Art. 1. [1] 1. Obywatelom państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy nabyli w tych państwach, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, kwalifikacje do podejmowania lub wykonywania działalności wymienionych w załączniku do ustawy – uznaje się te kwalifikacje, na zasadach określonych w ustawie, o ile w Rzeczypospolitej Polskiej przepisy odrębne uzależniają podejmowanie lub wykonywanie tych działalności od spełnienia wymagań określonych w tych przepisach.

2. Obywatele państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zamieszkali na terytorium jednego z tych państw, których kwalifikacje zostały uznane zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, mają prawo podjęcia lub wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej działalności, o których mowa w ust. 1, na takich samych zasadach jak osoby, które kwalifikacje do ich podjęcia lub wykonywania uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej.

2a. Ustawa reguluje zasady poświadczenia charakteru, okresu i rodzaju działalności wykonywanej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przez obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym do celów uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania działalności poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Ustawa nie narusza zasad uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania innych działalności lub zawodów, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, określonych w przepisach odrębnych.

Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) działalności – oznacza to działalność wymienioną w załączniku do ustawy,

2) podjęciu lub wykonywaniu działalności – oznacza to podejmowanie lub wykonywanie działalności na własny rachunek oraz zatrudnienie przy wykonywaniu tej działalności,

3) formalnych kwalifikacjach – oznacza to dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający wiedzę i umiejętności do wykonywania działalności, wydany przez instytucję w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [2] lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym prowadzącą kształcenie lub szkolenie, zgodnie z przepisami o systemie edukacji w tym państwie,

4) doświadczeniu zawodowym – oznacza to okres zgodnego z prawem wykonywania działalności w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [3] lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, równoznaczny z praktyką zawodową,

5) kwalifikacjach do podejmowania lub wykonywania działalności – oznacza to kwalifikacje formalne lub doświadczenie zawodowe,

6) wnioskodawcy – oznacza to obywatela, o którym mowa w art. 1 ust. 1, zamierzającego podjąć lub wykonywać działalność w Rzeczypospolitej Polskiej,

7) państwie wnioskodawcy – oznacza to państwo, w którym wnioskodawca wykonywał działalność, lub państwo, w którym wnioskodawca uzyskał formalne kwalifikacje,

8) organizacjach zawodowych – oznacza to odpowiednio zawodowe lub handlowe organizacje, stowarzyszenia lub samorządy,

9) dyrektorze – oznacza to członka organu zarządzającego przedsiębiorstwa, pełnomocnika przedsiębiorstwa do spraw zarządzania, prokurenta, kierującego przedsiębiorstwem lub jego zastępcę, kierującego wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, posiadającego upoważnienie do zaciągania zobowiązań w imieniu przedsiębiorstwa lub kierującego komórką organizacyjną przedsiębiorstwa, od którego wymaga się posiadania specjalistycznej wiedzy lub doświadczenia zawodowego i który upoważniony jest do zaciągania zobowiązań w imieniu przedsiębiorstwa,

10) kierowniczym stanowisku – oznacza to stanowisko kierującego komórką organizacyjną przedsiębiorstwa, od którego wymaga się specjalistycznej wiedzy, umiejętności lub doświadczenia zawodowego.

Art. 4. 1. Organami właściwymi w Rzeczypospolitej Polskiej do wydawania decyzji w sprawie uznania kwalifikacji są organy określone w przepisach ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321, z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz. 1207, Nr 115, poz. 1229, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 126, poz. 1382, Nr 129, poz. 1441, Nr 130, poz. 1450 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 41, poz. 365), zwane dalej „właściwymi organami”.

2. [4] Organami uprawnionymi do wydawania decyzji o podejmowaniu lub wykonywaniu w Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez obywateli państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym są organy określone w przepisach odrębnych uprawnione do wydawania takich decyzji wobec osób, które w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskały kwalifikacje spełniające wymagania niezbędne do podejmowania lub wykonywania takiej działalności.

Art. 7. 1. Wnioski, pisma i dokumenty w toku postępowania w sprawie uznania kwalifikacji składa się w języku polskim lub wraz z tłumaczeniem na język polski, dokonanym przez tłumacza przysięgłego, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Tłumaczenie na język polski nie jest wymagane w przypadku dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2.

3. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji powinien zawierać w szczególności:

1) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy,

2) nazwę państwa wnioskodawcy,

3) określenie działalności, dla podjęcia lub wykonywania której mają być uznane kwalifikacje wnioskodawcy,

4) określenie formy, w jakiej działalność ma być wykonywana,

5) informację o posiadanych kwalifikacjach do podejmowania lub wykonywania działalności,

6) wyliczenie dokumentów dołączanych do wniosku.

4. Dokumentując okresy wykonywania działalności w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [5] lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, należy przedstawić świadectwa lub zaświadczenia wydane przez upoważniony organ administracji lub organizacji zawodowej, stwierdzające charakter, okres i rodzaj wykonywanej działalności.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się na formularzu udostępnianym nieodpłatnie przez właściwe organy lub przez ośrodek informacji, o którym mowa w art. 14.

Art. 9. 1. Ilekroć przepisy odrębne uzależniają podjęcie lub wykonywanie działalności od posiadania właściwej dla danej działalności wiedzy ogólnej lub zawodowej i umiejętności, właściwy organ uzna kwalifikacje wnioskodawcy za spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych, jeżeli wnioskodawca:

1) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr l załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w nieprzerwanym okresie sześciu lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym albo

b) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

c) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek, a ponadto przez co najmniej pięć lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, albo

d) w nieprzerwanym okresie pięciu lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności na stanowisku kierowniczym, a ponadto przed tym zatrudnieniem ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie,

2) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr II załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w nieprzerwanym okresie sześciu lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym albo

b) w nieprzerwanym okresie:

– trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, lub

– czterech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej dwa lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

c) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto przez co najmniej pięć lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, albo

d) w nieprzerwanym okresie:

– pięciu lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, a ponadto przed tym zatrudnieniem ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla tej działalności w tym państwie, lub

– sześciu lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, a ponadto przed tym zatrudnieniem ukończył trwające co najmniej dwa lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla tej działalności w tym państwie,

3) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr III załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w nieprzerwanym okresie sześciu lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym albo

b) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

c) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek, a ponadto przez co najmniej pięć lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności,

4) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr IV załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w nieprzerwanym okresie pięciu lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym albo

b) w nieprzerwanym okresie dwóch lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej trzy lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

c) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto uprzednio ukończył trwające co najmniej dwa lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

d) w nieprzerwanym okresie dwóch lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto przez co najmniej trzy lata był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, albo

e) w nieprzerwanym okresie trzech lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, a ponadto przed tym zatrudnieniem ukończył trwające co najmniej dwa lata szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową bądź właściwą dla danej działalności w tym państwie,

5) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr V załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w odniesieniu do działalności wymienionej w poz. 1–6 Listy Nr V, przez trzy lata wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, pod warunkiem że wykonywanie tej działalności nie ustało wcześniej niż na dwa lata przed wystąpieniem z wnioskiem o uznanie kwalifikacji,

b) w odniesieniu do działalności wymienionej w poz. 7 Listy Nr V, przez trzy lata wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, pod warunkiem że wykonywanie tej działalności nie ustało wcześniej niż na dwa lata przed wystąpieniem z wnioskiem o uznanie kwalifikacji, chyba że przepisy odrębne pozwalają na przerywanie tej działalności na dłuższy okres czasu, albo

6) w razie zamiaru podjęcia lub wykonywania działalności wymienionej w Liście Nr VI załącznika do ustawy, przedłoży dokumenty świadczące o tym, że:

a) w nieprzerwanym okresie trzech lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym albo

b) w nieprzerwanym okresie dwóch lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto przedtem ukończył szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie, albo

c) w nieprzerwanym okresie dwóch lat wykonywał działalność na własny rachunek lub był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, a ponadto przez co najmniej trzy lata był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, albo

d) w nieprzerwanym okresie trzech lat był zatrudniony przy wykonywaniu tej działalności, a ponadto przed tym zatrudnieniem ukończył szkolenie przygotowujące do wykonywania tej działalności, potwierdzone świadectwem uznawanym na całym terytorium państwa wnioskodawcy lub przez organizację zawodową właściwą dla danej działalności w tym państwie.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i c), pkt 2 lit, a) i c), pkt 3 lit. a) i c) oraz w pkt 6 lit. a) i c) – okres od ustania wykonywania działalności, którą wnioskodawca zamierza podjąć lub wykonywać do wystąpienia z wnioskiem o uznanie kwalifikacji, nie może przekraczać dziesięciu lat.

