Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2003-02-06 do 2005-05-31
Wersja archiwalna od 2003-02-06 do 2005-05-31
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 12 listopada 2002 r.
w sprawie uprawiania dalekowschodnich sportów i sztuk walki oraz kick-boxingu
Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 i Nr 102, poz. 1115 oraz z 2002 r. Nr 4, poz. 31, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 130, poz. 1112 i Nr 207, poz. 1752) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe wymogi, kwalifikacje i sposób ich uzyskiwania, wynikające z nich uprawnienia, zasady nadawania, zawieszania i cofania tych uprawnień, wzory dokumentów stwierdzających te kwalifikacje i uprawnienia oraz szczególne zasady bezpieczeństwa obowiązujące przy uprawianiu dalekowschodnich sportów i sztuk walki oraz kick-boxingu.
§ 2.Do udziału w zajęciach w dalekowschodnich sportach i sztukach walki oraz kick-boxingu, zwanych dalej „sportami i sztukami walki”, jest niezbędne posiadanie:
1) zaświadczenia, wydanego przez lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie medycyny sportowej, o braku przeciwwskazań do uprawiania określonych sportów lub sztuk walki;
2) zgody przedstawiciela ustawowego, w przypadku osób niepełnoletnich;
3) umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.
§ 3.1. Osoby do lat 12 mogą brać udział wyłącznie w zajęciach, treningach i zawodach w sportach i sztukach walki w formach bezkontaktowych, których uprawianie lub rywalizacja odbywa się w postaci demonstracji techniki albo walki reżyserowanej.
2. Osoby, które ukończyły 12 lat i uczestniczyły w treningach w formach bezkontaktowych, przez co najmniej 9 miesięcy, mogą być dopuszczone do udziału w zajęciach, treningach i zawodach, w sportach i sztukach walki w formach z ograniczonym kontaktem, których zasady uprawiania lub rywalizacji nie przewidują możliwości pokonania przeciwnika przez zadawanie uderzeń rękami lub nogami z pełną siłą, a w walkach z bronią obszar zadawanych uderzeń jest ograniczony.
3. Z zastrzeżeniem ust. 4, osoby, które ukończyły 16 lat, mogą być dopuszczone do zajęć, treningów i zawodów w sportach i sztukach walki w formach z pełnym kontaktem, których zasady uprawiania lub rywalizacji zezwalają na pokonanie przeciwnika, przez zadawanie uderzeń rękami lub nogami z pełną siłą, a w walkach z bronią obszar zadawanych uderzeń jest nieograniczony.
4. Granica wieku, o której mowa w ust. 3, może być obniżona do 14 lat w przypadku stosowania podczas zajęć, treningów i zawodów w sportach i sztukach walki sprzętu ochronnego.
§ 4.1. Posiadanie kwalifikacji określających poziom wyszkolenia w sportach lub sztukach walki stwierdza się nadaniem odpowiedniego stopnia uczniowskiego lub mistrzowskiego.
2. Stopnie, o których mowa w ust. 1, nadaje lub cofa, a także zawiesza lub cofa wynikające z nich uprawnienia, w przypadkach wskazanych w rozporządzeniu, właściwy dla danego sportu i sztuki walki polski związek sportowy, a w dyscyplinach, w których nie działa polski związek sportowy, właściwy związek sportowy, zwane dalej „związkami sportowymi”.
3. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uzyskanych stopni uczniowskich lub mistrzowskich jest odpowiednio dyplom uczniowski lub mistrzowski, których wzory zawierają załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia.
4. Związki sportowe prowadzą rejestry wydanych dyplomów.
§ 5.1. Stopnie uczniowskie oraz stopnie mistrzowskie, do czwartego stopnia włącznie, nadaje się osobie, która:
1) złożyła wniosek o nadanie stopnia;
2) spełniła warunki określone w § 2;
3) zaliczyła z wynikiem pozytywnym egzamin sprawdzający.
2. Egzamin sprawdzający na stopnie uczniowskie przeprowadza egzaminator lub komisja, a na stopnie mistrzowskie wyłącznie komisja. Członków komisji, w liczbie co najmniej trzech, oraz egzaminatorów wyznacza właściwy związek sportowy. Co najmniej dwaj członkowie oraz egzaminatorzy powinni posiadać kwalifikacje zawodowe trenera lub instruktora danej dyscypliny sportu lub sztuki walki.
