Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2003-01-17 do 2005-10-21
Wersja archiwalna od 2003-01-17 do 2005-10-21
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 23 grudnia 2002 r.
w sprawie uzyskiwania świadectwa przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2003 r., Nr 5, poz. 62)
Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe warunki i zakres kursów początkowych dla kandydatów na doradców i kursów doskonalących dla doradców;
2) szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz dla doradców, zwanego dalej „egzaminem”
3) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na doradców i doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji sprawdzających ich kwalifikacje;
4) wzór świadectwa doradcy.
§ 2.Kursy początkowe i kursy doskonalące organizowane są w formie zajęć dydaktycznych prowadzonych przez wykładowców.
§ 3.1. Podmiot prowadzący kursy początkowe i kursy doskonalące przeprowadza zajęcia dydaktyczne w salach wykładowych o powierzchni nie mniejszej niż 30 m2, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Jeżeli z sali wykładowej korzysta jednocześnie więcej niż 20 osób, to powierzchnia określona w ust. 1 powinna zostać zwiększona o 1 m2 - dla każdej dodatkowej osoby.
§ 4.1. Godzina lekcyjna kursów początkowych i doskonalących trwa 45 minut.
2. Czas trwania kursu początkowego i doskonalącego w ciągu jednego dnia nie może przekroczyć 8 godzin lekcyjnych.
3. Minimalny czas trwania kursu początkowego wynosi 32 godziny lekcyjne.
§ 5.1. Zakres kursu początkowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Zakres kursu doskonalącego uwzględnia nowe lub zmienione regulacje prawne oraz rozwiązania merytoryczne dotyczące zagadnień przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
§ 6.Osoba, która ukończyła kurs początkowy lub kurs doskonalący, otrzymuje zaświadczenie wydawane przez podmiot prowadzący kurs.
§ 7.1. Egzaminy przeprowadza się w każdym województwie co najmniej dwa razy w roku kalendarzowym.
2. Terminy oraz miejsca przeprowadzania egzaminów wyznacza wojewódzki inspektor transportu drogowego.
3. Terminy oraz miejsca, o których mowa w ust. 2, podaje się do publicznej wiadomości najpóźniej na 14 dni przed wyznaczonym dniem egzaminu, w formie ogłoszenia, w siedzibie wojewódzkiego inspektora transportu drogowego oraz na stronach internetowych Głównego Inspektora Transportu Drogowego.
§ 8.1. Egzamin obejmuje sprawdzenie wiedzy i rozumienia zagadnień w zakresie określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, z uwzględnieniem, w szczególności:
1) ogólnych środków zapobiegawczych i środków bezpieczeństwa stosowanych w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych;
2) klasyfikacji towarów niebezpiecznych;
3) przepisów dotyczących pakowania, przewozu w cysternach oraz przewozu luzem towarów niebezpiecznych;
4) oznakowania i nalepek ostrzegawczych;
5) dokumentów wymaganych w związku z przewozem.
2. Egzamin przeprowadza się w formie pisemnej obejmującej: część testową składającą się z trzech zestawów pytań odpowiadających poszczególnym modułom, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, oraz ćwiczenie praktyczne z zakresu obowiązków doradcy.
3. Pytania testowe i ćwiczenia praktyczne, o których mowa w ust. 2, pochodzą z katalogu pytań i ćwiczeń egzaminacyjnych, zatwierdzonego przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego.
§ 9.1. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna składająca się z:
1) przewodniczącego;
2) dwóch członków;
3) sekretarza.
2. Przewodniczącym komisji egzaminacyjnej może być osoba posiadająca uprawnienia doradcy, a członkami komisji osoby posiadające takie uprawnienia albo osoby posiadające wyższe wykształcenie i co najmniej ośmioletnią praktykę zawodową w dziedzinie:
1) właściwości towarów niebezpiecznych;
2) konstrukcji i eksploatacji opakowań, cystern i pojazdów przeznaczonych do ich przewozu;
3) ratownictwa drogowego i chemicznego;
4) ochrony przeciwpożarowej lub
5) bezpieczeństwa ruchu drogowego.
