Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Warsztat terapii zajęciowej] 1. Warsztat terapii zajęciowej, zwany dalej „warsztatem”, realizuje zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej, zmierzające do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności, niezbędnych do prowadzenia przez osobę niepełnosprawną niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia - na miarę jej indywidualnych możliwości.

2. Realizacja przez warsztat zadań, o których mowa w ust. 1, odbywa się poprzez:

1) ogólne usprawnianie;

2) rozwijanie umiejętności, w tym wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej, przy zastosowaniu różnych technik terapii zajęciowej;

3) przygotowanie do życia w środowisku społecznym, w szczególności poprzez rozwój umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania wyborów, decydowania o swoich sprawach oraz rozwój innych umiejętności niezbędnych w niezależnym życiu, a także poprawę kondycji psychicznej i fizycznej;

4) rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy;

5) rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających podjęcie pracy w zakładzie aktywności zawodowej lub innej pracy zarobkowej, albo szkolenia zawodowego.

§ 2.[Kwalifikacja kandydatów] Pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej lub inna jednostka organizacyjna, zwane dalej „jednostkami”, zamierzający utworzyć lub prowadzący warsztat, kwalifikuje kandydatów do uczestnictwa w warsztacie zgodnie ze wskazaniami do terapii zajęciowej, zawartymi w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności wydanym przez właściwy organ.

§ 3.[Wniosek o finansowanie] 1. Jednostka zamierzająca utworzyć warsztat i spełniająca warunki, o których mowa w § 8, występuje do właściwego, ze względu na siedzibę warsztatu, powiatowego centrum pomocy rodzinie, zwanego dalej „centrum pomocy”, z wnioskiem o finansowanie, w części lub całości, kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej „Funduszem”. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Jednostka prowadząca terapię zajęciową na podstawie przepisów odrębnych, może wystąpić z wnioskiem o finansowanie, w części lub całości, kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków Funduszu tylko w przypadku, gdy do uczestnictwa w tym warsztacie została zakwalifikowana osoba niepełnosprawna nieobjęta przez tę jednostkę stałą opieką.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, jednostka zamierzająca utworzyć warsztat załącza projekt utworzenia warsztatu, zwany dalej „projektem”.

4. Projekt zawiera:

1) nazwę oraz określenie siedziby jednostki zamierzającej utworzyć warsztat;

2) adres i dokument potwierdzający tytuł prawny do obiektu lub lokalu przeznaczonego na warsztat na okres nie krótszy niż 10 lat;

3) promesę zwolnienia z opłat za użytkowanie obiektu lub lokalu przeznaczonego na warsztat przez okres nie krótszy niż 10 lat, w przypadku gdy ten obiekt lub lokal stanowi własność jednostki samorządu terytorialnego;

4) aktualny wypis z rejestru sądowego lub inny dokument potwierdzający osobowość prawną jednostek, a w przypadku nieposiadania osobowości prawnej - dokument potwierdzający istnienie takiej jednostki;

5) statut jednostki zamierzającej utworzyć warsztat;

6) zgłoszenie co najmniej 20 kandydatów, z określeniem stopni i rodzajów ich niepełnosprawności, łącznie ze wskazaniem do rehabilitacji w formie terapii zajęciowej, wraz z podaniem wieku kandydatów;

7) plan działalności warsztatu uwzględniający kompleksowy program rehabilitacyjny oraz formy jego realizacji;

8) propozycje dotyczące obsady etatowej warsztatu, z wyszczególnieniem liczby stanowisk i wymaganych kwalifikacji pracowników;

9) preliminarz kosztów utworzenia warsztatu wraz z:

a) kosztorysem ewentualnych prac adaptacyjnych, sporządzonym i podpisanym przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane, zawierającym wyliczenia poszczególnych pozycji na podstawie cen jednostkowych stawek i narzutów wraz z podaniem podstawy kalkulacji,

b) dokumentację projektową, w przypadku modernizacji lub rozbudowy obiektu,

c) wykazem niezbędnego wyposażenia warsztatu, wynikającego z programu terapii w układzie rzeczowo-finansowym, z podaniem cen jednostkowych,

d) uzasadnieniem;

10) preliminarz rocznych kosztów działalności warsztatu, z podaniem wielkości tych kosztów przypadających miesięcznie na jednego uczestnika;

11) informację o własnych lub innych środkach finansowych przeznaczonych na finansowanie kosztów utworzenia warsztatu lub o braku takich środków;

12) plan pomieszczeń warsztatu, z określeniem celu ich przeznaczenia i metrażu;

13) regulamin warsztatu zatwierdzony przez jednostkę zamierzającą utworzyć warsztat;

14) określenie formy opieki medycznej w warsztacie.

