ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 12 maja 2003 r.
w sprawie przekazywania informacji przez armatora statku przewożącego ładunki niebezpieczne lub zanieczyszczające2)
(Dz.U. z 2004 r., Nr 102, poz. 1076;ostatnia zmiana: Dz.U. z 2008 r., Nr 183, poz. 1135)
Na podstawie art. 10a ust. 2 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa zasady i tryb oraz zakres przekazywania przez armatora statku przewożącego ładunki niebezpieczne lub zanieczyszczające informacji o rodzaju przewożonego ładunku, zamierzonej trasie i czasie podróży oraz stanie bezpieczeństwa statku – dyrektorowi właściwego urzędu morskiego.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) „IMO", należy przez to rozumieć Międzynarodową Organizację Morską;
2) „Kodeksie IMDG", należy przez to rozumieć Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych, o którym mowa w obwieszczeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2002 r. w sprawie niektórych przepisów do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r., wraz z Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. Urz. Min. Infr. z 2002 r. Nr 11, poz. 47);
3) „Kodeksie IBC", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem, przyjęty w 1983 r. przez Komitet Bezpieczeństwa Życia na Morzu IMO – rezolucją MSC. 4 (48), zmodyfikowany w 1985 r. przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego IMO – rezolucją Nr MEPC. 19 (22);
4) „Kodeksie IGC", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem, przyjęty w 1983 r. przez Komitet Bezpieczeństwa Życia na Morzu IMO – rezolucją Nr MSC.5 (48);
5) „Kodeksie ISM", należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków, przyjęty w 1993 r. przez Zgromadzenie IMO – rezolucją Nr A. 741 (18);
6) „Kodeksie INF", należy przez to rozumieć Kodeks bezpiecznego przewozu statkami napromieniowanego paliwa jądrowego, plutonu i wysokopromieniotwórczych odpadów w pojemnikach, przyjęty w 1993 r. przez Zgromadzenie IMO – rezolucją Nr A. 748 (18);
7) „Konwencji SOLAS", należy przez to rozumieć Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974 r., sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177), wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974 r., sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321);
8) „Konwencji MARPOL 1973/78", należy przez to rozumieć Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzoną w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienioną Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101);
9) „Kodeksie BC”, należy przez to rozumieć Kodeks bezpiecznego przewozu stałych ładunków masowych, o którym mowa w obwieszczeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2002 r. w sprawie niektórych przepisów do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r., wraz z Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. Urz. Min. Infr. z 2002 r. Nr 11, poz. 47);
10) „ładunkach niebezpiecznych”, należy przez to rozumieć:
a) towary, o których mowa w Kodeksie IMDG,
b) niebezpieczne substancje ciekłe, o których mowa w Rozdziale 17 Kodeksu IBC,
c) gazy ciekłe, o których mowa w rozdziale 19 Kodeksu IGC,
d) substancje stałe, o których mowa w Załączniku B Kodeksu BC, włącznie z towarami, do przewozu których określono odpowiednie warunki zgodnie z paragrafem 1.1.3 Kodeksu IBC lub paragrafem 1.1.6 Kodeksu IGC;
11) „ładunkach zanieczyszczających”, należy przez to rozumieć:
a) oleje określone w Załączniku l do Konwencji MARPOL 1973/78,
b) szkodliwe substancje płynne, o których mowa w załączniku II do Konwencji MARPOL 1973/78,
c) substancje szkodliwe, o których mowa w Załączniku III do Konwencji MARPOL 1973/78;
12) „ładunkowej jednostce transportowej”, należy przez to rozumieć drogowy pojazd do przewozu towarów, wagon kolejowy do przewozu towarów, kontener do przewozu towarów, cysternę drogową, wagon kolejowy lub przenośny pojemnik.
§ 3.[Przekazanie informacji] 1. Armator statku przewożącego ładunki niebezpieczne lub zanieczyszczające, opuszczającego port położony w polskich obszarach morskich, przekazuje dyrektorowi właściwego urzędu morskiego informacje, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1–11, najpóźniej w chwili opuszczenia portu przez statek.
2. Armator statku zdążającego do portu lub kotwicowiska położonego w polskich obszarach morskich przekazuje dyrektorowi właściwego urzędu morskiego informacje, o których mowa w § 4, najpóźniej w chwili opuszczenia przez statek portu załadunku.
