Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

Akt prawny archiwalny

Dziennik Ustaw rok 2002 nr 217 poz. 1833

Wersja archiwalna od 2012.01.05 do 2014.09.24

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ

z dnia 29 listopada 2002 r.

w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy

(Dz.U. z 2005 r., Nr 212, poz. 1769; Dz.U. z 2007 r., Nr 161, poz. 1142; Dz.U. z 2009 r., Nr 105, poz. 873; Dz.U. z 2010 r., Nr 141, poz. 950;ostatnia zmiana: Dz.U. z 2011 r., Nr 274, poz. 1621)

Na podstawie art. 228 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Ustalenie najwyższych dopuszczalnych natężeń i stężeń czynników szkodliwych] 1. Ustala się wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń chemicznych i pyłowych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, określone w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Ustala się wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń fizycznych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, określone w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźniki pochodne określające zagrożenie promieniowaniem jonizującym określają odrębne przepisy.

§ 2.[Klasyfikacja wartości stężeń czynników szkodliwych] Wartości, o których mowa w § 1 ust. 1, określają najwyższe dopuszczalne stężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, ustalone jako:

1) najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) – wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w Kodeksie pracy, przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń;

2) najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) – wartość średnia stężenia, które nie powinno spowodować ujemnych zmian w stanie zdrowia pracownika, jeżeli występuje w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i nie częściej niż 2 razy w czasie zmiany roboczej, w odstępie czasu nie krótszym niż 1 godzina;

3) najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) – wartość stężenia, która ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia pracownika nie może być w środowisku pracy przekroczona w żadnym momencie.

§ 3.[Klasyfikacja wartości natężeń czynników szkodliwych] Wartości, o których mowa w § 1 ust. 2, określają najwyższe dopuszczalne natężenia fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia ustalone jako poziomy ekspozycji odpowiednio do właściwości poszczególnych czynników, których oddziaływanie na pracownika w okresie jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.

§ 4.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 79, poz. 513 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 36).

§ 5.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 29 listopada 2002 r. (poz. 1833)

Załącznik nr 1

WYKAZ WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ CHEMICZNYCH l PYŁOWYCH CZYNNIKÓW SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA W ŚRODOWISKU PRACY [2]

A. Substancje chemiczne

Lp.	Nazwa i numer CAS¹ substancji chemicznej (w nawiasach podano poprzednio stosowaną nazwę substancji)	Najwyższe dopuszczalne stężenie w mg/m³ w zależności od czasu narażenia w ciągu zmiany roboczej
Lp.		NDS	NDSCh	NDSP
1	2	3	4	5
1	Acetaldehyd (aldehyd octowy)
	[75-07-0]	5	-	45
2	Acetanilid – pyły
	[103-84-4]	6	-	-
3	Acetofenon
	[98-86-2]	50	100	-
4	Aceton
	[67-64-1]	600	1800	-
5	Acetonitryl
	[75-05-8]	70	140	-
6	Akrylaldehyd
	[107-02-8]	0,05	0,1	-
7	Akrylamid
	[79-06-1]	0,1	-	-
8	Akrylan butylu
	[141-32-2]	11	30	-
9	Akrylan 2-etyloheksylu
	[103-11-7]	35	70	-
10	Akrylan etylu
	[140-88-5]	20	40	-

¹ CAS (Chemical Abstracts Service Registry Number) jest oznaczeniem numerycznym substancji pozwalającym jednoznacznie zidentyfikować substancję chemiczną.

1	2	3	4	5
11	Akrylan metylu
	[96-33-3]	14	28	-
12	Akrylonitryl
	[107-13-1]	2	10	-
13	Aidryna² – rel-(1R,4S,4aS,5S,8R,8aR)-1,2,3,4, 10,10-heksachloro-1,4,4a,5,8,8a-heksahydro-1,4:5,8-dimetanonaftalen (aldrin)
	[309-00-2]	0,01	0,08	-
14	Alfa-cypermetryna – aerozole, mieszanina izomerów (1S,3S) -3-(2,2-dichlorowmylo)-2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan (R)-cyjano (3-fenoksyfenylo)metylu;(1R,3R)-3-(2,2-dichlorowinylo)-2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan (S)-cyjano (3-fenoksyfenylo)metylu
	[67375-30-8]	1	-	-
15	Amidosiarczan(VI) amonu – pył całkowity
	[7773-06-0]	10	-	-
16	2-Aminoetanol
	[141-43-5]	2,5	7,5	-
17	4-Aminofenol (p-aminofenol) – pyły
	[123-30-8]	5	-	-
18	N, N'-bis(2-aminoetylo)etylenodiamina (trójetylenoczteroamina)
	[112-24-3]	1	3	-
19	Amoniak
	[7664-41-7]	14	28	-
20	Anilina
	[62-53-3]	5	20	-
21	Antymon [7440-36-0] i jego związki nieorganiczne, z wyjątkiem stibanu – w przeliczeniu na Sb	0,5	-	-
22	Arsan
	[7784-42-1]	0,02	-	-

² Czysta substancja ma nazwę zwyczajową HHDN, a produkt zawierający 85% HHDN nosi nazwę aldryna.

1	2	3	4	5
23	Arsen [7440-38-2] i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na As	0,01	-	-
24	Asfalt naftowy – dymy
	[8052-42-4]	5	10	-
25	Atrazyna – 2-chloro-4-etyloamino-6-izopropyloamino-1,3,5-triazyna
	[1912-24-9]	5	-	-
26	Azotan(V)propylu (n-propylu azotan)
	[627-13-4]	30	100	-
27	Azydek sodu
	[26628-22-8]	0,1	0,3	-
28	Bar [7440-39-3] i jego związki rozpuszczalne – w przeliczeniu na Ba	0,5	-	-
29	Benzaldehyd (benzoesowy aldehyd)
	[100-52-7]	10	40	-
30	Benzen
	[71-43-2]	1,6	-	-
31	Benzenotiol
	[108-98-5]	2	-	-
32	Benzo[a]piren
	[50-32-8]	0,002	-	-
33	p-Benzochinon
	[106-51-4]	0,1	0,4	-
34	Benzydyna
	[92-87-5]	0	0	-
35	Benzyna:
	a) ekstrakcyjna³ [8030-30-6]	500	1500	-
	b) do lakierów [8052-41-3; 64742-82-1; 64742-92-0; 64742-48-9]	300	900	-
36	Beryl [7440-41-7] i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Be	0,0002	-	-
37	Bezwodnik ftalowy – pary i aerozole
	[85-44-9]	1	2	-

³ Obowiązuje równoległe oznaczanie stężeń benzenu w powietrzu.

1	2	3	4	5
38	Bezwodnik maleinowy
	[108-31-6]	0,5	1	-
39	Bezwodnik octowy
	[108-24-7]	10	-	20
40	Bicyklo[4.4.0]dekan
	(dekalina, dekahydronaftalen) [91-17-8]	100	300	-
41	Bifenyl (dwufenyl)
	[92-52-4]	1	2	-
42	Bifenylo-4-amina
	[92-67-1]	0,001	-	-
43	Brom
	[7726-95-6]	0,7	1,4	-
44	Bromfenwinfos – fosforan(V) 2-bromo-1-(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu
	[33399-00-7]	0,01	-	-
45	Bromochlorometan
	[74-97-5]	1000	1300	-
46	2-Bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroetan (halotan)
	[151-67-7]	40	100	-
47	Bromoetan (etylu bromek)
	[74-96-4]	50	100	-
48	Bromoform
	[75-25-2]	5	-	-
49	Bromometan
	[74-83-9]	5	15	-
50	Bromowodór
	[10035-10-6]	-	-	6,5
51	Buta-1,3-dien
	[106-99-0]	4,4	-	-
52	Butan (n-butan).
	[106-97-8]	1900	3000	-
53	Butan-2-ol (sec-butylowy alkohol)
	[78-92-2]	300	450
54	Butan-1-ol (n-butylowy alkohol)
	[71-36-3]	50	150	-

1	2	3	4	5
55	Butan-2-on
	[78-93-3]	450	900	-
56	Butano-1-tiol (n-butylowy merkaptan)
	[109-79-5]	1	2	-
57	(E)-But-2-enal (krotonowy aldehyd)
	[4170-30-3]	6	12	-
58	1-Butoksy-2,3-epoksypropan
	[2426-08-6]	30	60	-
59	2-Butoksyetanol (butoksyetylowy alkohol)
	[111-76-2]	98	200	-
60	Butyloamina
	[109-73-9]	-	-	10
61	*4-tert-Butylotoluen* (p-tert-butylotoluen)
	[98-51-1]	30	-	-
62	Chlor
	[7782-50-5]	0,7	1,5	-
63	Chlorek amonu (amonowy chlorek) – pary i dymy
	[12125-02-9]	10	20	-
64	Chlorek chromylu
	[14977-61-8]	0,15	-	-
65	Chlorfenwinfos – fosforan(V) 2-chloro-1 -(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu
	[470-90-6]	0,01	0,1	-
66	Chloroacetaldehyd
	[107-20-0]	1	3	-
67	Chloroaceton
	[78-95-5]	-	-	4
68	2-Chloroanilina (o-chloroanilina)
	[95-51-2]	3	10	-
69	3-Chloroanilina (m-chloroanilina)
	[108-42-9]	3	10	-
70	4-Chloroanilina (p-chloroanilina)
	[106-47-8]	3	10	-
71	Chlorobenzen
	[108-90-7]	23	70	-

1	2	3	4	5
72	2-Chlorobuta-1,3-dien
	[126-99-8]	2	6	-
73	Chlorodifluorometan (Freon 22)
	[75-45-6]	3000	-	-
74	Chlorodinitrobenzen (dwunitrochlorobenzen) - mieszanina izomerów
	[25567-67-3]	1	3	-
75	1-Chloro-2,3-epoksypropan
	(epichlorohydryna)	1	-	-
	[106-89-8]
76	Chloroetan
	[75-00-3]	200	-	-
77	2-Chloroetanol (chloroetylowy alkohol, chlorohydryna etylenowa)
	[107-07-3]	1	3	-
78	Chloroeten (winylu chlorek)
	[75-01-4]	5	30	-
79	4-Chlorofenol
	[106-48-9]	0,5	1,5	-
80	Chloromekwatu chlorek
	[999-81-5]	15	-	-
81	Chloro(fenylo)metan (benzylu chlorek)
	[100-44-7]	3	-	5
82	Chloroform
	[67-66-3]	8	-	-
83	Chlorometan
	[74-87-3]	20	-	-
84	Chloronitrobenzen (nitrochlorobenzen) -mieszanina izomerów
	[25167-93-5]	1	3	-
85	1-Chloro-1-nitropropan
	[600-25-9]	10	-	-
86	Chloropiryfos - tiofosforan(V) O,O-dietylu-O-3,5,6-trichloro-2-pirydylu
	[2921-88-2]	0,2	0,6	-
87	4-Chlorostyren (p-chlorostyren)
	[1073-67-2]	50	400	-

1	2	3	4	5
88	2-Chlorotoluen (o-chlorotoluen)
	[95-49-8]	100	250	-
89	Chlorowodór
	[7647-01-0]	5	10	-
90	Chrom metaliczny [7440-47-3] Związki chromu (II) – w przeliczeniu na Cr Związki chromu (III) – w przeliczeniu na Cr	0,5	-	-
91	Chromiany (VI) i dichromiany (VI) (chromiany) - w przeliczeniu na Cr (VI) [ - ]	0,1	0,3	-
92	Cyjanamid
	[420-04-2]	0,9	1,8	-
93	Cyjanamid wapnia
	[156-62-7]	1	-	-
94	Cyjanowodór i cyjanki - w przeliczeniu na CN
	Cyjanowodór [74-90-8]	-	-	5
	Cyjanek sodu [143-33-9]	-	-	5
	Cyjanek potasu [151-50-8]	-	-	5
	Cyjanek wapnia [592-01-8]	-	-	5
95	Cykloheksan
	[110-82-7]	300	1000	-
96	Cykloheksanol
	[108-93-0]	10	-	-
97	Cykloheksanon
	[108-94-1]	40	80	-
98	Cykloheksen
	[110-83-8]	300	900	-
99	Cykloheksyloamina
	[108-91-8]	40	80	-
100	Cyklopenta-1,3-dien (cyklopentadien-1,3)
	[542-92-7]	200	-	-
101	Cyna [7440-31-5] i jej związki nieorganiczne, z wyjątkiem stannanu (cyny wodorku) - w przeliczeniu na Sn - dymy i pyły	2	-	-
102	Cyrkon [7440-67-7] i jego związki - w przeliczeniu na Zr	5	10	-

