeznaczeniem, niezależnie od załogi statku, którego liczba łącznie z pasażerami jest większa niż 12 osób;
7) statek rybacki – statek przeznaczony do połowu, skupu, przetwórstwa lub transportu organizmów morskich, do celów szkoleniowych oraz naukowo-badawczych w zakresie rybołówstwa morskiego;
8) jednostka szybka – statek zdolny do rozwinięcia maksymalnej prędkości w m/s, równej lub większej niż 3,7 V0,1667,
gdzie: V stanowi, wyrażoną w m3, wyporność, obliczoną dla zanurzenia do projektowej wodnicy pływania;
9) jednostka dynamicznie unoszona – statek posiadający możliwość poruszania się po powierzchni lub nad powierzchnią wody, którego charakterystyka różni się od charakterystyki statków wypornościowych, do których mają zastosowanie obowiązujące konwencje międzynarodowe;
10) audyt – zespół czynności wykonywanych przez organ inspekcyjny, polegających na sprawdzeniu, czy prawidłowo funkcjonuje wprowadzony u armatora i na statku system zarządzania bezpieczeństwem;
11) rocznica – dzień i miesiąc każdego roku, taki sam, jak w dacie upływu ważności danego certyfikatu;
12) konwencja SOLAS – Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177);
13) [2] prom typu ro-ro – morski statek pasażerski z urządzeniami umożliwiającymi wjazd na prom i wyjazd z niego pojazdów drogowych oraz kolejowych i przewożący więcej niż 12 pasażerów;
14) [3] szybki statek pasażerski – statek zdolny do rozwinięcia maksymalnej prędkości w m/s, równej lub większej niż 3,7 v0,1667, gdzie: V stanowi, wyrażoną w m3, wyporność, obliczoną dla zanurzenia do projektowej wodnicy pływania, przewożący więcej niż 12 pasażerów;
15) [4] pasażer – każda osoba z wyjątkiem:
a) kapitana i członków załogi lub innych osób zatrudnionych w jakimkolwiek charakterze na statku,
b) dziecka w wieku poniżej jednego roku.
Rozdział 2
Zakresy i terminy przeprowadzania przeglądów i inspekcji
§ 4.[5] 1. Statki podlegają w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i życia na morzu inspekcjom:
1) wstępnej,
2) okresowej,
3) doraźnej
z zastrzeżeniem ust. 2–4.
2. Promy typu ro-ro oraz szybkie statki pasażerskie podlegają dodatkowo inspekcjom:
1) weryfikacyjnym, w ramach inspekcji wstępnej,
2) zasadniczym, w ramach inspekcji okresowej bądź doraźnej.
3. Inspekcje, o których mowa w ust. 2, są przeprowadzane zgodnie z wymogami określonymi w załącznikach l, III do dyrektywy, o której mowa w odnośniku nr 2 tiret pierwsze do rozporządzenia.
4. Podczas przeprowadzania inspekcji organ inspekcyjny kieruje się wytycznymi określonymi w załączniku IV do dyrektywy, o której mowa w ust. 3.
§ 5.1. Inspekcja wstępna obejmuje swoim zakresem:
1) potwierdzenie zgodności z wymaganiami konwencji międzynarodowych, określonych w art 6 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim;
2) potwierdzenie zgodności zasadniczej charakterystyki statku ze świadectwem pomiarowym;
3) sprawdzenie, czy statek posiada ważne dokumenty potwierdzające dokonanie przeglądów;
4) potwierdzenie spełnienia wymagań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów i porozumień międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i życia na morzu, innych niż określone w pkt 1;
5) sprawdzenie, czy na statku znajdują się oryginały dokumentów, o których mowa w pkt 1–4, z wyjątkiem dokumentu zgodności.
2. Inspekcja okresowa obejmuje swoim zakresem sprawdzenie, czy stan statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia nie uległ zmianie w stosunku do stanu ustalonego podczas inspekcji wstępnej i jest zgodny z wymaganiami przepisów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4.