§ 10.Do egzaminu mogą przystąpić osoby, które w terminie co najmniej 7 dni przed jego przeprowadzeniem złożyły do wojewódzkiego inspektora transportu drogowego wniosek o dopuszczenie do egzaminu, wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w § 6 [1], oraz dowodem uiszczenia opłaty, o której mowa w § 13.
§ 11.Egzamin uważa się za zdany w przypadku udzielenia co najmniej 80% prawidłowych odpowiedzi na pytania zawarte w części testowej oraz rozwiązania w co najmniej 80% ćwiczenia praktycznego.
§ 12.1. Z posiedzenia komisji egzaminacyjnej sporządza się protokół, zawierający wyniki egzaminu, który podpisują przewodniczący komisji egzaminacyjnej oraz pozostali jej członkowie.
2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje, w terminie do 7 dni od dnia zakończenia egzaminu, wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego.
§ 13.Ustala się opłatę za egzamin w wysokości 400 zł.
§ 14.1. Członkom komisji egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie w wysokości:
1) 150 złotych - dla przewodniczącego;
2) 120 złotych - dla innych członków komisji;
3) 80 złotych - dla sekretarza.
2. Jeżeli liczba egzaminowanych przewyższa 10 osób, wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ulega zwiększeniu:
1) o 10 złotych za każdą dodatkową osobę - dla przewodniczącego;
2) o 8 złotych za każdą dodatkową osobę - dla innych członków komisji;
3) o 6 złotych za każdą dodatkową osobę - dla sekretarza.
§ 15.Wzór świadectwa doradcy określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 16.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
|
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 23 grudnia 2002 r. (poz. 2013)
Załącznik nr 1
ZAKRES KURSU POCZĄTKOWEGO
1. ZAKRES RAMOWY | |||
Nr modułu | Tytuł | Ilość godzin | |
1 | Moduł podstawowy | 10 | |
2 | Moduł klas materiałów niebezpiecznych | 10 | |
3 | Moduł drogowy | 10 | |
4 | Konsultacje | 2 | |
| Łącznie: | 32 |
2. ZAKRES SZCZEGÓŁOWY | ||
2.1 Moduł podstawowy | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Wprowadzenie w system regulacji prawnych: | 2 |
| - cel i zakres regulacji; |
|
| - podstawowe pojęcia i definicje; |
|
| - charakterystyka obowiązujących przepisów - międzynarodowych i krajowych; |
|
| - ramy prawne działania doradcy ds. bezpieczeństwa; |
|
| - informacja na temat nowelizacji przepisów międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych; |
|
| - praktyczne posługiwanie się przepisami - ćwiczenia. |
|
2 | Podstawy identyfikacji i klasyfikacji towarów niebezpiecznych w transporcie: | 2 |
| - cel i zasady podziału towarów niebezpiecznych według systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych; |
|
| - podział na klasy na podstawie zagrożenia dominującego; |
|
| - grupowanie towarów w obrębie klasy według stopnia zagrożenia; |
|
| - identyfikacja towaru na podstawie numeru rozpoznawczego lub prawidłowej nazwy przewozowej; |
|
| - zasady klasyfikacji towarów charakteryzujących się jednym lub kilkoma zagrożeniami; algorytm klasyfikacji - hierarchia zagrożeń; |
|
| - identyfikacja i klasyfikacja wybranych towarów - ćwiczenia. |
|
3 | Zasady pakowania towarów niebezpiecznych: | 1 |