1	2	3	4	5
103	2,4-D - kwas (2,4-dichlorofenoksy)octowy
	[94-75-7]	7	-	-
104	DDT- 1,1,1-trichloro-2,2-bis(4-chlorofenylo)etan
	[50-29-3]	0,1	0,8	-
105	Dekaboran (14)
	[17702-41-9]	0,3	0,9	-
106	Dekasiarczek tetrafosforu (fosforu pięciosiarczek)
	[1314-80-3]	1	3	-
107	Dekatlenek tetrafosforu
	[1314-56-3]	1	2	-
108	Demeton (izomery: demeton O, demeton S)
	[8065-48-3]	0,1	-	-
109	Demeton-S metylowy - tiofosforan(V) S-(2-etylosulfanylo)etylu-O,O-dimetylu (metylodemeton)
	[8022-00-2]	0,1	0,8	-
110	Diazotan(V) glikolu etylenowego(nitroglikol)
	[628-96-6]	0,3	0,4	-
111	Dibenzo[a,h]antracen
	[53-70-3]	0,004	-	-
112	Dibenzo-1,4-tiazyna (fenotiazyna)
	[92-84-2]	4	-	-
113	Diboran (6)
	[19287-45-7]	0,1	0,2	-
114	1,2-Dibromoetan
	[106-93-4]	0,5	-	-
115	Dibromodifluorometan
	[75-61-6]	600	1200	-
116	Dichlorek cynku (chlorek cynku) - dymy
	[7646-85-7]	1	2	-
117	Dichlorek disiarki (siarki chlorek)
	[10025-67-9]	5	15	-

1	2	3	4	5
118	Dichlorfos - fosforan(V) 2,2-dichlorowinylu-dimetylu (DDVP)
	[62-73-7]	1	3	-
119	1,2-Dichlorobenzen⁴ (dwuchlorobenzen – izomer orto)
	[95-50-1]	90	180	-
120	1,4-Dichlorobenzen⁵ (dwuchlorobenzen -izomer para)
	[106-46-7]	90	180	-
121	Dichlorodifluorometan (Freon 12)	4000	6200	.
	[75-71-8]
122	1,1-Dichloroetan
	[75-34-3]	400	-	-
123	1,2-Dichloroetan
	[107-06-2]	50	-	-
124	1,1-Dichloroeten
	[75-35-4]	12,5	-	-
125	Dichlorofluorometan (Freon 21)	40	200	-
	[75-43-4]
126	Dichlorometan
	[75-09-2]	88	-	-
127	2,2' -D ichloro-4,4' -metylenodianilina
	(MOCA) [101-14-4]	0,02	-	-
128	1,1-Dichloro-1-nitroetan (dwuchloronitroetan)
	[594-72-9]	30	60	-
129	1,2-Dichloropropan
	[78-87-5]	50	-	-
130	1,2-Dichloro-1,1 ,2,2-tetrafluoroetan (Freon 114, dwuchloroczterofluoroetan)
	[76-14-2]	5000	8750	-
131	(1,2-Dichlorowinylo)benzen (dwuchlorostyren)
	[6607-45-0]	50	150	-

⁴ NDS dotyczy również mieszaniny izomerów: 1,2- i 1,4-dichlorobenzenu.

⁵ Patrz przypis 4.

1	2	3	4	5
132	Dieldryna⁶- rel-(1R4S4aS, 5R, 6R,7S, 8S, 8aR)-1,2,3,4,10,10-heksachloro-1,4,4a,5,6,7,8, 8a-oktahydro-6,7-epoksy-1,4:5,8-dimetanonaftalen (dieldrin)
	[60-57-1]	0,01	0,08	-
133	Dietyloamina
	[109-89-7]	15	30	-
134	2-(Dietyloamino) etanol
	[100-37-8]	13	26	-
135	Dietylobenzen - mieszanina izomerów
	[25340-17-4]	100	400	-
136	Dikwatu dibromek - dibromek 1,1'-etyleno-2,2'-dipirydylowy - pyły
	[85-00-7]	0,1	0,3	-
137	Diizocyjanian heksano-1,6-diylu
	[822-06-0]	0,04	0,08	-
138	Diizocyjanian tolueno-2,4-diylu
	[584-84-9]	0,007	0,021	-
139	Diizocyjanian tolueno-2,6-diylu
	[91-08-7]	0,007	0,021	-
140	Dimetoat – ditiofosforan(V) S-metylokarbamoilometylu-O-O-dimetylu
	[60-51-5]	0,2	0,6	-
141	Dimetoksymetan (metylal) [109-87-5]
		1000	3500	-
142	N,N-Dimetyloacetamid
	[127-19-5]	35	70	-

⁶ Czysta substancja ma nazwę zwyczajową HEOD, a produkt zawierający 85% HEOD nosi nazwę dieldryna.

1	2	3	4	5
143	Dimetyloamina
	[124-40-3]	3	9	-
144	Dimetyloanilina (ksylidyna) - mieszanina izomerów: 2,3-; 2,4-; 2,5-; 2,6-; 3,4-; 3,5- [1300-73-8]
		10	-	-
145	N,N-Dimetyloanilina (dwumetyloanilina, N-dwumetyloanilina)
	[121-69-7]	12	40	-
146	N,N-dimetyloformamid
	[68-12-2]	15	30	-
147	2,6-Dimetyloheptan-4-on (dwuizobutylowy keton)
	[108-83-8]	150	300	-
148	1,1-Dimetylohydrazyna
	[57-14-7]	0,1	-	-
149	Dinitrobenzen - mieszanina izomerów
	[25154-54-5]	1	3	-
150	Dinitrofenol - mieszanina izomerów
	[25550-58-7]	0,5	-	-
151	Dinitrotoluen - mieszanina izomerów
	[25321-14-6]	0,33	-	-
152	1,4-Dioksan
	[123-91-1]	50	-	-
153	1,3-Dioksolan
	[646-06-0]	10	50	-
154	Disiarczek węgla
	[75-15-0]	12,5	-	-
155	Disulfid allilowo-propylowy
	[2179-59-1]	12	18	-
156	Ditlenek chloru
	[10049-04-4]	0,3	0,9	-
157	Ditlenek siarki
	[7446-09-5]	1,3	2,7	-
158	Ditlenek węgla ⁷
	[124-38-9]	9000	27000	-

⁷ NDS i NDSCh nie dotyczy środowiska pracy w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych.

1	2	3	4	5
159	Endosulfan - (3-tlenek-6,7,8,9,10,10-heksachloro-1,5,5a,6,9,9a-heksahydro-6,9-metano-2,3,4-benzodioksatiepinu)
	[115-29-7]	0,1	0,3	-
160	Endryna – rel-(1R,4S,4aS,5S,6S,7R 8R,8aR) 1,2,3,4,10,10-heksachloro-1,4,4a,5,6,7,8,8a-oktahydro-6,7-epoksy-1,4:5,8-dimetanonaftalen (endrin)
	[72-20-8]	0,01	0,08	-
161	Epoksyetan
	[75-21-8]	1	-	-
162	1,2-Epoksy-3-fenoksypropan (fenyloglicydowy eter)
	[122-60-1]	0,6	3	-
163	1,2-Epoksy-4-(epoksyetylo)cykloheksan
	[106-87-6]	60	-	-
164	1,2-Epoksy-3-izopropoksypropan
	[4016-14-2]	240	360	-
165	2,3-Epoksypropanol
	[556-52-5]	6	-	-
166	Etanodinitryl
	[460-19-5]	8	20	-
167	Etanol (alkohol etylowy)
	[64-17-5]	1900	-	-
168	Etanotiol (etylowy merkaptan)
	[75-08-1]	1	2	-
169	Eter bis (2-chloroetylowy)
	[111-44-4]	10	30	-
170	Eter bis (2,3-epoksypropylowy)
	[2238-07-5]	0,05	-	-
171	Eter dietylowy
	[60-29-7]	300	600	-
172	Eter difenylowy
	[101-84-8]	7	14	-
173	Eter dimetylowy
	[115-10-6]	1000	-	-

1	2	3	4	5
174	Eter diizopropylowy
	[108-20-3]	1000	-	-
175	4'-Etoksyacetanilid (fenacetyna) - pyły
	[62-44-2]	5	-	-
176	2-Etoksyetanol
	[110-80-5]	8	-	-
177	Etylenodiamina
	[107-15-3]	20	50	-
178	Etyloamina
	[75-04-7]	9,4	18	-
179	Etylobenzen
	[100-41-4]	200	400	-
180	N-Etylomorfolina
	[100-74-3]	23	46	-
181	Etylotoluen - mieszanina izomerów
	[25550-14-5]	100	-	-
182	Fenitrotion - tiofosforan(V) (O-3-metylo-4-nitrofenylu-O,O-dimetylu
	[122-14-5]	0,02	0,1	-
183	Fenol
	[108-95-2]	7,8	16	-
184	Fention - tiofosforan(V) O-3-metylo-4-(metylosulfanylo)fenylu-O-O-dimetylu
	[55-38-9]	0,2	-	-
185	1,4-Fenylenodiamina
	[106-50-3]	0,1	-	-
186	Fenylohydrazyna
	[100-63-0]	20	-	-
187	Fenylometanol
	[100-51-6]	240	-	-
188	Fenylo (2-naftylo)amina(N-fenylo-2-naftyloamina)
	[135-88-6]	0,02	-	-
189	2-Fenylopropen
	[98-83-9]	240	480	-
190	Fluor
	[7782-41-4]	0,05	0,4	-

1	2	3	4	5
191	Fluorek boru
	[7637-07-2]	-	-	3
192	Fluorki – w przeliczeniu na F^-
	[-]	2	-	-
193	Fluorooctan sodu
	[62-74-8]	0,05	0,15	-
194	Fluorowodór
	[7664-39-3]	0,5	2	-
195	Fonofos - etyloditiofosfonian O-etylu-S-fenylu
	[944-22-9]	0,1	-	-
196	Formaldehyd
	[50-00-0]	0,5	1	-
197	Fosfan (fosforowodór)
	[7803-51-2]	0,14	0,28	-
198	Fosforan(V) tris(2-tolilu)
	(trójkrezylu fosforan)
	[78-30-8]	0,1	0,3	-
199	Fosgen
	[75-44-5]	0,08	0,16	-
200	Ftalan dibutylu
	[84-74-2]	5	10	-
201	Ftalan dietylu
	[84-66-2]	5	15	-
202	Ftalan dimetylu
	[131-11-3]	5	10	-
203	Ftalan bis(2-etyloheksylu)
	(dwu-2-etyloheksylu ftalan)
	[117-81-7]	1	5	-
204	2-Furaldehyd
	[98-01-1]	10	25	-
205	2-Furylometanol
	[98-00-0]	30	60	-
206	Glicerol - aerozole
	[56-81-5]	10	-	-
207	Glifosat
	[1071-83-6]	10	-	-

1	2	3	4	5
208	Glikol etylenowy
	[107-21-1]	15	50	-
209	Glutaraldehyd (glutarowy aldehyd)
	[111-30-8]	0,4	0,6	-
210	Hafn [7440-58-6] i jego związki - w przeliczeniu na Hf	0,5	-	-
211	Heksachlorobenzen
	[118-74-1]	0,5	-	-
212	1,2,3,4,5,6-Heksachlorocykloheksan (techniczny)⁸
	[608-73-1]	0,17	-	-
213	Heksachloroetan
	[67-72-1]	10	30	-
214	Heksafluorek siarki
	[2551-62-4]	6000	-	-
215	Heksametylotriamid kwasu fosforowego(V)
	[680-31-9]	0,05	-	-
216	Heksan (n-heksan)
	[110-54-3]	72	-	-
217	Heksanu izomery acykliczne nasycone, z wyjątkiem heksanu
	2,2-Dimetylobutan [75-83-2]	400	1200	-
	2,3-Dimetylobutan [79-29-8]	400	1200	-
	3-Metylopentan [96-14-0]	400	1200	-
	2-Metylopentan [107-83-5]	400	1200	-
218	Heksano-6-laktam
	(kaprolaktam, cykloheksanoizooksym)
	[105-60-2]	5	15	-
219	Heksan-2-on (metylo-n-butyloketon)
	[591-78-6]	10	-	-
220	Heptan (n-heptan)
	[142-82-5]	1200	2000	-
221	Heptan-2-on
	[110-43-0]	238	475	-

⁸ NDS dotyczy mieszaniny izomerów, w przypadku występowania w środowisku pracy jednego z nich, należy stosować tę samą wartość NDS (podany numer CAS dotyczy mieszaniny).