§ 6.1. Inspekcję wstępną przeprowadza się przed rozpoczęciem żeglugi na statkach:
1) nowo wybudowanych, przebudowanych lub odbudowanych;
2) których dokumenty bezpieczeństwa utraciły ważność w trakcie okresowego wyłączenia statku z eksploatacji;
3) które dokonały zmiany przynależności z obcej na polską.
2. Inspekcję okresową przeprowadza się corocznie, z zastrzeżeniem ust 3 i 4.
3. Inspekcja okresowa dla odnowienia dokumentów może zostać zakończona w okresie do 3 miesięcy przed datą upływu ważności dokumentu bezpieczeństwa statku, nie powodując zmiany daty rocznicy nowego dokumentu.
4. Dopuszcza się 6-miesięczny przedział czasu – od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po upływie każdej rocznicy dokumentu bezpieczeństwa statku, dla przeprowadzenia inspekcji okresowej.
5. Inspekcję doraźną przeprowadza się w przypadkach określonych w art. 11 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim.
Rozdział 3
Tryb przeprowadzania inspekcji
§ 7.Inspekcje, o których mowa w § 4, przeprowadza organ inspekcyjny, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim.
§ 8.[6] Inspekcje przeprowadza się jako inspekcje bandery albo inspekcje portu.
§ 9.Przy przeprowadzaniu inspekcji na statkach powinien być obecny kapitan statku lub wyznaczona przez niego osoba.
§ 10.1. Statek zgłoszony przez armatora lub kapitana statku do inspekcji wstępnej bądź okresowej powinien być przygotowany do sprawnego jej przeprowadzenia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku inspekcji doraźnej przeprowadzanej na żądanie właściciela, armatora lub kapitana statku.
§ 11.1. W przypadku stwierdzenia lub uzasadnionego podejrzenia, że stan statku, jego stałych urządzeń lub wyposażenia nie odpowiada stanowi stwierdzonemu w dokumentach uznanej instytucji klasyfikacyjnej, organ inspekcyjny rozszerza odpowiednio zakres inspekcji i zawiadamia o tym instytucję klasyfikacyjną oraz może zażądać przeprowadzenia ponownego przeglądu przez tę instytucję.
2. W przypadku uzasadnionego podejrzenia co do autentyczności dokumentów, o których mowa w § 5 ust. 1, wystawionych przez:
1) administrację morską Rzeczypospolitej Polskiej lub uznaną instytucję klasyfikacyjną – sprawdza się ich autentyczność na miejscu;
2) inne administracje – dokonuje się sprawdzenia ich autentyczności korespondencyjnie w administracji morskiej państwa bandery, bez zatrzymywania statku, i przekazuje informacje do portu, do którego udaje się statek.
§ 12.1. Po przeprowadzeniu inspekcji, o których mowa w § 4, sporządza się w 3 egzemplarzach protokół, który podpisuje inspektor i kapitan statku albo osoba przez niego wyznaczona. Po jednym egzemplarzu protokołu otrzymują kapitan kontrolowanego statku albo osoba przez niego wyznaczona oraz armator statku. Trzeci egzemplarz dołącza się do akt sprawy.
2. W protokole wpisuje się polecenia i zalecenia pokontrolne dla armatora i kapitana statku, wydane na podstawie wyników inspekcji, o której mowa w § 4.
3. Kapitan statku albo osoba przez niego wyznaczona, przed podpisaniem protokołu, może zgłosić do jego ustaleń pisemne zastrzeżenia, które wnosi do dyrektora właściwego urzędu morskiego.
4. W terminie 7 dni dyrektor właściwego urzędu morskiego:
1) uwzględniając zastrzeżenia, dokonuje zmian w protokole albo
2) w drodze decyzji odmawia uwzględnienia zmian w protokole.
