Na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa:

1) rodzaj jednostek chorobowych, w celu wykrycia których organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania kontrolne zakażeń zwierząt, zwane dalej „badaniami”

2) sposób prowadzenia badań;

3) zakres badań oraz zasady ich finansowania.

§ 2.Organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania w celu wykrycia następujących jednostek chorobowych:

1) pryszczyca (Foot and mouth disease);

2) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease);

3) klasyczny pomór świń (CIasical Swine Fewer, Hog cholera);

4) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy);

5) gruźlica bydła (Bovine tuberculosis);

6) bruceloza bydła (Bovine brucellosis - B. Abortus);

7) bruceloza kóz i owiec (Caprine/ovine brucellosis - B. Melitensis);

8) enzootyczna białaczka bydła (Enzootic bovine leucosis);

9) wścieklizna (Rabies) lisów wolno żyjących;

10) trzęsawka owiec (Scrapie);

11) influenza ptaków o wysokiej zjadliwości, dawniej pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza, dawniej FowI plague);

12) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis, IHN).

§ 3.W celu wykrycia pryszczycy i choroby pęcherzykowej świń corocznie bada się próbkę krwi od 10 sztuk odpowiednio bydła albo świń z obszaru powiatu.

§ 4.1. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń corocznie bada się próbkę krwi od 59 świń znajdujących się na obszarze powiatu:

1) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń;

2) graniczącego z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń;

3) w którym w ostatnich 6 latach stwierdzono wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń;

4) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 sztuk na 1 km²;

5) w którym zlokalizowane są międzynarodowe porty lotnicze lub morskie.

2. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń corocznie bada się próbkę krwi od 29 świń znajdujących się na obszarze powiatu:

1) przylegającym do powiatu graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń;

2) przylegającym do powiatu graniczącego z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń.

3. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików corocznie bada się próbkę krwi lub skrzepy krwi albo migdałki lub węzły chłonne od 10% dzików odstrzelonych na obszarze powiatu:

1) w którym w ostatnich 5 latach stwierdzono, przy zastosowaniu metody serologicznej, wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń w populacji dzików;

2) w którym w ostatnich 6 latach stwierdzono, przy zastosowaniu metody serologicznej, wyniki dodatnie w zakresie klasycznego pomoru świń w pogłowiu świń;

3) w którym populacja dzików wynosi co najmniej 2 sztuki na 1 km²;

4) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 sztuk na 1 km²;

5) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń, albo z państwem o nieznanym statusie w zakresie pomoru świń.

4. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików corocznie bada się próbkę krwi lub skrzepy krwi albo migdałki lub węzły chłonne od 5% dzików odstrzelonych w powiatach, w których populacja dzików nie przekracza 2 sztuk na 1 km².

5. W celu wykrycia klasycznego pomoru świń u dzików padłych w łowisku bada się próbkę z migdałków lub węzłów chłonnych od każdego padłego dzika.

§ 5.1. W celu wykrycia gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) badaniem obejmuje się bydło powyżej:

1) 30 miesiąca życia poddane ubojowi;

2) 24 miesiąca życia poddane ubojowi z konieczności;

3) 24 miesiąca życia poddane ubojowi sanitarnemu;

4) 24 miesiąca życia, które padło;

5) 24 miesiąca życia, które zostało zabite, a wykazywało za życia objawy neurologiczne.

2. Do badań pobiera się pień mózgu bydła.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, oraz w sytuacji, kiedy wynik przy zastosowaniu szybkiego testu jest dodatni lub nierozstrzygający.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest nierozstrzygający lub gdy materiał do badań uległ autolizie - tkanki są poddawane badaniu przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

§ 6.1. W celu wykrycia gruźlicy bydła corocznie tuberkulinizacją śródskórną obejmuje się 1/3 pogłowia bydła na obszarze powiatu, tak aby przez 3 lata zostało zbadane bydło znajdujące się na obszarze powiatu.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, podlega bydło w wieku powyżej 6 tygodnia życia.

§ 7.1. W celu wykrycia brucelozy bydła corocznie bada się próbki krwi od 1/3 pogłowia bydła znajdującego się na obszarze powiatu, tak aby w okresie 3 lat zostało zbadane bydło na obszarze całego powiatu.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, podlega bydło w wieku powyżej roku życia.