1	2	3	4	5
222	Heptan-3-on
	[106-35-4]	95	-	-
223	Heptan-4-on
	[123-19-3]	230	-	-
224	10-Hydrat heptaoksotetraboranu sodu
	(sodowy czteroboran dziesięciowodny, boraks) -pyły
	[1303-96-4]	0,5	2	-
225	Hydrazyna
	[302-01-2]	0,05	0,1	-
226	Hydrochinon
	[123-31-9]	1	2	-
227	4-Hydroksy-4-metyIopentan-2-on (alkohol diacetonowy) [123-42-2]	240	-	-
228	2,2'-Iminobis(etyloamina)
	[111-40-0]	4	12	-
229	Itr [7440-65-5] i jego związki – w przeliczeniu na Y	1	-	-
230	Izobutyroaldehyd (aldehyd izomasłowy)
	[78-84-2]	100	-	-
231	Izopren
	[78-79-5]	100	300	-
232	Izopropyloamina
	[75-31-0]	12	24	-
233	2-Izopropylo-4,6-dinitrofenol
	(dwunitroizopropylofenol, DNPP)
	[118-95-6]	0,05	0,15	-
234	Jod
	[7553-56-2]	0,5	1	-
235	Jodometan
	[74-88-4]	7	20	-
236	Kadm [7440-43-9] i jego związki nieorganiczne – w przeliczeniu na Cd:
	a) pyły i dymy	0,01	-	-
	f) frakcja respirabilna⁹⁾	0,002	-	-

⁹ Frakcja respirabilna – frakcja aerozolu wnikająca do dróg oddechowych, która stwarza zagrożenie dla zdrowia po zdeponowaniu w obszarze wymiany gazowej.

1	2	3	4	5
237	Kamfora syntetyczna - bornan-2-on
	[76-22-2]	12	18	-
238	Kaptan - N-(trichlorometylosulfanylo)
	cykloheks-4-eno-1,2-dikarboksyimid
	[133-06-2]	5	-	-
239	Karbaryl - metylokarbamian 1-naftylu
	[63-25-22]	1	8	-
240	Karbendazym- 1H-benzimidazol-2-
	ilokarbamian metylu
	[10605-21-7]	10	-	-
241	Karbofuran - metylokarbamian 2,2-dimetylo-
	2,3-dihydrobenzo[b]furan-7-ylu
	[1563-66-2]	0,1	-	-
242	Keten (etenon)
	[463-51-4]	0,5	1,5	-
243	Kobalt [7440-48-4] i jego związki nieorganiczne
	– w przeliczeniu na Co	0,02	-	-
244	Krezol - mieszanina izomerów
	[95-48-7; 108-39-4; 106-44-5; 1319-77-3]	22	-	-
245-	Ksylen - mieszanina izomerów (1,2-; 1,3-; 1,4-)
	[95-47-6; 108-38-3; 106-42-3; 1330-20-7]	100	-	-
246	Kumen (izopropylobenzen)
	[98-82-8]	100	250	-
247	Kwas adypinowy - pyły
	[124-04-9]	5	10	-
248	Kwas akrylowy
	[79-10-7]	20	50	-
249	Kwas azotowy(V)
	[7697-37-2]	1,4	2,6	-
250	Kwas chlorooctowy
	[79-11-8]	2	4	-
251	Kwas chlorowy(VII) (nadchlorowy kwas)
	[7601-90-3]	1	3	-

1	2	3	4	5
252	Kwas 2,2-dichloropropionowy i jego sól
	sodowa
	[75-99-0]	6	12	-
253	Kwas fosforowy(V)
	[7664-38-2]	1	2	-
254	Kwas mrówkowy
	[64-18-6]	5	15	-
255	Kwas octowy
	[64-19-7]	15	30	-
256	Kwas pikrynowy
	[88-89-1]	0,1	-	-
257	Kwas propionowy
	[79-09-4]	30	45	-
258	Kwas siarkowy(VI)
	[7664-93-9]
	a) mgły	1	3	-
	b) frakcja torakalna¹⁰⁾	0,05	-	-
259	Kwas szczawiowy
	[144-62-7]	1	2	-
260	Kwas 2-tioglikolowy
	[68-11-1]	4	8	-
261	Malation - ditiofosforan(V) S-1,2-
	bis(etoksykarbonylo)etylu-O,O-dimetylu
	[121-75-5]	1	10	-
262	Mangan [7439-96-5] i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Mn	0,3	-	-
263	MCPA - kwas (4-chloro-2-metylofenoksy)
	octowy
	[94-74-6]	1	5	-
264	Metakrylan butylu
	[97-88-1]	100	300	-
265	Metakrylan metylu
	[80-62-6]	100	300	-
266	Metanol (metylowy alkohol)
	[67-56-1]	100	300	-

¹⁰ Frakcja torakalna – frakcja aerozolu wnikająca do dróg oddechowych w obrębie klatki piersiowej, która stwarza zagrożenie dla zdrowia po zdeponowaniu w obszarze tchawiczo-oskrzelowym i obszarze wymiany gazowej.

1	2	3	4	5
267	Metanotiol (metylowy merkaptan)
	[74-93-1]	1	2	-
268	2-Metoksyanilina
	(o-anizydyna, o-metoksyanilina)
	[90-04-0]	0,5	1	-
269	4-Metoksyanilina
	(p-anizydyna, p-metoksyanilina)
	[104-94-9]	0,5	1	-
270	Metoksychlor - pyły
	[72-43-5]	10	-	-
271	2-Metoksyetanol
	[109-86-4]	3	-	-
272	(2-Metoksymetyloetoksy)propanol
	[34590-94-8]	240	480	-
273	1-Metoksypropan-2-ol
	[107-98-2]	180	360	-
274	Metylenobis (fenyloizocyjanian)
	(diizocyjanian 4,4'-metylenodifenylu)
	[101-68-8]	0,03	0,09	-
275	Metyloamina
	[74-89-5]	5	15	-
276	N-Metyloanilina
	[100-61-8]	2	-	-
277	3-Metylobutan-1-ol
	[123-51-3]	200	400	-
278	Metylocykloheksan
	[108-87-2]	1600	3000	-
279	Metylocykloheksanol - mieszanina izomerów
	[25639-42-3]	70	-	-
280	2-Metylocykloheksanon
	[583-60-8]	50	340	-

1	2	3	4	5
281	2-Metylo-4,6-dinitrofenol (dwunitro-o-krezol, DNOC)
	[534-52-1]	0,05	0,4	-
282	5-Metyloheptan-3-on
	[541-85-5]	50	100	-
283	5-Metyloheksan-2-on
	[110-12-3]	95	-	-
284	Metylohydrazyna
	[60-34-4]	0,02	0,1	-
285	N-Metylomorfolina
	[109-02-4]	15	30	-
286	1-Metylonaftalen
	[90-12-0]	30	-	-
287	2-Metylopentano-2,4-diol (glikol heksylenu)
	[107-41-5]	-	-	120
288	4-MetyIopentan-2-ol
	(izobutylometylokarbinol)
	[108-11-2]	100	160	-
289	4-Metylopentan-2-on (metyloizobutyloketon, hekson)
	[108-10-1]	83	200	-
290	4-Metylopent-3-en-2-on
	[141-79-7]	20	40	-
291	1-Metylo-2-pirolidon
	[872-50-4]	40	80	-
292	2-Metylopropan-1-ol (izobutylowy alkohol)
	[78-83-1]	100	200	-
293	2-Metylopropan-2-ol (tert-butylowy alkohol)
	[75-65-0]	300	450	-
294	Miedź [7440-50-8] i jej związki nieorganiczne
	– w przeliczeniu na Cu	0,2	-	-
295	Molibden [7439-98-7] i jego związki - w przeliczeniu na Mo	4	10	-

1	2	3	4	5
296	Morfolina
	[110-91-8]	36	72	-
297	Mrówczan etylu
	[109-94-4]	250	500	-
298	Nadtlenek dibenzoilowy (benzoilu nadtlenek)
	[94-36-0]	5	10	-
299	Nadtlenek wodoru
	[7722-84-1]	1,5	4	-
300	Nafta
	[8008-20-6]	100	300	-
301	Naftalen
	[91-20-3]	20	50	-
302	Naftalenu pochodne chlorowane
	[-]	0,5	1,5	-
303	1-Naftyloamina (α-naftyloamina)
	[134-32-7]	0	0	-
304	2-Naftyloamina (β-naftyloamina)
	[91-59-8]	0	0	-
305	Nikiel [7440-02-0] i jego związki, z wyjątkiem tetrakarbonylku niklu (niklu karbonylku) - w przeliczeniu na Ni	0,25	-	-
306	Nikotyna
	[54-11-5]	0,5	-	-
307	2-Nitroanilina (o-nitroanilina)
	[88-74-4]	3	10	-
308	3-Nitroanilina (m-nitroanilina)
	[99-09-2]	3	10	-
309	4-Nitroanilina (p-nitroanilina)
	[100-01-6]	3	10	-
310	Nitrobenzen
	[98-95-3]	1	-	-
311	Nitroetan
	[79-24-3]	75	-	-

1	2	3	4	5
312	Nitrometan
	[75-52-5]	30	240	-
313	Nitropropan - mieszanina izomerów
	[25322-01-4]	30	70	-
314	3-Nitrotoluen
	[99-08-1]	11	-	-
315	4-Nitrotoluen
	[99-99-0]	11	-	-
316	Octan 2-butoksyetylu
	[112-07-2]	100	300	-
317	Octan butylu (n-butylu octan)
	[123-86-4]	200	950	-
318	*Octan sec-butylu*
	[105-46-4]	900	900	-
319	*Octan tert-butylu*
	[540-88-5]	900	900	-
320	Octan 1,3-dimetylobutylu
	[108-84-9]	300	-	-
321	Octan 2-etoksyetylu
	[111-15-9]	11	-	-
322	Octan etylu
	[141-78-6]	200	600	-
323	Octan izobutylu
	[110-19-0]	200	400	-
324	Octan izopentylu
	[123-92-2]	250	500	-
325	Octan izopropylu
	[108-21-4]	600	1000	-

1	2	3	4	5
326	Octan 2-metoksyetylu
	[110-49-6]	5	-	-
327	Octan 2-metoksy-1-metyloetylu
	[108-65-6]	260	520	-
328	Octan 2-metoksypropylu
	[70657-70-4]	100	200	-
329	Octan metylu
	[79-20-9]	250	600	-
330	Octan pentan-2-ylu
	[626-38-0]	250	500	-
331	Octan pentan-3-ylu
	[620-11-1]	250	500	-
332	Octan pentylu (octan n-amylu)
	[628-63-7]	250	500	-
333	*Octan tert-pentylu*
	[625-16-1]	250	500	-
334	Octan propylu
	[109-60-4]	200	400	-
335	Octan winylu
	[108-05-4]	10	30	-
336	2,2'-0ksydietanol (glikol dwuetylenowy) - aerozol
	[111-46-6]	10	-	-
337	Oktan (n-oktan)
	[111-65-9]	1000	1800	-
338	Oleje mineralne - (faza ciekła aerozolu)
	[-]	5	10	-
339	Ołów [7439-92-1] i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Pb	0,05	-	-

1	2	3	4	5
340	Ortokrzemian tetraetylu			-
	[78-10-4]	80	-
341	Ozon
	[10028-15-6]	0,15	-	-
342	Paration metylowy - tiofosforan(V)O,O-dimetylu-O-4-nitrofenylu (metyloparation)
	[298-00-0]	0,1	0,6	-
343	Pentachlorek fosforu
	[10026-13-8]	0,7	1,4	-
344	Pentachlorofenol
	[87-86-5]	0,5	1,5	-
345	Pentafluorek bromu
	[7789-30-2]	0,5	1	-
346	Pentan
	[109-66-0]	3000	-	-
347	Pentan-1-ol¹¹ (alkohol amylowy)
	[71-41-0]	100	450	-
348	Pentan-2-on (metylopropyloketon, pentanon)
	[107-87-9]	100	800	-
349	Pentatlenek wanadu [1314-62-1]:
	a) dymy	0,05	0,1	-
	b) pyły	0,05	0,5	-
350	Peroksodisiarczan(VI) potasu - pyły
	[7727-21-1]	0,1	-	-
351	Piperazyna
	[110-85-0]	0,1	0,3	-
352	2-Pirydyloamina (2-aminopirydyna)
	[504-29-0]	2	-	-
353	Pirydyna
	[110-86-1]	5	30	-

¹¹ NDS dotyczy również 3-metylobutan-1-olu (alkoholu izoamylowego) [123-51-3] oraz pozostałych izomerycznych alkoholi.