5. Kapitan statku zgłasza na piśmie wykonanie poleceń i zaleceń pokontrolnych organowi inspekcyjnemu, który je wydał, w ustalonym przez niego terminie.
§ 13.1. Jeżeli po przeprowadzonej inspekcji organ inspekcyjny poweźmie uzasadnione podejrzenie, że statek nie odpowiada wymogom bezpieczeństwa żeglugi, podejmuje działania określone w art. 12 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim.
2. W przypadku zatrzymania statku, wskutek podjęcia działań określonych w ust. 1, organ inspekcyjny zezwala na opuszczenie portu po uzyskaniu pozytywnego wyniku ponownie przeprowadzonej inspekcji.
3. Na podstawie pozytywnych wyników inspekcji organ inspekcyjny wydaje dokumenty bezpieczeństwa statku.
§ 14.Spełnienie przez armatora wymagań w zakresie zarządzania bezpieczną eksploatacją stwierdza organ inspekcyjny na podstawie przeprowadzonego audytu i wystawia odpowiedni dokument zgodności.
Rozdział 4
Rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa statku
§ 15.1. Dokumenty bezpieczeństwa statku wydaje się w trzech egzemplarzach, które otrzymują: kapitan statku, armator i organ inspekcyjny.
2. Oryginały dokumentów bezpieczeństwa statku, kopię dokumentu zgodności wystawionego armatorowi oraz dokumenty instytucji klasyfikacyjnej lub ich poświadczone kopie przechowuje się na statku, w miejscu dostępnym dla organu inspekcyjnego.
§ 16.1. Statek pasażerski lub inny statek o pojemności brutto powyżej 500, uprawiający żeglugę międzynarodową, z wyjątkiem statku rybackiego, powinien posiadać następujące dokumenty bezpieczeństwa statku:
1) tymczasowy certyfikat zarządzania bezpieczeństwem lub certyfikat zarządzania bezpieczeństwem wystawiony na okres 5 lat i potwierdzany w okresie pomiędzy 24. a 36. miesiącem jego ważności;
2) kopię tymczasowego dokumentu zgodności lub kopię dokumentu zgodności wystawionego na okres 5 lat i corocznie potwierdzanego, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy.
2. Statek pasażerski, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać:
1) certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego wraz z wykazem wyposażenia (formularz P) – wystawiony na okres 1 roku;
2) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony, na podstawie Prawidła I/12 konwencji SOLAS;
3) wykaz ograniczeń żeglugi sporządzony zgodnie z postanowieniami konwencji SOLAS;
4) plan współpracy w poszukiwaniu i ratownictwie – jeżeli został wystawiony na podstawie Prawidła V/7.3 konwencji SOLAS.
3. Statek towarowy, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać:
1) certyfikat bezpieczeństwa statku towarowego wraz z wykazem wyposażenia (formularz C) – wystawiony na okres 5 lat i corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony. na podstawie Prawidła I/12 konwencji SOLAS.
4. Jednostka szybka, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinna posiadać następujące dokumenty, wymagane w rozdziale X konwencji SOLAS:
1) certyfikat bezpieczeństwa jednostki szybkiej wraz z wykazem wyposażenia (formularz H) – wystawiony na okres 5 lat i corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2) pozwolenie na eksploatację jednostki szybkiej – wystawione na okres 5 lat.
5. Jednostka dynamicznie unoszona, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinna posiadać następujące dokumenty:
1) certyfikat konstrukcji i wyposażenia jednostki dynamicznie unoszonej – wystawiony na okres 1 roku;
2) pozwolenie na eksploatację jednostki dynamicznie unoszonej – wystawione na okres 1 roku;
3) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony, na podstawie Prawidła I/12 konwencji SOLAS.
6. Statek specjalistyczny o pojemności brutto 500 i większej, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, powinien posiadać następujące dokumenty:
1) certyfikat bezpieczeństwa statku specjalistycznego wraz z wykazem wyposażenia (formularz SPS) – wystawiony na okres 5 lat, corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony. na podstawie Prawidła I/12 konwencji SOLAS.