5. W przypadku złożenia niekompletnego wniosku centrum pomocy, w terminie 14 dni od dnia jego złożenia, powiadamia w formie pisemnej jednostkę, o której mowa w ust. 1, o konieczności uzupełnienia dokumentacji.

6. W przypadku nieuzupełnienia wniosku w wymaganym terminie wniosek pozostaje bez rozpatrzenia.

7. Podanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym stanowi podstawę odrzucenia wniosku o finansowanie, w części lub całości, kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków Funduszu.

§ 4.[Ocena wniosku] 1. Centrum pomocy dokonuje merytorycznej i formalnej oceny wniosku, biorąc pod uwagę:

1) adekwatność kompleksowego programu rehabilitacji oraz proponowanych form rehabilitacji i terapii do rodzaju niepełnosprawności kandydatów na uczestników warsztatu;

2) zgodność projektu z zadaniami warsztatu;

3) prawidłowość planowanych kosztów utworzenia i działalności warsztatu, określonych w preliminarzach.

2. Centrum pomocy w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku:

1) stwierdza zgodność projektu z zadaniami warsztatu;

2) dokonuje weryfikacji preliminarzy kosztów utworzenia i działalności warsztatu.

§ 5.[Umowa o finansowanie warsztatu terapii zajęciowej] 1. Powiat zawiera z jednostką zamierzającą utworzyć warsztat umowę, określającą warunki i wysokość finansowania, w części lub całości, kosztów utworzenia i działalności warsztatu ze środków Funduszu.

2. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się:

1) strony umowy;

2) siedzibę i zakres działania warsztatu;

3) liczbę uczestników warsztatu;

4) liczbę pracowników warsztatu oraz nazwy stanowisk;

5) termin rozpoczęcia działalności warsztatu;

6) wysokość środków finansowych niezbędnych do utworzenia (uruchomienia) warsztatu i jego rocznej działalności - z podziałem na rodzaje kosztów;

7) sposób finansowania oraz sposób i termin rozliczania kosztów utworzenia i działalności warsztatu;

8) sposób sprawowania przez powiat kontroli wykorzystania środków Funduszu oraz kontroli działalności warsztatu w zakresie prawidłowości realizacji kompleksowego programu rehabilitacyjnego, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 7;

9) szczegółowe warunki rozwiązania umowy.

3. Ponadto umowa zawiera zobowiązanie jednostki do:

1) dostarczania centrum pomocy niezbędnych informacji i dokumentów dotyczących działalności warsztatu;

2) prowadzenia dla działalności warsztatu wyodrębnionej księgowości analitycznej;

3) składania powiatowi pełnego rozliczenia rocznego sporządzonego na podstawie przedstawionego do wglądu bilansu rocznego działalności jednostki;

4) zwrotu do Funduszu, za pośrednictwem powiatu:

a) kwoty stanowiącej równowartość wyposażenia warsztatu w środki trwałe, zakupionego ze środków Funduszu, pomniejszonej o kwotę amortyzacji - w przypadku likwidacji warsztatu,

b) całości środków otrzymanych na adaptację dotychczas zajmowanych przez warsztat pomieszczeń wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia dokonania płatności tych środków - w przypadku zmiany lokalizacji warsztatu dokonanej w okresie 10 lat od podpisania umowy z przyczyn leżących po stronie jednostki prowadzącej;

5) zachowania formy pisemnej dla dokonywania zmian w umowie.

4. Plan finansowy warsztatu na rok następny jednostka prowadząca warsztat składa do centrum pomocy nie później niż do dnia 15 października roku poprzedzającego.