| - funkcja opakowania w transporcie materiałów niebezpiecznych; |
|
| - dobór opakowania z punku widzenia potrzeb użytkowych; |
|
| - dobór opakowania z punktu widzenia bezpieczeństwa; |
|
| - podstawowe rodzaje opakowań: |
|
| - opakowania pojedyncze; |
|
| - opakowania złożone; |
|
| - opakowania kombinowane; |
|
| - opakowania zbiorcze; |
|
| - opakowanie awaryjne; |
|
| - dobór opakowań dla wybranych materiałów - ćwiczenia. |
|
4 | Oznakowanie sztuki przesyłki: | 1 |
| - funkcja oznakowania; |
|
| - informacja o zagrożeniach; |
|
| - identyfikacja towaru; |
|
| - oznakowanie opakowania; |
|
| - adresaci informacji zawartej w oznakowaniu; |
|
| - dobór oznakowania sztuki przesyłki dla wybranych towarów - ćwiczenia. |
|
5 | Wyłączenia w stosowaniu przepisów: | 1 |
| - cel stosowania wyłączeń; |
|
| - całkowite wyłączenie niektórych rodzajów przewozów; |
|
| - całkowite wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w sztuce przesyłki; |
|
| - częściowe wyłączenie niektórych towarów, pod warunkiem zachowania określonych limitów ilościowych w jednostce transportowej. |
|
6 | Dokumentacja związana z przesyłką i działaniami ratunkowymi: | 1 |
| - karta charakterystyki substancji niebezpiecznej; |
|
| - certyfikat klasyfikacyjny; |
|
| - dokument przewozowy; |
|
| - świadectwo dopuszczenia pojazdu; |
|
| - pisemna instrukcja dla kierowcy; |
|
| - inne dokumenty. |
|
7 | Kontrola przewozów: | 1 |
| - zakres kontroli; |
|
| - organy kontroli; |
|
| - procedura kontrolna; |
|
| - tworzenie przykładowej listy kontrolnej - ćwiczenia. |
|
8 | Zasady odpowiedzialności za naruszenia przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych oraz za szkody spowodowane w związku z takim przewozem: | 1 |
| - zakres odpowiedzialności uczestników przewozu; |
|
| - odpowiedzialność cywilna; |
|
| - odpowiedzialność karna; |
|
| - odpowiedzialność administracyjna. |
|
2.2 Moduł klas towarów niebezpiecznych | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Zagrożenia stwarzane przez materiały i przedmioty uznane za niebezpieczne: | 2 |
| - rodzaje zagrożeń, zagrożenia dominujące i dodatkowe, podział na klasy; |
|
| - natężenie zagrożeń, grupy pakowania. |
|
2 | Kryteria klasyfikacyjne: | 2 |
| - omówienie kryteriów w poszczególnych klasach; |
|
| - zaliczanie towarów niebezpiecznych do klasy i do grupy pakowania; |
|
| - kryteria stosowane przy klasyfikacji mieszanin, preparatów i odpadów; |
|
| - wybrane metody badań dotyczących kryteriów wyróżniania towarów. |
|
3 | Dobór opakowań na podstawie zagrożenia stwarzanego przez zawartość: | 1 |
| - podział opakowań według rodzaju materiału konstrukcyjnego i kategorii; |
|
| - badania i dopuszczenie opakowań; |
|
| - oznakowanie opakowań i sztuk przesyłki; |
|
| - dobór opakowania na podstawie zapisu klasyfikacyjnego - ćwiczenia. |
|
4 | Zasady pakowania razem (do jednego opakowania) różnych towarów niebezpiecznych: | 1 |
| - analiza możliwości pakowania razem towarów niebezpiecznych stwarzających różne zagrożenia; |
|
| - zakazy pakowania razem - ćwiczenia. |
|
5 | Odpady niebezpieczne i materiały zagrażające środowisku: | 1 |
| - zasady klasyfikacji odpadów; |
|
