ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 7 lipca 2003 r.
w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu wylęgania ryb oraz hodowli i chowu ryb, skorupiaków i mięczaków
Na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.Wylęganie oraz hodowlę i chów ryb prowadzi się w stawach rybnych lub innych urządzeniach służących do wylęgania lub hodowli i chowu ryb.
§ 2.Przy wjeździe na teren gospodarstwa, w którym prowadzi się działalność w zakresie wylęgania lub hodowli i chowu ryb lub hodowli i chowu skorupiaków, umieszcza się, w formie tablicy, widoczną informację o sposobie zachowania się na jego terenie.
§ 3.1. Przed wjazdem i wyjazdem z miejsc położonych na terenie gospodarstw, do których przemieszcza się materiał biologiczny, ryby lub skorupiaki, umieszcza się maty lub baseny ze środkiem dezynfekcyjnym.
2. Długość mat i basenów, o których mowa w ust. 1, powinna być nie mniejsza niż:
1) obwód największego koła pojazdu - w przypadku odkażania pojazdów;
2) metr - w przypadku odkażania obuwia.
3. Maty i baseny, o których mowa w ust. 1, powinny być nie mniejsze niż szerokość:
1) wjazdu i wyjazdu - w przypadku odkażania środków transportu;
2) wejścia i wyjścia - w przypadku odkażania obuwia.
§ 4.1. Jeżeli w gospodarstwie znajdują się budynki, to przy wejściu i wyjściu do pomieszczeń, w których znajdują się urządzenia służące do wylęgania ryb, umieszcza się maty ze środkiem dezynfekcyjnym.
2. Maty, o których mowa w ust. 1, spełniają wymagania, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2.
§ 5.W pomieszczeniach, o których mowa w § 4 ust. 1, podłoga i ściany wykonane są z materiałów trwałych, łatwych do czyszczenia i odkażania.
§ 6.Podmiot zajmujący się wylęganiem ryb oraz ich hodowlą i chowem zapewnia miejsce do:
1) zmiany odzieży ochronnej;
2) mycia rąk;
3) wykonania czynności weterynaryjnych.
§ 7.Do pomieszczeń, o których mowa w § 4 ust. 1, mogą wchodzić:
1) pracownicy - wyłącznie po zmianie odzieży ochronnej;
2) osoby postronne - wyłącznie:
a) po umyciu rąk,
b) w obuwiu ochronnym.
§ 8.Środki dezynfekcyjne przetrzymuje się w oddzielnych pomieszczeniach lub zamykanych szafkach.
§ 9.Woda wykorzystywana do wylęgania ryb nie może być pobierana ze stawów rybnych lub innych urządzeń, w których są przetrzymywane tarlaki.
§ 10.Konstrukcja urządzeń doprowadzających wodę do stawów rybnych lub innych urządzeń służących do wylęgania ryb powinna zapobiegać przedostawaniu się do nich ryb wolno żyjących.
§ 11.1. Czyszczenie i odkażanie urządzeń służących do wylęgania ryb przeprowadza się przed rozpoczęciem i po zakończeniu wylęgania ryb.
2. Narzędzia i sprzęt do pracy z materiałem biologicznym i wylęgiem oznacza się w sposób widoczny i używa tylko do pracy z jednym urządzeniem.
3. Narzędzia i sprzęt, o których mowa w ust. 2, każdorazowo przed i po użyciu czyści się i odkaża.
§ 12.1. W gospodarstwach prowadzących hodowlę i chów ryb łososiowatych każdy staw rybny oraz inne urządzenia służące do hodowli i chowu zaopatruje się w wydzielony komplet narzędzi i sprzętu do usuwania zanieczyszczeń, ryb śniętych lub wykazujących objawy choroby.
2. Narzędzia i sprzęt, o których mowa w ust. 1, nie mogą być używane w innych stawach lub urządzeniach służących do hodowli i chowu ryb, chyba że zostaną one przed ponownym użyciem oczyszczone i odkażone.
§ 13.Czyszczenie i odkażanie wykonuje się w miejscach do tego wyznaczonych.
§ 14.1. Woda doprowadzana do urządzeń służących do wylęgania ryb nie może mieć kontaktu z metalowymi elementami zawierającymi miedź.
2. W razie stosowania zamkniętego obiegu wody, woda doprowadzana do urządzeń, o których mowa w ust. 1, nie może mieć kontaktu z metalowymi elementami zawierającymi miedź i cynk.
§ 15.Materiał biologiczny wykorzystywany przez podmiot zajmujący się wylęganiem ryb powinien pochodzić od tarlaków:
1) zdrowych;
2) z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane przez organy Inspekcji Weterynaryjnej.