1	2	3	4	5
354	Platyna metaliczna
	[7440-06-4]	1	-	-
355	Polichlorowane bifenyle (dwufenylu pochodne chlorowane) [1336-36-3]	1	-	-
356	Propan
	[74-98-6]	1800	-	-
357	Propan-1-ol (propylowy alkohol)
	[71-23-8]	200	600	-
358	Propan-2-ol (izopropylowy alkohol)
	[67-63-0]	900	1200	-
359	Propano-3-lakton (β-propiolakton)
	[57-57-8]	1	-	-
360	Prop-2-en-1-ol (allilowy alkohol)
	[107-18-6]	2	10	-
361	Propoksur
	(metylokarbamian 2-izopropoksyfenylu)
	[114-26-1]	0,5	9	-
362	Propyn (metyloacetylen)
	[74-99-7]	1500	2000	-
363	Prop-2-yn-1-ol
	[107-19-7]	3	-	-
364	Pyretryny
	[8003-34-7]	1	-	-
365	Rezorcynol (rezorcyna)
	[108-46-3]	45	90	-
366	Rtęć [7439-97-6], pary i jej związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Hg	0,02	-	-
367	Selan (selenowodór) - w przeliczeniu na Se
	[7783-07-5]	0,05	0,1	-

1	2	3	4	5
368	Selen [7782-49-2] i jego związki, z wyjątkiem selanu - w przeliczeniu na Se	0,1	0,3	-
369	Siarczan(VI) dimetylu
	(dwumetylowy siarczan)
	[77-78-1]	0,5	1	-
370	Siarkowodór
	[7783-06-4]	7	14	-
371	Srebro - dymy i pyły
	[7440-22-4]	0,05	-	-
372	Srebra związki nierozpuszczalne - w przeliczeniu na Ag	0,05	-	-
373	Srebra związki rozpuszczalne - w przeliczeniu na Ag	0,01	-	-
374	Stiban (antymonowodór)
	[7803-52-3]	0,5	1,5	-
375	Strychnina
	[57-24-9]	0,15	-	-
376	Styren
	[100-42-5]	50	200	-
377	Sulfotep - ditiopirofosforan
	O,O,O,O-tetraetylu
	[3689-24-5]	0,1	-	-
378	Tal [7440-28-0] i jego związki - w przeliczeniu na TI	0,1	0,3	-
379	Tantal
	[7440-25-7]	5	-	-
380	Tellur [13494-80-9] i jego związki - w przeliczeniu na Te	0,01	0,03	-
381	Terpentyna
	[8006-64-2]	112	300	-
382	1,3,5,7-Tetraazaadamantan
	(sześciometylenoczteroamina)
	[100-97-0]	4	-	-
383	1,1,2,2-Tetrabromoetan
	[79-27-6]	4	-	-

1	2	3	4	5
384	Tetrachlorek węgla
	[56-23-5]	6,4	32	-
385	1,1,2,2-Tetrachloroetan
	[79-34-5]	5	35	-
386	Tetrachloroeten
	[127-18-4]	85	170	-
387	Tetraetyloplumban (ołowiu czteroetylek)
	[78-00-2]	0,05	0,1	-
388	Tetrafluorek siarki
	[7783-60-0]	0,5	1	-
389	Tetrafosfor (fosfor biały, fosfor żółty)
	[12185-10-3]	0,03	0,24	-
390	Tetrahydrofuran
	[109-99-9]	150	300	-
391	1,2,3,4-Tetrahydronaftalen
	(tetralina)
	[119-64-2]	100	300	-
392	Tetranitrometan
	[509-14-8]	0,04	-	-
393	Tetratlenek osmu - w przeliczeniu na Os
	[20816-12-0]	0,002	0,006	-
394	Tiuram - disulfid tetrametylotiuramu - pyły
	[137-26-8]	0,5	-	-
395	Tlenek cynku - w przeliczeniu na 2n - dymy
	[1314-13-2]	5	10	-
396	Tlenek magnezu:
	a) dymy	5	-	-
	b) pyły	10	-	-
	[1309-48-4]
397	Tlenek wapnia - pyły
	[1305-78-8]	2	6	-
398	Tlenek węgla
	[630-08-0]	23	117	-
399	Tlenek azotu
	[10102-43-9]	3,5	7	-

1	2	3	4	5
400	Tlenki żelaza - w przeliczeniu na Fe - dymy
	[1309-37-1]	5	10	-
401	2-ToIiloamina
	[95-53-4]	3	-	-
402	Toluen
	[108-88-3]	100	200	-
403	Tolueno-2,4-diamina (toluenodwuamina)			-
	[95-80-7]	0,04	0,1
404	1,3,5-Triazinano-2,4,6-trion 1,3,5-triazyno-2,4,6-triol (cyjanurowy kwas) - pyły
	[108-80-5]	10	-	-
405	Triazotan(V) glicerolu (nitrogliceryna)
	[55-63-0]	0,5	1	-
406	Tribromek boru
	[10294-33-4]	-	-	10
407	Trichlorek fosforu
	[7719-12-2]	1	2	-
408	Trichlorfon - 2,2,2-trichloro-1-hydroksyetylofosfonian dimetylu
	[52-68-6]	0,5	2	-
409	Trichlorobenzen - mieszanina izomerów
	(1,2,3-, 1,2,4- i 1,3,5-)
	[87-61-6; 120-82-1; 108-70-3]	15	30	-
410	1,1,1-Trichloroetan
	[71-55-6]	300	600	-
411	1,1,2-Trichloroetan
	[79-00-5]	45	100	-
412	Trichloroeten
	[79-01-6]	50	100	-
413	Trichlorofluorometan (Freon 11, fluorotrójchlorometan)
	[75-69-4]	-	-	5600
414	Trichloronaftalen - mieszanina izomerów
	[1321-65-9]	5	-	-

1	2	3	4	5
415	Trichloronitrometan (chloropikryna)
	[76-06-2]	0,5	1,5	-
416	2,4,6-Trichloro-1,3,5-triazyna
	(cyjanurowy chlorek) - pary i aerozole
	[108-77-0]	0,05	0,1	-
417	Trietyloamina
	[121-44-8]	3	9	-
418	Trimetyloamina
	[75-50-3]	12	24	-
419	Trimetylobenzen - mieszanina izomerów
	(1,2,3-, 1,2,4- i 1,3,5-) [526-73-8; 95-63-6; 108-67-8; 25551-13-7]	100	170	-
420	2,5,5-Trimetylocykloheks-2-en-1-on (izoforon)
	[78-59-1]	5	10	-
421	2,4,6-Trinitrotoluen (trójnitrotoluen, TNT)
	[118-96-7]	1	3	-
422	1,3,5-Trinitro-1,3,5-triazinan (heksogen,cyklotrójmetylenotrójnitroamina)
	[121-82-4]	1	3	-
423	1,3,5-Trioksan
	[110-88-3]	15	75	-
424	Tritlenek diboru (borowy tlenek) - pyły
	[1303-86-2]	10	-	-
425	Tritlenek glinu [1344-28-1]
	- w przeliczeniu na Al: - dymy, pył całkowity - dymy, pył respirabilny	2,5 1,2	- -	- -
426	Tritlenek siarki
	[7446-11-9]	1	3	-
427	Tytan [7440-32-6] i jego związki - w przeliczeniu na Ti	10	30	-
428	Uran [7440-61-1] i jego związki - w przeliczeniu na U:
	a) związki nierozpuszczalne	0,075	0,6	-
	b) związki rozpuszczalne	0,015	0,12	-
429	Węglan wapnia – pyły¹⁰
	[471-34-1]	10	-	-

¹² Pył całkowity zawierający wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2%.

