Art. 1. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 100, poz. 1080) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) wynagrodzenie - wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacone pracownikom z tytułu zatrudnienia u przedsiębiorcy, obliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny jako wynagrodzenia bez wypłat z zysku,”

2) w art. 4 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:

„1. U przedsiębiorcy, który osiągnął dodatni wynik finansowy za poprzedni rok obrotowy wykazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym roku ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy. Porozumienie to powinno uwzględniać sytuację i możliwości finansowe przedsiębiorcy oraz wskaźniki ustalone zgodnie z art. 3 ust. 3 lub art. 3 ust. 5.

2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zawarte w terminie miesiąca od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok poprzedni.

3. U przedsiębiorców, u których porozumienie nie zostało zawarte, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustala pracodawca, w drodze zarządzenia, w terminie 14 dni od upływu terminu określonego w ust. 2.”

3) po art. 4a dodaje się art. 4b i 4c w brzmieniu:

„Art. 4b. W przypadku gdy przedsiębiorca nie osiągnął dodatniego wyniku finansowego za poprzedni rok obrotowy, ale w trakcie roku obrotowego sytuacja finansowa przedsiębiorcy uległa poprawie w stopniu umożliwiającym w całości pokrycie straty netto za rok poprzedni oraz osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego w tym roku, strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy mogą ustalić, w drodze porozumienia, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nie wyższy jednak niż określony wskaźnikami ustalonymi zgodnie z art. 3 ust. 3 lub art. 3 ust. 5.

Art. 4c. W przypadku gdy rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do ustalenia przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa wart. 4 ust. 1 i 3, przyjmuje się maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszony na dany rok kalendarzowy, w którym rozpoczyna się rok obrotowy.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 205, poz. 1730 i Nr 240, poz. 2055) w art. 28:

1) w ust. 1 uchyla się pkt 1;

2) uchyla się ust. 4 i 5.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.