5. Strony umowy, o której mowa w ust. 1, corocznie określają, w formie aneksu do umowy, wysokość środków na działalność warsztatu w następnym roku, z uwzględnieniem podziału na poszczególne rodzaje kosztów, zaliczonych do kosztów działalności warsztatu finansowanych ze środków Funduszu.

§ 6.[Przeniesienie praw i obowiązków] Przeniesienie na inny podmiot, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, praw i obowiązków jednostki prowadzącej warsztat wynikających z umowy jest możliwe za zgodą stron umowy.

§ 7.[Zwiększenie liczby uczestników warsztatu] 1. Jednostka prowadząca warsztat i spełniająca warunki, o których mowa w § 8, może wystąpić do centrum pomocy, właściwego ze względu na siedzibę warsztatu, z wnioskiem o finansowanie ze środków Funduszu, w części lub całości, kosztów zwiększenia liczby uczestników warsztatu, nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od dnia, o którym mowa w § 17 ust. 2. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) informacje o:

a) liczbie i wieku kandydatów na uczestników warsztatu wraz z określeniem rodzaju ich niepełnosprawności,

b) posiadaniu przez kandydatów na uczestników warsztatu aktualnych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, zawierających wskazanie do uczestnictwa w terapii zajęciowej,

c) warunkach lokalowych, rzeczowych, organizacyjnych i kadrowych, umożliwiających przyjęcie zwiększonej liczby uczestników;

2) kompleksowy program rehabilitacyjny kandydatów na uczestników warsztatu oraz formy jego realizacji.

3. Przy rozpatrywaniu wniosków przepisy § 3 ust. 5-7, § 4 i 16 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Finansowanie, w części lub całości, kosztów zwiększenia liczby uczestników ze środków Funduszu następuje na warunkach i w sposób określony w aneksie do umowy, o której mowa w § 5 ust. 1.

5. Nowi uczestnicy warsztatu zaczynają zajęcia od dnia rozpoczęcia finansowania ze środków Funduszu, w części lub całości, kosztów ich pobytu w warsztacie.

§ 8.[Wniosek] Wniosek, o którym mowa w § 3 ust. 1 lub w § 7 ust. 1, może złożyć wyłącznie jednostka, która nie posiada zaległości w terminowym regulowaniu wymagalnych zobowiązań wobec Funduszu ani też nie była stroną umowy zawartej z Funduszem i rozwiązanej z przyczyn leżących po stronie tej jednostki.

§ 9.[Indywidualny program rehabilitacji] 1. Warsztat jest placówką pobytu dziennego.

2. Czas trwania zajęć w warsztacie wynosi nie więcej niż 7 godzin dziennie i 35 godzin tygodniowo. W przypadku ustalenia krótszego niż 35 godzin tygodniowo wymiaru zajęć zmniejsza się odpowiednio wysokość dofinansowania.

3. Zajęcia w warsztacie prowadzone są zgodnie z indywidualnym programem rehabilitacji i terapii, zwanym dalej „indywidualnym programem”, przygotowanym dla uczestnika warsztatu przez radę programową warsztatu, o której mowa w § 14 ust. 3.

4. Indywidualny program określa:

1) formy terapii oraz ich techniczne i organizacyjne dostosowanie do sprawności psychofizycznej uczestnika;

2) przewidywany zakres terapii;

3) zakres i metody nauki zaradności osobistej;

4) sprawności psychofizyczne niezbędne do podjęcia pracy oraz metody ich ćwiczenia;

5) formy rehabilitacji społecznej;

6) formy współpracy z rodziną lub opiekunami;

7) osoby odpowiedzialne za realizację programu.

5. Warsztat zapewnia warunki niezbędne do pełnej realizacji indywidualnego programu.

§ 10.[Regulamin organizacyjny warsztatu] Warsztat działa na podstawie regulaminu organizacyjnego zatwierdzonego przez jednostkę prowadzącą warsztat. Regulamin organizacyjny warsztatu określa w szczególności:

1) prawa i obowiązki uczestnika warsztatu;

2) sposób ustalania wysokości środków finansowych otrzymywanych przez uczestnika warsztatu w ramach tzw. „treningu ekonomicznego” i gospodarowania nimi;

3) organizację pracy i zajęć;

4) sposób dowozu uczestników do warsztatu;

5) obowiązki kierownika warsztatu w zakresie:

a) zapewnienia odpowiednich warunków pracy i organizowanych zajęć,

b) planowania:

- rozkładu zajęć w warsztacie,

- przerw wakacyjnych uczestników warsztatu,

- urlopów pracowników.