3. W celu wykrycia brucelozy bydła u krów mlecznych dopuszcza się badanie zbiorczych prób mleka od krów pochodzących z jednego gospodarstwa.

§ 8.W celu wykrycia brucelozy kóz i owiec corocznie w stadach, w których jest prowadzona ocena wartości hodowlanej, bada się próbki krwi od:

1) kozłów i tryków w wieku powyżej 6 miesiąca życia;

2) 25% kóz i owiec w wieku rozrodczym; w stadzie o liczebności poniżej 50 sztuk kóz lub owiec w takim wieku - badaniu poddaje się wszystkie kozy lub owce w wieku rozrodczym.

§ 9.W celu wykrycia enzootycznej białaczki bydła corocznie bada się:

1) 1/3 pogłowia bydła w wieku powyżej 2 roku życia - w powiecie, na którego obszarze co najmniej w 99,8% stad nie stwierdzono przypadków enzootycznej białaczki bydła w okresie ostatnich 2 lat;

2) całe pogłowie bydła w powiecie niespełniającym kryterium określonego w pkt 1.

§ 10.W celu wykrycia wścieklizny lisów wolno żyjących do badań pobiera się tkankę mózgową, surowice i żuchwę od 8 lisów odstrzelonych na każdych 100 km² obszaru łowiska objętego szczepieniem ochronnym lisów przeciw wściekliźnie.

§ 11.1. W celu wykrycia trzęsawki owiec badaniami obejmuje się:

1) 7% owiec poddawanych ubojowi w wieku powyżej 18 miesięcy życia;

2) owce powyżej 18 miesiąca życia poddane ubojowi z konieczności w następstwie chronicznego wycieńczenia;

3) owce powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały poddane ubojowi sanitarnemu.

2. Do badań pobiera się pień mózgu.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz w sytuacji, kiedy wynik badania szybkim testem jest dodatni lub nierozstrzygający.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest nierozstrzygający lub gdy materiał do badań uległ autolizie, tkanki poddawane są badaniu przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

§ 12.1. W celu wykrycia influenzy ptaków u kur, indyków, kaczek, gęsi i strusi corocznie pobiera się w stadach hodowlanych i towarowych do badań próbki od 10 ptaków z każdego stada:

1) w przypadku kur, indyków i strusi - próbki krwi do badań serologicznych,

2) w przypadku kaczek i gęsi - wymazy z kloaki lub świeży kał do badań wirusologicznych

- obejmując badaniem liczbę stad w województwie określoną w załączniku do rozporządzenia.

2. W celu wykrycia influenzy ptaków u ptaków dzikich w każdym województwie pobiera się 20 próbek do badań w następującej proporcji:

1) od ptaków wodnych - 30% próbek;

2) od ptaków morskich i wodnobłotnych - 30% próbek;

3) od innych ptaków wolno żyjących - 40% próbek.

3. Dopuszcza się możliwość łączenia (pulowania) do 5 próbek pobranych od ptaków dzikich tego samego gatunku.

4. W przypadku ptaków dzikich wymazy kałowe z kloaki lub świeży kał stanowią próbki do badań wirusologicznych.

§ 13.1. W celu wykrycia martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych pobiera się próbki do badań serologicznych z obiektów, w których prowadzona jest hodowla ryb łososiowatych i których produkcja roczna wynosi powyżej 5 ton.

2. Próbkę stanowią ryby żywe lub uśmiercone, pobrane z każdego obiektu w liczbie 30 sztuk, dwa razy w ciągu roku w odstępie 4 miesięcy; próbka powinna zawierać ryby chore lub podejrzane o chorobę, różnego wieku, z jak największej liczby stawów i basenów danego obiektu.

§ 14.Badania są finansowane ze środków budżetowych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, planowanych w budżetach wojewodów oraz rezerwach celowych budżetu państwa, określanych corocznie w ustawie budżetowej.

§ 15.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.³⁾

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 4 kwietnia 2003 r. (poz. 571)

LICZBA STAD W WOJEWÓDZTWIE OBJĘTYCH BADANIEM WIRUSOLOGICZNYM NA INFLUENZĘ PTAKÓW