1	2	3	4		5
430	Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) – jako suma iloczynów stężeń i współczynników rakotwórczości 9 rakotwórczych WWA¹³
	[-]	0,002	-		-
431	4-Winylocykloheksen
	[100-40-3]	10	-		-
432	Winylotoluen – mieszanina izomerów
	[25013-15-4]	100	300		-
433	Wodorek litu
	[7580-67-8]	0,025	-		-
434	Wodorotlenek potasu
	[1310-58-3]	0,5	1		-
435	Wodorotlenek sodu
	1310-73-2]	0,5	1		-
436	Wodorotlenek wapnia
	[1305-62-0]	2	-		-
437	Wolfram – dymy i pyły
	[7440-33-7]	5	-		-
438	Wolframu związki nierozpuszczalne –
	w przeliczeniu na W	5	-		-
439	Wolframu związki rozpuszczalne –
	w przeliczeniu na W	1	-		-
440	Zieleń kwasowa V (1-{ [4-(dietyloamino) fenylo][4-(dietyloimino)cykloheksa-2,5-dien- 1-ylideno]metylo}-6-sulfonianonaftaleno-3-sulfonian sodu)
	[12768-78-4]	10	-		-
441	Żelazowanad – pyły
	[12604-58-9]	1	3		-
442	Akrylan hydroksypropylu – mieszanina izomerów [25584-83-2]	2,8		6	-
443	Akrylan 2-hydroksypropylu [999-61-1]	2,8		6	-
444	Akrylan 2-hydroksy-1-metyloetylu [2918-23-2]	2,8		6	-
445	Azotan 2-etyloheksylu [27247-96-7]	3,5		7	-
446	3-Amino-1,2,4-triazol (amitrol) [61-82-5]	0,15		-	-
447	Benzotiazol [95-16-9]	20		-	-
448	Chlorek chloroacetylu [79-04-9]	0,2		0,6	-
449	Chlorooctan metylu [96-34-4]	5		10	-
450	2-Cyjanoakrylan metylu [137-05-3]	2		4	-
451	2-(Dibutyloamino)etanol [102-81-8]	14		-	-
452	Disiarczek dimetylu [624-92-0]	2,5		5	-
453	Ditlenek azotu [10102-44-0]	0,7		1,5	-
454	Diwinylobenzen [1321-74-0]	50		-	-
455	1,2-Epoksypropan (tlenek propylenu) [75-56-9]	9		-	-
456	3-(2,3-Epoksypropoksy)propen [106-92-3]	6		12	-
457	2-Etyloheksan-1-ol [104-76-7]	160		320	-
458	2-Fenoksyetanol [122-99-6]	230		-	-
459	w przeliczeniu na WGlin metaliczny, glin proszek (niestabilizowany) [7429-90-5] - dymy, pył całkowity - dymy, pył respirabilny	2,5 1,2		- -	- -
460	2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan (bisfenol-A) [80-05-7] - pyły	5		10	-
461	2,2'-Iminodietanol [111-42-2]	9		-	-
462	Izocyjanian cykloheksylu [3173-53-3]	0,04		-	-
463	Izocyjanian 3-izocyjanianometylo-3,5,5- -trimetylocykloheksylu (diizocyjanian izoforonu) [4098-71-9]	0,04		-	-
464	Izocyjanian metylu [624-83-9]	0,03		0,047	-
465	lzooktan-1-ol - mieszanina izomerów [26952-21-6]	220		440	-
466	Izopentan (metylobutan) [78-78-4]	3000		-	-
467	2-lzopropoksyetanol [109-59-1]	20		-	-
468	4-Metoksyfenol [150-76-5]	5		-	-
469	2-Metylonaftalen [91-57-6]	25		50	-
470	4,4'-Metylenodianilina [101-77-9]	0,08		-	-
471	Mrówczan metylu [107-31-3]	100		200	-
472	Neopentan (2,2-dimetylopropan) [463-82-1]	3000		-	-
473	Parafina stała [8002-74-2] -dymy	2		-	-
474	Propen [115-07-1]	2000		8600	-
475	Spaliny silnika Diesla [-] - pył respirabilny	0,5		-	-
476	3a,4,7,7a-Tetrahydro-4,7-metanoinden (dicyklopentadien) [77-73-6]	10		-	-
477	Tlenek diazotu [10024-97-2]	90		-	-
478	Trimetoksyfosfan [121-45-9]	5		10	-
479	Wodorotlenek glinu [21645-51-2] - w przeliczeniu na Al: - dymy, pył całkowity - dymy, pył respirabilny	2,5 1,2		- -	- -
480	Adypinian bis(2-etyloheksylu) [103-23-1]	400		-	-
481	2-(2-Butoksyetoksy)etanol [112-34-5]	67		100	-
482	Chlorek allilu [107-05-1]	2		-	-
483	1-Chloro-4-nitrobenzen [100-00-5]	0,6		-	-
484	Dezfluran [57041-67-5]	125		-	-
485	1,2-Dichloroeten – izomery sym- [540-59-0], cis- [156-59-2], trans- [156-60-5]	700		-	-
486	*Eter tert-butylometylowy* [1634-04-4]	180		270
487	1,3-Etylenotiomocznik [96-45-7]	0,1		-	-
488	n-Heksanal [66-25-1]	40		80	-
489	Izofluran [26675-46-7]	32		-	-
490	2-(2-Metoksyetoksy)etanol [111-77-3]	50		-	-
491	Nitrotoluen – mieszanina izomerów [1321-12-6]	11		-	-
492	2-Nitrotoluen [88-72-2]	11		-	-
493	Pentanal [110-62-3]	118		300	-
494	Sewofluran [28523-86-6]	55		-	-
495	1,2,3-Trichloropropan [96-18-4]	7		-	-
496	Azirydyna (etylenoimina) [151-56-4]	0,62		–	–
497	1-Bromopropan [106-94-5]	42		–	–
498	Diizocyjanian 2,2'-metylenodifenylu [2536-05-2]	0,03		0,09	–
499	Diizocyjanian 2,4'-metylenodifenylu [5873-54-1]	0,03		0,09	–
500	Diizocyjanian metylenodifenylu – mieszanina izomerów (metylenodifenylodiizocyjanian, MDI) [26447-40-5]	0,03		0,09	–
501	Diizocyjanian toluenodiylu – mieszanina izomerów 2,4- i 2,6- (toluilenodiizocyjanian, TDI) [26471-62-5]	0,007		0,021	–
502	Formamid [75-12-7]	23		–	–
503	Ftalan benzylu butylu [85-68-7]	5		–	–
504	2-Metyloazirydyna (propylenoimina) [75-55-8]	4,7		–	–
505	But-2-yno-1,3-diol [110-65-6]	0,25		0,5	–
506	Chlorek tionylu [7719-09-7]	1,8		3,6	–
507	4-Toliloamina [106-49-0]	8		–	–
508	Uwodornione terfenyle [61788-32-7]	12,5		–	–
509	Związki tributylocyny (IV) [–]	0,02		–	–
510	Bezwodnik trimelitowy (1,2-bezwodnik kwasu benzeno-1,2,4-trikarboksylowego) [552-30-7]	0,04		0,08	–
511	Chlorek benzoilu [98-88-4]	–		–	2,8
512	2-Cyjanoakrylan etylu [7085-85-0]	1		2	–
513	Kwas trichlorooctowy [76-03-9]	2		4	–
514	Bromoeten (bromek winylu) [593-60-2]	0,4		–	–
515	3,7-Dimetylookta-2,6-dienal (cytral) [5392-40-5]	27		54	–
516	Eter bis(2-metoksyetylowy) [111-96-6]	10		–	–
517	Eter pentabromodifenylowy (pochodne pentabromowe eteru difenylowego) – mieszanina izomerów [32534-81-9]	0,7		–	–
518	Tetrametylosukcynonitryl [3333-52-6]	2,6		–	–

¹³Wartości współczynników rakotwórczości (k) wynoszą; dla dibenzo[a.h]antracenu – 5, benzo[a]pirenu – 1, benzo[a]antracenu – 0,1, benzo[b]fluoroantenu – 0,1, benzo[k]fluoroantenu – 0,1, indeno[1,2,3-c,d]pirenu – 0,1, antracenu – 0,01, benzo[g.h.i]perylenu – 0.01 i chryzenu-0.01.

UWAGI

–	Jeżeli NDS dotyczy mieszaniny izomerów, to w przypadku występowania w środowisku pracy jednego z nich, należy stosować tę samą wartość NDS (podany numer CAS dotyczy mieszaniny).
–	Definicje pyłów, dymów i aerozoli są określone w Polskich Normach.

B. Pyły

Lp.	Nazwa i nr CAS czynnika szkodliwego dla zdrowia	Najwyższe dopuszczalne stężenie
Lp.	Nazwa i nr CAS czynnika szkodliwego dla zdrowia	mg/m³	włókien w cm³
1	2	3	4
1	Pyły zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę powyżej 50%		-
	[14808-60-7], [14464-46-1], [15468-32-3]
	a) pył całkowity¹	2	-
	b) pył respirabilny²	0,3	-
2	Pyły zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę od 2% do 50%
	[14808-60-7], [14464-46-1], [15468-32-3]
	a) pył całkowity¹	4	-
	b) pył respirabilny²	1	-
3	Pyły zawierające azbest (jeden lub więcej rodzajów azbestu wymienionych poniżej):
	- aktynolit [77536-66-4]
	- antofilit [77536-67-5]
	-chryzotyl [12001-29-5]
	- grueneryt (amozyt) [12172-73-5]
	- krokidolit [12001-28-4]
	- tremolit [77536-68-6]
	- pył całkowity¹	0,5	-
	- włókna respirabilne³	-	0,1
4	Pyły grafitu	-	-
	[7782-42-5], [7440-44-0]
	a) pyły grafitu naturalnego:
	– pył całkowity¹	4	-
	– pył respirabilny²	1	-
	b) pyły grafitu syntetycznego:
	– pył całkowity¹	6	-
5	Inne nietrujące pyły przemysłowe – w tym zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę poniżej 2%
	[-]
	– pył całkowity¹	10	-
6	Pyły organiczne pochodzenia zwierzęcego i roślinnego:
	[-]
	a) zawierające 10% lub więcej wolnej krzemionki:
	– pył całkowity¹	2	-
	– pył respirabilny²	1	-
	b) zawierające poniżej 10% wolnej krzemionki:
	– pył całkowity¹	4	-
	– pył respirabilny²	2	-

1	2	3	4
7	Pyły talku i talku zawierającego włókna mineralne (w tym azbest):
	[14807-96-6]
	a) talk niezawierający włókien mineralnych (w tym azbestu)
	– pył całkowity¹	4	-
	– pył respirabilny²	1	-
	b) talk zawierający włókna mineralne (w tym azbest):
	– pył całkowity¹	1	-
	- włókna respirabilne³	-	0,5
8	Pyły sztucznych włókien mineralnych:
	[-]
	a) pyły sztucznych włókien mineralnych, z wyjątkiem włókien ceramicznych
	– pył całkowity¹	2,0	-
	– włókna respirabilne³	-	1,0
	b) pyły włókien ceramicznych
	– pył całkowity¹	1,0	-
	– włókna respirabilne³	-	0,5
	c) pyły włókien ceramicznych w mieszaninie z innymi sztucznymi włóknami mineralnymi
	– pył całkowity¹	1,0	-
	– włókna respirabilne³	-	0,5
9	Pyły cementów portlandzkiego i hutniczego:
	[65997-15-1]
	– pył całkowity¹	6	-
	– pył respirabilny²	2	-
10	Pyły apatytów i fosforytów zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2%
	[-]
	– pył całkowity¹	6	-
	– pył respirabilny²	2	-
	Pyły apatytów i fosforytów zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 2%
	– pył całkowity¹	4	-
	– pył respirabilny²	1	-
11	Pyły sadzy technicznej⁴
	[1333-86-4]
	– pył całkowity¹	4	-

1	2	3	4
12	Pyły węgla kamiennego i brunatnego:
	[-]
	a) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 50%
	– pył całkowity¹	1	-
	– pył respirabilny²	0,3	-
	b) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 10% do 50%
	– pył całkowity¹	2	-
	– pył respirabilny²	1	-
	c) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę od 2% do 10%
	– pył całkowity¹	4	-
	– pył respirabilny²	2	-
	d) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2%
	– pył całkowity¹	10	-
13	Pyły drewna:
	[-]
	a) pyły drewna, z wyjątkiem pyłów drewna twardego, takiego jak buk i dąb
	– pył całkowity¹	4	-
	b) pyły drewna twardego, takiego jak buk i dąb
	– pył całkowity²	2	-
	c) pyły drewna mieszane zawierające pył drewna twardego, takiego jak buk i dąb
	– pył: całkowity¹	2	-
14	Pyły krzemionek bezpostaciowych i syntetycznych
	a) ziemia okrzemkowa (diatomit) niekalcynowana [61790-53-2]
	– pyl całkowity¹	10	-
	– pył respirabilny²	2	-
	b) ziemia okrzemkowa (diatomit) kalcynowana⁵ [68855-54-9]
	– pył całkowity¹	2	-
	– pył respirabilny²	1	-
	c) krzemionka bezpostaciowa syntetyczna (strącona i żel)
	[112926-00-8]
	– pył całkowity¹	10	-
	–.pył respirabilny²
	d) krzemionka stopiona (szkło kwarcowe) [60676-86-0]
	– pył całkowity¹	2	-
	– pył respirabilny²	1	-

1	2	3	4
15	Pyły węglika krzemu niewłóknistego o zawartości wolnej krystalicznej krzemionki poniżej 2%
	[409-20-2]
	– pył całkowity¹	10	-
16	Pyły gipsu zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% i niezawierające azbestu
	[7778-18-9]
	– pył całkowity¹	10	-
17	Pyły dolomitu zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% i niezawierające azbestu
	[-]
	– pył całkowity¹	10	-
18	Pyły kaolinu zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% i niezawierające azbestu
	[1332-58-7]
	– pył całkowity¹	10	-
19	Pyły ditlenku tytanu zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% i niezawierające azbestu
	[13463-67-7]
	– pył całkowity¹	10

¹⁾Pył całkowity – zbiór wszystkich cząstek otoczonych powietrzem w określonej objętości powietrza.

²⁾Pył respirabilny – zbiór cząstek przechodzących przez selektor wstępny o charakterystyce przepuszczalności według wymiarów cząstek opisanej logarytmiczno-normalną funkcją prawdopodobieństwa ze średnią wartością średnicy aerodynamicznej 3,5 ą 0,3 (μm i z geometrycznym odchyleniem standardowym 1,5 ą 0,1.

³⁾Włókna respirabilne – włókna o długości powyżej 5 μm o maksymalnej średnicy poniżej 3 μm i o stosunku długości do średnicy > 3.

⁴⁾Dotyczy sadzy technicznej niezawierającej więcej benzo[a]pirenu niż 35 mg w 1 kg sadzy.

⁵⁾ Poddana obróbce termicznej powyżej 800°C.

Załącznik nr 2

WYKAZ WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH NATĘŻEŃ FIZYCZNYCH CZYNNIKÓW SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA W ŚRODOWISKU PRACY [3]

A. Hałas i hałas ultradźwiękowy

1. Hałas

1.1. Hałas w środowisku pracy jest charakteryzowany przez:

– poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy i odpowiadającą mu ekspozycję dzienną lub poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję tygodniową (wyjątkowo w przypadku hałasu oddziałującego na organizm człowieka w sposób nierównomierny w poszczególnych dniach w tygodniu),

– maksymalny poziom dźwięku A,

– szczytowy poziom dźwięku C.