§ 16.1. Materiał biologiczny i ryby wprowadza się na teren gospodarstwa zajmującego się wylęganiem lub hodowlą i chowem ryb w czystych i odkażonych zbiornikach lub innych pojemnikach.
2. Skorupiaki lub mięczaki wprowadza się na teren gospodarstwa zajmującego się hodowlą i chowem skorupiaków lub mięczaków w czystych i odkażonych zbiornikach lub innych pojemnikach.
3. Środki transportu w chwili przeznaczenia ich do transportu materiału biologicznego, ryb żywych, skorupiaków lub mięczaków powinny być czyste i odkażone.
§ 17.1. Podmiot zajmujący się wylęganiem oraz hodowlą i chowem ryb gromadzi informacje dotyczące:
1) ilości i gatunków żywych ryb lub ilości i gatunków materiału biologicznego wprowadzonych na teren gospodarstwa;
2) miejsca pochodzenia żywych ryb lub materiału biologicznego;
3) firmy lub nazwy dostawcy żywych ryb lub materiału biologicznego, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej - jej imienia, nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;
4) terminu wprowadzania na teren gospodarstwa żywych ryb lub materiału biologicznego;
5) ilości i gatunków żywych ryb lub ilości i gatunków materiału biologicznego wyprowadzonych z terenu gospodarstwa;
6) miejsca przeznaczenia żywych ryb lub materiału biologicznego;
7) firmy lub nazwy odbiorcy żywych ryb lub materiału biologicznego, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej - jej imienia, nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;
8) terminu wyprowadzania z terenu gospodarstwa żywych ryb lub materiału biologicznego;
9) przeprowadzonych badań;
10) zaistniałych śnieć ryb;
11) przeprowadzonego leczenia.
2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, przechowuje się przez cztery lata od dnia wprowadzenia ryb lub materiału biologicznego na teren gospodarstwa.
§ 18.Hodowlę skorupiaków prowadzi się w stawach lub urządzeniach służących do ich hodowli i chowu.
§ 19.Konstrukcja urządzeń doprowadzających wodę do stawów i urządzeń, o których mowa w § 18, powinna zapobiegać przedostawaniu się do nich czynników chorobotwórczych.
§ 20.Sprzęt używany do hodowli i chowu skorupiaków lub mięczaków oczyszcza się i odkaża:
1) w trakcie cyklu produkcyjnego w miarę potrzeby;
2) po zakończeniu każdego cyklu produkcyjnego;
3) każdorazowo przed użyciem do innej grupy wiekowej skorupiaków lub mięczaków.
§ 21.Podmiot zajmujący się hodowlą i chowem skorupiaków zapewnia miejsce do:
1) zmiany odzieży ochronnej;
2) mycia rąk;
3) wykonania czynności weterynaryjnych;
4) przetrzymywania środków dezynfekcyjnych - zamykaną szafkę lub wydzielone miejsce.
§ 22.1. Podmiot zajmujący się hodowlą i chowem skorupiaków lub mięczaków gromadzi informacje dotyczące:
1) ilości i gatunków żywych skorupiaków lub mięczaków wprowadzonych na teren gospodarstwa;
2) miejsca pochodzenia żywych skorupiaków lub mięczaków;
3) firmy lub nazwy dostawcy żywych skorupiaków lub mięczaków, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej - jej imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;
4) terminu wprowadzania na teren gospodarstwa żywych skorupiaków lub mięczaków;
5) ilości i gatunków żywych skorupiaków lub mięczaków wyprowadzonych z terenu gospodarstwa;
6) miejsca przeznaczenia żywych skorupiaków lub mięczaków;
7) firmy lub nazwy odbiorcy żywych skorupiaków lub mięczaków, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej - jej imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;
8) terminu wyprowadzania z terenu gospodarstwa żywych skorupiaków lub mięczaków;
9) przeprowadzonych badań;
10) zaistniałych śnieć skorupiaków lub mięczaków;
11) przeprowadzonego leczenia.
2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, przechowuje się przez cztery lata od dnia wprowadzenia skorupiaków lub mięczaków na teren gospodarstwa.
§ 23.Obszary hodowli i chowu mięczaków dwuskorupowych, zwanych dalej „mięczakami", obejmują morze, ujścia rzek lub zlewiska w obszarach przybrzeżnych, na terenie których znajdują się miejsca hodowli i chowu lub naturalne siedliska mięczaków.