§ 11.[Działalność warsztatu] 1. Działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Ewentualny dochód ze sprzedaży produktów i usług, wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii, przeznacza się - w porozumieniu z uczestnikami warsztatu - na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników.

3. W przypadku gdy wysokość dochodu, o którym mowa w ust. 2, przekracza w skali miesiąca kwotę odpowiadającą iloczynowi liczby uczestników warsztatu i 30% najniższego wynagrodzenia określonego w przepisach odrębnych, zwanego dalej „najniższym wynagrodzeniem”, o przeznaczeniu tego dochodu decydują strony umowy, o której mowa w § 5 ust. 1.

§ 12.[Obowiązki warsztatu] Warsztat jest obowiązany do prowadzenia:

1) dokumentacji stanowiącej podstawę do zakwalifikowania osoby niepełnosprawnej do uczestnictwa w warsztacie;

2) dokumentacji zawierającej informacje o miejscu zamieszkania, stanie rodzinnym uczestnika, jego warunkach mieszkaniowych i bytowych;

3) indywidualnego programu dla każdego uczestnika w zakresie rozwoju:

a) zaradności osobistej,

b) samodzielności społecznej, w tym w wypełnianiu różnych ról społecznych,

c) form komunikowania się, w tym mowy biernej i czynnej, oraz umiejętności nawiązywania i utrzymywania kontaktów,

d) umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej,

e) kondycji psychicznej oraz fizycznej sprzyjającej niezależności, samodzielności i aktywności oraz radzeniu sobie w trudnych sytuacjach,

f) umiejętności niezbędnych we współżyciu i współpracy,

g) umiejętności wykonywania czynności wynikających z form terapii zajęciowej,

h) psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy,

i) sprawności ruchowej;

4) indywidualnego zeszytu obserwacji, zawierającego aktualne informacje o przebiegu rehabilitacji oraz okresowe oceny efektów, a także modyfikację programów rehabilitacji w związku z efektami prowadzonych działań;

5) „książki pracy uczestnika warsztatu”, wypełnianej przez uczestnika samodzielnie lub przy pomocy wyznaczonego pracownika warsztatu, zawierającej następujące dane:

a) imię i nazwisko,

b) nazwę pracowni,

c) rodzaj wytworu,

d) opis wykonywanych czynności oraz datę ich rozpoczęcia i zakończenia,

e) sposób wykorzystania wytworu,

f) podpis uczestnika;

6) dokumentacji:

a) współpracy z rodzinami lub opiekunami,

b) dotyczącej stanu zdrowia uczestników warsztatu,

c) zawierającej informacje o przyczynach opuszczenia warsztatu przez uczestnika.

§ 13.[Środki finansowe] 1. Uczestnik warsztatu biorący udział w ramach indywidualnego programu w tzw. „treningu ekonomicznym” może otrzymać do swojej dyspozycji środki finansowe w wysokości nieprzekraczającej 20% najniższego wynagrodzenia.

2. Wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 1, oraz ich przeznaczenie, indywidualnie dla każdego uczestnika, ustala kierownik w porozumieniu z radą programową warsztatu, zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie organizacyjnym.

3. W przypadku gdy uczestnik, w opinii rady programowej warsztatu, nie jest zdolny do podejmowania decyzji dotyczących wykorzystania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, o sposobie wykorzystania tych środków decydują wspólnie kierownik warsztatu, pracownik socjalny lub inny pracownik warsztatu dobrze znający uczestnika - w porozumieniu z jego przedstawicielem ustawowym, a w przypadku nieustanowienia takiego przedstawiciela - opiekunem prawnym.

§ 14.[Pracownicy warsztatu] 1. Pracownikami warsztatu są:

1) kierownik warsztatu;

2) specjaliści do spraw rehabilitacji lub rewalidacji;

3) instruktorzy terapii zajęciowej;

4) psycholog.