3. Jeżeli wnioskodawca posiada świadectwo wydane i uznawane na całym terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [6] lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, potwierdzające wiedzę i umiejętności z zakresu działalności, którą zamierza podjąć lub wykonywać, równoważne odpowiednio przynajmniej dwuletniemu lub trzyletniemu okresowi doświadczenia zawodowego, świadectwo to będzie traktowane jak świadectwo potwierdzające ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust.1 pkt 1 lit. b) i d), pkt 2 lit. b) i d), pkt 3 lit. b) oraz w pkt 4 lit. b), c) i e).

4. Jeżeli wnioskodawca przedłoży dokument świadczący o szkoleniu, którego okres trwania wynosi przynajmniej dwa lata, lecz jest krótszy niż trzy lata, za wystarczające uznaje się wykonywanie działalności na własny rachunek lub zatrudnienie przy wykonywaniu działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 1 lit. b) i d), pkt 2 lit. b) tiret pierwsze, pkt 3 lit. b) i pkt 4 lit. b) lub zatrudnienie przy wykonywaniu działalności zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 2 lit. d) tiret pierwsze, wówczas gdy okres doświadczenia zawodowego jest dłuższy o okres, o który krócej trwało szkolenie.

Art. 9a. [7] 1. W przypadku gdy obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zamierza podjąć lub wykonywać działalność na terenie innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, upoważniony organ, na wniosek zainteresowanego, wyda zaświadczenie stwierdzające charakter, okres i rodzaj działalności wykonywanej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Organem upoważnionym do wydania zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, jest marszałek województwa właściwy dla miejsca zamieszkania osoby składającej wniosek, a w przypadku braku miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej – marszałek województwa właściwy ze względu na ostatnie miejsce wykonywania działalności lub ostatnie miejsce zatrudnienia przy wykonywaniu działalności, w tym w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku o wydanie zaświadczenia oraz instrukcję wypełniania zaświadczenia, uwzględniając konieczność zachowania jednolitego wzoru zaświadczenia na terenie całego kraju.

4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności informacje o przebiegu doświadczenia zawodowego z podziałem na wykonywanie działalności na własny rachunek, zatrudnienie przy wykonywaniu działalności, w tym w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym.

5. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podlega opłacie w wysokości 50 zł. Opłata stanowi dochód budżetu samorządu województwa.

Art. 10. 1. Jeżeli wnioskodawca nie posiada dokumentów świadczących o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 9, właściwy organ nie może wydać decyzji o nieuznaniu kwalifikacji wnioskodawcy bez rozpatrzenia formalnych kwalifikacji, jeżeli wnioskodawca przedstawi je wraz z wnioskiem lub dołączy do wniosku na wezwanie właściwego organu.

2. Jeżeli wnioskodawca posiada formalne kwalifikacje do podjęcia lub wykonywania działalności, o których mowa w ust. 1, właściwy organ przeprowadza postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji zgodnie z zasadami określonymi w art. 11 i 14 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz. U. Nr 87, poz. 954, z 2002 r. Nr 71, poz. 655 oraz z 2003 r. Nr 190, poz. 1864).

3. Uprawnienie do wyboru stażu adaptacyjnego albo testu umiejętności określone w art. 11 ust. 3 ustawy, o której mowa w ust. 2, może zostać wyłączone, jeżeli wnioskodawca zamierza wykonywać działalność na własny rachunek oraz w charakterze zatrudnionego przy wykonywaniu tej działalności dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, w przypadku gdy do podjęcia lub wykonywania działalności konieczne jest posiadanie znajomości polskiego prawa.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, działalności, o których mowa w ust. 3, dla podjęcia lub wykonywania których wyboru stażu adaptacyjnego albo testu umiejętności dokonuje właściwy organ.

5. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej, właściwi w sprawach uznawania kwalifikacji w działalnościach należących do danego działu określą, w drodze rozporządzenia:

1) warunki, sposób i tryb odbywania stażu adaptacyjnego, sposób i tryb wykonywania nadzoru nad odbywaniem stażu oraz oceny nabytych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów odbywania stażu adaptacyjnego oraz tryb ich ponoszenia,

2) warunki, sposób i tryb przeprowadzania testu umiejętności oraz oceny wykazanych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów przeprowadzania testu umiejętności oraz tryb ich ponoszenia

– kierując się odrębnościami w wykonywaniu działalności w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [8] lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz specyfiką i szczególnymi wymaganiami dotyczącymi podejmowania lub wykonywania działalności w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 11. 1. Ilekroć przepisy odrębne uzależniają podjęcie lub wykonywanie działalności od postawy etycznej lub nieznajdowania się w stanie odpowiadającym w Rzeczypospolitej Polskiej upadłości, w toku postępowania o ogłoszenie upadłości lub postępowania układowego albo przewidują możliwość zakazu wykonywania określonej działalności lub zawodu, zawieszenia prawa jego wykonywania, skreślenia z listy osób uprawnionych do wykonywania zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, na podstawie orzeczenia sądu lub w wyniku postępowania dyscyplinarnego – właściwy organ ustala spełnienie przesłanek przewidzianych tymi przepisami na podstawie odpisów z rejestrów sądowych lub jeśli nie jest możliwe uzyskanie takiego odpisu, na podstawie dokumentów urzędowych wystawionych przez właściwe w tych sprawach organy państwa wnioskodawcy.

2. Jeżeli w państwie wnioskodawcy nie są wydawane dokumenty, o których mowa w ust. 1, dowodem w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji jest oświadczenie wnioskodawcy złożone w formie i trybie określonych przez przepisy tego państwa lub państwa, z którego pochodzi lub przybywa wnioskodawca, jeżeli przepisów takich brak – oświadczenie złożone przez wnioskodawcę w formie pisemnej z podpisem poświadczonym przez notariusza, złożone łącznie z oświadczeniem, że zna treść niniejszego przepisu; art. 233 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio.

3. Ilekroć przepisy odrębne dla podjęcia lub wykonywania działalności wymagają przedstawienia opinii bankowej, do stwierdzenia sytuacji finansowej – właściwy organ uzna opinię banku państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [9] lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym wnioskodawca posiada rachunek.

4. Ilekroć przepisy odrębne dla podjęcia lub wykonywania działalności wymagają przedstawienia dowodu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub podobnego w skutkach innego ubezpieczenia – właściwy organ uzna dokumenty świadczące o posiadaniu takiego ubezpieczenia wystawione przez instytucje ubezpieczeniowe państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [10] lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeżeli dokumenty te są zgodne z wymogami prawa polskiego w odniesieniu do warunków i zakresu ubezpieczenia.

5. W postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji dokumenty, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, powinny być wystawione nie później niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku, o którym mowa w art. 7 ust. 3.

Art. 13. 1. Właściwe organy przekazują krajowemu koordynatorowi, o którym mowa w art. 12 ust. 1, a w przypadku jego niepowołania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, okresowe informacje o zmianach wymagań dotyczących działalności oraz o podjętych decyzjach w sprawach uznania kwalifikacji.

2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres informacji, o których mowa w ust. 1, a także terminy ich składania – kierując się zobowiązaniami Rzeczypospolitej Polskiej wobec państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej [11] lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i organów Wspólnoty Europejskiej,

2) przyporządkowanie działalności oznaczonych kodami ISIC lub NICE do Polskiej Klasyfikacji Działalności – mając na względzie ujednolicenie oznaczeń działalności w toku postępowania przed właściwymi organami.

Art. 14. [12] 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze rozporządzenia, wskazuje lub tworzy ośrodek informacji właściwy do informowania o zasadach uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania działalności oraz ustala szczegółowy zakres zadań ośrodka, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępu do właściwej informacji obywatelom państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

2. Ośrodek informacji, o którym mowa w ust. 1, współpracuje z krajowym koordynatorem, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz pełni funkcję ośrodka informacji dla obywateli państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.