3. [1] Jeżeli w chwili opuszczenia portu znajdującego się poza Wspólnotą nie jest znana nazwa portu przeznaczenia w jednym z państw członkowskich lub kotwicowisko znajdujące się na wodach terytorialnych jednego z państw członkowskich, to informacje, o których mowa w § 4, przekazuje się najpóźniej w chwili ustalenia trasy podróży statku.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1–3, armator może przekazać za pośrednictwem agenta morskiego lub kapitana statku.
§ 4.[Treść informacji] 1. Informacje, o których mowa w § 3, zawierają w szczególności:
1) dane identyfikacyjne statku, takie jak: nazwa, sygnał rozpoznawczy, numer identyfikacyjny IMO;
2) przynależność państwową statku;
3) nazwę portu przeznaczenia;
4) nazwę portu, w którym dokonano załadunku ładunków niebezpiecznych lub zanieczyszczających;
5) przewidywany czas wyjścia z portu załadunku (czas lokalny ETD) i przybycia do portu przeznaczenia (czas lokalny ETA);
6) plan zamierzonej trasy podróży;
7) liczbę osób na pokładzie statku;
8) dane o armatorze, takie jak: jego nazwa, siedziba, adres, telefon, faks, e-mail;
9) informacje dotyczące ładunku towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających, a w szczególności:
a) prawidłową nazwę techniczną przewożonego towaru,
b) numer identyfikacji towaru UN (Organizacji Narodów Zjednoczonych), jeżeli istnieje,
c) klasę szkodliwości towaru określoną według klasyfikacji przyjętej przez IMO w Kodeksach: IMDG, IBC, IGC,
d) klasę statku określoną przez IMO według Kodeksu INF,
e) kategorię szkodliwości substancji określoną według załącznika II i III do Konwencji MARPOL 1973/78,
f) ilość towarów i ich lokalizację na statku, a jeżeli towary te są przewożone w ładunkowych jednostkach transportowych – znaki identyfikacyjne tych jednostek,
g) (uchylona);
10) potwierdzenie, że statek posiada listę lub manifest albo odpowiedni plan ładunkowy, określający szczegóły dotyczące ilości oraz lokalizacji na statku przewożonych towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających;
11) adres podmiotu, pod którym można otrzymać bardziej szczegółowe informacje o statku i przewożonym ładunku;
12) (uchylony).
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do dyrektora właściwego urzędu morskiego za pośrednictwem kapitana albo bosmana portu:
1) przy użyciu elektronicznych środków przekazu informacji lub innych środków technicznych używanych przez odbiorcę informacji;
2) bezpośrednio lub za pośrednictwem agenta morskiego statku.
§ 5.[Powiadomienie o zmianie dotyczącej przekazanej informacji] Armator za pośrednictwem agenta morskiego albo kapitana statku jest obowiązany niezwłocznie poinformować dyrektora właściwego urzędu morskiego o każdej zaistniałej zmianie dotyczącej przekazanych informacji, o których mowa w § 4.
§ 5a.[Informacja o statku i przewożonych na nim ładunkach niebezpiecznych i zanieczyszczających] Na żądanie właściwych w sprawach bezpieczeństwa żeglugi organów Państw Członkowskich Unii Europejskiej dyrektorzy urzędów morskich przekazują bezzwłocznie, drogą elektroniczną, informację o statku i przewożonych na nim ładunkach niebezpiecznych i zanieczyszczających.
§ 6.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).
2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 2002/59/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informowania o ruchu statków i odwołującej Dyrektywę 93/75/EWG (Dz. Urz. WE L 208 z 5.08.2002). Dane dotyczące ogłaszania aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, dotyczą ogłoszania tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 109, poz. 1156, z 2001 r. Nr 111, poz. 1197 i Nr 125, poz. 1368 oraz z 2002 r. Nr 166, poz. 1361.
[1] § 3 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 października 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przekazywania informacji przez armatora statku przewożącego ładunki niebezpieczne lub zanieczyszczające (Dz.U. Nr 183, poz. 1135). Zmiana weszła w życie 31 października 2008 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00