2. W zależności od potrzeb w warsztacie zatrudnia się:

1) pielęgniarkę lub lekarza;

2) pracownika socjalnego;

3) instruktora zawodu;

4) inne osoby niezbędne do prawidłowego funkcjonowania warsztatu.

3. Pracownicy warsztatu wymienieni w ust. 1 i w ust. 2 pkt 1-3 tworzą radę programową warsztatu.

4. Pracowników warsztatu zatrudnia jednostka prowadząca warsztat.

5. Na jedną osobę pracującą bezpośrednio z uczestnikami nie powinno przypadać więcej niż pięciu uczestników warsztatu.

§ 15.[Zakres działania rady programowej] Do zakresu działania rady programowej warsztatu należy w szczególności:

1) przygotowanie dla każdego uczestnika warsztatu indywidualnego programu;

2) wskazanie osób odpowiedzialnych za realizację indywidualnego programu;

3) dokonywanie, z udziałem uczestnika warsztatu, nie rzadziej niż raz na pół roku, oceny indywidualnych efektów rehabilitacji;

4) modyfikacja indywidualnego programu w zależności od potrzeb i oceny efektów rehabilitacji;

5) wskazywanie uczestnikowi warsztatu, jego przedstawicielowi ustawowemu, a w przypadku nieustanowienia takiego przedstawiciela - opiekunowi prawnemu, możliwości i form dalszej rehabilitacji społecznej i zawodowej;

6) wyrażanie opinii odnośnie wydatkowania środków finansowych otrzymywanych przez uczestnika warsztatu w ramach tzw. „treningu ekonomicznego”

7) dokonywanie, wspólnie z centrum pomocy, corocznej oceny efektów realizacji indywidualnych programów uczestników warsztatu.

§ 16.[Koszty finansowane ze środków funduszu] 1. Ze środków Funduszu mogą być finansowane, w części lub w całości, następujące koszty utworzenia warsztatu:

1) adaptacji pomieszczeń przeznaczonych na warsztat:

a) do 90% kosztów - w przypadku gdy jednostka zamierzająca utworzyć warsztat nie prowadzi działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż do kwoty stanowiącej iloczyn liczby uczestników warsztatu i sześciokrotności najniższego wynagrodzenia,

b) do 60% kosztów - w przypadku gdy jednostka zamierzająca utworzyć warsztat prowadzi działalność gospodarczą lub jest państwową jednostką organizacyjną albo jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego, nie więcej jednak niż do kwoty stanowiącej iloczyn liczby uczestników warsztatu i czterokrotności najniższego wynagrodzenia;

2) wyposażenia warsztatu, w tym zakupu samochodu dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, nie więcej jednak niż do kwoty stanowiącej iloczyn liczby uczestników warsztatu i czterokrotności najniższego wynagrodzenia.

2. Ze środków Funduszu nie mogą być finansowane koszty związane z przygotowaniem projektu.

3. Pierwszą transzę środków Funduszu, w wysokości określonej w umowie, o której mowa w § 5 ust. 1, powiat przekazuje na cele wymienione w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia podpisania umowy.

§ 17.[Ocena rozliczenia kosztów] 1. Powiat dokonuje oceny przedłożonego rozliczenia kosztów utworzenia warsztatu, w terminie 30 dni od dnia złożenia dokumentacji.

2. Przyjmuje się, że terminem utworzenia warsztatu jest dzień akceptacji przez powiat rozliczenia kosztów utworzenia warsztatu, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Finansowanie ze środków Funduszu, w części lub całości, kosztów działalności warsztatu przysługuje od dnia rozpoczęcia zajęć przez uczestników warsztatu.

