Na podstawie art. 15 ust. 8b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996 i Nr 153, poz. 1271) zarządza się, co następuje;

§ 1.[Kontrola rodzaju paliwa] 1. Kontrolę rodzaju paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego przeprowadza się poprzez:

1) próbę kwasową dokonywaną przez policjanta;

2) analizę dokonywaną przez laboratorium posiadające certyfikat akredytacji w zakresie badań paliw płynnych, wydany przez krajową jednostkę akredytującą na podstawie odrębnych przepisów.

2. W celu przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, policjant w obecności kierującego pojazdem, a gdy to niemożliwe, w obecności osoby przybranej, pobiera ze zbiornika kontrolowanego pojazdu próbkę paliwa w niezbędnej ilości, jednak nie większej niż 0,5 dm³.

3. Do pobrania próbki policjant stosuje urządzenie umożliwiające pobranie (zassanie) ze zbiornika pojazdu odpowiedniej ilości paliwa, a następnie przelanie (przetłoczenie) do naczynia, w którym będzie poddane próbie kwasowej, lub do pojemników, w których zostanie przekazane do analizy, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

4. Przed każdym pobraniem próbki urządzenie, o którym mowa w ust. 3, policjant przepłukuje paliwem pobranym ze zbiornika kontrolowanego pojazdu.

§ 2.[Zatrzymanie pojazdu mechanicznego] Do zatrzymania pojazdu mechanicznego w celu przeprowadzenia kontroli rodzaju paliwa używanego do jego napędu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kontroli ruchu drogowego²⁾.

§ 4.[Decyzja o przeprowadzeniu analizy] 1. Decyzję o przeprowadzeniu analizy, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, podejmuje policjant w przypadku uzasadnionego zastrzeżenia co do wyników próby kwasowej albo na żądanie kierującego pojazdem.

2. Pobrana do analizy próbka paliwa jest umieszczana w dwóch jednakowych szczelnie zamykanych pojemnikach, zabezpieczających paliwo przed zmianą jego cech charakterystycznych, oznaczonych w sposób zapewniający ustalenie pojazdu, z którego pobrano próbkę, kierującego tym pojazdem, daty i miejsca pobrania próbki i sposobu jej zabezpieczenia, oraz wyłączający zmianę ich zawartości w czasie przesyłki. W każdym z pojemników umieszcza się co najmniej 200 ml paliwa.

3. Próbkę paliwa umieszczoną w dwóch pojemnikach Policja dostarcza niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od dnia pobrania próbki, do laboratorium, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2.

4. Paliwo zawarte w jednym z pojemników przeznacza się do badań, natomiast paliwo znajdujące się w drugim z pojemników stanowi zapas kontrolny laboratorium.

§ 5.[Protokół z kontroli] 1. Z przeprowadzonej kontroli rodzaju paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego, z zastrzeżeniem ust. 2, sporządza się protokół, którego wzór określa załącznik [2] do rozporządzenia.

2. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, nie stwierdzono zastrzeżeń co do rodzaju paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego, protokół sporządza się wyłącznie na żądanie kierującego kontrolowanym pojazdem, o czym należy go pouczyć.

3. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, a jeżeli zachodzi konieczność przekazania próbki do analizy, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz otrzymuje kierujący kontrolowanym pojazdem, drugi dołącza się do akt sprawy, trzeci egzemplarz, jeżeli został sporządzony, dołącza się do próbki przesłanej do laboratorium.

§ 6.[Pozostałość pobranej próbki paliwa] Pozostałość pobranej próbki paliwa, niewykorzystaną do kontroli, przelewa się (przetłacza) z powrotem do zbiornika pojazdu, za zgodą kierującego pojazdem, a w przypadku braku zgody umieszcza się w pojemniku na zlewki.

§ 7.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 24 września 2002 r. (poz. 1334)