1.2. Dopuszczalne ze względu na ochronę słuchu wartości hałasu obowiązują jednocześnie i nie mogą przekraczać wartości podanych w pkt 1.3–1.5.

1.3. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy nie może przekraczać 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja dzienna nie może przekraczać wartości 3,64 ∙ 10³ Pa² ∙ s lub poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy nie może przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa nie może przekraczać wartości 18,2 ∙ 10³ Pa² ∙ s.

1.4. Maksymalny poziom dźwięku A nie może przekraczać wartości 115 dB.

1.5. Szczytowy poziom dźwięku C nie może przekraczać wartości 135 dB.

1.6. (skreślony).

1.7. Wartości podane w pkt 1.3–1.5 stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

1.8. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

2. (uchylony).

3. Hałas ultradźwiękowy

3.1. Hałas ultradźwiękowy na stanowiskach pracy jest charakteryzowany przez:

– równoważne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych od 10 do 40 kHz odniesione do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy lub równoważne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych od 10 do 40 kHz odniesione do tygodnia pracy (wyjątkowo w przypadku oddziaływania hałasu ultradźwiękowego na organizm człowieka w sposób nierównomierny w poszczególnych dniach w tygodniu),

– maksymalne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych od 10 do 40 kHz.

3.2. Równoważne poziomy ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy, odniesione do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy lub tygodnia pracy, oraz maksymalny poziom ciśnienia akustycznego nie mogą przekraczać wartości podanych w tabeli 1.

Tabela 1

Częstotliwość środkowa pasm tercjowych kHz	Równoważny poziom ciśnienia akustycznego odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy lub tygodnia pracy dB	Maksymalny poziom ciśnienia akustycznego dB
10; 12,5; 16	80	100
20	90	110
25	105	125
31,5: 40	110	130

3.3. Wartości podane w tabeli 1 obowiązują jednocześnie.

3.4. Wartości podane w tabeli 1 stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

3.5. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

B. Drgania działające na organizm człowieka przez kończyny górne i drgania o ogólnym działaniu na organizm człowieka

1. Drgania działające na organizm człowieka przez kończyny górne

1.1. Drgania na stanowisku pracy działające na organizm człowieka przez kończyny górne są charakteryzowane przez:

– ekspozycję dzienną, wyrażoną w postaci równoważnej energetycznie dla 8 godzin działania sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań, wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych (a_hwx, a_hwy, a_hwz),

– ekspozycję trwającą 30 minut i krócej, wyrażoną w postaci sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych (a_hwx, a_hwy, a_hwz).

1.2. Wartość ekspozycji dziennej nie może przekraczać 2,8 m/s².

1.3. Wartość ekspozycji trwającej 30 minut i krócej nie może przekraczać 11,2 m/s².

1.4. Wartości podane w pkt 1.2 i 1.3 stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

1.5. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

2. Drgania o ogólnym działaniu na organizm człowieka

2.1. Drgania na stanowisku pracy o ogólnym działaniu na organizm człowieka są charakteryzowane przez:

– ekspozycję dzienną, wyrażoną w postaci równoważnego energetycznie dla 8 godzin działania skutecznego, ważonego częstotliwościowo przyspieszenia drgań, dominującego wśród przyspieszeń drgań, wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych z uwzględnieniem właściwych współczynników (1,4a_wx, 1,4a_wy, a_wz),

– ekspozycję trwającą 30 minut i krócej, wyrażoną w postaci skutecznego, ważonego częstotliwościowo przyspieszenia drgań, dominującego wśród przyspieszeń drgań, wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych z uwzględnieniem właściwych współczynników (1,4a_wx, 1,4a_wy, a_wz).

2.2. Wartość ekspozycji dziennej nie może przekraczać 0,8 m/s².

2.3. Wartość ekspozycji trwającej 30 minut i krócej nie może przekraczać 3,2 m/s².

2.4. Wartości podane w pkt 2.2 i 2.3 stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

2.5. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

C. Mikroklimat

1. Mikroklimat gorący

1.1. Kryterium klasyfikacji środowiska termicznego do obszaru mikroklimatu gorącego jest wartość wskaźnika PMV (przewidywana ocena średnia) w zakresie powyżej +2,0.

1.2. Obciążenie termiczne w mikroklimacie gorącym określa się za pomocą wskaźnika WBGT wyrażonego w stopniach Celsjusza (°C).

1.3. Wartości WBGT nie mogą przekraczać w ciągu 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy wartości dopuszczalnych podanych w tabeli 2.

Tabela 2

Klasa tempa metabolizmu	Tempo metabolizmu		Wartości dopuszczalne WBGT
	odniesienie do jednostki powierzchni skóry W/m²	całkowite (przy średniej powierzchni skóry 1,8 m²) W	osoba zaaklimatyzowana w środowisku gorącym		osoba niezaaklimatyzowana w środowisku gorącym
			°C		°C
0 (spoczynek)	M ≤ 65	M ≤ 117	33		32
1	65 < M ≤ 130	117 <M ≤ 234	30		29
(praca lekka)
2	130 < M ≤ 200	234 < M ≤ 360	28		26
(praca średnio ciężka)
3	200 < M ≤ 260	360 < M ≤ 468	nieodczuwalny ruch powietrza 25	odczuwalny ruch powietrza 26	nieodczuwalny ruch powietrza 22	odczuwalny ruch powietrza 23
(praca ciężka)
4	M > 260	M > 468	23	25	18	20

1.4. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

2. Mikroklimat zimny

2.1. Mikroklimat zimny odnosi się do warunków środowiska termicznego, dla których wartość wskaźnika PMV (przewidywana ocena średnia) wynosi –2 lub mniej.

2.2. Dopuszczalne wychłodzenie ogólne organizmu określa wartość wskaźnika IREQ_min (m²×K×W^–1), która zależy od warunków środowiska termicznego, metabolizmu (wydatku energetycznego) oraz parametrów odzieży (izolacyjności i przepuszczalności powietrza).

2.3. Dopuszczalne wychłodzenie miejscowe organizmu określa wskaźnik t_WC (°C). Wartości dopuszczalne czasu narażenia w zależności od wskaźnika t_WC określono w tabeli 2a.

Tabela 2a. Wartości dopuszczalne wskaźnika t_WC w zależności od czasu narażenia

Temperatura chłodzenia powietrzem t_WC w °C	Dozwolony czas narażenia
t_WC > –24	Ekspozycja ciągła
–24 ≥ t_WC > –34	Ekspozycja skrócona

–34 ≥ t_WC > –59	Ekspozycja skrócona

t_WC ≤ –59	Ekspozycja zabroniona

2.4. Definicje pojęć oraz metod pomiaru i oceny mikroklimatu zimnego są określone w Polskich Normach.

D. Promieniowanie optyczne

1. Promieniowanie nielaserowe

1.1. Maksymalna dopuszczalna ekspozycja (MDE) – poziom promieniowania, na który w normalnych warunkach pracy mogą być eksponowane osoby bez doznawania szkodliwych skutków dla zdrowia; wartości MDE wyrażane są wielkościami wymienionymi w pkt 1.4.

1.2. Wartości MDE zależą od:

a) długości fali promieniowania,

b) czasu trwania ekspozycji,

c) rodzaju narażonego narządu (oko lub skóra),

d) kąta widzenia źródła promieniowania (w przypadku MDE dla oka i promieniowania z zakresu 300–1400 nm).

1.3. Wartości MDE na nielaserowe promieniowanie optyczne określa tabela 4.

1.4. Wielkości przyjęte do określania wartości MDE:

H_s	– skuteczne napromienienie (dla oka i skóry w zakresie długości fali 180–400 nm);
H_UVA	– napromienienie (dla oka w zakresie długości fali 315–400 nm);
L_B	– skuteczna luminancja energetyczna (dla oka w zakresie długości fali 300–700 nm);
E_B	– skuteczne natężenie napromienienia (dla oka w zakresie długości fali 300–700 nm);
L_R	– skuteczna luminancja energetyczna (dla oka w zakresie długości fali 380–1400 nm);
E_IR	– natężenie napromienienia (dla oka w zakresie długości fali 780–3000 nm);
H_skóra	– napromienienie (dla skóry w zakresie długości fali 380–3000 nm).

Definicje wyżej wymienionych pojęć oraz wzory przeliczeniowe wielkości występujących w tabeli 4 określają przepisy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z ekspozycją na promieniowanie optyczne.

1.5. Określenie czasu trwania ekspozycji:

a) w przypadku zagrożenia fotochemicznego (Ip. 1–6 w tabeli 4) należy określić całkowity czas ekspozycji w ciągu zmiany roboczej, bez względu na długość jej trwania,

b) w przypadku zagrożenia termicznego (Ip. 7–15 w tabeli 4) należy określić czas jednorazowej ekspozycji.

Definicje pojęć i metody wyznaczania czasu trwania ekspozycji określają Polskie Normy PN-T-05687 lub PN-T-06589.

Tabela 4. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (MDE) na nielaserowe promieniowanie optyczne

infoRgrafika

¹⁾ Zakres od 300 do 700 nm obejmuje część promieniowania UVB, cale promieniowanie UVA i większość promieniowania widzialnego, jednakże związane z nim zagrożenie określa się powszechnie mianem zagrożenia „światłem niebieskim”. Światło niebieskie w wąskim znaczeniu obejmuje jedynie zakres w przybliżeniu od 400 do 490 nm.

²⁾ W odniesieniu do stałej obserwacji bardzo małych źródeł, których kąt widzenia < 11 mrad, można przekształcić skuteczną luminancję energetyczną L_B na skuteczne natężenie napromienienia E_B. Zwykle dotyczy to jedynie sytuacji stosowania narzędzi okulistycznych lub unieruchomienia oka podczas znieczulenia. Maksymalny „czas patrzenia” oblicza się za pomocą wzoru: t_max = 100/EB, gdzie EB wyrażone jest w W m^-2. Ze względu na ruch oczu podczas wykonywania zwykłych zadań wzrokowych wartość ta nie przekracza 100 s.

³⁾ Pomiarowe pole widzenia – kąt przestrzenny widziany przez detektor (kąt odbioru), taki jak radiometr/spektroradiometr, z którego detektor odbiera promieniowanie, wyrażany w steradianach [sr], którego nie należy mylić z kątem widzenia α (rozmiarem kątowym źródła obserwowalnego). Do opisu kąta przestrzennego pola widzenia o symetrii kołowej stosuje się nieraz kąt płaski [mrad].

2. Promieniowanie laserowe

2.1. Maksymalna dopuszczalna ekspozycja (MDE) – poziom promieniowania laserowego, na który w normalnych warunkach pracy urządzenia laserowego mogą być eksponowane osoby bez doznawania szkodliwych skutków; wartości MDE wyrażane są jako natężenie napromienienia (E) albo napromienienie (H).

2.2. Wartości MDE zależą od:

a) długości fali promieniowania laserowego,

b) czasu trwania ekspozycji lub impulsu,

c) rodzaju narażonego narządu (oko, skóra),

d) kąta widzenia źródła promieniowania (w przypadku MDE dla oka i promieniowania z zakresu 400–1400 nm).

2.3. Wartości MDE dla:

a) oka i skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 180–400 nm określa tabela 5,

b) oka na promieniowanie laserowe z zakresu 400–1400 nm dla czasów trwania ekspozycji < 10 s określa tabela 6,

c) oka na promieniowanie laserowe z zakresu 400–1400 nm dla czasów trwania ekspozycji ≥ 10 s określa tabela 7,

d) skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 400–1400 nm określa tabela 8,

e) oka i skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 1400–10⁶ nm określa tabela 9.

2.4. Jeżeli dla danej długości fali promieniowania laserowego istnieje więcej niż jedna wartość MDE, stosuje się wartość bardziej restrykcyjną.

2.5. Określenie czasu trwania ekspozycji. W zależności od analizowanego zagrożenia i trybu pracy lasera jest to: czas trwania impulsu, czas jednorazowej ekspozycji (dla zagrożenia termicznego) lub całkowity czas ekspozycji w ciągu zmiany roboczej (dla zagrożenia fotochemicznego).