§ 18.[Koszty działalności warsztatu finansowane ze środków funduszu] 1. Do kosztów działalności warsztatu finansowanych ze środków Funduszu zalicza się koszty:

1) wynagrodzenia pracowników warsztatu, dodatkowego wynagrodzenia rocznego oraz należnych od pracodawcy składek od tego wynagrodzenia na ubezpieczenia społeczne, a także składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - w przypadku ich ponoszenia;

2) niezbędnych materiałów, energii, usług materialnych i usług niematerialnych, związanych z funkcjonowaniem warsztatu;

3) dowozu uczestników lub eksploatacji samochodu, związanej z realizacją programu rehabilitacyjnego i niezbędną obsługą działalności warsztatu;

4) szkoleń pracowników warsztatu związanych z działalnością warsztatu;

5) ubezpieczenia uczestników;

6) ubezpieczenia mienia warsztatu;

7) wycieczek organizowanych dla uczestników warsztatu;

8) materiałów do terapii zajęciowej w pracowniach, w tym w pracowni gospodarstwa domowego.

2. Do kosztów, o których mowa w ust. 1, zalicza się również środki finansowe związane z tzw. „treningiem ekonomicznym”.

3. Za zgodą stron umowy, o której mowa w § 5 ust. 1, nie więcej niż 3% środków Funduszu przeznaczonych na pokrycie rocznych kosztów działalności warsztatu można wykorzystać na niezbędną wymianę zużytego wyposażenia warsztatu lub jego dodatkowe wyposażenie.

§ 19.[Przekazywanie środków funduszu] Środki Funduszu są przekazywane zgodnie z umową, o której mowa w § 5 ust. 1, jednostce prowadzącej warsztat, na wyodrębniony rachunek warsztatu.

§ 20.[Informacje o wydatkowaniu środków] 1. Jednostka prowadząca warsztat składa w centrum pomocy kwartalne informacje o wydatkowaniu środków Funduszu, nie później niż do 5 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym.

2. Odsetki naliczane przez bank od środków Funduszu, przekazanych na wyodrębniony rachunek bankowy warsztatu, nie zwiększają limitu środków przekazanych warsztatowi na jego działalność w okresie sprawozdawczym. Odsetki te są wykazywane w kwartalnych informacjach o wydatkowaniu środków Funduszu, o których mowa w ust. 1, oraz w rozliczeniu rocznym, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 3.

3. Powiat przekazuje jednostce prowadzącej warsztat, na wyodrębniony rachunek bankowy warsztatu, nie później niż do 25 dnia miesiąca rozpoczynającego kwartał, środki finansowe na ten kwartał, pomniejszone o kwotę odsetek, o których mowa w ust. 2, po przyjęciu informacji określonych w ust. 1.

§ 21.[Sprawozdanie] 1. Jednostka prowadząca warsztat składa powiatowi roczne sprawozdanie z działalności rehabilitacyjnej i wykorzystania środków finansowych warsztatu, zwane dalej „sprawozdaniem”, w terminie do dnia 1 marca następnego roku.

2. Sprawozdanie zawiera w szczególności:

1) liczbę osób zakwalifikowanych do udziału w warsztacie i rodzaje ich niepełnosprawności;

2) liczbę osób uczestniczących w warsztacie w poszczególnych miesiącach roku sprawozdawczego;

3) charakterystykę i efekty terapii zajęciowej, zwłaszcza w zakresie zaradności osobistej i samodzielności uczestników;

4) rozliczenie roczne, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 3;

5) informację o wykorzystaniu przez warsztat środków finansowych, z uwzględnieniem kwot uzyskanych ze sprzedaży produktów i usług, o których mowa w § 11 ust. 2 i 3.

3. Sprawozdanie stanowi podstawę do dokonywania przez powiat corocznej oceny działalności warsztatu.

§ 22.[Umowa o finansowanie kosztów działalności warsztatu] Powiat właściwy ze względu na siedzibę warsztatu, w terminie do dnia 30 listopada 2002 r., zawiera z jednostką prowadzącą warsztat, którego działalność w 2002 r. jest dofinansowywana ze środków Funduszu na podstawie umowy zawartej z tym Funduszem, umowę o finansowanie, w części lub w całości, kosztów działalności warsztatu ze środków Funduszu, z uwzględnieniem przepisów § 5 ust. 2, przy czym umowa ta będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2003 r.

§ 23.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. z 1998 r. Nr 118, poz. 764, z 1999 r. Nr 60, poz. 648 oraz z 2001 r. Nr 74, poz. 794).

§ 24.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 30 września 2002 r. (poz. 1376)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2