Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594 i Nr 96, poz. 874) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych w sieci sprzedaży detalicznej (Dz. U. Nr 38, poz. 369, z 2000 r. Nr 92, poz. 1019, z 2001 r. Nr 79, poz. 846 oraz z 2002 r. Nr 208, poz. 1766} wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Obligacje są nominowane w walucie polskiej lub w walutach krajów należących do OECD.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Nominał obligacji wynosi 100 zł (sto złotych) lub wielokrotność tej kwoty albo 10 jednostek walut krajów należących do OECD bądź ich wielokrotność.”;

2) § 5 otrzymuje brzmienie:

„§ 5. Obligacje są oferowane przez agenta emisji lub podmioty, o których mowa w § 7 ust. 1, w szczególności przez:

1) subskrypcję,

2) zamianę - na kolejne emisje obligacji, określone w liście emisyjnym, posiadaczom obligacji podlegających wykupowi,

3) sprzedaż w punktach sprzedaży obligacji - osobom fizycznym, osobom prawnym oraz spółkom nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem banków, zakładów ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, funduszy inwestycyjnych, domów maklerskich, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek akcyjnych,

4) sprzedaż za pomocą systemów teleinformatycznych - wyłącznie osobom fizycznym,

5) sprzedaż w bankomatach - wyłącznie osobom fizycznym.”;

3) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Minister Finansów może, na podstawie umowy, przyznać określonym podmiotom wyłączne prawo składania ofert zakupu na obligacje lub wyłączne prawo składania ofert zakupu na obligacje w całości lub części emisji. Informacje o zawarciu umowy Minister Finansów podaje do wiadomości publicznej w sposób określony w § 1 ust. 6, co najmniej na dwa dni przed emisją danej obligacji.”;

4) w § 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dyspozycja zakupu obligacji zawiera w szczególności:

1) nazwę obligacji, wysokość wierzytelności z tytułu wykupu jednej obligacji (wartość nominalna wraz z należnymi odsetkami), liczbę obligacji oraz łączną wysokość wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu,

2) nazwę obligacji, cenę zamiany jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji, według ceny zamiany,

3) oświadczenie o przyjęciu do wiadomości warunków emisji,

4) podpis składającego dyspozycję.”;

5) w § 21:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje ze środków budżetu państwa w następujący sposób:

1) gotówką - po stawieniu się posiadacza obligacji w punkcie sprzedaży obligacji, w którym jest umiejscowiona obligacja, jeżeli umiejscowienie nie ustało, lub w dowolnym punkcie sprzedaży obligacji, jeżeli obligacje nie podlegały umiejscowieniu,

2) przelewem - na rachunek bankowy posiadacza obligacji, pod warunkiem złożenia przez niego, w terminie i na zasadach określonych w liście emisyjnym, odpowiedniej dyspozycji przelewu albo - w przypadku obligacji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych - na służący do jego obsługi rachunek pieniężny,

3) poprzez zaliczenie wierzytelności posiadacza obligacji z tytułu wykupu obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji kolejnych emisji, na warunkach określonych w § 22.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Posiadacz obligacji, znajdujących się w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji w rejestrze nabywców obligacji, jest obowiązany w celu dokonania wykupu stawić się w punkcie sprzedaży obligacji, nie później niż w ciągu roku od dnia wykupu obligacji.”;

6) w § 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Minister Finansów może wskazać obligacje, których emisje mogą zostać zaoferowane posiadaczom obligacji, w sposób, o którym mowa w ust. 1, według rozróżnienia na obligacje stanowiące ofertę skierowaną do:

1) osób fizycznych,

2) podmiotów niebędących osobami fizycznymi.”;

7) w § 27 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) stawić się, wraz ze zbywcą, w punkcie sprzedaży obligacji, w którym jest umiejscowiona obligacja, jeżeli umiejscowienie nie ustało, lub w dowolnym punkcie sprzedaży obligacji, jeżeli obligacje nie podlegały umiejscowieniu, albo u prowadzącego rachunek papierów wartościowych, na którym zdeponowano przedmiotowe obligacje, oraz”;

8) użyte w rozporządzeniu, w różnej liczbie i przypadkach, wyrazy „punkt obsługi klienta” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „punkt sprzedaży obligacji”.

§ 2.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2003 r.