2.6. Mierzone wartości napromienienia lub natężenia napromienienia powinny być uśredniane w kołowej aperturze ograniczającej zgodnie z aperturami ograniczającymi określonymi w tabeli 10. Definicje pojęć i metody pomiaru określają odpowiednie Polskie Normy.

2.7. Wartości stosowanych współczynników korekcyjnych i innych parametrów obliczeniowych określa tabela 11.

2.8. W przypadku źródeł laserowych emitujących promieniowanie impulsowe powtarzalne niezależnie od długości fali, należy określić wartości MDE oka i skóry dla każdego z poniższych warunków:

a) zagrożenie pojedynczym impulsem: należy określić MDE na pojedynczy impuls promieniowania (MDEpoj). Ekspozycja na dowolny pojedynczy impuls w ciągu impulsów nie może przekraczać MDEpoj o tym czasie trwania impulsu,

b) zagrożenie ciągiem impulsów w czasie trwania ekspozycji: należy określić MDE na ciąg impulsów w czasie trwania ekspozycji. Ekspozycja na dowolną grupę (lub podgrupę impulsów w ciągu impulsów) dostarczonych w czasie trwania ekspozycji nie może przekraczać MDE dla tego czasu trwania ekspozycji,

c) zagrożenie termiczne ciągiem impulsów, których oddziaływanie ma charakter addytywny:

– należy określić wartość skumulowanego termicznego współczynnika korekcyjnego C_p = N^-0,25, gdzie N oznacza liczbę impulsów w czasie trwania ekspozycji, a następnie przemnożyć przez wyznaczoną wartość MDE dla pojedynczego impulsu MDEpoj i do analizy przyjąć wartość wynikową nowego MDE_T

MDE_T = C_p ● MDE_poj,

– dla danej długości fali rozpatrywanego promieniowania laserowego, gdy czas trwania pojedynczego impulsu jest krótszy od czasu T_min określonego w tabeli 12, należy do obliczeń MDE przyjąć czas trwania impulsu równy T_min, natomiast gdy czas trwania pojedynczego impulsu jest dłuższy od T_min, należy do obliczeń przyjąć rzeczywisty czas trwania impulsu.

Tabela 5. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (natężenia napromienienia E lub napromienienia H) oka oraz skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 180–400 nm

infoRgrafika

¹⁾ Wartości napromienienia określone dla pojedynczych impulsów laserowych. W przypadku ciągu impulsów, z których każdy charakteryzuje się czasem trwania impulsu mniejszym od T_min (wymienione w tabeli 12), przy wyznaczaniu MDE należy dodać wartości czasów trwania impulsów, a będącą wynikiem wartość czasu należy podstawić w miejsce t we wzorze: 5,6 ● 10³ t⁰_'²⁵.

Tabela 6. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (napromienienia H) oka na promieniowanie laserowe – czas trwania ekspozycji < 10 s

Długość fali [nm]		Czas trwania ekspozycji t [s]
		10^-13 ÷ 10^-11	10^-11÷10^-9	10^-9 ÷ 1.8 ● 10^-5	1.8 ● 10^-5 ÷ 5 ● 10^-5	5 ● 10^-5 ÷ 10¹
Widzialne i IRA	400 ÷ 1 050	H = 1,5 ● 10^-4 C_A C_E [J m^-2]	H = 2,7 ● 10⁴ t ^0,75 C_A C_E [J m^-2]	H = 5 ● 10^-3 C_A C_E [J m^-2]	H = 18 ● t ^0.75 C_A C_E [J m^-2]
	1 050 ÷ 1 400	H = 1,5 ● 10^-3C_CC_E[J m^-2]	H = 2,7 ● 10⁵ t ^0,75 C_C C_E [J m^-2]	H = 5 ● 10^-2 C_c C_E [J m^-2]		H = 90 ● t^{0, 75}C_C C_E [J m^-2]
Wartości współczynników korekcyjnych C_A, C_c, C_E podano w tabeli 11.

Tabela 7. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (natężenia napromienienia E lub napromienienia H) oka na promieniowanie laserowe – czas trwania ekspozycji > 10 s

Długość fali [nm]		Czas trwania ekspozycji t [s]
		10¹ ÷ 10²	10² ÷ 10⁴	10⁴ ÷ 3 ● 10⁴
Widzialne 400 ÷ 700¹⁾	400 ÷ 600 Fotochemiczne uszkodzenie siatkówki³⁾	H = 100 C_B [J m^-2] (γ = 11 mrad)	E = 1 C_B [W m^-2]; (γ = 1,1 t ^0.5 mrad)	E = 1 C_B [W m^-2]
				(γ = 110 mrad)
	400 ÷ 700 Termiczne uszkodzenie siatkówki		jeżeli α < 1,5 mrad, to E = 10 [W m^-2]
			jeżeli α > 1,5 mrad i t ≤ T₂, to H = 18C_E t^0.75 [J m^-2]
			jeżeli α > 1,5 mrad i t > T₂, to E = 18C_E T₂^-0.25 [W m^-2]
IRA²⁾	700 ÷ 1 400		jeżeli α < 1,5 mrad, to E = 10 C_A C_C [W m^-2]
			jeżeli α > 1,5 mrad i t ≤ T₂, to H = 18 C_A C_C C_E t^0.75 [J m^-2]
			jeżeli α > 1,5 mrad i t > T₂, to E = 18 C_A C_C C_E T₂^-0.25 [W m^-2] (maksymalnie 1 000 W m^-2)
Wartości współczynników korekcyjnych C_A, C_B, C_C, C_E parametrów T, i T₂ kąta widzenia źródła promieniowania α oraz kąta odbioru γ podano w tabeli 11.
Uwaga: MDE dla zagrożenia fotochemicznego siatkówki oka może być wyrażone również poprzez zintegrowaną luminację energetyczną G = 10⁶ C_B [J m^-2 sr^-1] dla t > 10 s do t = 10000 s oraz poprzez luminancję energetyczną L = 100 C_B [W m^-2 sr^-1 ] dla t > 1 000 s.

¹⁾ Dla małych źródeł, których kąt widzenia wynosi co najwyżej 1,5 mrad, podwójne wartości MDE od 400 nm do 600 nm ograniczają się do termicznych wartości granicznych dla 10 s ≤ t < T₁ oraz do fotochemicznych wartości granicznych dla dłuższych czasów.

²⁾ Oficjalna granica między promieniowaniem widzialnym a podczerwonym wynosi 780 nm, jak określa CIE (Międzynarodowy Komitet Oświetleniowy). Kolumna zawierająca nazwy zakresów długości fali ma jedynie zapewnić użytkownikowi lepszy ogólny przegląd.

³⁾ Dla pomiaru wartości ekspozycji uwzględnienie γ określone jest w następujący sposób: jeżeli α (kąt widzenia źródła) > γ (stożkowy kąt ograniczający pomiarowe pole widzenia, wskazany w nawiasie w odpowiedniej kolumnie), to pomiarowe pole widzenia γ_m powinno przyjmować wartość γ. Przy użyciu większego pomiarowego pola widzenia zagrożenie byłoby przeszacowane. Jeżeli α < γ, to pomiarowe pole widzenia γ_m musi być wystarczająco duże, by całkowicie obejmować źródło, ale nie jest ograniczone w żaden inny sposób i może być większe niż γ.

Tabela 8. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (natężenia napromienienia E lub napromieninia H) skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 400–1400 nm

Długość fali [nm]			Czas trwania ekspozycji t [s]
Długość fali [nm]		10^-13÷10^-9	10^-9÷10^-7	10^-7÷10¹	10¹÷3 ● 10⁴
Widzialne i IRA	400 ÷ 1 400	E = 2 ● 10¹¹C_A [W m^-2]	H = 200 C_A [J m^-2]	H = 1,1 ● 10⁴ C_A t^0.25 [J m²]	E = 2 ● 10³C_A[W m^-2]
Wartości współczynnika korekcyjnego Ca podano w tabel 11.

Tabela 9. Wartości maksymalnych dopuszczalnych ekspozycji (natężenia napromienienia E lub napromienienia H) oka i skóry na promieniowanie laserowe z zakresu 1400–10⁶ nm

Długość fali [nm]		Czas trwania ekspozycji t [s]
		10^-13÷10^-9	10^-9÷10^-7	10^-7÷10^-3	10^-3÷10¹	10¹÷3 ● 10⁴
IRB i IRC	1 400 ÷ 1 500	E = 10¹²[W m^-2]	H = 10³ [J m^-2]		H=5,6 ● 10³ ● t^0.25[J m^-2]	E = 1 000 [W m^-2]
	1 500 ÷ 1 800	E = 10¹³[W m^-2]	H = 10⁴[J m^-2]
	1 800 ÷ 2 600	E = 10¹²[W m^-2]	H = 10³ [J m^-2]		H=5,6 ● 10³ ● t^0.25[J m ^-2]
	2 600 ÷ 10⁶	E = 10¹¹[W m^-2]	H=100 [J m^-2]	H = 5,6 ● 10³ ● t^0.25[J m^-2]

Tabela 10. Wartości średnicy apertury ograniczającej w poszczególnych zakresach widmowych dla zagrożenia oka oraz skóry

Długość fali	Średnica apertury ograniczającej przy pomiarze
Długość fali	oko		skóra
	1 mm	dla t ≤ 0,3 s
180 ÷ 400 nm	1,5 ● t^0.375mm dla 0,3 s < t < 10 s		3,5 mm
	3,5 mm	dla t ≥ 10 s
400 ÷ 1400 nm		7 mm	3,5 mm
	1 mm	dla t ≤ 0,3 s
1400 ÷ 10⁵nm	1,5 ● t^0.375 mm dla 0,3 s < t < 10 s		3,5 mm
	3,5 mm	dla t ≥ 10 s
10⁵ ÷ 10⁶nm		11 mm	3,5 mm

Tabela 11. Wartości stosowanych współczynników korekcyjnych i innych parametrów obliczeniowych

Parametr	Obowiązujący zakres widmowy (nm)	Wartość
C_A	λ < 700	C_A =1,0
	700 ÷ 1 050	C_A=10^0,002(^{λ - 700)}
	1 050 - 1 400	C_a = 5,0
C_B	400 ÷ 450	C_B = 1,0
C_B	450 ÷ 700	C_B = 10^0,02(^{λ - 450)}
C_C	700 ÷ 1 150	C_C = 1,0
	1 150 + 1 200	C_C = 10^0.018(^{λ -1 150)}
	1 200 + 1 400	C_C = 8,0
T₁	λ < 450	T₁ = 10 s
	450 ÷ 500	T₁ = 10 ● [10^0.02(λ ^{- 450)}]s
	λ > 500	T₁ = 100 s
Parametr	Obowiązujący zakres kątowy (mrad)	Wartość
C_E	α < 1,5	C_E = 1,0
	1,5 < α < 100	C_E = α /1,5
	α > 100	C_E = α²/150 mrad
T₂	α < 1.5	T₂ = 10 s
	1,5 < α < 100	T₂=10 ● [10^{(α - 1.5)/98.5} ]s
	α > 100	T₂= 100 s
Parametr	Obowiązujący zakres czasu trwania ekspozycji (s)	Wartość
γ	t ≤ 100	γ = 11 [mrad]
	100 < t < 10⁴	γ = 1,1 t^0.5[mrad]
	t > 10⁴	γ = 110 [mrad]

gdzie:

C_A – współczynnik korekcyjny ze względu na absorpcję promieniowania w melaninie (uwzględnia zmianę wartości widmowego współczynnika absorpcji promieniowania z zakresu 400–1400 nm w melaninie) – zwiększa wartość MDE oka i skóry wraz ze wzrostem długości fali,

C_B – współczynnik korekcyjny ze względu na zagrożenie fotochemiczne siatkówki oka światłem niebieskim – zwiększa wartość MDE oka na promieniowanie z zakresu 400–700 nm. W praktyce współczynnik C_B stosowany jest w zakresie 400 – 600 nm,

C_c – współczynnik korekcyjny ze względu na absorpcję promieniowania z zakresu długości fal 700–1400 nm w rogówce – zwiększa wartość MDE oka na promieniowanie o długości fali powyżej 1150 nm,

C_E – współczynnik korekcyjny dla źródeł rozciągłych emitujących promieniowanie z zakresu długości fal 400–1400 nm – zwiększa wartość MDE oka dla kątów widzenia źródła promieniowania α > 1,5 mrad,

T₁ – parametr określający wartości czasów trwania ekspozycji, powyżej których MDE dla zagrożenia fotochemicznego oka jest bardziej restrykcyjne (mniejsze wartości MDE) od MDE dla zagrożenia termicznego oka, stosowany jest w zakresie długości fal 400 – 600 nm. Dotyczy czasów trwania ekspozycji t ≥ 10 s i punktowych źródeł promieniowania laserowego,

T₂ – parametr decydujący o wyborze MDE oka dla źródeł rozciągłych (stosowany dla zakresu długości fal 400–1400 nm) w zależności od spełnienia warunku t > T₂; w przypadku spełnienia warunku należy przy wyznaczaniu MDE korzystać z wartości czasu T₂, natomiast w przypadku niespełnienia (t ≤ T₂) należy korzystać z czasu trwania ekspozycji t,

γ – kąt płaski, zazwyczaj liczony w radianach, w obrębie którego detektor odbiera promieniowanie optyczne.