| - inne towary niebezpieczne zagrażające środowisku. |
|
6 | Materiały i przedmioty wybuchowe (klasa 1): | 1 |
| zasady podziału na podklasy i grupy zgodności; |
|
| metody pakowania; |
|
| uszeregowanie podklas według malejącego stopnia zagrożenia; |
|
| szczególne wymagania w zakresie klasyfikacji materiałów i przedmiotów wybuchowych; |
|
| zakazy ładowania razem materiałów wybuchowych w oparciu o grupy zgodności -ćwiczenia. |
|
7 | Warunki przewozu materiałów promieniotwórczych (klasa 7): | 2 |
| - charakterystyka promieniowania jonizującego, jego oddziaływanie na człowieka; |
|
| - pomiar mocy dawki i skażeń promieniotwórczych dla celów oceny narażenia radiacyjnego; |
|
| - kryteria doboru opakowań transportowych dla materiałów promieniotwórczych; |
|
| - charakterystyka działań w sytuacjach awaryjnych; |
|
| - określanie warunków przewozu dla wybranych materiałów - ćwiczenia. |
|
2.3 Moduł drogowy | ||
Lp. | Temat | Ilość godzin |
1 | Pojazdy używane do przewozu towarów niebezpiecznych: | 3 |
| - konstrukcja; |
|
| - pojazdy EX/II, EX/III, FL, AT, OX; |
|
| - wyposażenie: |
|
| - podstawowe; |
|
| - dodatkowe; |
|
| - sprzęt gaśniczy; |
|
| - oznakowanie jednostek transportowych przewożących: |
|
| - sztuki przesyłki; |
|
| - materiały stałe luzem; |
|
| - materiały ciekłe, sypkie i gazy w cysternach. |
|
2 | Załadunek i rozładunek: | 1 |
| - zakazy ładowania razem (do jednego pojazdu) różnych towarów niebezpiecznych oraz towarów niebezpiecznych razem z żywnością; |
|
| - szczególne wymagania dotyczące załadunku i rozładunku niektórych towarów, w szczególności ograniczenia ilościowe, zasady załadunku, rozładunku cystern; |
|
| - zakazy ładowania razem - ćwiczenia. |
|
3 | Dokumenty wymagane podczas przewozu: | 1 |
| - rodzaje dokumentów; |
|
| - analiza danych zawartych w dokumencie przewozowym oraz w instrukcji pisemnej dla kierowcy; |
|
| - weryfikacja danych zawartych w dokumencie przewozowym - ćwiczenia. |
|
4 | Szkolenie kierowców oraz innych osób związanych z transportem: | 1 |
| - rodzaje i zakres kursów; |
|
| - dokumentacja. |
|
5 | Przewóz w cysternach: | 2 |
| - rodzaje cystern: |
|
| - cysterny stałe; |
|
| - cysterny odejmowalne; |
|
| - cysterny przenośne; |
|
| - kontenery-cysterny; |
|
| - inne; |
|
| - cysterny do przewozu materiałów o różnych stanach skupienia: |
|
| - gazowym; |
|
| - ciekłym; |
|
| - stałym; |
|
| - cysterny do przewozu odpadów; |
|
| - pojazdy-baterie; |
|
| - układy i urządzenia bezpieczeństwa stosowane w cysternach. |
|
6 | Zagrożenia dla ludzi i środowiska spowodowane transportem towarów niebezpiecznych - ratownictwo techniczne i chemiczne: | 2 |
| - organizacja systemu ratowniczo-gaśniczego; |
|
| - zasady działań ratowniczych na miejscu wypadku z towarem niebezpiecznym; |
|
| - zagadnienia ochrony środowiska. |
|
Załącznik nr 2
WZÓR DRUKU ŚWIADECTWA PRZESZKOLENIA DORADCY DO SPRAW BEZPIECZEŃSTWA W ZAKRESIE TRANSPORTU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
[1] § 10 w brzmieniu ustalonym przez obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 2003 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U. Nr 5, poz. 62). Zmiana weszła w życie 17 stycznia 2003 r.