Na podstawie art. 150 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz. 1803) zarządza się, co następuje:

§ 1.Przepisy rozporządzenia określają:

1) odcinki śródlądowych dróg wodnych, za korzystanie z których uiszcza się należności,

2) stawki należności,

3) jednostki organizacyjne uprawnione do pobierania należności oraz sposób ustalania i pobierania należności,

4) wzór formularza do składania informacji, o której mowa w art. 149 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.Odcinki śródlądowych dróg wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, za korzystanie z których uiszcza się należności, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 3.Określa się stawki należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych wynoszące:

1) za przewóz towarów, za jeden tonokilometr:

a) na rzece Odrze skanalizowanej od km 94,9 do km 282,5, na Kanale Gliwickim od km 0,0 do km 41,2 oraz na Kanale Kędzierzyńskim od km 0,0 do km 5,6 - 0,53 gr,

b) na drodze wodnej Wisła-Odra od ujścia rzeki Brdy do miasta Krzyż, to jest do km 176,2 rzeki Noteć oraz na węźle gdańskim, to jest na rzekach Nogat, Szkarpawa i Wista Martwa - 0,49 gr,

c) na pozostałych drogach wodnych wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia - 0,44 gr,

2) za żeglugę pustych statków towarowych lub barek, za jeden tonokilometr nośności wymierzonej statku lub barki - 0,094 gr (od iloczynu jednej tony nośności i jednego kilometra drogi wodnej przebytej przez statek),

3) za żeglugę statków pasażerskich i wycieczkowych, za iloczyn jednego miejsca na statku i jednego kilometra przebytej drogi wodnej - 1,30 gr,

4) za holowanie i spław drewna, za jeden tonokilometr, równoważny iloczynowi objętości 1,45 m³ drewna przemieszczonego na odległość jednego kilometra drogi wodnej - według stawki za przewóz towarów, określonej w pkt 1.

§ 4.1. Dla ustalenia należności za korzystanie ze śródlądowej drogi wodnej długość trasy przebytej przez obiekt pływający określa się według kilometraża drogi wodnej.

2. Za żeglugę statków pasażerskich lub wycieczkowych należność ustala się od iloczynu ilości miejsc pasażerskich na statku i długości drogi przebytej przez statek w jednym rejsie.

§ 5.Określa się stawki należności za korzystanie ze śluz lub pochylni wynoszące:

1) za jedno śluzowanie lub przejście przez pochylnię statku, zestawu pchanego lub holowanego, barki, tratwy, holownika i pchacza (niewchodzących w skład zestawu), statku pasażerskiego lub wycieczkowego, obiektu pływającego przeznaczonego lub używanego do wykonywania prac technicznych, utrzymania wód lub eksploatacji kruszyw oraz innego obiektu pływającego (powyżej 15 ton nośności), za każdy zestaw lub obiekt pływający:

a) w godzinach od 7⁰⁰ do 16⁰⁰ - 11,30 zł,

b) w godzinach od 16⁰⁰ do 7⁰⁰- 11,86 zł,

2) za jedno śluzowanie lub przejście przez pochylnię łodzi sportowo-turystycznych i innych małych obiektów pływających do 15 ton nośności, za każdy obiekt pływający:

a) w godzinach od 7⁰⁰ do 16⁰⁰ - 5,30 zł,

b) w godzinach od 16⁰⁰ do 7⁰⁰ - 10,60 zł,

3) za jedno śluzowanie lub przejście przez pochylnię kajaka lub łodzi wiosłowej, za każdy obiekt pływający:

a) w godzinach od 7⁰⁰ do 16⁰⁰ - 3,00 zł.

b) w godzinach od 16⁰⁰ do 7⁰⁰ - 6,00 zł.

§ 6.Za śluzowanie zestawu holowanego lub pchanego, który wymaga rozłączenia i odrębnych śluzowań jego członów, ustala się należność za śluzowanie każdego członu, o ile rozłączenie zestawu nie wynika ze zmniejszonej okresowo przepustowości śluzy. Należność ustala się według stawki określonej w § 5 pkt 1.

§ 7.Za śluzowanie lub przejście przez pochylnię razem kilku obiektów pływających należność ustala się i pobiera osobno za każdy obiekt pływający według stawki zależnej od rodzaju i wielkości obiektu pływającego, określonej w § 5, z uwzględnieniem zniżki dla osób, o których mowa w art. 144 ust. 2 ustawy.

§ 9.1. Należność za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych i za śluzowanie lub przejście przez pochylnię obiektów pływających ustala i pobiera za każdy miesiąc kalendarzowy właściwy regionalny zarząd gospodarki wodnej, jako jednostka organizacyjna odpowiedzialna za utrzymanie odcinków dróg wodnych lub urządzeń wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, wystawiając notę księgową dla zakładu obowiązanego do uiszczenia należności, w wysokości ustalonej na podstawie informacji złożonej przez zakład w terminie określonym w art. 149 ust. 3 ustawy, lub na podstawie własnych ustaleń, jeśli zakład nie złożył informacji w terminie.

2. Należność, o której mowa w ust. 1, zakład uiszcza na rachunek bankowy wskazany przez regionalny zarząd gospodarki wodnej, w terminie 30 dni od dnia otrzymania noty księgowej.

3. Należność za śluzowanie lub przejście przez pochylnię łodzi sportowo-turystycznych oraz innych małych obiektów pływających (do 15 ton nośności), pobierana jest za pokwitowaniem uiszczenia należności, wystawionym przez właściwy regionalny zarząd gospodarki wodnej.

§ 10.Wzór formularza informacji, o której mowa w § 9 ust. 1, składanej przez zakład i zawierającej dane dotyczące korzystania ze śródlądowych dróg wodnych i liczby śluzowań lub przejść przez pochylnię, za każdy miesiąc kalendarzowy, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 29 marca 2002 r. (poz. 494)

Załącznik nr 1

ŚRÓDLĄDOWE DROGI WODNE, ZA KORZYSTANIE Z KTÓRYCH UISZCZA SIĘ NALEŻNOŚCI

Załącznik nr 2