Tabela 12. Wartości czasu T_min dla poszczególnych zakresów widmowych

Zakres widmowy (nm)	Wartość T_min
315 < λ ≤ 400	10^-9s (= 1 ns)
400 < λ ≤ 1 050	18 ● 10^-6s (= 18 µs)
1 050 < λ ≤ 1 400	50 ● 10^-6s (= 50 µs)
1 400 < λ ≤ 1 500	10^-3s (= 1 ms)
1 500 < λ ≤ 1 800	10 s
1 800 < λ ≤ 2 600	10^-3s(= 1 ms)
2 600 < λ ≤ 10⁶	10^-7s (= 100 ns)

T_min – minimalny czas trwania impulsu przyjmowany do obliczeń.

E. Pola i promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu częstotliwości 0 Hz–300 GHz

1. Pola i promieniowanie elektromagnetyczne na stanowiskach pracy charakteryzowane są jednocześnie przez następujące wielkości normatywne:

– widmo częstotliwości, f w Hz,

– natężenie pola magnetycznego o ogólnym działaniu na organizm człowieka (w zakresie częstotliwości od 0 Hz do 3 GHz), H w A/m,

– natężenie pola elektrycznego o ogólnym działaniu na organizm człowieka (w zakresie częstotliwości od 0 Hz do 300 GHz), E w V/m,

– natężenie pola magnetycznego o działaniu miejscowym na kończyny pracownika – ręce do łokci i nogi do kolan (w zakresie częstotliwości od 0 Hz do 800 kHz), H w A/m,

– doza rzeczywista pola magnetycznego strefy zagrożenia, o ogólnym działaniu na organizm człowieka, D_H w (A/m)²h

– doza rzeczywista pola elektrycznego strefy zagrożenia, o ogólnym działaniu na organizm człowieka, D_E w (V/m)²h,

– wskaźnik ekspozycji dla dozy rzeczywistej pola elektrycznego i dozy rzeczywistej pola magnetycznego w strefie zagrożenia, W.

2.1. W otoczeniu źródeł pól elektromagnetycznych należy wyznaczyć i oznakować, zgodnie z Polską Normą, obszary występowania silnych pól elektromagnetycznych jako zasięg trzech stref ochronnych:

– niebezpiecznej – rozumianej jako obszar, w którym przebywanie pracowników jest zabronione,

– zagrożenia – rozumianej jako obszar, w którym dopuszczone jest przebywanie pracowników zatrudnionych przy źródłach przez czas ograniczony zgodnie z zasadami podanymi w pkt 4,

– pośredniej – rozumianej jako obszar, w którym dopuszczone jest przebywanie pracowników zatrudnionych przy źródłach w ciągu całej zmiany roboczej.

2.2. Obszar poza zasięgiem stref ochronnych jest obszarem strefy bezpiecznej.

3.1. Wyróżnia się trzy graniczne wartości natężenia pola elektrycznego E₀(f), E₁(f), E₂(f) i magnetycznego H₀(f), H₁(f), H₂(f), o ogólnym działaniu na organizm człowieka, określone w poszczególnych zakresach częstotliwości (tabele 8 i 9):

– E₀(f) i H₀(f) – natężenia pól o częstotliwości f, rozgraniczające strefę pośrednią od strefy bezpiecznej,

– E₁(f) i H₁(f) – natężenia pól o częstotliwości f, rozgraniczające strefę zagrożenia od strefy pośredniej,

– E₂(f) i H₂(f) – natężenia pól o częstotliwości f, rozgraniczające strefę niebezpieczną od strefy zagrożenia.

3.2. Pomiędzy wartościami granicznymi obowiązują następujące zależności:

E₂(f) = 10 E₁(f); E₀(f) = E₁(f)/3; H₂(f) = 10 H₁(f); H₀(f) = H₁(f)/3,

z wyjątkiem pól elektrycznych o częstotliwościach od 0 Hz do 300 Hz, dla których:

E₂=2 E₁(f),a E₀(f)=E₁(f)/2.

4. W strefie zagrożenia ekspozycja ma spełniać jednocześnie następujące warunki:

– D_E(f) < Dd_E(f),

– D_H(f) < Dd_H(f),

– W<1,

gdzie:

D_E(f) – doza rzeczywista pola elektrycznego o częstotliwości f, w przypadku ekspozycji quasi-stacjonarnej na pole elektryczne o częstotliwości f i natężeniu E(f), które występuje w czasie t, wyrażona wzorem: D_E(f) = [E(f)]²t;

D_H(f) – doza rzeczywista pola magnetycznego o częstotliwości f, w przypadku ekspozycji stacjonarnej na pole magnetyczne o częstotliwości f i natężeniu H(f), które występuje w czasie t, wyrażona wzorem: D_H(f) = [H(f])²t;

Dd_E(f) i Dd_H(f) – doza dopuszczalna pola elektrycznego i magnetycznego o częstotliwości f (tabele 8 i 9);

W – wskaźnik ekspozycji dla dozy rzeczywistej pola elektrycznego i dozy rzeczywistej pola magnetycznego (doza pola magnetycznego dotyczy tylko zakresu częstotliwości do 3 GHz), w przypadku ekspozycji quasi-stacjonarnej, która występuje w czasie t na pole elektryczne o częstotliwości f i natężeniu E(f) oraz pole magnetyczne o częstotliwości f i natężeniu H(f), wyrażony wzorem:

W = [D_E(f)/Dd_E(f)] + [D_H(f)/Dd_H(f)].

5.1. Gdy ekspozycja o działaniu miejscowym dotyczy wyłącznie kończyn, dopuszcza się zwiększone ich narażenie na pola magnetyczne o natężeniach 5 razy większych, od dopuszczalnych dla całego ciała, z równoczesnym dopuszczeniem dozy dla kończyn 25 razy większej od dozy dla całego ciała (dopuszczalne zwiększenie narażenia kończyn na pole magnetyczne dotyczy tylko pola magnetycznego z zakresu częstotliwości 800 kHz).

5.2. Przebywanie pracowników w strefie niebezpiecznej jest dopuszczalne pod warunkiem stosowania odpowiednich środków ochrony indywidualnej.

5.3. Dopuszczalne wartości natężenia pola elektrycznego E₁(f) na granicy strefy zagrożenia i pośredniej oraz doza dopuszczalna pola elektrycznego Dd_E(f) określone są w tabeli 8.

Tabela 8

Lp.	Zakres częstotliwości	E₁(f) [V/m]	Dd_E(f)
1	0 Hz ≤ f ≤0,5 Hz	20000	3200 (kV/m)² ∙ h
2	0,5 Hz < f ≤ 300 Hz	10000	800 (kV/m)² ∙ h
3	0,3 kHz < f ≤ 1 kHz	100/f	0,08/f² (kV/m)² ∙ h
4	1 kHz < f ≤ 3 MHz	100	0,08 (kV/m)² ∙ h
5	3 MHz < f ≤ 15 MHz	300/f	0,72/f² (kV/m)² ∙ h
6	15 MHz < f ≤ 3 GHz	20	3200 (V/m)² ∙ h
7	3 GHz < f ≤ 300 GHz	0,16 f+19,5	(f/2 + 55)² (V/m)² ∙ h

– f – częstotliwość w jednostkach podanych w kolumnie „zakres częstotliwości”

– wartości E₁(f) oznaczają natężenia pól elektrycznych charakteryzowane wielkościami:

– wartością skuteczną natężenia pola – dla częstotliwości do 1 kHz oraz powyżej 3 MHz,

– wartością równoważną natężenia pola – w zakresie częstotliwości od 1 kHz do 3 MHz,

– wartością uśrednioną w okresie repetycji impulsów i kącie, w którym emitowane jest promieniowanie, w przypadku promieniowania elektromagnetycznego o zmiennym okresowo rozkładzie przestrzennym natężenia pola;

– Dd_E(f) – doza dopuszczalna pola elektrycznego o częstotliwości f, dla ekspozycji w ciągu całej zmiany roboczej.

5.4. Gdy ekspozycja dotyczy pól impulsowych, dodatkowo powinien być spełniony warunek:

E_{max imp} < 4,5 kV/m w zakresie częstotliwości 0,1 GHz < f < 3 GHz;

E_{max imp} < 0,43f + 3,2 kV/m w zakresie częstotliwości 3 GHz < f < 10 GHz

oraz E_{max imp} < 7,5 kV/m w zakresie częstotliwości 10 GHz < f < 300 GHz,

gdzie E_{max imp} – maksymalna wartość natężenia pola w impulsie; f w GHz.

5.5. Dopuszczalne wartości natężenia pola magnetycznego H₁(f) na granicy strefy zagrożenia i pośredniej oraz doza dopuszczalna pola magnetycznego Dd_H(f) określone są w tabeli 9.

Tabela 9

Lp.	Zakres częstotliwości	H₁(f) [A/m]	Dd_H(f)
1	0 Hz ≤ f ≤ 0,5 Hz	8000	512(kA/m)² ∙ h
2	0,5 Hz < f ≤ 50 Hz	200	0,32 (kA/m)² ∙ h
3	0,05 kHz < f ≤ kHz	10/f	800/f² (A/m)² ∙ h
4	1 kHz < f ≤ 800 kHz	10	800 (A/m)² ∙ h
5	0,8 MHz < f ≤ 150 MHz	8/f	512/f²(A/m)² ∙ h
6	0,15 GHz < f ≤ 3 GHz	0,053	0,022 (A/m)² ∙ h

– f – częstotliwość w jednostkach podanych w kolumnie „zakres częstotliwości”

– wartości H₁(f) oznaczają natężenia pól magnetycznych charakteryzowane wielkościami:

– wartością skuteczną natężenia pola – dla częstotliwości do 1 kHz oraz powyżej 800 kHz,

– wartością równoważną natężenia pola – w zakresie częstotliwości od 1 kHz do 800 kHz,

– wartością uśrednioną w okresie repetycji impulsów i kącie bryłowym, w którym emitowane jest promieniowanie, w przypadku promieniowania elektromagnetycznego o zmiennym okresowo rozkładzie przestrzennym natężenia pola;

– Dd_H(f) – doza dopuszczalna pola magnetycznego o częstotliwości f, dla ekspozycji w ciągu całej zmiany roboczej.

6. Definicje pojęć i metody pomiaru określają Polskie Normy.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 19 czerwca 2003 r.

[2] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. Nr 274, poz. 1621). Zmiana weszła w życie 5 stycznia 2012 r.

[3] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. Nr 274, poz. 1621). Zmiana weszła w życie 5 stycznia 2012 r.

Powiązane z aktem prawnym

Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu

TESTUJ INFORLEX przez 5 dni za darmo!

Jeśli już masz abonament Inforlex Zaloguj się

Powiązane z artykułem:

Powiązane z artykułem:

Powiązane z artykułem:

Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu

TESTUJ INFORLEX przez 5 dni za darmo!

Jeśli już masz abonament Inforlex Zaloguj się