7. Certyfikat zwolnienia wystawia się na okres nie dłuższy niż okres ważności certyfikatu, do którego się odnosi.
8. Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1–6, określa załącznik nr 1 [7] do rozporządzenia.
§ 16a.[8] Statki pasażerskie uprawiające żeglugę krajową powinny posiadać:
1) certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego w żegludze krajowej – wystawiony na jeden rok;
2) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony.
§ 17.1. [9] Statek rybacki o długości pomiarowej 24 m i większej powinien posiadać:
1) certyfikat zgodności wraz z wykazem wyposażenia (formularz F) – wystawiony na okres 5 lat, corocznie potwierdzany, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2) certyfikat zwolnienia – jeżeli został wystawiony.
2. Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 [10] do rozporządzenia.
§ 18.1. Statek inny niż wymieniony w § 16–17 powinien posiadać odpowiednio:
1) kartę bezpieczeństwa –wystawioną na okres 5 lat, corocznie potwierdzaną, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy;
2) kartę bezpieczeństwa na jednorazową podróż morską;
3) kartę bezpieczeństwa „Ł”, którą wydaje się dla statków małych o prostej budowie, uprawiających żeglugę krajową – wystawianą na okres 5 lat, corocznie potwierdzaną, przy czym potwierdzenie może nastąpić w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicy.
2. Statek towarowy o pojemności brutto od 300 do 500, uprawiający żeglugę międzynarodową, oprócz dokumentów bezpieczeństwa statku określonych w ust. 1, powinien posiadać certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego wraz z wykazem – wyposażenie w urządzenia radiowe (formularz R), którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
3. Wzory dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§ 19.Okresy ważności dokumentów bezpieczeństwa statku, o których mowa w § 16–18, mogą być przedłużone o okres do 3 miesięcy, w przypadku określonym w Prawidle I/14 konwencji SOLAS.
§ 20.1. Organ inspekcyjny może, bez przeprowadzenia inspekcji, przedłużyć jednorazowo dokumenty bezpieczeństwa statku na okres do trzech miesięcy, a dla statków uprawiających krótkie podróże morskie na okres do jednego miesiąca od daty ich wygaśnięcia, w celu dopłynięcia statku do portu, w którym może być przeprowadzona inspekcja.
2. W przypadku przedłużenia ważności dokumentów bezpieczeństwa statku przez konsula powiadamia on o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku.
3. Konsul może, powiadamiając dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku, upoważnić wyznaczoną w tym celu osobę lub instytucję klasyfikacyjną w porcie, w którym statek przebywa, do wykonania czynności inspekcyjnych.
Rozdział 5
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 21.Dokumenty bezpieczeństwa statku wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
|
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165 i Nr 141, poz. 1359).
2) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia:
– dyrektywy Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich (Dz. Urz. WE L 138 z 01.06.1999 r., z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 1998/18/WE z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz. Urz. WE L 144 z 15. 05. 1998 r., z późn. zm.),
– dyrektywy Rady 1997/70/WE z dnia 11 grudnia 1997 r. ustanawiającej zharmonizowany system bezpieczeństwa dla statków rybackich o długości 24 m i większej (Dz. Urz. WE L 034 z 09. 02.1998 r., z późn. zm.).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 6 czerwca 2003 r. (poz. 1516)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
Załącznik nr 4
[1] Odnośnik nr 2 do tytułu rozporządzenia dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[2] § 3 pkt 13 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[3] § 3 pkt 14 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[4] § 3 pkt 15 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[5] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[6] § 8 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[7] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[8] § 16a dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[9] § 17 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
[10] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie inspekcji i dokumentów bezpieczeństwa statku morskiego (Dz.U. Nr 101, poz. 1045). Zmiana weszła w życie 1 maja 2004 r.
