Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2003-05-25 do 2014-09-05
Wersja archiwalna od 2003-05-25 do 2014-09-05
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA1)
z dnia 8 kwietnia 2003 r.
w sprawie rodzajów instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego
Na podstawie art. 425 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Rodzaje instalacji objętych możliwością ubiegania się o ustalenie programu dostosowawczego] 1. Określa się rodzaje instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego.
2. Rodzaje instalacji, o których mowa w ust. 1, są określone w załączniku do rozporządzenia.
§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Środowiska: Cz. Śleziak
|
|
1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 85, poz. 766).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392 i Nr 80, poz. 717 i 721.
Załącznik do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 8 kwietnia 2003 r (poz. 731)
RODZAJE INSTALACJI, DLA KTÓRYCH PROWADZĄCY MOGĄ UBIEGAĆ SIĘ O USTALENIE PROGRAMU DOSTOSOWAWCZEGO
1. W przemyśle energetycznym do spalania paliw o mocy nominalnej nie niższej niż 300 MWt.
2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym:
1) do prażenia lub spiekania rudy żelaza o przerobie nie mniej niż 500 000 ton rudy żelaza rocznie lub do prażenia lub spiekania innych rud metali, w tym rudy siarczkowej;
2) do pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do ciągłego odlewania stali, o zdolności produkcyjnej ponad 2,5 tony wytopu na godzinę;
3) do obróbki metali żelaznych:
a) poprzez walcowanie na gorąco, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton stali surowej na godzinę,
b) kuźnie z młotami o energii przekraczającej 50 kJ na młot, gdzie stosowana łączna moc cieplna przekracza 20 MW,
c) do nakładania powłok metalicznych z wsadem ponad 2 tony stali surowej na godzinę;
4) do odlewania metali żelaznych o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę;
5) do produkcji metali nieżelaznych z rud metali, koncentratów lub produktów z odzysku w wyniku procesów metalurgicznych, chemicznych lub elektrolitycznych;
6) do wtórnego wytopu metali nieżelaznych lub ich stopów, w tym oczyszczania lub przetwarzania metali z odzysku, o zdolności produkcyjnej powyżej 4 ton wytopu na dobę dla ołowiu lub kadmu lub powyżej 20 ton wytopu na dobę dla pozostałych metali, z wyłączeniem metali szlachetnych;
7) do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita objętość wanien procesowych przekracza 30 m3.
3. W przemyśle mineralnym:
1) do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych o zdolności produkcyjnej ponad 500 ton na dobę lub wapna w piecach o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton na dobę;
2) do przetwarzania azbestu lub do wytwarzania lub przetwarzania produktów zawierających azbest;
3) piece koksownicze.
4. W przemyśle chemicznym:
1) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii organicznej;
2) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii nieorganicznej;
3) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, nawozów sztucznych na bazie fosforu, azotu lub potasu;
4) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, środków ochrony roślin lub produktów biobójczych;
5) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych lub biologicznych, podstawowych produktów farmaceutycznych;
6) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, materiałów wybuchowych;
7) do rafinacji ropy naftowej lub gazu, z wyjątkiem instalacji do wytwarzania wyłącznie smarów z ropy naftowej;
8) do zgazowania lub upłynniania węgla lub łupku bitumicznego w ilości nie niższej niż 500 ton na dobę.
5. W gospodarce odpadami:
1) do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów niebezpiecznych, o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę;
2) do termicznego przekształcania odpadów komunalnych, o zdolności przetwarzania ponad 3 tony na godzinę;
3) do unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów innych niż niebezpieczne, o zdolności przetwarzania ponad 50 ton na dobę, z wyłączeniem instalacji spalających gaz wysypiskowy, słomę lub odpady z mechanicznej obróbki drewna, instalacji do unieszkodliwiania odpadów z rolnictwa, sadownictwa, upraw hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa oraz przetwórstwa żywności lub odpadów z autoklawowania;
4) do składowania odpadów, z wyłączeniem odpadów obojętnych, o zdolności przyjmowania ponad 20 ton odpadów na dobę.
6. Inne:
1) do produkcji:
a) masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych,
b) papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej nie niższej niż 200 ton na dobę;
2) do chowu lub hodowli drobiu lub świń w liczbie nie niższej niż 240 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP) i więcej niż:
a) 40 000 stanowisk dla drobiu,
b) 2 000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg,
c) 750 stanowisk dla macior;
3) do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych, o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie.