3. Egzamin sprawdzający przeprowadza się zgodnie z wymaganiami egzaminacyjnymi dla poszczególnych sportów lub sztuk walki.
4. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, w którym stwierdza się wynik egzaminu. Protokół podpisują członkowie komisji albo egzaminatorzy.
5. W przypadku stwierdzenia, że egzamin sprawdzający został przeprowadzony z naruszeniem wymagań egzaminacyjnych, o których mowa w ust. 3, przeprowadza się powtórny egzamin przed komisją wyznaczoną przez właściwy związek sportowy.
6. W przypadku negatywnej oceny z egzaminu, o którym mowa w ust. 5, cofa się przyznany stopień uczniowski lub mistrzowski.
§ 6.1. Stopień mistrzowski, wyższy niż czwarty, związek sportowy nadaje za wybitne osiągnięcia szkoleniowe lub sportowe.
2. Nadanie stopnia, o którym mowa w ust. 1, następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwej międzynarodowej federacji sportowej.
§ 7.Związek sportowy może uznać za równorzędne kwalifikacje uzyskane za granicą, określające poziom wyszkolenia w sportach lub sztukach walki na podstawie przedłożonych dokumentów. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio.
§ 8.1. Osoby, którym nadano stopień uczniowski lub mistrzowski, są uprawnione do uczestnictwa w zajęciach, treningach lub zawodach w sportach i sztukach walki, w których regulaminy sportowe wymagają od zawodników posiadania kwalifikacji określonego stopnia.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, są zawieszane lub cofane na podstawie orzeczenia właściwej komisji związku sportowego, stwierdzającego:
1) naruszenie zasad bezpieczeństwa uprawiania sportów i sztuk walki;
2) przekroczenie uprawnień wynikających z posiadanego stopnia;
3) wykorzystanie kwalifikacji sportowych do popełnienia wykroczenia lub przestępstwa.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, są zawieszane lub cofane na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego popełnienie umyślnego przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.
4. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w ust. 2 oraz w § 5 ust. 6, jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu.
§ 9.1. Przy uprawianiu sportów i sztuk walki niedopuszczalne jest ciążenie do powodowania urazów ciała u przeciwnika.
2. Zajęcia i treningi w sportach i sztukach walki prowadzą wyłącznie osoby posiadające uprawnienia trenera lub instruktora w określonej dyscyplinie sportów i sztuk walki.
§ 10.1. Liczba osób w grupach ćwiczących na jednego prowadzącego zajęcia nie może przekraczać:
1) 30 osób w grupie osób początkujących, za które uznaje się osoby posiadające 1. lub 2. stopień uczniowski albo osoby ćwiczące nie dłużej niż jeden rok;
2) 25 osób w grupie osób zaawansowanych.
2. W czasie walk sparingowych - sędziowanych jeden prowadzący nie może kontrolować jednocześnie więcej niż dwóch par ćwiczących.
§ 11.1. W zajęciach, treningach i zawodach w sportach lub sztukach walki mogą uczestniczyć osoby wyposażone w sprzęt ochronny, zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w danej dyscyplinie sportu lub sztuce walki.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, nie mogą posiadać jakichkolwiek przedmiotów mogących spowodować uraz ciała.
§ 12.Pomieszczenia, w których są prowadzone zajęcia, treningi i zawody w sportach i sztukach walki, powinny być wyposażone w oświetlenie i wentylację, a przedmioty mogące spowodować uraz ciała - osłonięte.
§ 13.1. Za bezpieczeństwo osób podczas przeprowadzania zajęć i treningów jest odpowiedzialny trener lub instruktor prowadzący te zajęcia lub treningi.
2. Za bezpieczeństwo podczas zawodów w sportach lub sztukach walki jest odpowiedzialny sędzia główny zawodów.
§ 14.Osobom posiadającym stopnie uczniowskie lub mistrzowskie, do czwartego stopnia włącznie, nadane przed wejściem w życie rozporządzenia, mogą być wydane odpowiednie dyplomy bez egzaminu sprawdzającego, o którym mowa w § 5.
§ 15.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: L. Miller
Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 12 listopada 2002 r. (poz. 66)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2