§ 24.Wymagania jakościowe dla wód, w których hoduje się i chowa skorupiaki i mięczaki, oraz sposób pobierania i badania próbek wody określają przepisy dotyczące wymagań, jakim powinna odpowiadać morska woda wewnętrzna i woda przybrzeżna, będące środowiskiem życia skorupiaków i mięczaków.
§ 25.Konstrukcja urządzeń doprowadzających wodę do gospodarstw, w których hoduje się i chowa mięczaki, powinna umożliwiać likwidację czynników chorobotwórczych.
§ 26.Warunki hodowli i chowu skorupiaków i mięczaków z gatunków obcych rodzimej faunie określają przepisy dotyczące warunków chowu i hodowli oraz połowu innych organizmów żyjących w wodzie.
§ 27.1. Obszary hodowli i chowu, z których odławia się mięczaki, wyznacza się na podstawie wyników badań laboratoryjnych przeprowadzanych przez urzędowego lekarza weterynarii.
2. Na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 1, określa się lokalizację i granice obszarów hodowli i chowu, z których mięczaki mogą być odławiane i wprowadzane na rynek w celach przeznaczonych do spożycia:
1) z obszaru A - do bezpośredniego spożycia przez ludzi;
2) z obszaru B - po oczyszczeniu w zakładzie oczyszczania lub
3) z obszaru C - po oczyszczeniu na terenie obszaru przejściowego.
3. Badania, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w miarę potrzeby, nie rzadziej niż dwa razy w roku.
4. Warunki weterynaryjne dla obszarów przejściowych i zakładów oczyszczania określono w przepisach o pozyskiwaniu mięczaków.
§ 28.Wymagania biologiczne dla obszarów wymienionych w § 27 ust. 2, z których można odławiać żywe mięczaki, są określone w załączniku do rozporządzenia.
§ 29.Mięczaków pochodzących z różnych sezonów hodowlanych nie przetrzymuje się na jednym obszarze hodowli.
§ 30.Przepisy rozporządzenia dotyczące mięczaków stosuje się odpowiednio do brzuchonogów morskich.
§ 31.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.3)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak
|
1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450 i Nr 122, poz. 1144.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy wylęgu drobiu i narybku (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 26), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 5 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 129, poz. 1438 i Nr 154, poz. 1790, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450).
Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 7 lipca 2003 r. (poz. 1195)
WYMAGANIA BIOLOGICZNE DLA OBSZARÓW HODOWLI I CHOWU, Z KTÓRYCH MOŻNA ODŁAWIAĆ ŻYWE MIĘCZAKI W CELU WPROWADZENIA ICH NA RYNEK
Lp. | Obszary hodowli, z których mięczaki po odłowieniu mogą być wprowadzane na rynek w celach przeznaczonych do spożycia: | Liczba bakterii z grupy coli w 100 g | Obecność bakterii Salmonella w 25 g całych mięczaków | Ilość toksyny porażennej (PSP) w 100 g części jadalnych mięczaków (mg) | Ilość toksyny wywołującej biegunkę (DSP) w całych mięczakach lub w ich częściach jadalnych (mg) | Ilość toksyny amnezyjnej (ASP) w całych mięczakach lub w ich częściach jadalnych (mg) | |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
1 | bezpośrednio po odłowieniu - z obszaru A | < 300 w teście NPL pięcio-probów-kowym w całych mięcza-kach i wpłynie z wnętrza muszli | < 230 E. coli w całych mięcza-kach i w płynie z wnętrza muszli | nieobecna | ≤ 80 | metody biologiczne nie mogą dać wyniku pozytywnego | ≤20 |
maksymalny poziom kwasu okadaikowe-go, dinofysisto-ksyny i pektenoto-ksyny nie powinien przekroczyć 160 mg kwasu okadaikowe-go lub jego równowa-żników / kg |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
|
|
|
|
|
| maksymalny |
|
|
|
|
|
|
| dopuszcza-lny poziom |
|
|
|
|
|
|
| 1mg yessotoksy-ny lub |
|
|
|
|
|
|
| równowa-żników / kg |
|
|
|
|
|
|
| maksymalny poziom |
|
|
|
|
|
|
| kwasu azaspirowe-go |
|
|
|
|
|
|
| 160mg lub |
|
|
|
|
|
|
| równowa-żników / kg |
|
2 | po oczyszczeniu w zakładzie oczyszczania -z obszaru B | < 6 000 pięcio-probów-kowym | ≤ 4 600 E. coli w 90% próbek (w całych mięcza-kach) | nieobecna | - | - | - |
3 | po oczyszczeniu w obszarze przejściowym -z obszaru C | ≤ 6 0000 w teście pięcio-pro-bówko-wym (w całych mięczakach) | - | nieobecna | - | - | - |
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00